Posts Tagged ‘δικτατορία’

Σκουριώτης, ένας Κεντρώος (!) αξιωματικός… προδικτατορικά!!

1 Σεπτεμβρίου, 2015

Με τον Υποναύαρχο Γιάννη Σκουριώτη

 

Ο Σκουριώτης (Σ) είναι τάξης 1960 εξόδου της ΣΝΔ και από τους ελάχιστους κεντρώας τοποθέτησης

αξιωματικούς του ναυτικού… προδικτατορικά. Για να μην υπερβάλλουμε συμπληρώνοντας και προ περιόδου που το ΠΑΣΟΚ αγκάλιασε την εξουσία.

Η συζήτηση μαζί του ήταν μια απόλαυση με την άνεση, το ύφος, τη φρασεολογία, παρά τους ακραίους ενίοτε χαρακτηρισμούς που επεφύλασσε για τους ιδεολογικά «αντιπάλους» (κάμποσοι απ’ αυτούς ήταν και φίλοι του).

Η ανάρτηση αυτή εκτός που γίνεται στη μνήμη ενός συναδέλφου που η συντροφιά του μόνο χαρά έδινε, προσφέρεται και για … προεκλογικό προβληματισμό. Ενώ ο γράφων δεν αντέχει στον πειρασμό να δηλώσει πως θα ενθουσιαζόταν αν πράγματι αλήθευε η πρώτη (μάλλον αισιόδοξη) απάντηση του Γιάννη Σκουριώτη… για τότε. Ίσως τα πράγματα να έχουν πλέον καλυτερεύσει… στον τομέα αυτόν. Όχι για τίποτ’ άλλο αλλά για να πιστεύουμε (οι του 1%) πως πού θα πάει, θα βελτιωθεί κι αυτό το ποσοστό.

 

 

18 Σεπτεμβρίου 2002

 

-.              Μόλις λέγαμε για κάποιους συναδέλφους οι οποίοι προδικτατορικά στο ναυτικό ήσασταν μάλλον κόντρα στο ρεύμα το πολιτικό που ήταν οι υπόλοιποι αξιωματικοί. Μου λέτε τι ποσοστό κεντρώων, κεντροαριστερών, αριστερών αξιωματικών είχε το ναυτικό πριν τη δικτατορία; Και μνημονεύστε και αυτά τα ονόματα που λέγαμε τώρα….

Σ.            Εγώ πιστεύω ότι αριστερά- αριστερά δεν ήταν ούτε 1 τα εκατό.

-.              Τι αριστερά αριστερά, δηλαδή κομμουνιστές; Είχε 1 τα εκατό κομμουνιστές;

Σ.            Εγώ έτσι πιστεύω. Είχε γύρω στο 15 τις εκατό κεντρώους και όλοι οι άλλοι ήτανε… από δεξιά μέχρι ακροδεξιά, βασιλικοί, χουντικοί…

-.              Ακροδεξιοί δηλαδή που γίνανε χουντικοί μετά;

Σ.            Ναι, ναι. Όχι όλοι βέβαια, γιατί άλλο να είσαι ακροδεξιός και άλλο να είσαι χουντικός. Ονόματα τι θέλεις, ακροδεξιών ή….

-.              Όχι ακροδεξιών από αυτούς… οι ακροδεξιοί είναι πάρα πολλοί. Τους πιο δημοκράτες πέστε μου, μερικά ονόματα

Σ.            Όχι από δεξιούς, αφού σου λέω σχεδόν όλοι… τους πιο δημοκράτες; Πριν, Βουραζέρης, Κουτσομητόπουλος, Παπαγεωργίου Γήσης, Λίτινας…

-.              Σουρής;

Σ.            Αμφιλεγόμενος. Αμφιλεγόμενος. Αλλά το έπαιζε κεντρώος. Το έπαιζε Ένωση Κέντρου.

-.              Αυτοί που αναφέρονται… οι πιο πολλοί ήτανε προς τον Ανδρέα Παπανδρέου;

Σ.            Βεβαίως το ενενήντα τις εκατό.

-.              Αυτοί οι αξιωματικοί στη συνέχεια σε σχέση με τη δικτατορία, ποια ήτανε η στάση τους γενικά.

Σ.            Ποια ήτανε η στάση τους;   Δηλαδή όλοι ήταν εναντίον ε; Άλλοι το έδειχναν, το έλεγαν και άλλοι φοβόντουσαν και δεν το έλεγαν. Πάντως ήτανε εναντίον, {το έλεγαν} σε μένα που ξέρανε ότι είμαι οπωσδήποτε εναντίον ή σε σένα.

-.              Υπηρέτησαν τη δικτατορία οι δημοκρατικοί αξιωματικοί;

Σ.            Όχι πιστεύω. Όσο περνούσε από το χέρι τους. Άμα τους έλεγε ο καπετάνιος βγάλτε διαταγή και γράφτε για την 21η Απριλίου, πολλοί το κάνανε.

-.              Μπορείτε να το καλύψετε αυτό ευρύτερα; Ποιοι υπηρέτησαν τη δικτατορία συνειδητά και…

Σ.            Συνειδητά από τους κεντρώους ή από τους άλλους;

-.              Γενικά από τους αξιωματικούς του Ναυτικού.

Σ.            Για μένα πάνω από δεκαπέντε είκοσι τοις εκατό υπηρέτησαν τη δικτατορία. Μπορεί να μην ήταν χουνταίοι αλλά πάνω από δεκαπέντε με είκοσι τα εκατό υπηρέτησαν.

-.              Για ποιο λόγο την υπηρέτησαν;

Σ.            Γιατί είχαν συμφέρον, όχι οικονομικό. Προαγωγής, εξελίξεως, τέτοια.

-.              Για θέματα επετηρίδας δηλαδή;

Σ.            Ναι ναι.

-.              Υπήρξαν περιπτώσεις οικονομικού εκμαυλισμού αξιωματικών;

Σ.            Εγώ δεν ξέρω και δεν θέλω να το πιστέψω. Που να το εκμεταλλευτούν οικονομικά ναι. Καμαρινέας με τα λαθρεμπόριά του.

-.              Τι εννοείτε τα λαθρεμπόρια;

Σ.            Τσιγάρα απέξω, ουίσκι απέξω και λοιπά.

-.              Το λαθρεμπόριο τέτοιου είδους στο ναυτικό να σας θυμίσω ήταν κάτι πολύ συνηθισμένο.[1]

Σ.            Εντάξει, δεκτόν. Αλλά εκεί είχε τις πλάτες της χούντας και ήξερε ότι δεν θα τον πιάσουνε.

-.              Όταν λέω λαθρεμπόριο πολύ συνηθισμένο στο ναυτικό, εννοώ μέχρι του ύψους που κάλυπτε τις ανάγκες του σπιτιού του καθενός. Το θυμάστε πολύ καλά.

Σ.            Δεν έχω καμία αντίρρηση, αν και δεν το έκανα ποτέ, δεν έχω καμιά αντίρρηση. Ξέρω ανθρώπους οι οποίοι πουλάγανε ουίσκι στην Πλάκα.

-.              Επομένως αναφέρεστε και σε περιπτώσεις που γινόταν αυτό για εμπόριο;

Σ.            Για να πω εμπόριο ψιλοεμπόριο, δηλαδή ήτανε πέντε κασούλες ουίσκι και πέντε κάσες, πέντε κούτες τσιγάρα.

-.              Επειδή αναφέρατε τον Καμαρινέα για να αποκαταστήσουμε και την πραγματικότητα, ποια ήτανε η δραστηριότητα η οικονομική του Καμαρινέα με το λαθρεμπόριο;

Σ.            Όχι όχι, δεν είπα ότι ο Καμαρινέας έκανε λαθρεμπόριο για τον εαυτό του, αλλά όταν πήγε έξω ξέρω πολύ καλά γιατί ήτανε ο μακαρίτης ο Πατεράκης ύπαρχος αν θυμάμαι καλά, που είχανε γεμίσει το ναύσταθμο τσιγάρα και τέτοια, έκανε εκδούλεψη των χουνταίων.[2] Δεν είχε ο ίδιος συμφέρον.

-.              Αυτό αλλάζει. Από αυτούς τώρα που υπηρέτησαν τη δικτατορία, πόσοι ήταν, τι ποσοστό και ποια ονόματα μπορείτε εσείς να αναφέρετε από τους πιο ακραιφνείς, ιδεολογικά τοποθετημένους υπέρ της χούντας.

Σ.            Νικολόπουλος, Καμαρινέας, Γκίκας, Βόσσος, ιδεολογικά λέμε.

-.              Πολιτόπουλος;

Σ.            Πολιτόπουλος, εγώ πιστεύω ότι αυτός ήταν ο πιο ακραιφνής ιδεολόγος. Από μαλακία του βέβαια.

-.              Κανένα πρόβλημα.

Σ.            Από μαλακία του, διότι …πίστευε, το πίστευε αυτό. Κούβαρης, Δαβάκης, και πολλοί άλλοι.

-.              Ποιοι από αυτούς φέρθηκαν αντισυναδελφικά σε αξιωματικούς;

Σ.            Νικολόπουλος, Καμαρινέας, Δαβάκης, Κούβαρης, έχω και άλλους χουνταίους βέβαια, ο Καζάκος τίμιος. Και πολλοί άλλοι, τώρα άμα μου πεις και εσύ ονόματα, δεν θυμάμαι άλλους έτσι γερούς. Ο Περιμένης τίμιος. Ο Παπαδόγκωνας τίμιος, και ο άλλος Παπαδόγκωνας ο μεγάλος. Αλλά δεν ήτανε άτιμοι να καρφώσουν, να κάνουν να δείξουν…

-.              Πώς εκδηλωνότανε η δραστηριότητα των αξιωματικών…

Σ.            Ο μηχανικός το … ο πλοίαρχος κάπως έτσι… Χατζηκώστας. Αυτός, ξέρεις ποιος άλλος ήτανε τίμιος παρόλο που ήτανε χούντα; Ο Λαζαράκος.

-.              Κύριε Σκουριώτη πως εκδηλωνότανε η δραστηριότητα των πρωτεργατών της χούντας στο ναυτικό, σε σχέση με τα όργανα της δικτατορίας τα εκτός ναυτικού. Τι σχέσεις είχανε αυτοί δηλαδή με το στρατό με την ΕΣΑ;

Σ.            Δεν ξέρω… ξέρω βέβαια ότι συνεργαζόταν το Α2, ας πούμε ο Νικολόπουλος, με την ΕΣΑ.

-.              Τι συνεργασία είχανε;

Σ.            Εάν πάρω {ως παράδειγμα}από το Κίνημα του Ναυτικού, τρομερή. Ξέρω ότι όλα τα ονόματα τα επιπλέον, εκτός από αυτά που ήξερε η ΕΣΑ και ο Ιωαννίδης, τα έδωσε ο Νικολόπουλος. Αφού είχε ολόκληρη επετηρίδα και έγραφε. ΄΄Δικός μας, κομμουνιστής, κεντρώος, δεξιός, δεξιός μη χουνταίος, δεξιός χουνταίος…΄΄, και λοιπά. Αυτήν την επετηρίδα την έχω δει.

-.              Αυτό που περιγράφετε τώρα το έκανε στα πλαίσια της αποστολής του σαν Α2, που είχε διευρυνθεί ιδιαίτερα στη δικτατορία, καλύπτοντας και τέτοιους χαρακτηρισμούς προσωπικού. Αυτό με το κίνημα, τι σχέση έχει;

Σ.            Μα από κει πέρα έβγαλε ποιος ήταν ας πούμε ο Σκουριώτης ή ο τέτοιος, δεν υπήρχε περίπτωση να μην είναι στο κίνημα, εάν ήταν σοβαροί άνθρωποι. Αν ήταν τίποτα μαλάκες ε βέβαια τους… Από κει έβγαλε και άκουγε Σκουριώτης; Τον είχανε για αριστερό; Άρα υποπτευότανε ότι δεν ήτανε στο κίνημα, έτσι πιστεύω ότι μίλαγε το πράγμα. Και είχε και όλους τα καρφιά τους ΄΄ΠΣ΄΄, Αβραμόπουλος και…

-.              Καρφιά ήτανε μόνο οι ΠΣ κύριε Σκουριώτη;

Σ.            Αν εξαιρέσω δύο τρία περιστατικά, πολλά λέω ένα δυο τα εκατό από τους μονίμους τους εκ της σχολής δοκίμων, νομίζω ότι οι περισσότεροι ήτανε, Φωσές και σία. Φωσές, ο ΠΣ. Του οποίου του έπεσε η ταυτότητα, του Φωσέ το θυμάμαι σαν και τώρα, στη σχολή μηχανικών που υπηρετούσα εγώ, του έπεσε η ταυτότητα της ΚΥΠ, από πάνω του.

-.              Όταν λέτε ταυτότητα της ΚΥΠ, τι εννοείτε;

Σ.            Είχε μια ταυτότητα ΚΥΠατζίδικη.

-.              Έγραφε ΚΥΠ επάνω;

Σ.            Ναι ναι ναι. Όχι Α2[3], Φωσές ΠΣ ο οποίος μάλιστα μετά πήγε και σε ένα νοσοκομείο, κάτι ήτανε, υποδιευθυντής, δεν ξέρω. Μηχανικός ήτανε αυτός.

-.              Να γυρίσουμε λίγο στο κίνημα, ποια είναι η προσωπική σας γνώμη, τι γνωρίζετε για το πώς προδόθηκε ή πως έγινε γνωστό το κίνημα στη δικτατορία πριν εκδηλωθεί;

Σ.            Εγώ πιστεύω ότι καρφώσανε, αλλά δεν νομίζω ότι κάρφωσε ο ανθυπασπιστής που λένε, που τον κρύβουνε στην Αμερική, που την κοπάνησε. Καρφώθηκε μέσα από το ναυτικό, γιατί πολλοί από τους κινηματίες είχανε… φοβόντουσαν.

-.              Αυτό που λέτε είναι σοβαρό. Κατ’ αρχήν ποιο ήταν το όνομα του ανθυπασπιστή που αναφέρατε;

Σ.            Ψαριάδης. Και ήτανε του ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ μου φαίνεται.

-.              Και είπατε μόλις, ότι ορισμένοι που ήτανε μυημένοι στο κίνημα, μέλη του κινήματος του ναυτικού, το πρόδωσαν, το φανέρωσαν, το είπαν στα όργανα της δικτατορίας, γιατί φοβόντουσαν την εκδήλωσή του. Που το στηρίζετε αυτό;

Σ.            Ξέρω πολύ καλά ότι πήρα εγώ τηλέφωνο ανθρώπους, οι οποίοι μου λέγανε α…. είχανε κάνει ήδη πίσω. Και για να σας πω και ακριβώς, κυβερνήτης υποβρυχίων.

-.              Είναι γνωστό ότι οι κυβερνήτες των υποβρυχίων όλοι, σχεδόν όλοι, πριν γίνουν οι συλλήψεις, είχανε πάρει θέση ενάντια στην εκδήλωση του κινήματος.

Σ.            Μάλιστα αυτό που λέω εγώ.

-.              Αυτό στην εκδήλωση. Αυτό δεν σημαίνει ότι το καρφώσανε κιόλας. Δεν είναι….

Σ.            Όχι δε σημαίνει ότι το καρφώσανε, αλλά μπορεί και να το καρφώσανε. Έναν που δεν θα σας πω το όνομα του, πιστεύω ότι μπορεί και να το κάρφωσε.

-.              Ποιόν εννοείτε;

Σ.            Βεβαίως δε μπορώ να σας πω, τώρα… Άσε που μπλέξανε και γυναίκες μέσα ε, ξέχασα να το πω.

-.              Τι εννοείτε;

Σ.            Ε… όταν πιάνανε στο κίνημα του ναυτικού… όταν αρχίσανε οι συλλήψεις, εγώ βρέθηκα στο σπίτι του Μπακόπουλου. Και χτυπάει το τηλέφωνο και μια γυναίκα κινηματία που ήτανε και φίλη μου, παίρνει, μου λέει ο Μπακόπουλος: ΄΄ξέρεις με έχουνε τρελάνει στα τηλέφωνα και με βρίζουνε διότι δεν με έχουνε πιάσει ακόμα, και μία γυναίκα κινηματία…» χτυπάει το τηλέφωνο {εκείνη τη στιγμή}… μου λέει «αυτή θα είναι, άκου΄΄. Και άκουσα και ξέρω ποια είναι. Γιατί έχει φωνή στεντορία, και μας έχεσε, τον έχεσε, ΄΄…και εσύ΄΄ του λέει΄΄ και οι άλλοι από τα προάστια…΄΄ εννοώντας εμένα. Ότι μας…

-.              Ένα λεπτό τι εννοείτε; Ότι η σύζυγος ενός αξιωματικού του ναυτικού, που είχε συλληφθεί με τις πρώτες συλλήψεις, 23 του… Μαΐου, μετά από τις 23 όταν είδε ότι κάποιοι άλλοι δεν είχαν συλληφθεί τους οποίους γνώριζε… έπαιρνε τηλέφωνο τον Μπακόπουλο;

Σ.            Τον Μπακόπουλο, δεν ξέρω αν έπαιρνε άλλον.

-.              Και;

Σ.            Και του έλεγε ΄΄…που είσαι… που δεν έχεις θάρρος, που είσαι γυναίκα, εσύ και οι άλλοι κάτι άλλοι από τα προάστια.. δεν πηγαίνουν…΄΄, γιατί προάστιος ήμουνα εγώ τότε, Φαληριώτης, και με ήξερε αυτή ότι δεν είχα παραδοθεί και για πιο λόγο να παραδοθώ; Δεν μπορώ να καταλάβω, ε… έβριζε εν πάση περιπτώσει. Είχε στεναχωρηθεί τόσο πολύ φαίνεται, που ο άντρας της πιάστηκε και οι άλλοι δεν πιαστήκανε που….

-.              Αυτό εσείς το ερμηνεύετε ότι σήμαινε πως γυναίκες συναδέλφων σας… γνώριζαν και αυτές, ενώ δεν έπρεπε να γνωρίζουν;

Σ.            Εκατό τις εκατό. Εκατό τις εκατό το ξέρω, ότι γνώριζαν. Βεβαίως και είχε διαρρεύσει.

-.              Δηλαδή σαν τη περίπτωση του Πετρόπουλου του αξιωματικού των υποβρυχίων, του μαχίμου;

Σ.            Τι ακριβώς;

-.              Αν γνωρίζετε την υπόθεση «των υποβρυχίων» όπως λέγεται.      Στη Γερμανία, όπου πήγαν να τα παραλάβουν;

Σ.            Δεν τη γνωρίζω.

-.              Γνωρίζετε ότι ο Πετρόπουλος αποτάχτηκε στη συνέχεια;

Σ.            Το γνωρίζω.

-.              Γνωρίζετε για μια ομάδα ονόματι «Ομάδα Σταματελόπουλου»;

Σ.            Ναι.

-.              Τι γνωρίζετε γι’ αυτή την περίπτωση;

Σ.            Ο μακαρίτης ο Νάσος ο Αναγνωστόπουλος και λοιπά. Ότι είχανε μπει στα κόλπα….

-.              Ποια δηλαδή;

Σ.            Ο Αναγνωστόπουλος είχε πάει Β3, τι ήταν αυτό; Προσωπικό, Β1 τι είναι; Β1 μου φαίνεται, δεν θυμάμαι, εσύ ήσουνα.[4] Και έκανε τα πάντα να επικρατήσει το Σταματελοπουλικό κίνημα εγώ πιστεύω.

-.              Δηλαδή τι ήτανε αυτό το κίνημα;

Σ.            Ήτανε δέκα αξιωματικοί οι οποίοι ήτανε εναντίον, πιστεύω, του Ιωαννίδη, ή του Παπαδόπουλου.

-.              Από το ναυτικό ποιοι ήταν σε αυτή την υπόθεση;

Σ.            Εγώ ξέρω μόνον ένα, τον Αναγνωστόπουλο.

-.              Για τον Γκιόκεζα δεν ξέρετε;

Σ.            Και πιθανόν ο Γκιόκεζας, ήθελα να το πω, και πιθανόν ο Γιώργος ο Καρτάλης, πιθανόν. Ο μάχιμος, μια τάξη πάνω από μένα. Και ο Γκιόκεζας.

-.              Για τον Πετρόπουλο δεν ξέρετε αν ήταν;

Σ.            Όχι δεν ξέρω.

-.              Ξέρετε ότι αυτή η ομάδα γνώριζε, βέβαια εάν ήταν ομάδα όπως τη λέτε, γνώριζε για το κίνημα του ναυτικού, και ο Γκιόκεζας;

Σ.            Και βέβαια γνώριζε. Ο Γκιόκεζας ήτανε καπετάνιος.

-.              Ήτανε μέλος του κινήματος, αλλά και ο Αναγνωστόπουλος ήτανε μυημένος από τον Γκιόκεζα;

Σ.            Ναι αλλά δεν ήτανε στο κίνημα του ναυτικού, εγώ δεν το πιστεύω.

-.              Εσείς το λέτε, ο Γκιόκεζας έχει πει ότι ήτανε.

Σ.            Εγώ δεν το πιστεύω. Αλίμονο αν φτάσαμε στο σημείο να είναι μυημένος και ο Αναγνωστόπουλος. Αλίμονο. Τότε γιατί να το καρφώσει πως τον είπαμε, ο Ψαριάδης; Και εγώ και ο Αναγνωστόπουλος.

-.              Μα θέλετε να πείτε ότι δεν υπήρχαν οπαδοί της χούντας που να ξέρουν για το κίνημα;

Σ.            Όχι. Να ήτανε μυημένοι.

-.              Τι πάει να πει μυημένοι;

Σ.            Ρε παιδί μου εμένα με είχανε μυήσει, μου είχανε πει «θέλεις να είσαι στο κίνημα του ναυτικού;» Και είχα πει «θέλω.» Τέτοιοι δεν το πιστεύω ότι υπήρχανε. Τα ξέρανε από βρώμες, αλλά όχι ότι ήτανε μυημένοι. Μπορεί να μην σου αρέσουν αυτά, να τα σκέφτεσαι αλλιώς εσύ, αλλά έτσι πιστεύω εγώ, τι πιστεύω εγώ λέω τώρα. Δεν πιστεύω με τίποτα, θα είναι ΄΄ξεφτίλες΄΄ τελείως, αλλά τόσο πολύ όχι.

-.              Γιατί λέτε ότι είναι ΄΄ξεφτίλες΄΄ σε εισαγωγικά;

Σ.            Με τη μετέπειτα στάση τους. Την τωρινή στάση τους.

-.              Εννοείτε μεταδικτατορικά.

Σ.            Ε βέβαια. Και Παπαδογκωναίοι και Παναγιωταραίοιδες που ήτανε μυημένοι, δεν ήτανε χουνταίοι; Ήτανε χουνταίοι τότε επί βασιλέως.

