Ο Παλούμπης [1] παρουσιάζει το «Η Δικαιοσύνη σου Δικαιοσύνη…»
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ ναυτικής ιστορίας
Η δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εις τον αιώνα …
(2014)
Κάποτε που συναντήθηκα με τον Αντώνη Κακαρά, είχα μόλις δημοσιεύσει μια βιβλιοκριτική για ένα βιβλίο του, με ρώτησε : «Μα πότε προλαβαίνετε και τα διαβάζετε όλα αυτά;;»
Η ερώτησή του μπορεί να ήταν μια τυπική εκδήλωση ευγενείας από νεώτερο προς αρχαιότερο, όπως συνηθίζουμε οι απόφοιτοι της Σχολής Δοκίμων τηρώντας τις αρχές της Σχολής μέχρι να πεθάνουμε. Με δεδομένο ότι ο Κακαράς δεν επιδίδεται, εκ χαρακτήρος, σε τέτοιου είδους επιφανειακές λεπτότητες θεωρώ ιδιαίτερα τιμητικό τον πληθυντικό και ειλικρινή την ερώτηση.
Τώρα είναι η σειρά μου να ρωτήσω : «Καλά Αντώνη, πότε προλαβαίνεις και τα γράφεις όλα αυτά ;;»
Το καινούργιο βιβλίο του «Η δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εις τον αιώνα …» έχει τίτλο που παραπέμπει σε θρησκευτικές αναφορές. Είναι τυχαίο όταν έγραφα ότι ο Αντώνης εμφανίζεται βαθιά πιστός παρά το γεγονός ότι καυτηριάζει τους επίορκους θρησκευτικούς λειτουργούς ;;
Τέλος πάντων το καινούργιο βιβλίο εμφανίζει με τρόπο μυθιστορηματικό και συγχρόνως χιουμοριστικό τις αδυναμίες της ελληνικής δικαιοσύνης, που μαζί με τις γνωστές αδυναμίες των δύο άλλων πόλων της εξουσίας στον τόπο μας, τον νομοθετικό και τον εκτελεστικό, συγκροτούν μια πολιτειακή ενότητα που μας πληγώνει όλους.
Να πως ο ίδιος δίνει μια περίληψη του κεντρικού νοήματος του βιβλίου του : «Το κακό αλωνίζει στο μυθιστόρημα αυτό, και εξοργίζει. Και τούτο γιατί η ταλαίπωρη Δικαιοσύνη καθυστερεί στην απονομή της καθηλωμένη από την πολυνομοθεσία και πελαγοδρομώντας στη δικομανία που μας διέπει. Παράλληλα, η δημόσια διοίκηση νοσεί όσο δεν αποκόπτεται ο λώρος της από τα κυβερνώντα Κόμματα. Και αυτό επίσης εξοργίζει ενώ εξουθενωμένοι οι λειτουργοί της, καλούνται να υπηρετήσουν τους προσφεύγοντες σε ρυθμό και γραφειοκρατία που τρελαίνει εκατέρωθεν….»
Η αντίδρασή μας σε όλα αυτά είναι ο αυτοσαρκασμός, που προβάλλει ανάγλυφα μέσα από τα γραφόμενά του.
Η πλοκή του μυθιστορήματος ξεκινάει από γεγονότα του Ναυτικού, μεγάλη και αστείρευτη δεξαμενή σπαρταριστών καταστάσεων και συνεχίζει στην «αθώα και αγνή» ελληνική επαρχία. Έτσι δίνεται η ευκαιρία στον συγγραφέα να αναδείξει το ιδιαίτερα δυνατό χαρακτηριστικό της αφήγησής του.
Η βαθιά γνώση της επαρχιακής ζωής, εμφανής σε όλα του τα βιβλία, χαρακτηρίζει το ύφος του. Βέβαια αυτό είναι το ύφος και η επιφάνεια, γιατί το νόημα είναι πάντα η ανάδειξη και προβολή των κακώς κειμένων της δημοσίας μας διοίκησης.
Το έχω ξαναγράψει και θα το επαναλάβω. Μπορεί να μη συμφωνεί κανένας με όλα όσα γράφει ή υπονοεί ο Κακαράς, ένα όμως δεν μπορεί να αρνηθεί, ότι τα βιβλία του περιέχουν αρκετές αλήθειες και ότι είναι απολαυστικά στην ανάγνωση.
Πριν κλείσω την παρουσίαση αυτού του βιβλίου νομίζω πως υποχρεούμαι να υπενθυμίσω ότι άνθρωποι διαβλητοί, με αδυναμίες και ελαττώματα υπάρχουν σε όλους τους τομείς και χώρους της κοινωνικής ζωής μέσα στην οποία ζούμε χωρίς αυτό να απαξιώνει ή υποτιμά τον θεσμό τον οποίο υπηρετούν. Θα ήταν παράξενο αν στη Δικαιοσύνη δεν υπήρχαν ανάλογα παραδείγματα. Ειδικότερα όμως ο θεσμός της Δικαιοσύνης, στη Δημοκρατία αποτελεί την τελευταία καταφυγή των απλών και αδύνατων ανθρώπων εναντίον της αυθαιρεσίας των ισχυρών, κρατικών και μη, παραγόντων. Όποιο λοιπόν δημοσίευμα χιουμοριστικό ή μη, που θα μπορούσε να εκληφθεί ως ενάντιο στον θεσμό, θα πρέπει να εξετάζεται προσεκτικά, γιατί διαφορετικά δρα αντίθετα από τις απόψεις και τους σκοπούς του συγγραφέα.
[1] Ο Γιάννης Παλούμπης είναι Αντιναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού, με πραγματική υπηρεσία επί πλοίων και υπηρεσιών τριάντα επτά χρόνων. Αντιστασιακός επί δικτατορίας (στέλεχος του Κινήματος του Ναυτικού) με όλες τις εκ τούτου συνέπειες. Είναι συγγραφέας βιβλίων ιστορικού περιεχομένου με βασική κατεύθυνση το Πολεμικό Ναυτικό, ενώ η έκδοση «Απ’ τα πελάγη στους αιθέρες. Το χρονικό της Ναυτικής Αεροπορίας» τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών. Πλήθος άρθρων του έχει δημοσιευτεί επίσης σε ανάλογα περιοδικά με κυριότερο το ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ ναυτικής ιστορίας
Σχολιάστε