-.              Δηλαδή;

Σ.            Μόλις έπεσε ο βασιλιάς, γίνανε χειρότεροι από τους κεντρώους εναντίον της χούντας. Για τον Παναγιωταρέα, είμαι εκατό τις εκατό σίγουρος, γιατί τον έχω ζήσει, και αυτός ήτανε που ήξερε, που θα με έπαιρνε τηλέφωνο να μου πει ΄΄μην έρθεις΄΄ ή ΄΄μην κατέβεις στο ναύσταθμο΄΄ ή ΄΄κατέβα΄΄. Φοβερός. Και μάλιστα ο Παναγιωταρέας, τότε που έγινε το δημοψήφισμα, έφερε τον (…) στην υπηρεσία, τον είδα. Θα μου πεις μπορεί να το είχε κάνει κομπίνα, αλλά όχι, τον πιστεύω. Αλλά πριν τον βασιλιά στο κίνημα, τι ήτανε;

-.              Κύριε Σκουριώτη, εννοείτε ότι οι βασιλόφρονες αξιωματικοί του ναυτικού μέχρι τις 13 του Δεκέμβρη του 1967 ήταν οπαδοί της δικτατορίας;

Σ.            Ναι, οπαδοί μέχρι να φύγει ο Κωνσταντίνος.

-.              Πόσοι βασιλόφρονες αξιωματικοί ήτανε αυτοί;

Σ.            Πενήντα τα εκατό.

-.              Πως το ερμηνεύετε αυτό;

Σ.            Ε…. τους ήξερα. Θες να τους αραδιάσω;

-.              Όχι. Πως το εξηγείτε αυτό, πως το ερμηνεύετε γιατί ήτανε βασιλικοί, γιατί ήτανε βασιλόφρονες;

Σ.            Μα… όπως ήτανε, γιατί ήτανε; Γιατί είχανε ανατραφεί με τέτοια αυτή που … το ναυτικό είχε τους περισσότερους, εγώ πιστεύω και από τον στρατό είχε τους περισσότερους βασιλόφρονες… γιατί υποτίθεται ότι το ναυτικό είναι η ελίτ του στρατού, και όλη η ελίτ τότε ήτανε βασιλικοί. Γι’ αυτό.

-.              Τι σημαίνει για σας ελίτ των ενόπλων δυνάμεων;

Σ.            Ό,τι σημαίνει για τους πολίτες. Η ελίτ, ήτανε οι καλύτεροι, οι πιο άξιοι, οι πιο αριστοκράτες, οι πιο… όλοι, όλοι, ξέρω γω τι να πω;

-.              Ιδεολογικά το τοποθετείτε, οικονομικά, πως;

Σ.            Κοινωνικά.

-.              Κοινωνικά. Γνωρίζετε ότι στις 21 Απριλίου του ‘67 η επετηρίδα που είχε εξακόσιους περίπου αξιωματικούς, είχε το πενήντα τοις εκατό των αξιωματικών του ναυτικού με προέλευση οικογενειών με επαγγέλματα μεσαία και κάτω;

Σ.            Δεν το πιστεύω. Όχι. Εγώ πιστεύω ότι μεσαία και κάτω ήτανε το ένα τριάντα τα εκατό και το εβδομήντα ήτανε Αθηναίοι από οικογένειες όχι εργατικές ή αστικές. Εγώ θυμάμαι διάβαζα «Ελευθερία» τώρα μιλάμε, διάβαζα «Ελευθερία», το ‘62-‘63 δεν είναι το κέντρο; Το ‘62 Κόκας, Μητσοτάκης τότε στο κέντρο και λοιπά, και βγαίνανε και με λέγανε κομμουνιστή, επειδή διάβαζα «Ελευθερία». Τι μου λες τώρα, δεν τα’ χεις ζήσει εσύ αυτά;

-.              Τους συνοδοιπόρους εννοείτε λοιπόν, που τους αποκαλούσαν στις ένοπλες δυνάμεις κομμουνιστές;

Σ.            Ναι βέβαια. Γιατί σου λέω, εγώ δεν κάνω και μεγάλο διαχωρισμό μεταξύ βασιλικών και δεξιών. Τότε ήτανε όλοι δεξιοί, εγώ δεν θυμάμαι… εκτός από πέντε έξι ανθρώπους που έκανα και παρέα, και μέσα σε αυτούς ήτανε και δεξιοί γιατί δεν μπορούσες να κάνεις παρέα μόνο με… πέντε έξι ανθρώπους. Τον Κωστή τον Δημητριάδη που ήτανε κεντρώος, τον Πότη[5], τον Θεμελίδη, τότε γιατί μετά έμαθα ότι άλλαξε, τον Βουραζέρη…

-.              Αυτοί οι αξιωματικοί, κύριε Σκουριώτη, πως μπήκατε στη Σχολή Δοκίμων αφού ήσασταν κεντρώοι και κεντροαριστεροί;

Σ.            Γιατί είχαμε μέσον, εγώ τουλάχιστον είχα μέσον, και μάλιστα μέσα από το ναυτικό.

-.              Πως εξασφαλιζότανε ότι αυτοί που θα μπουν στο ναυτικό θα είναι δεξιοί;

Σ.            Πρώτα από όλα πήγαινες {χαρτί} κοινωνικών φρονημάτων τότε, αν θυμάσαι υπήρχαν τα χαρτιά αυτά, επομένως, από εκεί ήτανε η αρχή. Μετά πηγαίνανε και ρωτάγανε, εγώ ξέρω ρωτήσανε και στη γειτονιά μου, και μάλιστα ένας είπε ότι ΄΄ποιοι οι Σκουριώτηδες; Είναι κομμουνιστές΄΄. Επειδή εγώ είχα τον θειο μου το Γιαννάκη κομμουνιστή.

-.              Ο πατέρας σας τι ήτανε;

Σ.            Ο πατέρας μου… ο μακαρίτης ο πατέρας μου ήτανε ιδεολόγος αριστερός, αλλά ψήφιζε κέντρο. Ψήφιζε Βενιζέλο, Βενιζελικός, αλλά με ιδεολογία αριστερή.

-.              Ήτανε ΕΑΜίτης;

Σ.            Όχι δεν έχει ανακατευτεί.

-.              Ο θείος σας ήτανε κομμουνιστής ενεργός;

Σ.            Βέβαια, πήγε και εξορία, δεν πήγε; Επί χούντας όλα τα χρόνια στην εξορία τα ’φαγε.

-.              Τι ποσοστό νομίζετε εσείς ότι χρησιμοποιούσε τότε μέσον, για να μπει στο ναυτικό;

Σ.            Ενενήντα τα εκατό. Χωρίς μέσον δεν έμπαινες, το δέκα τα εκατό οι άψογοι μπαίνανε, και το ενενήντα το εκατό ήτανε με μέσο.

-.              Στους άψογους μέσα υπήρχε περίπτωση να είναι από κομμουνιστικές οικογένειες από αριστερές οικογένειες;

Σ.            Όχι, όχι.

-.              Γιατί δεν έπρεπε στο Πολεμικό Ναυτικό, και ευρύτερα στις ένοπλες δυνάμεις, να υπάρχουνε αριστεροί αξιωματικοί;

Σ.            Εγώ είπα ότι δεν έπρεπε; Εγώ δεν είπα ότι δεν έπρεπε. Εγώ λέω ότι έπρεπε.

-.              Γιατί λοιπόν υπήρχαν αυτές οι διαδικασίες;

Σ.            Μα μόνο στο στρατό υπήρχαν αυτές οι διαδικασίες; Περισσότερο στους πολίτες υπήρχανε. Άμα δεν ήσουν δεξιός, διοριζόσουνα; Ακόμα χειρότερα, υποτίθεται ότι οι ένοπλες δυνάμεις ήταν αντικομουνιστές και λοιπά. Γιατί έτσι ήτανε το καθεστώς τότε. Βασιλόφρονες, ο συνταγματάρχης ο πως λεγότανε, οι Αναπαύτηκες και τέτοιοι δουλεύανε, Νόβας και τέτοιοι δουλεύανε τότε.

-.              Γιατί έπρεπε οι ένοπλες δυνάμεις τότε να μην έχουν αριστερούς αξιωματικούς;

Σ.            Εμένα ρωτάς; Μα εγώ δεν είπα ότι δεν έπρεπε, είπα ότι έπρεπε να έχουν και αριστερούς… Και όταν λέμε αριστερούς όχι πολύ…[6]

-.              Για κάποιο λόγο ένας μηχανισμός λειτουργούσε να μην μπαίνουν αριστεροί, γιατί λειτουργούσε;

Σ.            Επειδή είχαν κερδίσει οι δεξιοί, και Χίτες και όλα τα…..

-.              Άρα επειδή είχαμε τον εμφύλιο και στον εμφύλιο κέρδισε η μια παράταξη, με βάση…;

Σ.            Αν κέρδιζε η άλλη θα ήταν πιστεύω το αντίθετο.

-.              Αυτή η παράταξη που ήτανε η δεξιά παράταξη ήθελε δικές της ένοπλες δυνάμεις;

Σ.            Σαφώς.

-.              Να τις κάνει τι;

Σ.            Να τις κάνει τι; Να τις χρησιμοποιήσει εγώ πιστεύω. Ενδόμυχα, αυτό πιστεύω.

-.              Ενδόμυχα το λέγατε… Βέβαια δεν έχετε ακούσει ποτέ την αποστολή του στρατού; Ποια ήταν η αποστολή του στρατού;

Σ.            Εναντίον των αριστερών, εναντίων των αριστερών, καμία άλλη αποστολή δεν είχε τότε ο στρατός. Η ιδέα, σκατά και όλα αυτά. Καμία άλλη εναντίον… πως θα φιμώσουνε τους αριστερούς. Γιατί γελάς μπορείς να μου πεις; [7] Σου είπα για να φιμώσουνε το αριστερό κίνημα, το σοσιαλιστικό ,τον κόσμο, να τον φιμώσουνε. Ώστε να μην επικρατήσει το κέντρο ή η αριστερά. Να μένουνε στο επίπεδο μορφώσεως και λοιπά και λοιπά χαμηλά, ώστε να κάνουν αυτοί ότι γουστάρουν εφ’ όλης της ύλης.

-.              Για να νέμονται δηλαδή την εξουσία;

Σ.            Όχι μόνο για να νέμονται την εξουσία, αυτό ήτανε βέβαιο ότι θα νέμονται, για να τους πηδήξουνε, για να τους έχουνε χαμηλά το μορφωτικό τους επίπεδο χαμηλό, δεν είναι μόνο η εξουσία. Ο άλλος ηδονίζονταν όταν έβλεπε έναν κομμουνιστή να τον έχουνε μέσα φυλακή η εξορία. Εγώ δεν το πιστεύω ότι ήτανε μόνο αυτό, εξουσία εντάξει την είχανε. Αλλά για θυμήσου το κίνημα του ναυτικού το ‘43 στην Αίγυπτο, και μάλιστα σκοτώσανε τον φίλο μου τον Κουντουπλή, για θυμήσου τους αεροπόρους, τι {τους}κάνανε. Τώρα με έχεις βάλει να εκνευριστώ κι άλλο, και θα πω κι άλλα, και δεν θέλω να πω.

-.              Άρα εκτός από τους λόγους που ήτανε κοινωνικοί και οικονομικοί, η νομή της εξουσίας δηλαδή, μέσα από τις ένοπλες δυνάμεις, τα Σώματα ασφαλείας και λοιπά, με τις οποίες ήλεγχαν το κράτος, ήλεγχαν τον τόπο, υπήρχε και αυτό που είπατε χαρακτηριστικά ότι ήτανε λόγοι προσωπικοί, εκδίκησης δηλαδή;

Σ.            Σαφώς.

-.              Πάμε στο μορφωτικό επίπεδο που είπατε των αριστερών. Ποιο ήτανε το μορφωτικό επίπεδο των αξιωματικών πριν τη δικτατορία; ….Εφημερίδα διαβάζατε; Είπατε….

Σ.            Εγώ διάβαζα.

-.              Πόσοι διαβάζανε εφημερίδες;

Σ.            Ελάχιστοι μέσα. Έξω δεν ξέρω. Πολιτικά πιστεύω ότι ήτανε ανώριμοι οι αξιωματικοί του ναυτικού. Είχανε μάθει από τον μπαμπάκα τους και τη μαμάκα τους να είναι δεξιοί, και ήτανε δεξιοί χωρίς να διαβάζουν και δεν ξέρανε τι τους γίνεται. Μετά τη δικτατορία, και το μόνο καλό που έκανε η δικτατορία ήταν ότι μορφώθηκαν πολιτικά οι αξιωματικοί – και οι περισσότεροι πολίτες εδώ που τα λέμε – είδανε τις κτηνωδίες που κάνανε οι δεξιοί και οι χουνταίοι και αρχίσανε και ξυπνάγανε.

-.              Εννοείτε ότι ο προβληματισμός και η καταπίεση τους υποχρέωσε να σκεφτούν;

Σ.            Βεβαίως, βεβαίως.

-.              Αυτό το λέτε ιδεολογική…

Σ.            Όταν εγώ ακούω Θεοφιλόπουλο ότι ήτανε στο κίνημα του ναυτικού, ο οποίος ήτανε υπερδεξιά, θα πει ότι κάτι δεν του άρεσε, κάτι συνέβαινε.

-.              Μήπως σε κάποιους δεν άρεσε ότι ο στρατός δεν είχε εντάξει στην συνωμοτική ομάδα και αξιωματικούς του ναυτικού; Της 21ης Απριλίου εννοώ.

Σ.            Α, μπα δεν το ξέρω.

-.              Γιατί δεν είχανε βάλει και το ναυτικό στη συνωμοσία;

Σ.            Γιατί δεν του είχανε εμπιστοσύνη. Γιατί σου λέω, ήτανε πιο μορφωμένοι απ’ ότι ήτανε οι καραβανάδες.

-.              Ποιοι ήτανε πιο μορφωμένοι κύριε Σκουριώτη, οι υπαξιωματικοί του στρατού ή του ναυτικού;

Σ.            Εγώ πιστεύω του ναυτικού ότι ήτανε πιο μορφωμένοι. Παρόλο που και αυτοί ήτανε πιο αμόρφωτοι, αλλά οι πιο μεγάλοι ήτανε σκέτοι καραβανάδες.

-.              Ξέρετε την αναλογία αξιωματικών προελεύσεως σχολής δοκίμων με τους προελεύσεως σχολής υπαξιωματικών την περίοδο που μιλάμε;

Σ.            Νομίζω ότι ήτανε ένα προς πέντε.

-.              Σωστά. Επομένως για τι μόρφωση μιλάμε στο πολεμικό ναυτικό;

Σ.            Μα δεν είναι… κοίταξε, τους υπαξιωματικούς στο ναυτικό μπορεί να λένε ότι είναι η σπονδυλική στήλη {αλλά}, πιστεύω ότι κάνανε ότι γουστάρανε οι αξιωματικοί… Ήτανε πιόνια οι υπαξιωματικοί.

-.              Το εξηγείτε αυτό;

Σ.            Το εξηγώ. Ζούσανε με εξακόσιες δραχμές τότε. Το ‘63 παίρναμε 600 δρχ μισθό, και αν παίρνανε.

-.              Εσείς τι παίρνατε τότε το ‘63;

Σ.            1.800.

-.              Σας έφταναν αυτά τα χρήματα να ζήσετε τότε;

Σ.            Τότε ναι, γιατί ήμουνα μόνος, αν είχα οικογένεια δεν μου φτάνανε.

-.              Πιστεύετε ότι κρατιόταν ο υπαξιωματικός συνειδητά σε χαμηλό μορφωτικό επίπεδο;

Σ.            Ναι. Ναι. Και τώρα συμβαίνει αυτό, παρόλα τα τριάντα χρόνια. Γιατί οι αξιωματικοί πιστεύω είναι πιο μορφωμένοι από ότι ήτανε τότε.

-.              Γιατί συμβαίνει αυτό, γιατί συνέβαινε τότε;

Σ.            Διότι έτσι πρέπει να είναι στο στρατό.

-.              Γιατί;

Σ.            Ότι πρέπει πάλι η ιεραρχία…

-.              Η ιεραρχία στο βαθμό σημαίνει και ιεραρχία στη μόρφωση; Τι είναι αυτό που λέτε τώρα;

Σ.            Εγώ τι λέω; Έτσι πιστεύουνε λέω, όχι ότι τα πιστεύω εγώ. Τι πιστεύει ο Μάκης[8] και οι αξιωματικοί λέω. Και ακόμα που συζητώ, έτσι είναι. ΄΄ Ότι πρέπει να είναι πιο μορφωμένοι οι αξιωματικοί από τους υπαξιωματικούς, διότι θα σηκώσουν κεφάλι΄΄.

-.              Θα σηκώσουν κεφάλι είπατε; Άρα πήγαμε στο ζουμί.

Σ.            Ναι. Εγώ πιστεύω το αντίθετο, ότι καλόν είναι να έχεις τον καλύτερο υπαξιωματικό, έστω και πιο μορφωμένο από εσένα. Τη διοίκηση θα τη κάνω εγώ με τα γαλόνια μου, με την αυτή μου με τη… με τη προσωπικότητά μου, δεν θα την κάνω με τη μόρφωσή μου.

-.              Άρα θέλετε να πείτε ότι οι αξιωματικοί ήταν αυτοί οι οποίοι κρατούσαν και κρατάνε τους υπαξιωματικούς σε χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο;

Σ.            Βεβαίως.

-.              Δεν ήτανε η ηγεσία;

Σ.            Και το κράτος, και το κράτος. Διότι όταν σου λέει το κράτος ότι θέλω, – αυτή τη στιγμή δε θυμάμαι – έπαιρναν του δημοτικού, θυμάσαι; Πόσα ηλεκτρονικά μπορεί να μάθει ένας του δημοτικού; Δε μπορούσε να μάθει. Ενώ τώρα το κάνανε λύκειο, μου φαίνεται γυμνάσιο, μετά το έχουν κάνει και απόφοιτους λυκείου. Σιγά-σιγά λοιπόν φτιάχνει το πράγμα.

-.              Τώρα μπαίνουν με τις πανελλήνιες εξετάσεις. Το ίδιο υλικό που μπαίνει στη Σχολή Δοκίμων, μπαίνει στις σχολές των υπαξιωματικών;

Σ.            Ναι. Έτσι μου φαίνεται ότι είναι.

-.              Άρα το μορφωτικό επίπεδο των υπαξιωματικών, των αξιωματικών εξ υπαξιωματικών, σε σύγκριση με το αντίστοιχο επίπεδο των αξιωματικών της σχολής δοκίμων ήταν πολύ κάτω;

Σ.            Βεβαίως. Και το κοινωνικό ε;

-.              Η προέλευση εννοείτε;

Σ.            Η προέλευση. Και φτωχολογιά και παιδιά χωρισμένων, όλων των….

-.              Τα παιδιά της Φρειδερίκης τι ήταν κύριε Σκουριώτη;

Σ.            Τα παιδιά της Φρειδερίκης; Ξέρετε τι ήτανε. Το πλέον α… πώς να το πούμε. Τα παιδιά της Φρειδερίκης ήτανε σχεδόν ορφανά. Του εμφυλίου πολέμου, αφού τα θέλετε έτσι. Αλλά δεν τα λέμε αυτά γιατί [9]

-.              Γιατί δεν τα λέμε; Είναι γραμμένα σε βιβλία. Πέστε τα και εσείς. Δεν είναι ντροπή.

Σ.            Τα ορφανά του πολέμου. Του εμφυλίου πολέμου. Των δεξιών και των αριστερών όμως. Εκεί έχω μία αλλαγή… Το ιστορικό παιδομάζωμα, ναι. Το οποίον ήτανε… ανεξαρτήτως όμως πιστεύω εμφύλιου δεξιών και αριστερών, ήτανε όλα εκεί μέσα. Και εκτός αυτού πιστεύω ότι, δεν είχαν τη δυνατότητα να πάνε σε φροντιστήρια ξέρω γω αυτοί που… σαν και μας που πήγαμε στη Σχολή Δοκίμων. Εγώ δεν πήγα και πολύ φροντιστήριο, γιατί ήτανε και μπατίρης ο πατέρας μου, αλλά θέλω να σου πω ότι ούτε καν σκέπτονταν ότι θα μπορούσαν να μπουν στη σχολή ναυτικών δοκίμων αυτά τα παιδιά. Αυτά τα παιδιά το όνειρό τους ήταν, να γίνουν υπαξιωματικοί.

-.              Δεν ήτανε το όνειρό τους, τους το βάλανε το όνειρο.

Σ.            Σαφώς. Αυτό λέω.

-.              Αυτά τα παιδιά λοιπόν τα βάλανε στις παραγωγικές σχολές του ναυτικού μόνο;

Σ.            Βεβαίως μόνο. Δεν ξέρω αν πήγανε και στου στρατού και μάλλον θα πήγανε. Αλλά σε εμάς μόνο εκεί.

-.              Κύριε Σκουριώτη εσάς πως σας αντιμετωπίζανε στο υπηρεσιακό περιβάλλον σαν κεντρώο αξιωματικό μ’ αυτές τις ιδέες;

Σ.            Νομίζω ότι καλά. Βέβαια μπορεί να παίρνανε τη μετάθεση τη καλή οι δεξιοί, αλλά κι εγώ δεν έπαιρνα κακή, διότι δεν υπήρχαν και κακές μεταθέσεις. Δεν μπορώ να πω ότι έχω παράπονο μεγάλο.

-.              Στο κίνημα του ναυτικού ο Σκεμπέας σας προτείνει για άσκηση ποινικής διώξεως, η οποία δεν υλοποιήθηκε. Επίσης δεν είχατε συλληφθεί, δεν φθάσανε σε εσάς στη σύλληψη.

Σ.            Δε φτάσανε. Είχε μείνει ο Μπακόπουλος μου φαίνεται, Σκουριώτης, Κώτσης, και άλλος ένας δε θυμάμαι ποιος.

-.              Εκτός από την ιστορία του κινήματος και την εξέλιξή της, ξέρετε εσείς να υπήρχαν άλλες κινήσεις σε σχέση με τη δικτατορία;

Σ.            Νομίζω ναι, ότι υπήρξε μια, αυτή του Βασιλειάδη τότε που ήταν ΣΤΟΛΟ μου φαίνεται ο Παπαδόπουλος… Αλλά βέβαια τρίχες, ερασιτεχνική τελείως.

-.              Του Βασιλειάδη, ποιου Βασιλειάδη;

Σ.            Αυτουνού που έγινε υπουργός, υφυπουργός, υπουργός Εθνικής Αμύνης, της Νέας Δημοκρατίας.

-.              Άλλη κίνηση ξέρετε;

Σ.            Όχι.

-.              Τι έχετε να πείτε για τον Κιοσσέ, ήτανε συμμαθητής σας;

Σ.            Ήτανε μια τάξη πάνω από εμένα.

-.              Τι ξέρετε για την περίπτωσή του γενικά;

Σ.            Ξέρω ότι ήτανε στην Κύπρο. Ξέρω ότι βασάνισε στο Έλλη, και ξέρω ότι δεν είναι κακός άνθρωπος.

-.              Γνωρίζετε εάν αληθεύει ότι μετά την υπόθεση στο Έλλη, ο ίδιος κινήθηκε με συναδέλφους του αντιχουντικά;

Σ.            Ναι.

-.              Τι ξέρετε για αυτό;

Σ.            Ξέρω πολύ καλά ότι είχε συναντήσεις, αλλά πιστεύω ότι κινήθηκε αντιδικτατορικά από ενοχές λόγω του «Έλλη», έτσι πιστεύω.

-.              Όταν λέτε ότι είχε συναντήσεις, τι εννοείτε με ποιούς είχε συναντήσεις;

Σ.            Με συμμαθητάς του και της τάξεως μου ορισμένους.

-.              Ποιούς συμμαθητές;

Σ.            Δεν θυμάμαι, δεν θυμάμαι.

-.              Της τάξεως σας ποιούς;

Σ.            Δεν τους θυμάμαι, ξέρω όμως ότι είχε. Με μένα όχι.

-.              Για να κάνουνε τι;

Σ.            Να κάνουνε όχι ομάδα ένοπλη εναντίον της χούντας, αλλά να δημιουργήσουνε κλίμα εναντίον της χούντας.

-.              Δηλαδή…

Σ.            Βέβαια το ’74, όχι το ‘74, την ημέρα του κινήματος του βασιλιά[10], που ήρθε ο Περβαινάς, ήμουνα στο ΓΕΝ εγώ, τότε που παραιτηθήκαμε και μας κυνηγάγανε, βάλανε τους αυτούς και μας κυνηγάγανε, να μας φέρουνε πίσω. Ο Κιοσσές ήτανε τότε γενικός δερβέναγας που φύλαγε το ΓΕΝ στη Κλαυθμώνος.

-.              Περβαινάς ήτανε ο τελευταίος υποναύαρχος, υπηρετούσε τότε στο ΓΕΕΘΑ;

Σ.            Και τον πήρανε και τον κάνανε αρχηγό. Και ήρθε στο ΓΕΝ και έκανε τη μαλακία και λέει, επειδή είδε ότι υπήρχε αναμπουμπούλα, και λέει ΄΄όποιος δεν συμφωνεί με αυτά που λέμε, δηλαδή εναντίον του βασιλέως, να σηκωθεί να φύγει΄΄. Αλλά βέβαια την πάτησε εκεί πέρα, διότι βρήκανε ευκαιρία όπως εγώ και σηκώθηκα και έφυγα, όχι γιατί ήμουνα υπέρ του βασιλιά, αλλά εναντίον της χούντας. Και φύγανε σχεδόν άλλοι, και έβαλε τους βατραχανθρώπους με τον Κιοσσέ, τον θυμάμαι σαν και τώρα, στην πόρτα και μας γύριζε πίσω.

-.              Ένα λεπτό κύριε Σκουριώτη, αυτό ποιος το είπε ο Περβαινάς ή ο Κιοσσές;

Σ.            Ποιό;

-.              Αυτό που είπατε ότι ΄΄όποιος δεν είναι υπέρ της…όποιος δεν είναι εναντίον του βασιλέως να φύγει΄΄.

Σ.            Ο Περβαινάς. Ναι! ΄΄ Όποιος δεν συμφωνεί με την κατάσταση να σηκωθεί να φύγει΄΄, μπροστά μου. Μας είχε καλέσει στον θάλαμο επιχειρήσεων πάνω στο δώμα της Κλαυθμώνος.

-.              Γενικά για την στάση του Περβαινά τι έχετε να πείτε αφού ανέλαβε ΓΕΝ;

Σ.            Πιστεύω ότι ήτανε ένα άβουλο πλάσμα, που έκανε ότι του λέγανε.

-.              Πως εξηγείτε ότι φύγανε μόνο εφτά – οχτώ αξιωματικοί με το κίνημα του βασιλιά, κι όχι παραπάνω;

Σ.            Δεν σου είπα; Κοιτάξανε την πάρτη τους που λέμε, το τομάρι τους να σώσουνε.

-.              Όταν λέω να φύγουνε, εννοώ να αποστρατευτούν, να αποταχθούν.

Σ.            Ναι βέβαια. Ε σιγά-σιγά όμως τους βγάζανε ε, σιγά-σιγά κι αυτούς.

-.              Εννοείτε τους διώχνανε από το ναυτικό;

Σ.            Ναι, με τις κρίσεις και αυτά, αλλά τότε φύγανε δεν ξέρω αν ήτανε και πέντε έξι, μπορεί να ήτανε και λιγότεροι. Απ’ότι θυμάμαι ήτανε ο Κοντογιάννης, ο υπαρχηγός ποιός ήτανε, ο Σούτσος, ξέρω γω και κάτι τέτοιοι.

-.              Γνωρίζετε για τον Γουλέα και την Κύπρο; Τι ξέρετε, αν ξέρετε, όχι τι ακούσατε.

Σ.            Αλλά δεν είχα ακούσει ότι είχε κάνει, αλλά για τον Ντάνο που μου είπες είχα ακούσει διάφορα, τον Ντάνο τον Γιώργη τον μηχανικό μωρέ, που δίναμε μαζί πως λεγότανε, ποιός μηχανικός πλωτάρχης ήτανε, ξέρεις; Παπαργύρης. Ο Ντάνος, ο Παπαδάκης, ο Συρανό ντε Μπερζεράκ, ο πως λεγότανε, ο μάχιμος που ήτανε διοικητής τότε, δεν τους θυμάμαι κιόλας όλους.

-.              Πως εξηγείτε εσείς τη συμπεριφορά αυτών των αξιωματικών οι οποίοι ανεξάρτητα από την ιδεολογική τοποθέτηση…;

Σ.            Γιατί θα μου πεις ότι δεν ήτανε χουνταίος ο Ντάνος;

-.              Ανεξάρτητα από αυτή την τοποθέτηση, η συμπεριφορά τους ακούμπησε και περιοχές, οι οποίες είναι ανήθικες περιοχές. Η κλοπή πραγμάτων, η αφαίρεση ξένων πραγμάτων.

Σ.            Εγώ πιστεύω ότι ήταν καθάρματα εκ φύσεως. Πας χουνταίος για μένα είναι κάθαρμα Αντώνη μου.

-.              Ένα λεπτό γιατί αναφερθήκατε νωρίτερα σε χουντικούς ιδεολόγους οι οποίοι δεν βγάλανε λεφτά.

Σ.            Ναι. Σαφώς και το λέω, όπως ο Πολιτόπουλος. Αυτός ήταν ιδεολόγος γιατί πίστευε ότι η χούντα θα κάνει καλό στην Ελλάδα. Οι άλλοι ήταν χουνταίοι, διότι εκμεταλλεύτηκαν τα της χούντας και έκλεβαν που λες. Που μπήκαν σε χώρους διαφόρους. Λαθρεμπόριο και λοιπά που λέμε. Αλλά δε μπορεί ένας χουνταίος να μην είναι κάθαρμα, διότι ο Πολιτόπουλος που λες, ήτανε κάθαρμα, αλλά δεν ήτανε κάθαρμα στις κλοπές, ήτανε κάθαρμα στις συμπεριφορές ως προς τους Κακαρά, Σκουριώτη, ως προς τους … δηλαδή τους έκαψαν.

-.              Υπήρχε ανατροπή της ιεραρχίας στη διάρκεια της δικτατορίας στο ναυτικό;

Σ.            Βεβαίως, αν εννοείς αυτό. Αλλά δεν είναι στο κίνημα του ναυτικού. Στο κίνημα του Κωνσταντίνου δεν είχαν αυτοί τους ναύαρχους, οι λοχαγοί, οι υποπλοίαρχοι, οι πλωτάρχες, όπως έγινε στο στρατό. Αλλά ότι γουστάρανε κάνανε οι μικροί, οι χουνταίοι, η κάστα.

-.              Ξέρετε… είστε Αρβανίτης;

Σ.            Όχι.

-.              Ξέρετε τι ποσοστά από Αρβανίτες έχουμε στις ένοπλες δυνάμεις ή σας απασχόλησε ποτέ αυτό σαν θέμα;

Σ.            Όχι, δεν νομίζω ότι… Αρβανίτες Έλληνες εννοείς, Αρβανίτες;

-.              Ναι.

Σ.            Καμία. Όλοι βέβαια ήτανε δεξιάρες, αλλά δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει ότι είναι Έλληνες.

-.              Ο Λυμπέρης δεν είναι δεξιός.

Σ.            Καλά αυτός είναι άλλου Παππά ευαγγέλιο. Ας τον αυτόν, άστονα.

-.              Ξέρετε ότι μέχρι τις 21 Απριλίου, από όσους αξιωματικούς υπηρετούσαν, κανείς δεν προερχόταν από τη Σαλαμίνα; Κανείς από τους προελεύσεως σχολής δοκίμων. Ούτε ένας. Επίσης κανείς δεν είχε πατέρα εργάτη.

Σ.            Αυτό το ξέρω και είμαι βέβαιος. Όχι εργάτη, χαμηλής οικογενείας δεν ήτανε πολλοί. Μου φαίνεται ότι ο συμμαθητής μου ο Θηνιάτης[11] είχε καφενείο κοντά.

-.              Τέτοιοι ήτανε πολλοί. Με τα χρόνια τα παρουσιάζουν κάπως διαφορετικά.

Σ.            Ναι σαν επιχειρηματίες.

-.              Ναι, πως το ερμηνεύετε, γιατί το παρουσίαζαν διαφορετικά; Ντροπή ήτανε ο πατέρας του να είναι αγρότης, ή να είναι εργάτης, ή να είναι ψαράς;

Σ.            Καμία ντροπή. Ξέρω ότι του Κωστή ο μπαμπάς ήτανε ψαράς μου φαίνεται.

-.              Γιατί να το παρουσίαζαν…;

Σ.            Διότι ήθελαν να κρατήσουν το ναυτικό στην ελίτ, όπως λέμε, των Ελλήνων, η οποία ελίτ ήτανε οι βασιλόφρονες, οι πλούσιοι, οι… όλοι αυτοί…..

-.              Πόσο πατριώτες ήτανε οι αξιωματικοί την εποχή που βγήκατε εσείς από τη Σχολή Δοκίμων; Τι θεωρούσαν τότε οι αξιωματικοί σαν αποστολή τους; Ποια ήτανε η αποστολή τους, τι πίστευαν; Εσείς τι πιστεύατε, ότι ήσαστε αξιωματικός για ποιο λόγο εκτός του να ζήσετε; Πως θεωρούσαν την πατρίδα τους;

Σ.            Πολύ δύσκολη ερώτηση Εγώ πιστεύω πολλοί, πολλοί… ίσως και το ογδόντα τα εκατό πιστεύω την αγαπούσαν την πατρίδα τους, αλλά πιστεύω ότι θεωρούσαν τον εαυτό τους αρχή του τόπου. Δηλαδή βγάζανε τη δεξιά για να κυβερνάει. Αλλά μέσω της δεξιάς, να κυβερνάω και εγώ, χωρίς όμως αυτό να αποκλείει ότι ήτανε πατριώτες. Πιστεύω πολύ περισσότερο από ότι είναι τώρα. Τώρα είναι επαγγελματίες, να βγάλουνε λεφτά, εμείς μπορεί να πήγαμε για να αποκατασταθούμε πιτσιρικάδες, για να βγάλουμε λεφτά, έτσι άρχισε και πήγαμε. Δεν πήγαμε για να πάμε να σκοτώσουμε τους Τούρκους. Ενώ οι σημερινοί πιστεύω, ότι ένα πάλι ογδόντα τα εκατό, πιστεύω ότι πάνε για να αποκατασταθούν και μόνο.

-.              Που αποδίδετε αυτή την διαφορά ανάμεσα στην πίστη προς την πατρίδα και την αγάπη προς την πατρίδα τότε και τώρα;

Σ.            Θα σου πω κάτι που θα σε ξαφνιάσω, πιθανόν και στην πλύση εγκεφάλου που μας κάνανε.

-.              Γινότανε πλύση εγκεφάλου στις παραγωγικές σχολές;

Σ.            Όχι όπως στο στρατό, αλλά γινότανε. Σαφώς γινότανε. Βέβαια δεν είχαμε ειδικό μάθημα ψυχοτέστ, ψυχοαυτά, αλλά περνούσε η γραμμή. Η οποία μας επηρέαζε και πιτσιρικάδες που ήμαστε. Βέβαια εμένα δε με επηρέασε ποτέ, εδώ που τα λέμε.

-.              Δηλαδή γινόταν αντικομουνιστική προπαγάνδα;

Σ.            Εκατό τοις εκατό.

-.              Η προπαγάνδα εκτός από τον αντικομουνισμό κάλυπτε και το πεδίο ΄΄αγάπη προς την πατρίδα και αποστολή του αξιωματικού γενικά΄΄;

Σ.            Όχι, όχι. Αλλά το ύφος, οι συγκυρίες δεν γινότανε επί τούτου από άλλον άνθρωπο, από τον Κακαρά ή τον Σκουριώτη αλλά όλο το σύννεφο αυτό… το κλίμα ήταν αυτό, δεν γινόταν ειδικά όπως στο στρατό. Γιατί στο στρατό απ’ ότι ξέρω, γινόταν ειδικό μάθημα. Πιστεύω ότι το ναυτικό ήταν πιο δημοκρατικό Σώμα, Κλάδος, από αυτούς.

-.              Από το στρατό;

Σ.            Κι από την αεροπορία. Μην κοιτάς που η αεροπορία το γύρισε μετά. Ήμαστε το πιο δημοκρατικό, βασιλικό, βασιλικός κλάδος. Θυμάμαι τον μακαρίτη το Μηναίο, τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας ξέρω γω, που τον είχα κυβερνήτη, και πλακωνόμαστε στο ξύλο, εγώ, ο Μπέλιας… Τον θυμάσαι τον Μπέλια τον μηχανικό; Οι οποίοι ήμασταν… κι ο Δελής, οι οποίοι ήμασταν τρεις κεντρώοι μέσα σε τριάντα, πόσοι ήτανε τότε οι αξιωματικοί του ΑΣΠΙΣ; Εικοσιπέντε; Και γινόταν της πουτάνας. Φασαρία, κοιμότανε ο Μηναίος, και έβγαινε το ανθρωπάκι, ο οποίος ήτανε και δεξιός, και έλεγε ΄΄τι τσακώνεστε βρε παιδιά;. Έχετε να λύσετε πρόβλημα; Πατριώτες δεν είστε; Ότι θέλετε μπορείτε να είστε εκτός από κουκουέδες΄΄.       Το 1961. Φοβερά τσακωνόμαστε, λόγια που δε λέγονται ας πούμε…

-.              Αυτό γινόταν σε ευρεία έκταση στο ναυτικό κύριε Σκουριώτη τότε;

Σ.            Ναι, τσακωνόμαστε. Γι’ αυτό μας είχανε και στη μπούκα του κανονιού. Διότι εκεί πέρα ρε παιδί μου, όπως φοβότανε ο Έλληνας πολίτης να πει ότι είναι κεντρώος ή κομμουνιστής, εδώ φοβούνται ακόμα να πούνε ότι είναι κομμουνιστές, έτσι και εκεί μέσα αισθανόμαστε εμείς, που ήμαστε σου είπα ελάχιστοι μπροστά στους δεξιούς, αισθανόμασταν ότι δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε, ρε παιδί μου…

-.              Εν τούτοις μιλάγατε;

Σ.            Μιλάγαμε όχι όλοι, αλλά μιλάγαμε. Ήτανε αυτοί που σου είπα που μιλάγανε, που ήτανε στη μπούκα και άλλοι που φοβόντουσαν, αλλά ξέραμε ότι ήτανε κεντρώοι.

-.              Δεν είχατε όμως συνέπειες όσοι μιλάγατε;

Σ.            Εγώ πιστεύω όχι. Εγώ δεν είχα συνέπειες, και δεν πιστεύω ότι είχαν και άλλοι συνέπειες. Βέβαια συνέπειες μπορεί να είχαμε…. όπως εγώ έφυγα στους δώδεκα, έντεκα μήνες λόγω Βαρβιτσιώτη. Διότι ήξερε ότι ήμουνα κεντρώος το ‘91. Αργότερα όταν γινόμαστε πλοίαρχοι ξανανέβηκα. Γιατί εσύ ρε φίλε πως έφυγες;

-.              Στη διάρκεια της δικτατορίας, γινόντουσαν στα καρέ των αξιωματικών και των υπαξιωματικών πολιτικές συζητήσεις;

Σ.            Δεν το πιστεύω. Όχι, αλλά δεν ενημερωνόντουσαν καλά. Στο τέλος γινόντουσαν αλλά μέχρι το ‘71-70 δεν γινόταν τίποτα. Φοβόταν ο κόσμος, φοβόταν.

-.              Γιατί πιστεύετε ότι έγινε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου;

Σ.            Εγώ δυστυχώς είμαι μαλάκας και ιδεολόγος. Πιστεύω ότι έγινε για να πέσει η δικτατορία, αλλά πολύ αμφιβάλω τελικώς.

-.              Εννοείτε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου στην Κύπρο;

Σ.            Το ‘74. Το πραξικόπημα… α το πραξικόπημα. Νόμιζα ότι είπες το κίνημα του ναυτικού. Το πραξικόπημα στην Κύπρο ήτανε, διότι πουλήθηκαν επί τούτου τα καθίκια οι Παπαδόπουλοι και οι Ιωαννίδηδες κι οι τέτοιοι στους Αμερικάνους, για να πέσει ο Μακάριος, είναι βέβαιο αυτό.

-.              Άρα κύριο λόγο για το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου ’67 εσείς βλέπετε το Κυπριακό;

Σ.            Όχι, εγώ δεν είπα τέτοιο πράγμα. Εγώ βλέπω επικράτηση γραμμής ΙΔΕΑ στο στρατό ξηράς, και η αλαζονεία και οι πολιτικοί εξτρεμιστές της δεξιάς, κάνανε το πραξικόπημα, για να κυβερνήσουν και να έχουν ίδια οφέλη.

-.              Για να μην βγει κεντροαριστερά κυβέρνηση;

Σ.            Η οποία ήτανε βέβαιο ότι θα βγει και με μεγάλη πλειοψηφία;

-.              Άρα δεν βλέπετε ανάμειξη ξένου παράγοντα, CIA;

Σ.            CIA, σαφώς CIA. Εγώ δεν είπα ότι δεν βλέπω. Τότε ότι ήθελε έκανε η CIA.

-.              Το κυπριακό δεν το βλέπετε σαν αιτία της δικτατορίας;

Σ.            Όχι.

-.              Τον πόλεμο των έξη ημερών;

Σ.            Όχι, ούτε αυτό. Αυτά τα βλέπω ότι αυτοί μπορεί να είπανε έτσι. Αλλά ότι ήτανε σαφώς CIA με Παπαδόπουλους, ΙΔΕΑ και λοιπά μέσα στο στρατό, Αρναούτηδες, και βασιλιάς, γι’ αυτό γίνανε όλα αυτά. Γιατί φοβόντουσαν ότι θα βγει ο γέρος ο Παπαντρέας στην εξουσία. Με πλειοψηφία πιστεύω, τρομερή. Δηλαδή το 52% δεν θα ήτανε τίποτα. Για μένα 60%.

-.              Ακροδεξιές οργανώσεις εκτός του ΙΔΕΑ υπήρχανε στις ένοπλες δυνάμεις;

Σ.            Εγώ δεν ξέρω. Στο ναυτικό δεν ξέρω.

-.              ΙΔΕΑτες αξιωματικοί υπήρχαν στο ναυτικό;

Σ.            Δεν νομίζω κι αν ήταν, ήταν ελάχιστοι.

-.              Τέκτονες; Είστε τέκτονας;

Σ.            Όχι ούτε είμαι. Υπήρχανε τέκτονες.

-.              Οι τέκτονες έπαιξαν κάποιο ιδιαίτερο ρόλο στο ναυτικό, ξέρετε;

Σ.            Λέγεται ότι μόνο στις μεταθέσεις και ποιους διαλέγανε, αλλά δεν νομίζω ότι παίξανε ιδιαίτερο ρόλο. Ξέρεις και εσύ τέκτονες, κι εγώ τέκτονες.

-.              Εκτός του κινήματος του ναυτικού υπήρξαν και ορισμένες ακόμα αντιδικτατορικές ενέργειες. Μνημονεύσατε ήδη των υπαξιωματικών, που μάλιστα και χρονολογικά ήταν και η πρώτη στο ναυτικό. Πως εξηγείτε το γεγονός ότι πρώτοι οι υπαξιωματικοί εμφανίζονται στο ναυτικό να παρουσιάζουν αντιστασιακή δραστηριότητα και όχι οι αξιωματικοί;

Σ.            Διότι αυτοί ήταν πραγματικοί δημοκράτες, ήταν οι άνθρωποι καταπιεσμένοι, οι άνθρωποι που δεν υπολόγιζαν… μπορεί να υπήρχε και λόγος, επειδή υπήρχε διαφορά μεταξύ αξιωματικών υπαξιωματικών. Αλλά πιστεύω ότι ήτανε οι πλέον δημοκράτες, και ήτανε όχι κατωτάτη κοινωνική τάξη, δεν το λέω από αυτή την άποψη, ότι ήτανε, υποφέρανε περισσότερο από τους άλλους. Χωρίς να κατηγορώ τους υπαξιωματικούς, καταλαβαίνεις πως το λέω. Επειδή ήταν κοινωνικά κάτω, φτωχολογιά, και τους κυνηγάγανε.

-.              Συνδικαλισμός αναπτύχθηκε ποτέ στο ναυτικό;

Σ.            Όχι για μένα. Στους υπαξιωματικούς δεν ξέρω, στους αξιωματικούς όχι.

-.              Πως μπορείτε να εξηγήσετε την υπόθεση των Μηχανικών; Δεν ήταν συνδικαλιστική; Πως την ερμηνεύετε;

Σ.            Πρώτον από όλα πιστεύω ότι ορισμένοι ήταν αρχηγοί αυτής της κινήσεως και δεύτερον πιστεύω πράγματι ότι οι μηχανικοί ήτανε ριγμένοι στο ναυτικό.

-.              Τι σημαίνει αυτό δηλαδή;

Σ.            Ότι ιεραρχικά δεν έφταναν εκεί που έπρεπε να φτάσουν.

-.              Γιατί δεν φτάνανε;

Σ.            Διότι δεν υπήρχαν θέσεις.

-.              Δεν υπήρχαν θέσεις ή δεν προβλεπόντουσαν θέσεις;

Σ.            Δεν υπήρχαν και δεν προβλεπόντουσαν. Και τα δύο.

-.              Υπήρχε αντιπαλότητα μεταξύ μαχίμων και μηχανικών; Για τους ίδιους λόγους που αναφέρατε;

Σ.            Ναι. Υπήρχε. Γιατί οι μάχιμοι ήταν οι επιχειρησιακοί και οι διοικητικοί, και οι μηχανικοί πλήρωναν τη δουλειά που διάλεξαν.

-.              Θυμάστε την προσπάθεια της χούντας να δημιουργήσει ενιαίο τύπο στολών; Πως είχε αντιδράσει το ναυτικό τότε;

Σ.            Φοβερά άσχημα. Δηλαδή πολύ καλά θέλω να πω. Δεν ήθελε να γίνει ενιαία στολή. Μεγάλη {αντίδραση} και δεν τα φορούσαν κιόλας. Από εκεί πιστεύω φάνηκε πόσο δημοκρατικό ήτανε το ναυτικό. Δεν ήθελαν τους στραταίους να κάνουνε κουμάντο στο ναυτικό, πιστεύανε ότι και τα περισσότερα ήτανε στραταίϊκα τα ρούχα απ’ ότι θυμάσαι. Και τα μπουφάν και τα χακί ήτανε… .στραταίϊκα.

-.              Εσείς πως εξηγείτε την προσπάθεια της δικτατορίας να δημιουργήσει ενιαίο τύπο στολών;

Σ.            Κόμπλεξ, κόμπλεξ του Αγγελή πιστεύω.

-.              Κόμπλεξ ήτανε ή προσπάθεια υπαγωγής των ενόπλων δυνάμεων σε μία αρχή;

Σ.            Το κόμπλεξ του Αγγελή αυτό ήτανε. Ότι ήθελε να είναι παντοδύναμος.

-.              Ναι αλλά αυτό γίνεται σήμερα.

Σ.            Τι ημερομηνία μιλάμε, δεν το ξέρουμε ακόμα, δεν έχει γίνει.

-.              Έχει γίνει ήδη.

Σ.            Όχι ενιαία στολή.

-.              Η στολή όχι αλλά η δομή, η οργάνωση;

Σ.            Ο στόχος, ναι έχει γίνει. Εντάξει, δεν είναι πάντως μ’ αυτό τον τρόπο του Αγγελή.

-.              Εν τούτοις ερμηνεύετε την αντίδραση των υπαξιωματικών και αξιωματικών και ως εκδήλωση αντιχουντική;

Σ.            Ναι, ναι. Εγώ πιστεύω. Εσύ δεν πιστεύεις ότι ήτανε αντιχουντικοί στο ναυτικό οι περισσότεροι; Τι πιστεύεις; Όλο εγώ λέω, εσύ δεν είπες τίποτα.

-.              Εγώ σας ρωτάω κύριε Σκουριώτη.

Σ.            Λέω εγώ τι πιστεύεις; Για να το κλείσουμε. Εν πάση περιπτώσει εγώ πιστεύω ότι ήτανε χουντικοί (όταν έφυγε ο βασιλιάς επαναλαμβάνω) οι περισσότεροι.

-.              Πως εξηγείτε ότι ο Ιωαννίδης, ταξίαρχος ων, δηλαδή αρχιπλοίαρχος κυβερνούσε μέσω των ενόπλων δυνάμεων τη χώρα;

Σ.            Πιστεύω ότι ήταν κάθαρμα. Αυτό που λέω, αντιπροσωπευτικός τύπος καθάρματος. Είχε πάρει με τους ΕΣΑτζήδες τη δύναμη στα χέρια, ήξερε τις κομπίνες των άλλων και τους είχε στο χέρι. Έτσι πιστεύω. Τόσο κάθαρμα ήτανε. Πήγε στη Σχολή Δοκίμων.

-.              Τι άλλο ήτανε εκτός από κάθαρμα; Πως επιβίωσε σαν κάθαρμα;

Σ.            Αφού είχε όλους τους άλλους στο χέρι. Μανωλόπουλος και σία.

-.              Αναφέρετε τον Ιωαννίδη σε σχέση με τη Σχολή Δοκίμων. Τι εννοείτε;

Σ.            Δεν ήρθε και μας είπε ΄΄θα σας διώξω όλους΄΄ και οι μαλάκες κανένας δεν μίλησε και σηκώθηκα εγώ και βγήκα από την αίθουσα και παραλίγο να με χώσουνε μέσα; Που μας είπε ψαράδες!

-.              Πότε έγινε αυτό;

Σ.            Έγινε μετά το κίνημα του ναυτικού. Μετά το κίνημα του ναυτικού μας είχε καλέσει όλους στη Σχολή Δοκίμων. Όλους τους αξιωματικούς του ναυτικού. Υποχρεωτικά. Τώρα πόσοι ήταν, δεν ξέρω.

-.              Ο Ιωαννίδης ταξίαρχος;

Σ.            Ταξίαρχος. Ναι ταξίαρχος, δεν πιστεύω να ήταν υποστράτηγος, έγινε; Δεν θυμάμαι, ταξίαρχος πάντως. Όταν μετά το κίνημα του ναυτικού ταξίαρχος ήτανε. Και μας είπε ΄΄εάν ξανακούσω τίποτα ότι θα βγει στον αέρα΄΄ δηλαδή εναντίον της χούντας τελικά, ΄΄ή αν τολμήσετε και κάνετε τίποτα κινήσεις λόγω των συναδέλφων και λοιπά, θα σας απολύσω όλους και θα πάρω ψαράδες, δεν αξίζετε τίποτα΄΄.

-.              Μίλησε σε πρώτο πρόσωπο; Αυτός δηλαδή θα τα έκανε αυτά;

Σ.            Ναι, αυτός, σε πρώτο πρόσωπο βέβαια. Ναι, ναι με ναυάρχους, με όλους τους μαλάκες μέσα. Και όλους τους χουνταίους του ναυτικού να κοιτάνε.

-.              Υπήρχανε εκεί ναύαρχοι του ναυτικού;

Σ.            Ναι, ναι και τους έχεζε ο ταξίαρχος.

-.              Ποιοι ήτανε;

Σ.            Δεν θυμάμαι ρε γαμώτο, δεν θυμάμαι.

-.              Ξέρετε αν γινόντουσαν γεύματα σε σπίτια; Με τον Ιωαννίδη και αξιωματικούς του ναυτικού;

Σ.            Δεν το ξέρω.

-.              Υπήρξαν ορισμένοι οι οποίοι παραιτήθηκαν στη δικτατορία εξαιτίας της δικτατορίας. Τους γνωρίζετε;

Σ.            Ναι. Λίγοι όμως.

-.              Τι γνώμη έχετε γι’ αυτούς, τους θυμάστε ποιοι ήτανε;

Σ.            Ξέρω έναν τον Λίτινα, τον οποίο μάλλον και τον διώξανε και παραιτήθηκε. Ξέρω εσένα.

-.              Αφήστε εμένα.

Σ.            Εσένα. Ξέρω, ξέρω όλους τους παραιτηθέντες της 13ης Δεκεμβρίου και μετά.

-.              Αφήστε τους αυτούς. Έχουμε τις εξής περιπτώσεις, του Τριανταφυλλίδη του Κώστα των υποβρυχίων.

Σ.            Μπράβο αυτόν στη Σουηδία.

-.              Του Νίκου του Μπάρδη, του νεαρού σημαιοφόρου…

Σ.            Ναι σημαιοφόρος ήτανε;

-.              Που υπήρξαν και λιποτάκτες. Και του…

Σ.            Μην μου πεις τον Μαρώτη.

-.              Όχι. Του Καλούλη του Δημητράκη. Κι ενός ακόμη, μεγαλύτερου βαθμού, στον βαθμό του αντιπλοιάρχου. Τι γνώμη έχετε γι’ αυτές τις κινήσεις; Κι ο Κωστής ο Βάρφης, πολύ γνωστή περίπτωση.

Σ.            Δεν συμφωνώ με τον Καλούλη, παρότι είναι και φίλος μου, έχω κάτι χρόνια να τον δω, ο Καλούλης είχε μία, είχε μία… είχε δώσει μία εντύπωση στο ναυτικό ότι τα έγραφε όλα στα παλιά του τα παπούτσια. Και πιστεύω ότι ήτανε διέξοδος. Ενώ συμφωνώ απολύτως με τον Τριανταφυλλίδη…

-.              Συμφωνείτε, τι εννοείτε, ότι έκανε την κίνηση για λόγους αντιχουντικούς;

Σ.            Ναι, και για ποιόν άλλο είπαμε; Τον Τριανταφυλλίδη…

-.              Τον Μπάρδη που δεν ξέρετε;

Σ.            Τον Μπάρδη τον Νίκο πως δεν τον ξέρω. Τον Νίκο τον είχα και στο ΒΕΛΟΣ όταν ήμουνα δεύτερος. Καταπληκτικός άνθρωπος. Αυτός σηκώθηκε κι έφυγε, πολύ καλά έκανε και σηκώθηκε κι έφυγε, ήτανε έτοιμη η δουλειά του με την … πως λέγεται, αλλά άντρας. Δεν ήτανε μόνο αυτοί ήτανε κι άλλοι. Το ‘67 φύγανε πολλοί.

-.              Λέμε για ενσυνείδητες παραιτήσεις και…

Σ.            Όχι του Καλούλη. Καλούλη και Μαρώτη δεν συμφωνώ καθόλου.

-.              Και τον Μαρώτη γιατί τον αναφέρετε;

Σ.            Δεν έκανε τον αντιδικτατορικό και την κοπάνησε με τη γυναίκα που ήτανε φίλη της βασίλισσας της Αλεξίας; Κάτι, δεν τα θυμάμαι και καλά, και μετά έκανε τον αντιδικτατορικό και έβριζε την χούντα; Αλλά που τη είχε κοπανήσει. Αλλά τώρα μιλάμε ο Μαρώτης είναι ο Νικολόπουλος της χούντας. Όλο άχρηστος, όπως ήτανε ο Νικολόπουλος, περισσότερο άχρηστος ήτανε αυτός εγώ πιστεύω.

-.              Εννοείτε χουντικός ή ανεπάγγελτος;

Σ.            Ανεπάγγελτος.

-.              Ο Νικολόπουλος δεν ήτανε ανεπάγγελτος.

Σ.            Γιατί δεν ήτανε; Τι ήτανε;

-.              Ήτανε;

Σ.            Για μένα; Ήτανε … και βλαξ. Αφού λένε στην τάξη, από ότι έχω ακούσει ότι, αν το καταλαβαίνει ο Νικολόπουλος πως τα λένε αυτά, τότε εντάξει. Τόσο βλάκας. Γιατί ο Κούβαρης δεν ήτανε βλάκας; Ο Δαβάκης δεν ήτανε βλάκας; Ο Καζάκος δεν ήτανε βλάκας; Ο Βασίλης ο Γαβριήλ ο συμμαθητής μου, που σου είπα ότι τα έκανε ενσυνείδητα, παρ’ όλα αυτά ήτανε βλάκας.

-.              Δηλαδή η δικτατορία δεν είχε ξύπνιους οπαδούς;

Σ.            Κανέναν. Τον Καμαρινέα μόνο, αλλά αυτός ήτανε … δεν ήτανε βλάκας.

-.              Και τον Πολιτόπουλο είχε.

Σ.            Και ποιος σου είπε ότι ήτανε ξύπνιος ο Πολιτόπουλος… ήτανε ο Πολιτόπουλος. Επειδή ήτανε φίλος του Βασιλικόπουλου; ….Ήτανε, βλαξ. Ο μόνος που άξιζε για μένα από τη δικτατορία ήτανε ο Καμαρινέας.

-.              Εννοείτε που ήτανε εύστροφος;

Σ.            Ναι, ναι, ναι. Και ήτανε και μορφωμένος κάπως. Αλλά ….

-.              Θέλετε να πείτε δηλαδή ότι οι αξιωματικοί χαμηλής επαγγελματικής ικανότητας…

Σ.            Ότι όλοι ήτανε χουνταίοι. Όχι όλοι. Με συγχωρείς.

-.              … Χαμηλής επαγγελματικής ικανότητας, βρήκανε ευκαιρία με τη δικτατορία να αποκτήσουν νομή στην εξουσία;

Σ.            Απολύτως. Νομή στην εξουσία και να εξυψώσουν τον εαυτό τους.

-.              Τι θα θέλατε να πείτε κύριε Σκουριώτη εκτός από όλα αυτά;

Σ.            Τι θέλω να πω; Να σου πω τι θέλω να πω. Αυτό που είχα πει κάποτε στο σπίτι του Κουτσομυτόπουλου και παραλίγο να με πλακώσουνε στο ξύλο. Ότι όσοι είναι καθάρματα, εγώ το είπα αλλιώς, θα σου πω πως το είπα. Όσοι είναι καθάρματα ψηφίζουν δεξιά, δεν υπάρχει κάθαρμα που να ψηφίζει κέντρο και αριστερότερα, όλοι είναι δεξιοί. Βέβαια εγώ είχα πει ότι όσοι ψηφίζουν δεξιά είναι καθάρματα. Κακώς.

-.              Δεν είναι έτσι.

Σ.            Δεν είναι έτσι. Αλλά όσοι είναι καθάρματα, και απατεώνες και έμποροι ναρκωτικών, όλοι δεξιοί είναι. Πες μου έναν κεντρώο. Κανέναν δεν ξέρω. Όλα τα καθάρματα είναι δεξιοί. Αυτό είναι.

-.              Εν τούτοις σπανίζει το δείγμα των δημοκρατικών αξιωματικών κύριε Σκουριώτη;

Σ.            Δεν ξέρω τώρα, διότι…

-.              Για τότε λέμε.

Σ.            Βεβαίως, γιατί τώρα έχουνε μπει πολλοί δημοκράτες αξιωματικοί, ανεξαρτήτως αν είναι η Νέα Δημοκρατία ή το ΠΑΣΟΚ ή αριστερά. Διότι άλλαξε το κλίμα, πριν δεν υπήρχε κίνημα, είχαμε πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, τώρα δεν υπάρχει. Δεν θυμάσαι τον εύελπι τον κακόμοιρο τον αριστερό που είχε πει {ότι είναι αριστερός} και τον εγαμήσανε; Δεν θυμάσαι ένα που είχε γίνει και τον διώξανε;

-.              Όχι, όχι. Δηλαδή;

Σ.            Αμέσως μετά την μεταπολίτευση. Ήτανε αριστερός και πέρασε και δεν το ξέρανε, και τον γαμήσανε και τον διώξανε.

-.              Όταν λέτε ότι τον γαμήσανε, τι εννοείτε ότι τον βάλανε κάτω και τον γαμήσανε;

Σ.            Όχι… Του ρίχνανε πεντακόσιες μέρες ξέρω εγώ, έφυγε ο άνθρωπος.

-.              Αυτό έγινε μετά την μεταπολίτευση;

Σ.            Μετά, μετά. Και έγινε σκάνδαλο, δεν θυμάσαι με τον στρατηγό, πως λεγότανε τότε εκείνος…;

-.              Ήτανε ο ίδιος αριστερός;

Σ.            Μάλλον…

-.              Ή η οικογένειά του;

Σ.            Η οικογένειά του σίγουρα. Αλλά λέγανε, είπανε ότι ήτανε και αυτός. Τον γαμήσανε… Ήτανε ….όχι ότι πιστεύω και στην άκρα αριστερά ε;

-.              Όταν λέτε άκρα αριστερά τι εννοείτε;

Σ.            ΚΚΕ.

-.              ΚΚΕ είναι άκρα αριστερά;

Σ.            Για την Ελλάδα ναι. Δεν είπαμε εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Είπαμε άκρα αριστερά. Ναι, το ΚΚΕ είναι άκρα αριστερά…

-.              Συνήθως λέμε άκρα αριστερά την εξωκοινοβουλευτική αριστερά.

Σ.            Όχι την αριστερά τότε. Αλλά αριστερά έχουμε μπλέξει τα μπούτια μας τώρα, είναι Συνασπισμός, είναι το κομμουνιστικό κόμμα, είναι ολίγον ο Σημίτης.

-.              Εσείς θα βλέπατε ότι η ύπαρξη κομμουνιστών αξιωματικών στις ένοπλες δυνάμεις, θα ήτανε πρόβλημα για τι πράγμα;

Σ.            Για τους εαυτούς τους.

-.              Για τους εαυτούς τους; Για το σύστημα, για το καθεστώς, για τη δομή των ενόπλων δυνάμεων, για την αποστολή των ενόπλων δυνάμεων θα ήτανε πρόβλημα η ύπαρξη κομμουνιστών αξιωματικών;

Σ.            Ιδεολογικά μιλάμε βέβαια, ε; Βεβαίως και δεν θα ήτανε πρόβλημα για μένα. Αλλά έχε υπόψη σου τρεις τέσσερις άνθρωποι αν το λένε ακόμα.

-.              Σκεφτήκατε ποτέ ότι επιχείρημα της συνωμοτικής ομάδας της 21ης Απριλίου, για αντιμετώπιση του εσωτερικού κινδύνου, δηλαδή των κομμουνιστών, οδήγησε ακριβώς στην επιβολή ενός καθεστώτος, το οποίο αυτοί επεδίωξαν να αποτρέψουν;

Σ.            Παρακαλώ επανάληψη της ερωτήσεως.

-.              Δηλαδή οι χουντικοί είπαν ΄΄εμείς θα κάνουμε επανάσταση, για να μην έρθουν οι κομμουνιστές΄΄ και κάνουν δικτατορία, και κάνανε μια δικτατορία. Άρα ποιος ήταν ο εσωτερικός εχθρός εκείνη την περίοδο;

Σ.            Οι ίδιοι.

-.              Οι ακροδεξιοί;

Σ.            Οι χουντικοί. Μα τι γελοία ερώτηση είναι αυτή που μου κάνεις;

 

[1] Τα πολεμικά πλοία που μετέβαιναν για ασκήσεις ή αποστολές στο εξωτερικό (ασκήσεις ΝΑΤΟ, αποστολές στην Κύπρο) γυρίζοντας έφερναν και κάποιες ποσότητες από τσιγάρα και ποτά (ουίσκι συνήθως) που θεωρούνταν λαθραία. Οι επιτρεπόμενες ποσότητες ήταν σχετικά μικρές και τα αγοραζόμενα κάπως περισσότερα. Λίγοι ήταν εκείνοι που έφερναν και μηχανήματα ηλεκτρονικά για τα σπίτια τους (τηλεοράσεις, βίντεο, ραδιόφωνα κ.ο.κ.). Ελάχιστοι έφερναν μεγαλύτερες ποσότητες για εμπορία και υπήρξαν κάποιοι που πλήρωσαν με αποστρατεία το ΄΄λαθρεμπόριο΄΄ αυτό, όταν διαπιστώθηκε πως πράγματι το εμπορεύονταν.

[2] Εννοεί πως έφερνε και κάποιες ποσότητες από τσιγάρα και ποτά που ήταν παραγγελίες συναδέλφων του οπαδών της χούντας. Αυτό όμως το έκαναν όλοι σχεδόν όσοι μπορούσαν λόγω καθηκόντων μέσα στα πλοία που μετέβαιναν στο εξωτερικό.

[3] Πρόκειται για τον Φωσσέ Π. του Μ. Βλ. ΔΔ α/α 69 του πίνακα Γ2

[4] Οι υπηρεσίες Β1 και Β3 ανήκουν στον δεύτερο κλάδο του ΓΕΝ και ασχολούνται με το προσωπικό του ΠΝ. Ο Σκουριώτης εννοεί πως ο γράφων ξέρει, επειδή υπηρέτησε μεταπολιτευτικά στο ΓΕΝ/Β3-ΙΙ.

[5] Εννοεί τον Κουτσομυτόπουλος Παναγιώτη που τον αποκαλεί Πότη.

[6] Καίτοι άνετος, κρατάει τα μπόσικα ο Σκουριώτης, είπαμε αριστεροί αλλά όχι μέχρι και κομμουνιστές, αυτό εννοεί προφανώς.

[7] Ήταν η πιο ΄΄απολαυστική΄΄ συνέντευξη μαζί με του Παπαχρήστου και του Κουτσομυτόπουλου.

[8] Εννοεί μάλλον τον ΥΕΘΑ Αρσένη.

[9] Όταν ο Σκουριώτης λέει «δεν τα λέμε αυτά» εκφράζει την κρατούσα αντίληψη στο ναυτικό για μη αναφορά στην προέλευση επί χρόνια πολλών υπαξιωματικών και αξιωματικών εξ υπαξιωματικών μετεμφυλιακά από τις ΄΄παιδουπόλεις της Φρειδερίκης΄΄. Βλέπε και συνέντευξη Ραγκαβά και Τζοβλά για το ίδιο θέμα. Ο γράφων έμαθε για το θέμα αυτό στα πλαίσια αυτής της έρευνας. Ποτέ εν ενεργεία δεν άκουσε για τη σχέση παραγωγικών σχολών υπαξιωματικών ΠΝ και των Ιδρυμάτων της Φρειδερίκης. Το αγνοούσε όπως και η πλειοψηφία των μεταγενέστερων στελεχών εκ της ΣΝΔ προερχομένων. Εκτιμάται πως λόγοι ΄΄ευαισθησίας΄΄ απέναντι στους προερχόμενους από τα σπίτια αυτά, επέβαλλε να μην συζητείται το θέμα. Ήταν ΄΄ορφανά΄΄, ΄΄ανταρτόπληκτοι΄΄, άρα είχαν υποφέρει, τα ΄΄σπίτια της φρίκης΄΄ όπως τα αποκαλούσε ο λαός, δεν ήταν ότι το καλύτερο για παιδιά.

[10] Θέλει να πει στις 13 του Δεκέμβρη του 1967

[11] Εν τούτοις ο πατέρας του Θηνιάτη δηλώνει στις εισαγωγικές του γιου του ως επάγγελμα ΄΄καφεπώλης΄΄ και είναι σίγουρο πως δεν το θεωρούσε καθόλου υποτιμητικό. Βλέπε ΔΔ Πίνακα 5 στο Παράρτημα Πινάκων και στα στοιχεία της δήλωσης Θηνιάτη με ΑΜ Τ-254.

Advertisement

Από τη Σχολή Ευελπίδων, τον ΕΔΕΣ, τον εμφύλιο, την Κορέα… στα χέρια της χούντας.

13 Ιουνίου, 2015

ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ  ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

(Ένας Αξιωματικός πολεμιστής, αντιστασιακός, στα χέρια της χούντας)

                                                                     

Ο Παπανικολάου, έλαβε μέρος στον Ελληνοΐταλικό Πόλεμο, στη συνέχεια εντάχθηκε στον Ε.Δ.Ε.Σ Αθηνών. Πήρε μέρος στον εμφύλιο και ως Διοικητής Λόχου Πεζικού προήχθη επ’  ανδραγαθία. Συμμετείχε στον πόλεμο της Κορέας ως Διοικητής Λόχου και Υπασπιστής του Τάγματος, και τιμήθηκε με  αμερικανικά, κορεατικά και ελληνικά παράσημα.

Στη δικτατορία είχε συμμετοχή σε ενέργειες όπως περιγράφει ο ίδιος στη συνέχεια σε κείμενο που παρέδωσε.  Στην απομαγνητοφωνημένη συζήτηση διακρίνεται κάποια  δυσκολία του Παπανικολάου  σε λεπτομέρειες και έτσι εξηγείται και η επιμονή του απ’ αρχής να καταφεύγει στο κείμενό του, καθώς και  οι διευκρινίσεις του συντάκτη σε αγγύλες.

 

 «Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

 

Το έτος 1957, μετά την αποφοίτησή μου, από την Ανωτέρα Σχολή Πολέμου, επρόκειτο να τοποθετηθώ ως Ταγματάρχης στο τμήμα Επιχειρήσεων του Τρίτου Επιτελικού γραφείου του Γ.Ε.Σ. όπως με πληροφόρησε στη Θεσσαλονίκη ο Αρχηγός του Γ.Ε.Σ. Στρατηγός Νικολόπουλος Πέτρος.

Παρουσιασθείς στο Γ.Ε.Σ. (Σεπτέμβριος 1957), αφού είχα αποφοιτήσει και απo το Σχολείο Γενικής Μορφώσεως, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου μου εγνώρισε ότι δεν θα τοποθετηθώ στο 3ο Επιτελικό γραφείο, αλλά στο 2ο για να αντικαταστήσω τον Αντισυνταγματάρχη Παπαδόπουλο Γεώργιο, ο οποίος όπως μου είπε ο Αρχηγός, δεν ασχολείται στο γραφείο με τα θέματα της Υπηρεσίας, παρά μόνο με συνωμοσίες και την Δέσποινα, υπάλληλο τότε της Κ.Υ.Π. Την ίδια γνώμη είχε και ο Διευθυντής του 2ου Ε.Γ., όταν παρουσιάσθηκα για να αναλάβω υπηρεσία και πρόσθεσε ειρωνικά ότι ο Παπαδόπουλος είναι ο “Νασερίσκος” της Ελλάδος, υποδηλώνοντας ότι κινείται συνωμοτικά στον κύκλο των Αξιωματικών που εθεωρούντο ότι ήταν μέλη του Ι.Δ.Ε.Α. (Οργάνωση που είχε αδρανήσει μετά το πέρας του εμφυλίου πολέμου).

Κατά την παραλαβή του Γραφείου (Τμήματος) στο οποίο ετοποθετήθην, ο Παπαδόπουλος απέφυγε να με ενημερώσει για σοβαρά θέματα σχετικά με το αντικείμενο, με το οποίο ησχολείτο το τμήμα τούτο του 2ου Ε.Γ., προφανώς γιατί με θεώρησε ως όργανο του Αρχηγού, με τον οποίο δεν είχε αγαθές σχέσεις λόγω του ότι ο Αρχηγός είχε υπόψιν του τις συνωμοτικές ενέργειές του και δια τούτο τον αντικατέστησε και επιπλέον αντιτίθετο ως προς της μελλοντικές του επιδιώξεις και ως προς τις πολιτικές του πεποιθήσεις, παρά το γεγονός ότι ο υποφαινόμενος, ως νομιμόφρων Αξιωματικός, ουδέποτε είχα εκδηλώσει τις πολιτικές και κομματικές μου προτιμήσεις. Ως δε πληροφορήθηκα αργότερα, η Χούντα του Παπαδόπουλου με θεωρούσε ως “Δημοκρατικό” Αξιωματικό με στόχο οι επίορκοι και συνωμοτούντες αυτοί αξιωματικοί, όργανα ξένων δυνάμεων, να διακόψουν παρά τα προσόντα μου την περαιτέρω καριέρα μου.

Με την μετάθεσή του από το 2ο Ε.Γ., ο Παπαδόπουλος αφήρεσε, όπως διαπίστωσα αργότερα, μερικούς φακέλους με θέματα σοβαρά, με τα οποία ησχολείτο το τμήμα τούτο.

Με την τακτοποίηση των φακέλων, την οργάνωση και διευθέτηση του γραφείου μετά την απομάκρυνση του Παπαδόπουλου, ανακάλυψα μερικά πρόχειρα ανυπόγραφα πληροφοριακά σημειώματα με ονόματα αξιωματικών που ο Παπαδόπουλος είχε χαρακτηρίσει ως αριστερών φρονημάτων, καθώς τους θεωρούσε αντίθετούς του για τις μελλοντικές του επιδιώξεις. Μεταξύ αυτών θυμάμαι και τον τότε Συνταγματάρχη και μετέπειτα Υποστράτηγο Τεθωρακισμένων Οικονομίδη Φαίδωνα, έναν εξαίρετο πολεμιστή στο ΕΛ ΑΛΑΜΕΙΝ αξιωματικό. Τα εν λόγω αξιοκατάκριτα σημειώματα κατέστρεψα με την έγκριση του Αρχηγού Γ.Ε.Σ. Στρατηγού Νικολόπουλου.

Στο τμήμα τούτο την εποχή εκείνη (1958), υπηρετούσε ως υφιστάμενος ο συμμαθητής μου Ζαχαρόπουλος Παναγιώτης. Επίσης στο 2ο Ε.Γ./ Γ.Ε.Σ. υπηρετούσε, προ της τοποθετήσεώς μου εκεί, ως προϊστάμενος της ομάδας Ασφαλείας Γ.Ε.Σ ο Λοχαγός ΣΕΊΔΑΣ (φίλος και  συνεργάτης αρχικά του Παπαδόπουλου, μετέπειτα  όμως  διέκοψαν τις σχέσεις τους, ίσως γιατί διαφώνησαν ως προς τις δραστηριότητές τους). Ο εν λόγω Λοχαγός και ο Ζαχαρόπουλος με εντολή του Αρχηγού του Γ.Ε.Σ. και του διευθυντού του 2ου Ε.Γ., παρακολουθούσαν τις κινήσεις των αξιωματικών του Επιτελείου, ιδιαίτερα όσων εθεωρούντο ότι ανήκαν παλαιότερα στον Ι.Δ.Ε.Α. και κυρίως όσων είχαν επαφές με τον Παπαδόπουλο, καθώς υπήρχαν πληροφορίες ότι ήταν επικεφαλής μιας συνωμοτικής κινήσεως νέων αξιωματικών και ότι είχε επαφές με ξένα στοιχεία.

Στις αρχές του 1959, αν θυμάμαι καλά, ο Λοχαγός Σεΐδας μου ανέφερε ότι παρακολουθώντας τις κινήσεις του Παπαδόπουλου, διαπίστωσε συχνές επαφές του με αξιωματικούς και σε μία από αυτές ήσαν συγκεντρωμένοι οι Παπαδόπουλος, Κωτσέλης, Λέκας, Μέξης, Ρουφογάλης, Καραπιπέρης και άλλοι, τα ονόματα των οποίων δεν θυμάμαι, και ότι όπως πληροφορήθηκε, κατ’ αυτήν σχεδίαζαν ενέργειες με σκοπό μελλοντικό πραξικόπημα. Στη συγκεκριμένη δε συγκέντρωση παρευρίσκετο και ένας ιδιώτης.

Συνέστησα στον Λοχαγό Σεΐδα να υποβάλει σχετική αναφορά, την οποία και όντως υπέβαλε στον Αρχηγό του Γ.Ε.Σ. Στρατηγό Νικολόπουλο, ο δε Αρχηγός τη διαβίβασε προς διενέργεια Ε.Δ.Ε στον Στρατηγό Βλάχο, ο οποίος και απεφάνθη, να παραπεμφθούν οι εν λόγω αξιωματικοί σε συμβούλιο προς επιβολή ποινών,  με το ερώτημα της αποτάξεως. Παραδόξως η πρόταση του Στρατηγού Βλάχου δεν είχε συνέχεια.

Μετά την μεταπολίτευση ρώτησα τον Στρατηγό Νικολόπουλο γιατί δεν είχε συνέχεια η πρόταση του Στρατηγού Βλάχου. Μου απήντησε ότι δεν του το επέτρεψε η Κυβέρνηση Καραμανλή. Ως προς το σημείο τούτο, ήτο γνωστό ότι ο Παπαδόπουλος ήταν γραμματέας μιας επιτροπής με τους Στρατηγούς Βέλιο, Νάτσινά, Γωγούση, Καρδαμάκη, τους Αρχηγούς της Χωροφυλακής και Αστυνομίας καθώς και του Διευθυντή του Στρατιωτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Καραμανλή, Βέρρο Διονύσιο, η οποία επιτροπή ενημέρωνε την Κυβέρνηση για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας.

Έχω τη γνώμη ότι ο Αρχηγός  του Γ.Ε.Σ. Νικολόπουλος  με τις αναφερθείσες ενέργειες  του, όντως ήθελε να εκκαθαρίσει την εποχή εκείνη το Στρατό από τους συνωμότες και επίορκους αξιωματικούς, υποπτευόμενος ότι εκινούντο βάσει σχεδίου ξένων δυνάμεων, για την αποσταθεροποίηση των δημοκρατικών θεσμών της χώρας και την επιβολή δικτατορίας με δικαιολογία δήθεν κομμουνιστικής απειλής.  Για τη στάση του αυτή, είναι προφανές ότι αποστρατεύθηκε και αντικαταστάθηκε από τον προσκείμενο στη Χούντα Στρατηγό Καρδαμάκη.

 

ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

Την 21η Απριλίου 1967 υπηρετούσα ως Αντισυνταγματάρχης στο 25ο Σύνταγμα Πεζικού ΔΡΑΜΑΣ ως υποδιοικητής, με διοικητή τον Συνταγματάρχη  Γκόλια Κων. Διοικητής της 2ας Μεραρχίας ήταν ο  Στρατηγός Κεχαγιάς.

Την 21η Απριλίου η μονάδα τίθεται σε συναγερμό. Ουδείς στο Σύνταγμα γνώριζε μέχρι την επομένη την αιτία και ως εκ τούτου   ουδεμία αντίδραση εκδηλώθηκε εκ μέρους των μονάδων, δεδομένου ότι εθεωρήθη ότι το πραξικόπημα θα είχε την έγκριση του Βασιλέως, πράγμα βεβαίως αναληθές εκ των υστέρων.

Μετέπειτα όταν πληροφορήθηκα ότι το πραξικόπημα το έκανε ο Παπαδόπουλος του οποίου  εγνώριζα από την Κατοχή ακόμα το ποιόν , τον χαρακτήρα και τις συνωμοτικές του ενέργειες, εξεδήλωσα την δυσφορία και αντιπάθειά μου προς την Χούντα και μέσα στη μονάδα και στην πόλη της Δράμας και προς τον Νομάρχη Γεώργιο Γαβαλά.

Αργότερα, πριν αναχωρήσω  από τη Δράμα με μετάθεση, συζήτησα τις  απόψεις μου  με τους υπηρετούντες στη Μοίρα Πυροβολικού Ταγματάρχη Γρηγόρη Βλάχο και το λοχαγό Ζαρκάδα οι οποίοι ήταν επίσης αντίθετοι προς τη Χούντα.

Τον Μάιο 1967  με τη μετάθεση του  Διοικητού  Συνταγματάρχου Γκόλια στο ΓΕΣ, παραμένω ως Διοικητής του συντάγματος και τον Ιούνιο του 1967, με τις κρίσεις αξιωματικών του Μαρτίου, προάγομαι κατ` εκλογήν στον βαθμό του Συνταγματάρχου. Για την προαγωγή μου με πληροφόρησε πρώτος ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος , που είχε υπογράψει το Διάταγμα, όταν στη διάρκεια της περιοδείας του στη Θράκη, επισκέφθηκε και επιθεώρησε το Σύνταγμα. Επειδή είχαμε πληροφορηθεί την αντίδραση του Βασιλέως προς το πραξικόπημα, του ανέφερα με σημασία  ότι “ Το Σύνταγμα θα είναι στας διαταγάς Σας”

Καθ` όλη τη διάρκεια από το Μάιο 1967 έως το Σεπτέμβριο 1967 που μετετέθην  δυσμενώς στο Σύνταγμα Επιστρατεύσεως στο Αμύνταιο, σε επαφές μου με πολίτες της Δράμας, εξεδήλωνα την αντίδρασή μου προς τη Χούντα. Εκτός τούτου παρά τις διαταγές  που εστέλοντο από το Γ.Ε.Σ. προς τους διοικητές των μονάδων, να περιέρχονται την ύπαιθρο και να εκφωνούν προπαγανδιστικούς λόγους  υπέρ της “ Επανάστασης, ουδέποτε συνεμορφώθην. Οταν δε ένας λοχαγός της Κ.Υ.Π. μου υπέδειξε ότι πρέπει σε μία εκδήλωση στο στάδιο της Δράμας (σχολική εορτή) να μιλήσω και να αναφερθώ στο “ εθνικό έργο της Χούντας, τον απέπεμψα.

Φυσικό επακόλουθο της στάσης μου αυτής την εποχή εκείνη προς τη Χούντα, ήταν να παρακολουθούμαι από τα γραφεία πληροφοριών και να μετατεθώ δυσμενώς στο Αμύνταιο, αντικατασταθείς από το συμμαθητή του Παπαδόπουλου Συνταγματάρχη Γεώργιο Ντενίση, αδελφό του Χουντικού Στρατηγού Αθαν. Ντενίση.  Ο τελευταίος αυτός την 13η Δεκεμβρίου, με την κίνηση του Βασιλέως, συνέστησε στον αδελφό του να παραμείνει με το Σύνταγμα στο πλευρό της Χούντας.

Στη μονάδα μου στο Αμύνταιο καθώς και στους κατοίκους της πόλης προσπάθησα να καταστήσω τη θέση μου σαφή, σχετικά με την αντιπάθεια μου προς τη Χούντα.  Συνεπεία της στάσης μου αυτής, το 2ο  επιτελικό Γραφείο του Α΄ Σώματος Στρατού, παρακολουθούσε τη συμπεριφορά μου, ιδιαίτερα δε όταν πληροφορήθηκε τη δυσμενή κριτική μου για την απόσυρση της Μεραρχίας από την Κύπρο.

Επίσης όπως με ενημέρωσε ο  Διοικητής του τμήματος Χωροφυλακής Αμυνταίου Μοίραρχος Γεώργιος Νικολόπουλος, ο οποίος είχε επίσης δυσμενή μετάθεση λόγω υπηρεσίας του  κοντά στον Πρωθυπουργό Κανελλόπουλο, ο διοικητής τής εκεί εδρεύουσας  επιλαρχίας  αρμάτων   επίλαρχος  Κρουνίδης έδωσε εντολή στο γραφείο πληροφοριών της επιλαρχίας να με παρακολουθεί.

Ο ανωτέρω Μοίραρχος Νικολόπουλος, ο οποίος είχε πληροφορηθεί και εκτιμήσει την Εθνική και στρατιωτική μου δράση και τη στάση μου έναντι της   Χούντας, μου έκανε γνωστό επίσης περί τα τέλη Σεπτεμβρίου, ότι όπως είχε ακούσει,   ο στρατηγός   Γεώργιος Περίδης θα έκανε κίνημα υπέρ του βασιλέως προς αποκατάσταση του Δημοκρατικού Πολιτεύματος.

Τη θέση μου απέναντι στη Χούντα είχε πληροφορηθεί και ο τότε Λοχαγός Γεώργιος Καρούσος, που υπηρετούσε  στο Α΄ Σώμα Στρατού και ένα μήνα περίπου προ της 13ης  Δεκεμβρίου παρουσιάστηκε στο γραφείο μου στο Αμύνταιο, όπου μου κατέστησε σαφές ότι και αυτός  ήταν εναντίον της Χούντας.

Σχετικά με την κίνηση του Βασιλέως την 13η Δεκεμβρίου  1967, δεν με είχε

ενημερώσει κανείς.  Επιστρέφοντας περί την 12η ώρα από μία επιθεώρηση στο γραφείο μου, ακούω τα γεγονότα από το ραδιόφωνο και αμέσως θέτω σε συναγερμό τη Μονάδα. Απευθύνομαι προς τους  άνδρες, τους πληροφορώ σχετικά και στο τέλος   αναφωνώ “ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ΖΗΤΩ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ”. Όλη η Μονάδα ανταποκρίνεται στην έκκληση και τάσσεται με την ενέργεια του Βασιλέως, εν αναμονή  οδηγιών από το Α΄ Σώμα Στρατού.

Περί την 16η ώρα μου τηλεφωνεί ο Συνταγματάρχης Βάρσος, Διοικητής Τεθωρακισμένων στο Α΄ Σώμα Στρατού (Κοζάνη),και μου ζητά να επιβλέψω να κινηθεί μία ίλη αρμάτων για τη Λάρισα προς ενίσχυση της Στρατιάς, κατόπιν διαταγής που είχε αποστείλει προ αρκετού χρόνου στον Διοικητή της Επιλαρχίας αρμάτων Κρουνίδη, ο οποίος καθυστερούσε αμφιταλαντευόμενος, προφανώς δεν είχε πρόθεση να εκτελέσει τη διαταγή, γιατί όπως φαίνεται είχε άλλη εντολή από τη Χούντα του ΓΕΣ, να μη στείλει την ίλη αρμάτων στη  διάθεση του Διοικητού της Στρατιάς Κων. Κόλλια, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την υλοποίηση της κινήσεως του Βασιλέως. Κατόπιν τούτου μεταβαίνω με μερικούς άνδρες της Φρουράς στο γραφείο του Διοικητού της επιλαρχίας Κρουνίδη και τον διατάζω ως Φρούραρχος, να στείλει αμέσως την ίλη, την οποία και απέστειλε μετά μισή περίπου ώρα (Χρόνος προετοιμασίας),

 

 

ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

————————————————————————————-

Μετά την 13η Δεκεμβρίου και την αποτυχία της κινήσεως του Βασιλέως, γίνονται ανακρίσεις εις βάρος μου χωρίς να με καλέσουν να απολογηθώ.  Με αποστρατεύουν με τον αυτό βαθμό του Συνταγματάρχου με την εγκύκλιο 9/68 ΦΕΚ 28/24-1-68.

Μετά την αποστρατεία μου επανέρχομαι στην Αθήνα, έδρα της μόνιμης κατοικίας μου, όπου επιδιώκω να συνδεθώ με αποστράτους και αποτάκτους από τη Χούντα αξιωματικούς, με σκοπό την ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τη δημιουργηθείσα κατάσταση και την περαιτέρω πορεία. Πληροφορούμαι την απόφαση ορισμένων Ανωτάτων αξιωματικών για τη δημιουργία αντιστασιακής οργανώσεως κατά της Χούντας.

Συναντώ τον Ταγματάρχη Γρ, Βλάχο, έχω επαφές με τον συμμαθητή μου Αναστ. Μπούρα, το Συνταγματάρχη Ζερβογιάννη, το Συνταγματάρχη Περιβολιώτη. Επίσης επισκέπτομαι το Στρατηγό Βαρδουλάκη στο σπίτι του. Συναντώ το Στρατηγό Τζανετή, τον οποίο σεβόμουν και εκτιμούσα βαθύτατα. Με τη συζήτηση κατάλαβα ότι ήταν αισιόδοξος για αλλαγή του καθεστώτος και όπως μου είπε ,ήταν βέβαιος ότι όλοι οι αποστρατευθέντες και αποταχθέντες αξιωματικοί θα επανέλθουν στο  Στρατό.

Συναντώ τον τ. Αντιεισαγγελέα Αλεξ. Φλώρο και διαπιστώνω ότι είναι εναντίον της Χούντας,

Έρχομαι σε επαφή με τον Ταξίαρχο Πανουργιά, πραγματοποιούμε μερικές συναντήσεις, συζητάμε για την κατάσταση και για την οργάνωση που είχε δημιουργηθεί και που τότε ακόμα δεν  είχε λάβει όνομα.  Ο Στρατηγός Πανουργιάς με φέρνει σε επαφή με τον καθηγητή Υψηλάντη (ανήκε στην ομάδα Βενιζέλου). Πραγματοποιώ μερικές συναντήσεις με τον Υψηλάντη, στις οποίες μου γνωρίζει τους ιδιώτες Αναστασιάδη και Καραϊσκάκη, μέλη της ομάδας του και στους οποίους παρουσιάζομαι με το ψευδώνυμο Πετρόπουλος.

Έρχομαι σε επαφή με τον Ταξίαρχο Κων. Παπαγεωργίου  και αποφασίζουμε να μεταβώ στη Θεσσαλονίκη, με πρόσχημα επίσκεψή μου στην έκθεση και να συναντήσω το συμμαθητή μου στη Σχολή  Συντ/ρχη Ματζάρα, για να με ενημερώσει σχετικά με την ανάπτυξη της οργάνωσης στην πόλη και να του δώσω πληροφορίες και οδηγίες. Συναντώ επίσης το Συντ/ρχη Καλαμάκη και επαναλαμβάνω τις επαφές με τον Συντ/ρχη Περιβολιώτη με την ομάδα του οποίου συνεργάζομαι. Σε συνάντηση με τον Καλαμάκη, συζητούμε για διανομή προκηρύξεων. Πράγματι ύστερα από μερικές ημέρες φέρνει στο σπίτι μου πολλές προκηρύξεις, τις οποίες σκορπίζουμε με ένα αυτοκίνητο στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, με τον Αναστασιάδη.

Συζητώ μαζί τους τη δυνατότητα μελλοντικής χρησιμοποίησης εκρηκτικών, χωρίς να προβούμε σε πράξη. Διακινώ προκηρύξεις και έρχομαι σε επαφή με ιδιώτες με δημοκρατικές πεποιθήσεις.  Συναντώ τους  Δικηγόρους Γεώργιο Φρατζεσκάκη και Δημήτριο Αναστασόπουλο, στους οποίους αναφέρω για την οργάνωση και τους δίνω προκηρύξεις, αφού βεβαιώθηκα ότι ήταν εναντίον της Χούντας και τους προτρέπω να αναπτύξουν δράση.

Οι ανωτέρω προσεχώρησαν όντως στην ομάδα μου και κατέστησαν μόνιμα και συνειδητά μέλη της οργάνωσης, Μετά τη σύλληψή μου, παρελάμβαναν το Δελτίου Τύπου που εξέδιδε η οργάνωση, το τύπωναν στον πολύγραφο του Ελληνοαμερικανικού Ινστιτούτου, με τη βοήθεια και συνεργασία του υπαλλήλου και καθηγητού Αγγλικής Δημητρίου Παπανικολάου  και το διένειμαν.

Μετά τη σύλληψη των υπολοίπων μελών της οργάνωσης διεκόπη και η έκδοση του Δελτίου. Ο ανωτέρω Δικηγόρος Γεώργιος Φρατζεσκάκης  είναι σήμερα Πρόεδρος στον Ε.Ο.Μ.Μ.Ε.Χ. Επίσης συναντώ το Δημοσιογράφο Γεώργιο Καράγιωργα τον οποίο εγνώριζα όταν ήταν ανταποκριτής της εφημερίδας του στην Κορέα, και του έδωσα προκηρύξεις για να τις μεταφέρει όπως μου είπε  στους ομογενείς στο Λονδίνο και να ενημερώσει τον Βασιλέα Κωνσταντίνο.

Στη Νομική Σχολή Αθηνών, όπου φοίτησα για ένα διάστημα, προπαγάνδιζα εναντίον της Χούντας.

Τον Ιούλιο του 1968 με επισκέφθηκε ένας τέως διπλωμάτης ονόματι Νικ. Αργυρίου, τον οποίο είχα γνωρίσει σε μία δεξίωση φιλικού μου προσώπου και τον οποίον, όπως μου ανέφερε, η Χούντα είχε απομακρύνει από το Διπλωματικό Σώμα, ως αντιτιθέμενο.  Μου εγνώρισε ότι είχε επαφές με πολιτικά πρόσωπα στο εξωτερικό και με το περιβάλλον του Βασιλέως στο Λονδίνο και ότι είχε πληροφορηθεί την αποστρατεία μου και αορίστως τις κινήσεις  αποστράτων αξιωματικών για αντίσταση κατά της Χούντας. Μου εγνώρισε επίσης ότι σχεδίαζε την δημιουργία ομάδων εξοπλισμένων με όπλα που θα μετέφερε από το εξωτερικό για την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος. Μου ανέφερε  σε γενικές γραμμές  το σχέδιο για τη σύλληψη των πρωτεργατών της Χούντας που το θεώρησα πραγματοποιήσιμο και μου ζήτησε συνεργασία την οποία και του υποσχέθηκα, με την προϋπόθεση ότι θα με έπειθε για τη σοβαρότητα της οργανώσεως και την ετοιμότητα δράσεως των ομάδων του και χωρίς να του αποκαλύψω τη συμμετοχή μου στους Ελεύθερους ΄Ελληνες.

Συναντώ  τον Υπουργό Ευάγγελο Αβέρωφ στον οποίο αναφέρω αορίστως ότι ορισμένοι αξιωματικοί και ιδιώτες σκοπεύουν να κινηθούν εναντίον της Χούντας και του ζητώ να μου γνωρίσει τις δικές του απόψεις επ’ αυτού. Με πληροφορεί ότι έχει επαφές με πολιτικά πρόσωπα και άλλους παράγοντες και στην Ελλάδα και το εξωτερικό και ότι προτίθεται να προσεγγίσει τη Χούντα ,δημιουργώντας “ γέφυρα” επικοινωνίας προς εξεύρεση ομαλής πολιτικής λύσεως-Απομάκρυνση της Χούντας το δυνατό ταχύτερο και σχηματισμό Κυβέρνησης από πολιτικά πρόσωπα με πρωθυπουργό κοινής εμπιστοσύνης και προκήρυξη εν καιρώ εκλογών. Προς τούτο με κάλεσε στο γραφείο του όπου και μου διάβασε μία επιστολή του προς τον Παπαδόπουλο  με ανάλογες απόψεις, τονίζοντας προς αυτόν τους κινδύνους για τη χώρα από την παράταση της ανωμαλίας.

Συλλαμβάνομαι  κατά το τέλος Ιουνίου 1969.  Προηγουμένως είχαν συλληφθεί ο Ταγματάρχης Βλάχος και ένας φοιτητής της ομάδας του.  Συλλαμβάνονται επίσης ο Αναστασιάδης, ο Καραϊσκάκης, ο Ζερβογιάννης και ο Υψηλάντης, που αργότερα μου εξομολογήθηκε, όταν είμαστε μαζί εξόριστοι στα Κύθηρα, ότι αυτός ομολόγησε στην ανάκριση ότι μου συνέστησε τους Αναστασιάδη και Καραϊσκάκη.

Εγκλείομαι στα κρατητήρια της ΕΣΑ και ανακρίνομαι από τους Θεοφιλογιαννάκο και Χατζηζήση χωρίς να αποκαλύψω τίποτα, παρά την ψυχολογική βία. Με μεταφέρουν μετά 10ήμερο στην Βαρυμπόμπη όπου ήταν κρατούμενοι οι  Βαρδουλάκης, Πανουργιάς ,Ζαχαρόπουλος, Τάσος Μπούρας, Μπάλκος, Ξανθάκης, Δεμέστιχας, ο Κίμων Ξυλούρης, οι της ομάδας Βενιζέλου, Περιβολιώτης  κ.α,

Μετά 20ήμερο περίπου, περί το τέλος Ιουλίου, με μεταφέρουν πάλι στην ΕΣΑ στην απομόνωση, όπου υφίσταμαι φρικτά βασανιστήρια, ανακρινόμενος από τους Θεοφιλογιαννάκο, Χατζηζήση και όργανα της Ασφαλείας. Ο Θεοφιλογιαννάκος ειδικά, μόλις με μετέφεραν στην ΕΣΑ, με έπιασε από το λαιμό και μου είπε «ρε π…….,ώστε δεν ήξερες τίποτα.”

Επί πολλές ημέρες υποβάλλομαι στο μαρτύριο της ορθοστασίας, της δίψας, τον ξυλοδαρμό, την αϋπνία, σε ψυχικά βασανιστήρια, με τη χρήση παραισθησιογόνων , με αποτέλεσμα να έχω παραισθήσεις, κατάθλιψη, το αίσθημα της ενοχής και τάσεις αυτοκτονίας. Με υποβάλλουν στο μαρτύριο εικονικής εκτέλεσης, καθυβρίζουν τη γυναίκα μου και απειλούν να τη συλλάβουν.

Από την ορθοστασία επί μήνες ήταν πρησμένα τα πόδια μου. Ευρισκόμενος υπό το κράτος της ψυχικής υπερδιέγερσης από τα βασανιστήρια και τα παραισθησιογόνα, χτύπησα το δεσμοφύλακα και προσπάθησα να δραπετεύσω τρέχοντας προς την Αμερικανική Πρεσβεία από το προαύλιο της ΕΣΑ, όταν με μετέφεραν από την απομόνωση στο γραφείο του Δ/του της ΕΣΑ, χωρίς βεβαίως να τα καταφέρω. Με κατηγορούν για τη συμμετοχή μου στη οργάνωση «Ελεύθεροι Έλληνες», σαν βασικό στέλεχος για την πραγματοποίηση επαφών μεταξύ πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, για μεγάλη δραστηριότητα στον τομέα μυήσεως προσώπων, κυρίως αξιωματικών, για διανομή προκηρύξεων και για τοποθέτηση εκρηκτικών μηχανισμών.

Στην ΕΣΑ παραμένω επί περίπου 40 ημέρες, βασανιζόμενος και ταλαιπωρούμενος, σε απομόνωση και στα μέσα Σεπτεμβρίου, με στέλνουν σε άθλια κατάσταση, σε ξενοδοχείο της Δροσιάς, που είχε ενοικιάσει η χούντα για τους κρατουμένους των διαφόρων αντιστασιακών οργανώσεων.

Στο Ξενοδοχείο μας κρατούσαν σε απομόνωση, χωρίς καμία επικοινωνία μεταξύ μας και με κλειστά τα εξώφυλλα των παραθύρων  Μας επέτρεπαν να συναντήσουμε τις οικογένειές μας μόνο μία φορά την εβδομάδα και υπό αυστηρή επιτήρηση.

Στη Δροσιά μεταξύ άλλων ήταν έγκλειστοι οι …Ιω.Βάρσος, Βάγιας, Υψηλάντης, Τζαννετάκης, Σακελλαρίου, Σαββούρας, Γιάννης Παπαδόπουλος, Χαμπίμπης και αργότερα οι   Νίκος Κωνσταντόπουλος, Βαρδουλάκης, Γιάννης Βαρβιτσιώτης, Γιάννης Τσιριμώκος κ.ά.

 

 

ΕΠΟΧΗ ΕΞΟΡΙΑΣ

————————–

Στις 21 Απριλίου 1970 εξορίζομαι στα Κύθηρα μαζί με άλλους συναδέλφους της οργάνωσης, μεταξύ των οποίων και οι Υψηλάντης και Αναστασιάδης. Στις 15 Ιουνίου 1970, επειδή η Χούντα είχε υποψίες ότι επρόκειτο να δραπετεύσω με μεταφέρουν στο Κερασοχώρι Ευρυτανίας, όπου επίσης ήταν εξόριστοος  ο  Αναστασιάδης και οι Ταξίαρχοι Παπαγεωργίου και Παπαδόπουλος καθώς επίσης  ο Αρης Μπουλούκος και ο πρώην βουλευτής Γιώργος Παπαδημητρίου.

Τον Οκτώβριο παθαίνω γαστρορραγία, εξ αιτίας όλων αυτών των δοκιμασιών και ταλαιπωριών. Μεταφέρομαι στο Νοσοκομείο Καρπενησίου και εν συνεχεία στο ΝΙΜΙΤΣ στην Αθήνα. Μετά τη θεραπεία μου, με οδηγούν εκ νέου στο Κερασοχώρι. Λόγω της κατάστασης της υγείας μου, στις 23 Δεκεμβρίου με μεταφέρουν στο Θέρμο Τριχωνίδος, όπου είχαν εξοριστεί και οι Πανουργιάς, Βαρδουλάκης, Παπαθανασίου, Μητσάκος , Σταυρίδης, Σαβούρας , Έσερλμαν  κ,α

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στο Θέρμο, μας επισκέφτηκε μία φίλη μας Αμερικανίδα, η Jane Morris, που στο παρελθόν δίδασκε Αγγλικά στο γιό μου. Είχε μάθει την περίπτωση μου και ήρθε από την Αμερική για να μας συμπαρασταθεί.  Της δώσαμε πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση στην Ελλάδα και της αναθέσαμε να μεταφέρει σχετικές επιστολές μας σε Αμερικανούς πολιτικούς και ομογενείς φίλους μας που ήταν γνωστοί για την αντιπάθειά τους προς τη δικτατορία (Fullbright κλπ). Της έδωσα επίσης μία επιστολή μου για τον νυν Στρατηγό Ορέστη Βιδάλη, που εργαζόταν τότε στην Αμερική και ανέπτυσσε δραστηριότητα εναντίον της Χούντας. Η εν λόγω Αμερικανίδα δημοσίευσε σε Αμερικανική εφημερίδα, μετά την επιστροφή της, επιστολή διαμαρτυρίας για την υποστήριξη της Χούντας από την Αμερικανική κυβέρνηση.

Στο Θέρμο υφίσταμαι νέα γαστρορραγία και με μεταφέρουν πάντοτε υπό συνοδεία, στο Νοσοκομείο Αγρινίου και εν συνεχεία στο Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών. Απελευθερώνομαι την 23η Δεκεμβρίου 1970[1] με την αμνηστία που έδωσε ο Παπαδόπουλος σε όλους τους κρατουμένους και επιστρέφω στο σπίτι μου στην Αθήνα. Στο διάστημα που ήμουν ελεύθερος μέχρι τον Μάιο του 1973 που συνελήφθην και πάλι ήμουν υπό παρακολούθηση.  Την περίοδο αυτή, (από τον Οκτώβριο του 1972 μέχρι το Μάιο 1973), παρακολουθώ μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε.. Στις επαφές μου με τους φοιτητές, εξεδήλωνα πάντοτε την αντίθεσή μου προς το δικτατορικό καθεστώς.

Συναντήθηκα με τον Ναύαρχο Ροζάκη και συζήτησα ενδεχόμενη κίνηση του Ναυτικού, όπως είχα ακούσει. Επίσης με τους Λοχαγούς Κώστα Χαραλαμπόπουλο και Μιχάλη Βαρδάνη, που ήρθαν στο σπίτι μου για να με επισκεφθούν και να συζητήσουμε την περαιτέρω στάση μας. Είχα επίσης επαφές με συναδέλφους και ιδιώτες που είχαν φυλακισθεί και εξοριστεί από τη Χούντα.

Στο διάστημα από τον Ιανουάριο μέχρι τις 15 Μαϊου 1973, ήρθε δύο φορές ο Ιπποκράτης Σαβούρας στο σπίτι μου, όπου μου ανέφερε αορίστως για δημιουργία νέας αντιστασιακής οργανώσεως και ότι είχε υπ’ όψιν του ορισμένα άτομα που θα δεχόταν να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Μετά την τελευταία αυτή συζήτηση δεν ξανασυναντηθήκαμε. Εν τω μεταξύ είχα λάβει μία επιστολή από άγνωστο αποστολέα, στην οποία ανεφέρετο ότι με διόριζαν υπαρχηγό της οργάνωσης με το ψευδώνυμο “ Ελευθερωτής”.

Με τα γεγονότα του Ναυτικού συλλαμβάνομαι και κρατούμαι στην Ασφάλεια Αθηνών, σε πλήρη απομόνωση. Είχαν επίσης συλληφθεί και οι Σαβούρας, Σπυριούνης, Ζαρκάδας, Βασιλικόπουλος, καθώς και οι Πανουργιάς και Βαρδουλάκης, οι οποίοι αργότερα αφέθησαν ελεύθεροι.

Κατηγορούμαι για συμμετοχή στο κίνημα του Ναυτικού και στην οργάνωση ΕΑΝ, στην οποία εφέρετο ως αρχηγός ο Σαβούρας .Στην Ασφάλεια παραμένω επί δυόμιση μήνες, ανακρινόμενος και υφιστάμενος ψυχολογική βία από τους αστυνόμους Μάλλιο και Μπάμπαλη. Παραπέμπομαι στο Στρατοδικείο με την κατηγορία, πρόκληση εκρήξεων, παράνομη κατοχή οπλισμού, διανομή προκηρύξεων και διάπραξη διαφόρων αξιοποίνων πράξεων.

Καταδικάζομαι σε φυλάκιση 2 1/2 ετών και εγκλείομαι στις φυλακές Κορυδαλλού. Αποφυλακίζομαι στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1973 με τη γενική αμνηστία από τον Παπαδόπουλο.

Την ημέρα της απελευθερώσεως μας κάλεσα στο κελί μου τους κρατουμένους συναγωνιστές της πτέρυγάς μας και τους απεύθυνα χαιρετισμό για τους αγώνες και τις θυσίες τους για την υπεράσπιση της ελευθερίας του λαού μας και των δημοκρατικών θεσμών.

Συλλαμβάνομαι εκ νέου, για τρίτη φορά, τον Νοέμβριο του 1973 με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Την προηγουμένη ημέρα της εξέγερσης, είχα πάει στο Πολυτεχνείο και είχα συνομιλήσει με μερικούς φοιτητές για τα αιτήματά τους. Με τη σύλληψή μου με οδηγούν στην ΕΣΑ, όπου με κρατούν επί μία εβδομάδα, χωρίς ανάκριση και εν συνεχεία με μεταφέρουν στις Στρατιωτικές φυλακές Μπογιατίου. Μετά τη νέα γαστρορραγία που έπαθα στη φυλακή, με στέλνουν στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, όπου κρατούμαι σε ένα δωμάτιο στην πτέρυγα ψυχασθενών, χωρίς η οικογένειά μου να γνωρίζει που βρίσκομαι.

Μετά ένα μήνα περίπου κατορθώνω να στείλω μήνυμα στη γυναίκα μου με τη βοήθεια ενός γιατρού, τον οποίο συνάντησα αργότερα και έμαθα ότι ήταν ο γαστρεντερολόγος Τάσος Εμμανουήλ. Με τη βοήθεια της Αδελφής προϊσταμένης του Νοσοκομείου με βρίσκουν η γυναίκα μου και η αδελφή μου.

Τελικά την 23η Δεκεμβρίου 1973 με αφήνουν ελεύθερο, αφού όμως προηγουμένως με οδηγούν στην ΕΣΑ, όπου μου γίνονται συστάσεις και απειλές από τον Ταγματάρχη Σπανό.

.

 

 

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟ  ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

 

 

29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2005

 

-.   Τάξη 1940 Β΄ της σχολής ευελπίδων. Έτσι;

Π.   Έτσι.

-.   Πως πήγατε στο Ζέρβα;

Π.   Δεν πήγα στον Ζέρβα. Στην κατοχή {ήμουνα} εδώ στον ΕΔΕΣ, όχι στον Ζέρβα.

-.   Πολεμήσατε στις επιχειρήσεις του Ζέρβα κατά των Γερμανών; Στο τέλος {μου δίνετε}  τα χαρτιά.

Π.   {διαβάζει σημείωμά του}… το Νοέμβρη του 1942, ήταν μαχητικό στέλεχος στις Ένοπλες Δυνάμεις Βοιωτίας με πολλαπλές  επικίνδυνες αποστολές κατά των στρατευμάτων κατοχής. Και έφερε πάντα εις πέραν με κίνδυνο, πολλάκις, αυτή της ζωής του. Το ανωτέρω (…) του ΕΔΕΣ της κατοχής. Ένα αυτό.

-.   Άρα πήρατε μέρος σε επιχειρήσεις κατά των Γερμανών.

Π.   Ναι. Βεβαίως. Βεβαίως.

-.   Εκεί είχατε γνωρίσει τον Σπύρο τον Μουστακλή;

Π.   Και επίσης, καταζητούμενος σαμποτέρ (…) …

-.   Θα τα βρω εγώ στα χαρτιά. Εσείς μπορείτε να μου πείτε ποιους γνωρίσατε στον Ζέρβα από τον Λύτρα, τον Καρούσο, τον Μουστακλή; Τους συναντήσατε αυτούς;

Π.   Τον Καρούσο βεβαίως. Και τον Μουστακλή.

-.   Είχατε πάει σε επιχειρήσεις κατά των Γερμανών μαζί με αυτούς;

Π.   Μαζί με αυτούς όχι. Όχι μαζί με αυτούς.

-.   Πρέπει να τη βγάλετε {τη σχολή}το ’40 …

Π.   Το ’40 με τον πόλεμο.

-.   Μετά τον πόλεμο τι κάνατε;

Π.   Μετά τον πόλεμο πήγαμε στην αυτήν, στην κατοχή, τις οργανώσεις.

-.   Στον εμφύλιο πόλεμο παίρνετε μέρος;

Π.   Από την αρχή. Από το ’45.

-.   Ως αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού;

Π.   Το 1949 απάνω στο … κατέλαβα τον Στρατιωτικό χώρο της περιοχής (…) μου κάνανε τέσσερις αντεπιθέσεις εν συνεχεία εκεί οι Κασαντζάδες (…)

-.   Μετά όταν περάσανε τα χρόνια συναντήσατε κανέναν από τους {αντιπάλους}…

Π.   Εν συνεχεία λοιπόν μετά τον συμμοριτοπόλεμο, το ’53, που φύγαμε από εδώ πέρα …

-.   Εθελοντής στην Κορέα;

Π.   Όχι εθελοντής. Έγινε το εξής για το πώς πήγα. Εγώ δεν ήτανε να πάω στην Κορέα, αλλά ο στρατηγός ο Ιωάννου , που ήτανε ο μέραρχος και αυτοί που κάνανε (…) και μάλιστα ήτανε ο Δουμάκης {να φύγει} που ήτανε σε άδεια και ως αρχαίος λοχαγός είχα το τάγμα. Πήγα λοιπόν εκεί και μας είπε ότι «Έχουμε διαταγή από την κυβέρνηση να στείλουμε μονάδα στην Κορέα γιατί πρέπει να πάνε.» Και απευθύνθηκε σε μένα και μου λέει «Εσύ Παπανικολάου, θα πας στην Κορέα, θα σε θεωρήσω φίλο μου.» Και του λέω «Στην Κορέα.» Και έτσι πήγα στην Κορέα. Αυτός το είπε επίτηδες. (…). Και έτσι πήγα στην Κορέα. Εκεί πρώτος ο Αρκούσης και …

-.   Τώρα κοιτάζοντας πίσω στρατηγέ, έχετε μετανιώσει για καμιά από αυτές τις συμμετοχές σε αυτούς τους πολέμους;

Π.   Κοίταξε να δεις για το θέμα αυτό, κανείς δεν τον θέλει τον πόλεμο βεβαίως, έτσι δεν είναι; Αλλά ήμουνα περήφανος γιατί πολέμησα για την πατρίδα. Πρώτον αυτό και δεύτερον τώρα παρ’ όλες τις απώλειες που είχαμε, στην Κορέα θα μπορούσα να είχα σκοτωθεί και εγώ να πούμε, θεωρώ ότι καλά πήγαμε. Διότι αν δεν πηγαίναμε στην Κορέα δεν θα παίρναμε ούτε ένα (…). Λοιπόν για να πάρουμε μέρος έλεγε η κυβέρνηση αυτή «{Αν δεν πάμε} στην Κορέα, δεν επρόκειτο να πάρουμε ούτε ένα δολάριο από το σχέδιο (…).» Έτσι λοιπόν καλά πήγαμε στην Κορέα.

-.   Όταν περάσανε τα χρόνια συναντήσατε συναδέρφους σας από τη σχολή ευελπίδων ή άλλους αξιωματικούς που ήτανε με το μέρος του κομμουνιστικού στρατού στον εμφύλιο πόλεμο;

Π.   Ναι. Τον συμμαθητή μου τον Νικηφόρο. Μπράβο. Τον Νικηφόρο.

-.   Τι λέγατε με τον Νικηφόρο;

Π.   Με τον Νικηφόρο ήτανε το εξής. Στη σχολή ευελπίδων αυτός ήτανε γερμανόφιλος και με τους κομμουνιστές ας πούμε, και εγώ αγγλόφιλος ήμουνα με τους … Πως τους λέτε εσείς;

-.   Τον Βενετανόπουλο και κάποιον Παπαγιάννη τους είχατε συναντήσει; Ήτανε πιο αρχαίοι από εσάς;

Π.   Όχι, όχι. Δεν τους θυμάμαι.

-.   Στη σχολή ευελπίδων λειτουργούσε Συμβούλιο Τιμής όταν ήσασταν εύελπις;

Π.   Συμβούλιο Τιμής δεν το …

-.   Σταδιοδρομήσατε κανονικά στρατηγέ μετά την Κορέα ως αξιωματικός;

Π.   Βεβαίως. Βεβαίως.

-.   Πότε αποστρατευτήκατε;

Π.   Στην αρχή του ….

-.   Τι κάνατε και σας αποστρατεύσανε;

Π.   Εκεί ήμουνα διοικητής συντάγματος και μόλις έμαθα ότι έγινε η κίνηση του βασιλέως πήρα το στρατό και τους αξιωματικούς …

-.   Το κάνατε διότι ήσασταν ή γιατί ήσασταν αντιχουντικός;

Π.   Όχι. Πρώτα αντιχουντικός βεβαίως. Μόλις έγινε το πραξικόπημα ο Παπαδόπουλος (…)

-.   Παπαδόπουλο λέτε τον αρχηγός του Γ.Ε.Σ.;

Π.   Του Γ.Ε.Σ. ναι. Και μου λέει «Παπανικολάου, όταν τελειώσει τώρα η σχολή πολέμου θα έρθεις στο Γενικό Επιτελείο και …» Τελειώνω λοιπόν τη σχολή πολέμου (…), γιατί αυτός δεν ασχολείται παρά με τη Δέσποινα και με συνομωσίες (…)

-.   Από τότε είχε δεσμό με την Δέσποινα … Μη μιλάμε μαζί στρατηγέ. Από τότε είχε δεσμό με τη Δέσποινα; Πριν το 1957;

Π.   Ναι.

-.   Δεν ήτανε Ιδεάτης ο Παπαδόπουλος;

Π.   Πρέπει να ήτανε.

-.   Εσείς ήσασταν;

Π.   Όχι. Εμένα μου είχε πει ένας αξιωματικός – ακόμα στο ’45 – το ’58 λοιπόν όταν {έγραφε} στο 2ο Επιτελικό Γραφείο σημειώματα, σημειώματα κατά κάποιον τρόπο, μου έλεγε ότι ο τάδε αξιωματικός ας πούμε ήτανε αυτός ένας ξάδερφος αξιωματικού …, ο άλλος είναι αριστερός γιατί διάβαζε να πούμε με το ‘Βήμα’ και τα ‘Νέα’ και εν τω μεταξύ αυτός ήτανε (…)

-.   Θέλετε να πείτε ότι ο Παπαδόπουλος κράταγε ατομικό αρχείο;

Π.   Ναι βεβαίως.

-.   … αρχείο με φακέλους αξιωματικών;

Π.   Ναι είχε γράψει αυτός. Δηλαδή είχε αυτός {αρχείο} και έγραφε για τον τάδε αξιωματικό ότι είναι αριστερός γιατί, ας πούμε ένας ξάδερφός του ήτανε στο ΕΑΜ. Άλλος διότι διάβαζε το ‘Βήμα’ και τα ‘Νέα’. Λοιπόν, μετά το 1958 ένας λοχαγός ήτανε στις ομάδες Ασφάλειας Στρατεύματος και αυτός παρακολουθούσε τους αξιωματικούς μέσα στο Επιτελείο και γενικότερα.

-.   Ο Ζαχαρόπουλος;

Π.   Όχι, όχι. Ο Ζαχαρόπουλος ήτανε εντάξει. Ο Ζαχαρόπουλος ήτανε συμμαθητής μου. Τώρα αυτός έχει πεθάνει.

-.   Δεν πειράζει.

Π.   Αυτό το ανέφερα, απλώς το ανέφερα …

-.   Πως τον λέγανε;

Π.   Δεν χρειάζεται να το γράψεις. Μαλώσανε με τον Παπαδόπουλο και τον είχε ο αρχηγός τού Επιτελείου να παρακολουθεί τον Παπαδόπουλο και όλους όσους ήτανε μαζί με τον Παπαδόπουλο. Το 1958 λοιπόν αυτός ο λοχαγός έρχεται και μου λέει «Είδα τον Καραπιπέρη …» έναν συγγενή τού αρχηγού … δεν έγινε τίποτα.

-.   Ποιος επενέβη και δεν έγινε τίποτα;

Π.   Αυτό δεν το ξέρω.

-.   Ο Καραμανλής προφανώς. Το ξέρω από άλλη μεριά. Γιατί δεν το λέτε;

Π.   Λοιπόν πρόσεξε να δεις. Μετά την μεταπολίτευση (…) …

-.   Τον Νικολόπουλο.

Π.   Τον Νικολόπουλο. «Α…» μου λέει «…  και κυβέρνηση.» «Ποια κυβέρνηση;» του λέω. Αλλά μετά όμως …

-.   Και ο Κωνσταντόπουλος.

Π.   Δεν τον ξέρω τον Κωνσταντόπουλο.

-.   Του Ελεύθερου Κόσμου, αργότερα, τον εκδότη.

Π.   Είχε λοιπόν αυτή την επιτροπή {ο Καραμανλής} και ο Παπαδόπουλος …

-.   Ήτανε πολύ ισχυρός;

Π.   Ναι.  Επίσης και επί κυβερνήσεως Παπανδρέου. (…) πάλι δεν έπαθε τίποτα. Και μάλιστα τον ρωτάγανε ας πούμε (…) και ότι τον είχε …

-.   Με τον Παπαδόπουλο είχατε μία τάξη διαφορά; Έτσι δεν είναι;

Π.   Ναι.

-.   Αυτός ήτανε στα ΤΕΑ επί κατοχής; Που ήτανε;

Π.   Επί κατοχής;  Όχι δεν ήτανε.

-.   Όχι στα ΤΕΑ, τα Τάγματα Ασφαλείας, πως τα λέγανε;

Π.   Ναι. Δεν ξέρω εάν ήτανε στα Τάγματα Ασφαλείας, αλλά πάντως σε κάποια οργάνωση ήτανε. Σε κάποια οργάνωση ήτανε. Λέγανε – λέγανε δεν ξέρω – ότι στην αρχή αυτός ήτανε στον ΕΛΑΣ, ΕΑΜ να πούμε, ΕΛΑΣ και τα λοιπά. Αυτός μετά το ’42 (…) και ο Παπαδόπουλος είχε δικές του οργανώσεις, συνωμότης ήτανε.

-.   Γραμματέας της Διοικούσας Δέσμης του ΙΔΕΑ; Ξέρετε;

Π.   Έχω ένα βιβλίο σχετικά με αυτά, δεν ξέρω εάν είναι μέσα …

-.   Θα μου το δώσετε μετά;

Π.   Όχι, να δω μια στιγμή.

-.   Ξέρετε τον Καζακόπουλο τον Πέτρο;

Π.   Δεν ξέρω. Ο Καζακόπουλος ήτανε υποστράτηγος. Ο Καζακόπουλος ήτανε πολύ καλός.

-.   Πέτρο τον λέγανε. Που ήταν στο 3ο Σώμα Στρατού.

Π.   Τι έγινε στο 3ο Σώμα Στρατού;

-.   Εκεί παραιτήθηκε. Το ’65 όταν βγήκε ο Παπανδρέου.

Π.   Όταν βγήκε ο … Δεν ξέρω, εγώ υποστράτηγο τον ήξερα. Αυτό μου φαίνεται ότι είναι μέσα {στο βιβλίο} ή …

-.   Θα ολοκληρώσετε για τον Παπαδόπουλο όταν σας παρέδιδε στο 2ο γραφείο του Γ.Ε.Σ.;

Π.   Ναι. Τελικά σου είπα ότι δεν μου παρέδωσε τίποτα, είχε πάρει τους φακέλους και τα μόνα που είχε αφήσει ήτανε αυτά τα σημειώματα.

-.   Άρα τον Παπαδόπουλο τον προστάτευε με κυβερνητική εντολή ο μηχανισμός εξουσίας εκείνης της εποχής. Έτσι δεν είναι;

Π.   Ναι.

-. Να έρθουμε λίγο στην δικτατορία. Τι συνέβη και εσάς σας αποστρατεύουνε στις 13 του Δεκέμβρη στο κίνημα του βασιλιά;

Π.   Γιατί έλαβα μέρος … Α πρόσεξε. 13 του Δεκέμβρη λοιπόν περίπου κατά τις 3 με 4 η ώρα, αφού είχα κάνει την συγκέντρωση και είπα ‘Ζήτω το έθνος’ ας πούμε ‘Ζήτω ο Βασιλιάς’, ούτε βασιλικός ήμουνα, ούτε αυτός … Με παίρνει ο Καρούσος στο τηλέφωνο … Όχι. Με παίρνει ο Βάρσος στο τηλέφωνο και μου λέει, ότι δώσανε μια διαταγή στα τεθωρακισμένα που ήτανε στο   Αμύνταιο, εμένα με διώξανε από το …, δεν ξέρανε, από το σύνταγμα στη Δράμα και πήγα στο Αμύνταιο που ήτανε σύνταγμα επιστρατεύσεως. Λέει, δώσανε μια διαταγή σε αυτόν τον Κουρουνίδη που ήτανε {εκεί}, στείλανε μια ύλη στη στρατιά κάτω στον στρατηγό τον Κόλια. Λοιπόν τον παίρνω στο τηλέφωνο και μου λέει «Κοίταξε να δεις τι είχε κάνει αυτός. Δέστε την ύλη.» Πηγαίνω στο γραφείο του μαζί με δύο στρατιώτες ακόμα και πάω μέσα και είχε αυτός τους αξιωματικούς, τους είχε συγκεντρώσει στο γραφείο και του λέω «Μόλις πήρα μια διαταγή να γυρίσεις (…) κατά τις 4.30 η ώρα μόλις πήρα τον λόχο, την ύλη σε άριστη κατάσταση. Και αυτός στο τηλέφωνο λέει «Είχαμε εδώ πέρα έναν προδότη  …» Τελικά λοιπόν όντως έγινε αυτό και στείλανε ένα συμμαθητή τού Παπαδόπουλου να κάνει ανακρίσεις, έτσι, χωρίς εμένα … ούτε που με ρωτήσανε, τίποτα. Και όντως ο Σταματάς να πούμε ήτανε να εκτελέσει τη διαταγή της μεραρχίας. Κι ο Βάρσος ήτανε τότε απάνω διοικητής τεθωρακισμένων. Με αποστράτευσαν.

-.   Πόσους είχανε αποστρατεύσει τότε στρατηγέ;

Π.   Που να θυμάμαι τώρα.

-.   Δεν θυμάστε;

Π.   Όχι. Εν τω μεταξύ πριν να γίνει αυτό το κίνημα του βασιλέως, πριν από λίγο δέκα, δεκαπέντε ημέρες νωρίτερα, με είχε πάρει ο Καρούσος. Όχι. Είχε έρθει ο Καρούσος στο γραφείο μου. Και αυτός ήτανε εκεί πάνω, κάπου εκεί υπηρετούσε ο μακαρίτης. Και όπως κατάλαβα από το σύνταγμα από τη Δράμα κάτω, για να με στέλνουν στο σύνταγμα του Αμυνταίου δεν ήμουνα δικός τους.

-.   Ποιον λέγανε Μπάκακα;

Π.   Τον Παπαδόπουλο.

-.   Τον Γεώργιο Παπαδόπουλο τον δικτάτορα;

Π.   Ναι, Μπάκακα. Οι συμμαθητές του από τη σχολή ευελπίδων.

-.   Αυτό ακούγεται για πρώτη φορά, γιατί τον λέγανε Μπάκακα;

Π.   Ήτανε χοντρός αυτός, ποιος το ξέρει. Λέγαμε για τον Καρούσο και έλεγε αυτός να πούμε ότι είναι εναντίον της καταστάσεως.

-.   Στρατηγέ σας συνέλαβαν τρεις φορές επί δικτατορίας. Πέστε μου δύο λόγια για την κάθε φορά.

Π.   Την πρώτη φορά λοιπόν με πιάσανε για τους Ελεύθερους Έλληνες. Αρχές Ιουλίου του ’69.

-.   Γιατί τι είχατε κάνει;

Π.   Κοίταξε να δεις τι είχα κάνει. Μου είχανε στείλει στο σπίτι… πρώτα πρώτα μιλάγαμε με τον Πανουργιά  για προκηρύξεις. Να πετάξουμε τις προκηρύξεις.

-.   Τις πετάξατε;

Π.   Λοιπόν, είχαμε επαφή με τον Πανουργιά, με συνέστησε στον (…), της οικογενείας Υψηλάντη λέω. Ήτανε στο ΠΑΚ και μου συνέστησε να πούμε έναν, δύο μάλλον και ερχόντουσαν να βοηθήσουνε στην αντίσταση. Πήρα αυτούς τους δύο και πετάξαμε τις προκηρύξεις με ένα αυτοκίνητο.

-.   Αυτή είναι μια αντιστασιακή πράξη συγκεκριμένη. Κύριε Παπανικολάου αυτό που λείπει για τις δραστηριότητες των Ελευθέρων Ελλήνων είναι η γνώση τέτοιων ενεργειών. Τι έκαναν οι Ελεύθεροι Έλληνες; Όχι συναντήσεις και συζητήσεις. Τι δραστηριότητες αντιχουντικές έκαναν; Αυτή είναι μία συγκεκριμένη {πράξη}. Μπορείτε να μου πείτε άλλες;

Π.   Εγώ είχα  έναν κύκλο με δικηγόρους και τα λοιπά. Όταν μας πιάσανε εμάς, συνέχισαν αυτοί να γράφουν και να διανέμουν τα δελτία ειδήσεων και τα λοιπά, εναντίον της   χούντας.

-.   Ονόματα μπορείτε να μου πείτε;

Π.   Ήτανε ο Φραντζεσκάκης, αρχηγός ο Φραντζεσκάκης και τα έχω γράψει. Δεν θυμάμαι τώρα ονόματα απ’ έξω. Και μάλιστα ο Πανουργιάς μίλησε με τον Φραντζεσκάκη γι’ αυτό που είχα πει. Σε αυτούς τους δύο παρουσιάστηκα με άλλο όνομα, όχι το δικό μου και τα λοιπά και τους είπα «Κοιτάξτε να δείτε να βάλουμε καμιά στράκα στρούκα …» έτσι ακριβώς και τα λοιπά. «Εγώ μπορώ, ξέρω ‘γω …, ξέρω να τους εκπαιδεύσω.»

-.   Να τους εκπαιδεύσετε σε εκρηκτικούς μηχανισμούς;

Π.   Ναι, ναι. Τελικά όταν με πιάσανε και πιάσανε και αυτούς, δεν ξέρω πως, λέγανε το τάδε όνομα, και φαίνεται ότι όταν πιάσανε και αυτούς και πιάσανε και τον Υψηλάντη και Φωταϊδη και τα λοιπά … Ο Καλαμάκης μου έστειλε στο σπίτι τις προκηρύξεις. Είχανε πιάσει και εμένα και μπορεί να τους είπανε ότι αυτός είναι το τάδε όνομα …

-.   Κύριε Παπανικολάου θα μου πείτε πώς ξεκίνησαν οι συλλήψεις στους Ελεύθερους Έλληνες; Δεν το ξέρω, δεν το έχω ακούσει πουθενά. Πως ξεκίνησαν οι συλλήψεις;

Π.   Δεν ξέρω ποιον πιάσανε πρώτα. Λένε ότι ο Καλαμάκης …, αυτός ήτανε υπέρ της χούντας, δεν ξέρω πως αρχίσανε να τους πιάνουνε. Λένε ότι ένας φοιτητής, από έναν φοιτητή ο οποίος είχε ρίξει προκηρύξεις και τα λοιπά, δεν ξέρω… Έναν φοιτητή, λέει, πιάσανε …

-.   Είχε ακουστεί ότι πιάσανε πρώτα φοιτητή και από κει και μετά άρχισε το ξήλωμα. Αλλά και για τον Καλαμάκη; Είχε λεχθεί και εγώ προσωπικά αρνούμαι να το πιστέψω ότι ο Καλαμάκης είπε για την οργάνωση, ο κουμπάρος σας στην δική του συνέντευξη λέει ότι ο Καλαμάκης

έγινε αρχηγός της Κ.Υ.Π. επί χούντας, είναι λάθος.

Π.   Επί χούντας;

-.   Επί χούντας. Είναι λάθος. Και ότι αυτός κάρφωσε τους Ελεύθερους Έλληνες. Βέβαια εγώ ξέρω το εξής, ότι ο Καλαμάκης έγινε μετά.

Π.   Ναι, μετά.

-.   Επί Καραμανλή.

Π.   Ναι. Όχι στην Κ.Υ.Π.. Δεν ήτανε στην Κ.Υ.Π..

-.   Τέλος πάντων δεν …

Π.   Ναι, δεν είναι …

-.   Δεν ευσταθεί η πληροφορία αυτή.

Π.   Έτσι έγινε. Και επίσης ότι αυτός …ο Καλαμάκης ο μακαρίτης, εκεί στο Κολωνάκι με αυτόν που είχε – αυτόν τον φοιτητή, δεν ξέρω ποιον – μίλαγε εκεί πέρα. Μίλαγε ο άνθρωπος. Δεν είχε … συνωμότη, έτσι; Και φαίνεται ότι αυτός που είχε μαζί του είχε αρχίσει {να μιλάει} κάπως και άρχισε το ξήλωμα.

-.   Πήγατε εξορία τότε;

Π.   Βεβαίως.

-.   Πόσο καιρό;

Π.   Όταν λοιπόν με βασανίσανε στη χούντα, τόσο πολύ που ένας που ήτανε λοχίας Μήνης το όνομα του , δικηγόρος τώρα έτσι;

-.   Σας βασανίσανε πιο πολύ από τους άλλους;

Π.   Άκου, πρόσεξε. Διότι αυτοί είπανε, όταν πιάσανε αυτούς τους δύο, ότι ο Παπανικολάου μας είπε αυτό και αυτό. Επίσης, δεν ξέρω εάν είναι σωστό, όταν είχε πέσει μια βόμβα, εκείνοι που άκουσαν αυτό το πράγμα, πήγα να πιω καφέ στου Λουμίδη στη γωνία στο Σύνταγμα. Το γκαρσόνι {είπε} «Βρε τους κερατάδες τι έγινε.» και τα λοιπά. Λοιπόν δίπλα μου ήτανε και ο Καράγιωργας ο δημοσιογράφος.

-.   Υπηρετούσε τότε;

Π.   Όχι, είχε (…). Είχε γράψει και ένα βιβλίο αυτός. Του είπα «Αφού άρχισαν τώρα δεν θα αφήσουν τίποτα.» Οπότε φαίνεται πως αυτό το γκαρσόνι είπε ότι έβαλα εγώ τη βόμβα να πούμε και πήγα να πιω καφέ και τέτοια. Τέλος πάντων.

-.   Τον Καράγιωργα γιατί τον συνδέετε;

Π.   Ήταν εκεί ο Καράγιωργας.

-.   Ναι αλλά γιατί τον συνδέετε με το θέμα το δικό σας;

Π.   Όχι, ο Καράγιωργας .. Λέω το εξής για τον Καράγιωργα. Ότι ήτανε αντιστασιακός, έχει γράψει ένα βιβλίο.

-.   Ο Καράγιωργας υπηρετούσε στο 7ο Επιτελικό Γραφείο του Γ.Ε.Ν. …υπό τον Νικολόπουλο.

Π.   Ποιον Νικολόπουλο;

-.   Τον Πήτερ.

Π.   Δεν έχει σημασία.

-.   Δεν έχει σημασία, απλά σας το λέω επειδή είχε υπηρετήσει στο Ναυτικό επί χούντας.

Π.   Είχε υπηρετήσει … Λοιπόν κοίταξε να δεις σε αυτόν τον Καράγιωργα τον Γιώργο, μόλις με πιάσανε εμένα … Είναι ο γιατρός. Είναι ο γιατρός, έτσι είχαμε πει. Τέλος πάντων ούτε πιστεύω ότι ο Καράγιωργας …

-.   Ούτε εγώ λέω κάτι τέτοιο, γιατί αυτά γράφονται … Ο Νικολόπουλος τον κατηγόρησε …Να σας το εξηγήσω. Κατηγόρησε τον Καράγιωργα …ότι ενώ επί δικτατορίας υπηρέτησε στο 7ο Επιτελικό Γραφείο του Γ.Ε.Ν, που σημαίνει μια ξεχωριστή επιλογή, μετά τη δικτατορία έβγαλε ένα βιβλίο κατά της δικτατορίας. Αυτό είναι το θέμα. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο.

Π.   Εντάξει. Ναι, βεβαίως. Απεναντίας μάλιστα ο Καράγιωργας είχε έρθει και κάτω στην … σαν ανταποκριτής.

-.   Δεύτερη φορά πότε σας πιάσανε;

Π.   Μετά λοιπόν από αυτό με στέλνουνε εξορία στο Θέρμο Τριχωνίδας . Όχι συγνώμη, στα Κύθηρα. Πρώτα στα Κύθηρα. Εκεί στα Κύθηρα ο Αναστασιάδης, που έχει βγάλει και ένα βιβλίο, ήτανε και αυτός εξορία (…) και πηγαίνει απάνω στο Κερασοχώρι. Και την άλλη μέρα μου τα έλεγε εμένα, «Από εκεί, από τα Κύθηρα με τραβάνε στο Κερασοχώρι, εδώ μετά την κηδεία αυτουνού που πέθανε, μετά από δύο μέρες με πάνε πάλι απάνω στο  Κερασοχώρι.» Έφυγε αυτός και παθαίνω γαστρορραγία (…) μετά που θεραπεύτηκα από εκεί με πάνε στο Θέρμο Τριχωνίδας.

-.   Πότε απολύεστε;

Π.   Μετά από αυτό που έκανε ο Παπαδόπουλος …

-.   Την αμνηστία;

Π.   Την αμνηστία. Με ξαναπιάνουνε πάλι με τα γεγονότα του Ναυτικού, και με την οργάνωση του Σαβούρα  τον Μάιο του ’73.

-.   Με τον Σαβούρα εσείς είχατε σχέσεις;

Π.   Τον Σαβούρα τον γνώρισα στο Θέρμο.

-.   Άρα δεν ήσασταν στην οργάνωση του;

Π.   Λοιπόν, τι έκανε αυτός εδώ. Ξέθαψε μια φωτογραφία που είχε της μάνας του και τα λοιπά … Ο ‘Ελευθερωτής’ να πούμε και τα λοιπά, είχε και τον Καλδάρα…

-.   Αυτά μετά την σύλληψη σας, μετά τον Μάιο του ’73; Ο Σαβούρας αυτά τα είχε γράψει πριν την σύλληψη σας;

Π.   Αυτό ναι. Είπαμε τον γνώρισα στο Θέρμο Τριχωνίδας τον Σαβούρα.

-.   Γιατί τον είχανε εξορία εκεί;

Π.   Αυτόν τον φέρανε από το …, πως το λένε το νησί απάνω …

-.   Σαμοθράκη;

Π.   Από την Σαμοθράκη, μπράβο. Τον είχανε στην Σαμοθράκη και τον κατεβάσανε στο Θέρμο. Και εκεί τον γνώρισα τον Σαβούρα. Όταν μας αφήσανε, είχε έρθει τότε ο (…) στο σπίτι μου …

-.   Με τους Ελεύθερους Έλληνες είχατε αυτή την επαφή;

Π.   Με τους Ελεύθερους Έλληνες.

-.   Γιατί, οι Ελεύθεροι Έλληνες με το κίνημα του Ναυτικού είχανε κάποια σχέση;

Π.   Μπράβο με τους Ελεύθερους Έλληνες.

-.   Ποιος τα σχεδίαζε αυτά από τους Ελεύθερους Έλληνες;

Π.   Ποιος τα σχεδίαζε αυτά; Καταρχάς τα …

-.   Με τον Βασιλικόπουλο δεν είχατε σχέσεις τότε;

Π.   Με τον Βασιλικόπουλο όχι. Με τον Λεωνίδα όχι. Τον γνώρισα …

-.   Είχατε με τον Μουστακλή σχέσεις για την υπόθεση του κινήματος του Ναυτικού;

Π.   Ναι. Τον είχα δει τον μακαρίτη. Ο Μουστακλής να πούμε με τον Χαραλαμπόπουλο …

-.   Τον Χρήστο τον Χαραλαμπόπουλο;

Π.   Τον Χρήστο, πως τον λέγανε; Ήτανε τρία αδέρφια … Με πήρε τηλέφωνο ένας από τους δύο …

-.   Ο Χρήστος;

Π.   Απ’ τους μικρούς. Και τους είπα «Προσοχή, ήρεμα.» Τότε έμενα στο σπίτι, στο Γκιζίκη …

-.   Ήτανε πριν ή μετά που έγινε πρόεδρος;

Π.   Όχι, προτού να γίνει πρόεδρος. Ήτανε διοικητής του Σώματος Στρατού, δεν ήτανε στη Θεσσαλονίκη;

-.   Ο γαμπρός σας ήτανε στρατιωτικός;

Π.   Ναι, στρατιωτικός. Τον διώξανε και αυτόν. Λοιπόν …

-.   Ένα λεπτό. Πως τον λέγανε τον γαμπρό σας και πότε τον διώξανε;

Π.   Τον γαμπρό μου τον διώξανε το …

-.   Μετά τον Δεκέμβρη;

Π.   Τον Νοέμβρη, όχι τον Δεκέμβρη. Τον Νοέμβριο ήτανε. Και μετά ένα χρόνο τον διώξανε και αυτόν.

-.   Πως τον λέγανε τον γαμπρό σας;

Π.   Καράσης Αναστάσιος. Αναστάσιος Καράσης. Παλικάρι καλό.

-.   Στο ΓΕΣ;

Π.   Όχι στο ΓΕΣ.

-.   Να το λέτε για να μην τον μπερδέψουμε. Είναι τρεις οι φορές που σας συνέλαβαν;

Π.   Αυτή ήταν η δεύτερη φορά. Η τρίτη φορά ήτανε με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Με πιάσανε για τρίτη φορά.

-.   Γιατί είχατε επαφές με φοιτητές;

Π.   Είχα επαφές με φοιτητές και κυρίως με αυτόν τον Μπεϊπαζόγλου – έναν καθηγητή – (…) Με πιάσανε λοιπόν με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου …

-.   Ποια μέρα;

Π.   Ποια μέρα; 17 ήτανε αυτά τα γεγονότα, 18 Νοεμβρίου, 19 Νοεμβρίου.

-.   Σάββατο ή Κυριακή  δηλαδή.

Π.   Κάτι τέτοιο. Τότε με πιάσανε. Και με πήγανε πάλι στις φυλακές, από την Ε.Σ.Α. με πάνε στις φυλακές. Εκεί παθαίνω την τρίτη γαστρορραγία. Και μάλιστα ερχότανε η γυναίκα μου να μου φέρνει φαγητό και ενώ είχα γαστρορραγία και με είχανε στο νοσοκομείο μέσα στο (…) «Ρε γιατρέ  με έχουνε εδώ πέρα και δεν ξέρει κανείς από την οικογένεια μου που είμαι. Μπορείτε να ειδοποιήσετε από εδώ πέρα την γυναίκα μου;» (…). Τελικά μετά, αργότερα μάθαμε ποιος ήτανε αυτός ο γιατρός… η αδερφή του είχε παντρευτεί τον απεσταλμένο της Αμερικάνικης πρεσβείας εδώ πέρα.

-.   Πως τον λέγανε τον γιατρό;

Π.   Πέθανε ο γιατρός, μακαρίτης τώρα… Τελικά, μετά όταν έγινε … Πότε έδωσε αμνηστία, που παρέλαβε ο πως τον λένε;

-.   Ο Ιωαννίδης;

Π.   Ο Ιωαννίδης … κάτι έγινε και με αφήσανε από το νοσοκομείο  ελεύθερο. Αλλά τι;  Πρόσεξε να δεις τι εγκληματίες ήτανε. «Λοιπόν είσαι ελεύθερος να φύγεις.» {μου είπε} από το νοσοκομείο ο διευθυντής. Τελικά έρχονται δύο Εσατζίδες και μου έκανε, ο αλήτης, θεωρία για να είμαι πατριώτης και «Πρόσεξε καλά, γιατί άμα ξανακάνεις τίποτα …» λέει «… δεν θα ζήσεις ζωντανός.»

-.   Ήτανε αξιωματικός της σχολής ευελπίδων;

Π.   Της σχολής ευελπίδων.

-.   Πολύ νεότερος σας;

Π.   Ναι.

-.   Χατζηζήσης;

Π.   Όχι. Ο Χατζηζήσης και αυτοί… με βασανίσανε. Την πρώτη φορά. Ο Χατζηζήσης και ο …

-.   Οι ίδιοι προσωπικά;

Π.   Οι ίδιοι προσωπικά. Το έχω αναφέρει και στην αυτή μου. Με είχε πιάσει ο … στη Βαρυμπόμπη. Όταν με έπιασε λοιπόν του λέω «Εγώ δεν ξέρω τίποτα. Δεν έχω ιδέα, τίποτα. Δεν έχω ιδέα.» Και με κατεβάσανε μετά το καλοκαίρι κάτω και με πιάνει ο …

-.   Κύριε Παπανικολάου τι γνωρίζετε προσωπικά για τις δραστηριότητες του Σπύρου του Μουστακλή; Για τις βόμβες που έβαζε. Προσωπικά τι γνωρίζετε;

Π.   Κοίταξε να δεις, έμαθα ότι ο Σπύρος ο μακαρίτης είχε βάλει βόμβες.

-.   Από ποιον το μάθατε.

Π.   Από … Δεν θυμάμαι τώρα ακριβώς από ποιους. Μετά έλεγα και το εξής. Όταν χτυπήσανε τον αυτόν με είχανε στείλει στην ασφάλεια, ήμουνα στην ασφάλεια. Και από εκεί λοιπόν μάθαμε ότι είχανε χτυπήσει τον Σπύρο και ότι μίλησε, έτσι, στην ασφάλεια τότε. Θα με πηγαίνανε στην Ε.Σ.Α. και θα με σβήνανε.

-.   Σήμερα ξέρουμε ότι ο Σπύρος ο Μουστακλής είχε συνεργασία με τον Τάσο τον Μήνη …

Π.   Ναι με τον Μήνη.

-.   Και βάζανε βόμβες. Το ξέρουμε αυτό. Εσείς το ξέρατε τότε επί χούντας;

Π.   Κοίταξε να δεις, επί χούντας έμαθα ότι ο Σπύρος …

-.   Για τον Μιχάλη τον Βαρδάνη επί χούντας ξέρατε τι έκανε; Τότε;

Π.   Για τον Μιχάλη τον Βαρδάνη όχι. Ο Μιχάλης ο Βαρδάνης σου είπα ήταν στο σπίτι, έμαθα ότι και αυτός ήτανε αντιστασιακός.

-.   Για τον Χρήστο τον Χαραλαμπόπουλο ξέρατε τότε τι έκανε;

Π.   Ακριβώς τι έκανε όχι.

-.   Για τον Ζερβόπουλο τον Γιάννη;

Π.   Τον Γιάννη δεν τον ήξερα καθόλου.

-.   Για τον Λύτρα τον Νίκο;

Π.   Για τον Λύτρα τον Νίκο και αυτός έμαθα ότι ήτανε στους Ελεύθερους Έλληνες.

-.   Και συνελήφθη διότι ο Γρίβας ο Διγενής τον είχε οργανώσει εδώ σε κάποια υπόθεση;

Π.   Και αυτό δεν το …

-.   Ξέρετε εσείς τίποτα για αυτήν την υπόθεση;

Π.   Όχι, όχι. Έγινε το εξής. Όταν λοιπόν ήμουνα στο νοσοκομείο εγώ που με αφήσανε από την …

-.   Την πρώτη φορά που είχατε πάθει την γαστρορραγία;

Π.   Ναι την γαστρορραγία που ήμουνα στην αυτήν, την πρώτη φορά.

-.   Πότε, ποια χρονιά δηλαδή;

Π.   Στάσου μια στιγμή να σου πω. Πρόσεξε. Δεν θυμάμαι … Πριν να με πιάσουνε, βέβαια, πριν να με πιάσουνε για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, του Ναυτικού (…)…

-.   {Είχατε} συνάντηση με τον Γρίβα στην Ελλάδα;

Π.   Στην Ελλάδα ναι. Είχαμε συνάντηση πρώτον στην κατοχή, στην κατοχή και δεύτερον πριν υπηρετούσα … όταν τελείωσα το σχολείο, των αμφιβίων {επιχειρήσεων} του Ναυτικού κάτω …

-.   Στο ΔΝΕ ήσασταν; Στο κέντρο Κανελλόπουλος, στο ΚΕΠΑΛ;

Π.   Μπράβο. Ήμουνα υποδιοικητής στο Κέντρο Εκπαίδευσης Αμφίβιων Επιχειρήσεων, έτσι. Και ήρθε ο Γρίβας πήρε τον αρχηγό του Ναυτικού και είπε ότι θέλει αξιωματικούς για τα θέματα Αμφίβιων Επιχειρήσεων.

-.   Πότε έγινε αυτό; Ποια χρονιά;

Π.   Αυτό έγινε το 1966. Εγώ γύρισα το ’65, τέλος του ’65 αρχές του 1966.  Πήγα λοιπόν μαζί με έναν άλλον αξιωματικό του Ναυτικού, πήγαμε στην Κύπρο, κάναμε εκτίμηση με τον Γρίβα …

-.   Με τον Νικολόπουλο πήγατε;

Π.   Ποιον;

-.   Ο Νικολόπουλος, ήτανε και αυτός;

Π.   Ο Νικολόπουλος ήτανε εκεί. Ήταν εκεί ο Νικολόπουλος. Ένας άλλος, ξεχνάω το όνομα του.

-.   Τον Κιοσσέ;

Π.   Όχι ο Κιοσσές. Ένας άλλος. Ξέρει ο Νικολόπουλος, δεν τον θυμάμαι εγώ. Λοιπόν, και κάναμε εκτίμηση, σύσκεψη με τον Γρίβα. Μάλιστα πρώτα πρώτα μου είπε να γυρίσω όλες τις Μονάδες και να τους κάνω {μάθημα} και για θέματα … Είχαμε φιλμ εδώ πέρα, είχαμε φιλμ και δείχναμε σε όλες τις μονάδες.

-.   Εκεί συναντηθήκατε με τον Λαδά, με τον Δερτιλή που ήτανε και αυτός κάτω;

Π.   Όχι.

-.   Τον Καρούσο;

Π.   Με τον Καρούσο όχι, δεν θυμάμαι. Μου φαίνεται ότι μου είχανε δώσει συνοδό, δεν ξέρω ποιος ήτανε ο συνοδός αυτός. Ήτανε αυτός ο Σεφεράτος … Ήτανε κάτω αυτός;

-.   Δεν τον ξέρω.

Π.   Δεν ξέρω ποιος ήτανε. Λοιπόν και του είπα του Γρίβα, του λέω «Στρατηγέ εάν τολμήσουνε οι Τούρκοι να κάνουνε απόβαση στο νησί εδώ, την πρώτη μέρα, την πρώτη νύχτα να τους πετάξετε στη θάλασσα.» Διότι δεν μπορούσανε αυτοί να χωράνε, ούτε μια ύλη αρμάτων{δεν μπορούσαν} να βγάλουνε στην ακτή.

-.   Υπηρετήσατε καθόλου στην Κύπρο;

Π.   Όχι, στην Κύπρο δεν υπηρέτησα. Στην Κύπρο λοιπόν, όταν γύρισα από την Αμερική (…) και μου λέει «Που θες να πας τώρα;» Του λέω «Να πάω σε μονάδα.» του λέω και τα λοιπά. «Αλλά θέλω  να στείλεις τον γαμπρό μου …» αυτόν που σου είπα …

-.   Τον Βαρδάνη τον ξέρατε τότε;

Π.   Τον Βαρδάνη όχι. Όχι δεν τον ήξερα τον Βαρδάνη. Λοιπόν …

-.   Στρατηγέ ένα λεπτό, ένα λεπτό. Αυτά το ’66 με τον Γρίβα.

Π.   Ναι, ναι.

-.   Ο Γρίβας σας καλεί επί δικτατορίας να κατεβείτε στην Κύπρο; Όταν κατέβηκε και αυτός;

Π.   Επί δικτατορίας, έτσι αυτό σου είπα. Όταν ήμουνα λοιπόν στο νοσοκομείο και είχα θεραπευτεί από την γαστρορραγία και ένας πολύ φίλος του Γρίβα, ένας αξιωματικός της πολεμικής διαθεσιμότητας {μου είπε} «Κοίταξε να γίνεις καλά και να κατέβεις κάτω, σε θέλει ο Γρίβας.» Αυτός μου είπε.

-.   Τον είδατε τον Γρίβα επί δικτατορίας;

Π.   Επί δικτατορίας δεν τον είδα μετά. Επί δικτατορίας δεν τον είδα. Και ζήτησα τον Κανελλόπουλο τον Παναγιώτη, τον Κανελλόπουλο τον μακαρίτη και του λέω «Κύριε πρόεδρε …» αυτό και αυτό. Του λέω «Με καλούνε να πάω κάτω. Να πάω;» Μου λέει «Όχι.»

-.   Ξέρετε ποιους άλλους είχε καλέσει ο Γρίβας; Για την Κύπρο;

Π.   Προσέξτε. Και αντί για μένα λοιπόν μου είπε αυτός ο αξιωματικός «Στείλαμε τον Καρούσο.» Και μετά μου είπε ότι ο Καρούσος κάτι έγινε με τον Γρίβα και τα λοιπά και τον … Μόλις …

-.   Ο Καρούσος έφυγε αφού …πέθανε ο Γρίβας.

Π.   Μετά.

-.   Άλλο αυτό. Είναι γνωστό πώς έφυγε. Εσείς ξέρετε σε ποιους άλλους είχε πει ο Γρίβας να πάνε μαζί του κάτω για την ΕΟΚΑ Β΄;

Π.   Όχι, δεν γνωρίζω. Δεν ξέρω. Αλλά αυτός ο τέως αξιωματικός …

-.   Πως τον λένε αυτόν;

Π.   Δεν μπορώ να σου πω.

-.   Δεν τον θυμάστε;

Π.   Δεν τον θυμάμαι.

-.   Τον ρόλο του Γρίβα πως τον βλέπετε σήμερα; Για το Κυπριακό επί δικτατορίας. Όχι πριν, επί δικτατορίας.

Π.   Επί δικτατορίας. Ήτανε ένας καλός πατριώτης. Ο Γρίβας είχε την ‘Χ’ στην κατοχή.

-.   Είναι αμφιλεγόμενη όμως.

Π.   (…)

-.   (…). Εντάξει αλλά η ‘Χ’, η οργάνωση η ‘Χ’ δεν ήτανε επίσημη επί Γερμανών εδώ;

Π.   Τι επίσημη; Τι πάει να πει επίσημη;

-.   Θέλω να πω ότι την ανεχόντουσαν οι Γερμανοί.

Π.   Δεν το ξέρω εάν την ανεχόντουσαν οι Γερμανοί. Δεν νομίζω. Απεναντίας. Δεν το ξέρω αυτό το πράγμα. Κοιτάξτε να δείτε. Αυτό λένε να πούμε οι κομμουνιστές …

-.   Εγώ δεν επιμένω. Δεν το κατέχω το θέμα, γι’ αυτό σας ρωτώ.

Π.   Αυτό λένε κομμουνιστές. Δεν το ξέρω αυτό το πράγμα. Δεν το ξέρω. Να πω το εξής εδώ. (…) διάφορα εγκλήματα οι κομμουνιστές. Είχανε πιάσει να πούμε ένα παιδί, ο πατέρας του ήτανε κλητήρας, έγινε γιατρός. (…) και μερικοί από την αυτήν, από την αντίσταση, είτε από την ‘Χ’, είτε ξέρω ‘γω από …

-.   Μην πάμε σε αυτά, αυτά δεν τελειώνουνε  κύριε Παπανικολάου. Εγώ θέλω να μου πείτε εάν εσείς με τον ΕΔΕΣ Αθηνών, γιατί είπατε ότι είχατε οργανωθεί στον ΕΔΕΣ Αθηνών.

Π.   Ναι, ναι.

-.   Πήρατε όμως μέρος και σε επιχειρήσεις; Τι επιχειρήσεις;

Π.   Κάναμε επιχειρήσεις εναντίων των Γερμανών.

-.   Τα έχετε καταγράψει πουθενά αυτά; Θα μου δώσετε …

Π.   Εγώ θα μπορούσα, κοίταξε να δεις. Θα μπορούσα να πάω να γίνω υπουργός, να γίνω … Δεν θέλω τίποτα. Κανένανε. Και γι’ αυτό ούτε με ενδιαφέρει. Αυτά τα οποία έχω γράψει, τα γράφω μονάχα για τον γιο μου.

-.   Τα γράφετε για τον γιο σας, αλλά αυτά ενδιαφέρουν και τις νεότερες γενιές, ενδιαφέρουν …

Π.   Ξέρεις τι έλεγε ο Αριστοτέλης; Έλεγε (…). Πάντοτε, έλεγε, εάν ο πολίτης έχει καλό ήθος αυτό είναι αιτία να έχει ακόμα καλύτερο ήθος … Ποιος να δώσει ήθος στον πολίτη τώρα; Οι πολιτικοί, οι δικαστικοί, έτσι; Οι πρυτάνεις;

-.   Πάμε λίγο στην μεταπολίτευση.

Π.   Ναι.

-.   Αποκαθίσταστε στην μεταπολίτευση. Σε τι βαθμό;

Π.   Έγινα υποστράτηγος και αντιστράτηγος.

-.   Υπηρετήσατε μετά το ’74;

Π.   όχι.

-.   Θα μου δώσετε {αντίγραφα}από αυτά τα έγγραφα που είναι στο αρχείο σας, να δώσουμε και στο Σύνδεσμο Φυλακισθέντων;

Π.   Να δώσετε στο Σύνδεσμο Φυλακισθέντων.

…………………………

 

[1] Προφανώς κάνει λάθος στην ημερομηνία αφού πιο πάνω γράφει πως την ίδια μέρα μεταφέρεται στο Θέρμο.

Προδοθηκε ή όχι το Κίνημα του Ναυτικού;

22 Μαΐου, 2015

Λόγω των ημερών αναρτάται πάλι κείμενο με στοιχεία που αφορούν το ερώτημα για προδοσία ή όχι του Κινήματος του Ναυτικού τον Μάιο του 1973.[1]

Οι συνωμότες της οργάνωσης για Κίνημα στο Ναυτικό πρόσφεραν περισσότερα με την αποκάλυψη και τις συλλήψεις τους απ’ ότι στην περίπτωση που είχε άλλη τροπή. Αυτή είναι η άποψη του γράφοντος και έχει με άλλο κείμενο εκφραστεί.[2] Ο τρόπος που ένα σημαντικό πλήθος ανθρώπων γνώριζαν για τη σχεδιαζόμενη κίνηση, αφαιρεί από την όλη προσπάθεια το στοιχείο που χρειαζόταν χια να μην αποκαλυφθεί. Τη συνωμοτικότητα, τα μέτρα ασφάλειας, τους κανόνες που έπρεπε να τηρούνται και δεν τηρήθηκαν. Η μαζικότητα της συμμετοχής και η αδιαφορία για τους κανόνες, ιστορικά αυξάνουν παρά μειώνουν τη σπουδαιότητα της όλης κίνησης. Και αφού μιλάμε για ιστορία αποφεύγουμε εικασίες για το τι θα συνέβαινε, εάν το κίνημα εκδηλωνόταν και προχωρούσε μαζικά και με βάση τη σχεδίαση.

Εδώ, αναζητούμε απάντηση στο ερώτημα ΄΄πώς αποκαλύφθηκε η οργάνωση για το Κίνημα του Ναυτικού του Μαΐου 1973΄΄.

Προς τούτο παρουσιάζονται τα ακόλουθα στοιχεία:

  • Μικρό χρονικό και σχόλιο για την εξάρθρωση της οργάνωσης.
  • Το πόρισμα επιτροπής που συστάθηκε με απόφαση του Υπουργού Άμυνας Ε. Αβέρωφ (ενημερωμένου για την οργάνωση) αμέσως μετά την πτώση της χούντας.
  • Αποσπάσματα από επιστολές και συνεντεύξεις αξιωματικών που δίνουν μια χαρακτηριστική πλευρά της όλης κατάστασης που επικρατούσε στο στάδιο της προετοιμασίας του κινήματος.
  • Ποιοι ήταν (βάση διασταυρωμένων στοιχείων και μαρτυριών) ενημερωμένοι – μυημένοι στην προετοιμαζόμενη κίνηση και δεν συνελήφθησαν. Εκτιμάται ως πλέον ή βέβαιο πως υπήρχαν και άλλοι που γνώριζαν για τη σχεδίαση (εκτός πρακτόρων της ΚΥΠ, οργάνων άλλων υπηρεσιών του καθεστώτος κλπ).
  • Ποιοι συνελήφθησαν και ανακρίθηκαν.

 

 

 

Α.- Χρονικό της εξάρθρωσης

Το πρώτο κύμα συλλήψεων (σαράντα τέσσερις σύνολο) ξεκινά στις 23 και σταματά στις 27 Μαΐου. Οι προσαγωγές βασικά στην ΕΣΑ συνεχίζονται κλιμακωτά με τους περισσότερους (δέκα οκτώ) στις 16 Ιουνίου, τον Μπουζάκη του Ναυτικού στις 20/6, τον Αλεξάκη του στρατού την επομένη και τελευταίους τον Ε. Αβέρωφ, Χρ. Αποσκίτη  και Κ. Αποσκίτη στις 2 Ιουλίου 1973 οπότε και διακόπτονται. Η σύλληψη του Αβέρωφ εντυπωσιάζει αφού ανοιχτά και χωρίς να το κρύβει ήταν ΄΄συνομιλητής΄΄ της χούντας, και άτυπα ΄΄σύμβουλος΄΄ επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, επί του Κυπριακού κ.λ.π.

Εστιάζοντας στις ενέργειες για πρόληψη του κινήματος, βλέπουμε πως η ΕΣΑ συμμετέχει στον αποκλεισμό των προσβάσεων στην περιοχή ναυστάθμου Σαλαμίνας και εκεί προβαίνει σε συλλήψεις. Παρατηρούμε πως ο μηχανισμός της χούντας λειτούργησε ταχύτατα, οργάνωσε ελάχιστους σε ομάδες με αποφασισμένους αξιωματικούς πιστούς οπαδούς του καθεστώτος, και προέβη όχι στην αποτροπή του κινήματος αλλά στη συγκέντρωση /σύλληψη των ΄΄συνωμοτών΄΄. Διότι ήδη η συνθηματική λέξη ΄΄Σοφοκλής΄΄, που είχε καθοριστεί για ακύρωση του κινήματος, κυκλοφορούσε από την παραμονή της 22ας.

Σωστά ενεργώντας οι αρμόδιοι του καθεστώτος, φρόντισαν να μάθουν οι ΄΄συνωμότες΄΄, πως γνώριζαν τον ακριβή χρόνο για το σχεδιαζόμενο ΄΄κίνημα΄΄ και πέτυχαν την αποτροπή του με ευκολία.

Παρατηρούμε πως προβάλλεται ότι στελέχη τρίτης σειράς συσκέπτονται, αποφασίζουν και δρουν για εξάρθρωση μιας οργάνωσης τέτοιας εκτάσεως. Δεν πείθουν όμως, ούτε οι επίσημες ανακρίσεις /καταθέσεις στον Σκεμπέα, πως αυτή η υπόθεση δεν απασχόλησε σε ανώτερα επίπεδα το καθεστώς. Εάν εξαιρεθούν ο Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων, ο Α/ΓΕΝ Μαργαρίτης και ο Αρχηγός Στόλου Αραπάκης, που εμπλέκονται σε προχωρημένη φάση και στο πρώτο διερευνητικό στάδιο το πρωί της 23ης Μαΐου στο ναύσταθμο, πουθενά δεν εμφανίζονται άλλα ανώτερα στελέχη της ΄΄επαναστάσεως΄΄.

Όσοι φρόντισαν, με πρώτον το Μαργαρίτη, να δοθεί η υπόθεση στο στρατό, γνώριζαν πολύ καλά πως το ΕΑΤ/ΕΣΑ θα βασάνιζε, θα τρομοκρατούσε και θα ταλαιπωρούσε τους ΄΄συνωμότες΄΄ όπως και έγινε. Ο Αραπάκης σε ένα χρόνο από τα γεγονότα αυτά στέλνει συγχαρητήρια στους επανερχόμενους αξιωματικούς με τη μεταπολίτευση, που ο ίδιος παρέδιδε στα χέρια βασανιστών τού καθεστώτος.

Μία εβδομάδα μετά την αποκάλυψη της οργάνωσης αποστρατεύθηκε ο Μαργαρίτης από Α/ΓΕΝ και ανέλαβε ο Αραπάκης. Ο τελευταίος παρέμεινε Αρχηγός του Ναυτικού και έξι μήνες μετά τη μεταπολίτευση, προς επιβράβευση του ρόλου που έπαιξε τις ημέρες της κρίσης του Κυπριακού και της πτώσης της χούντας.

 

Β.- Έκθεση επιτροπής Αβέρωφ

Παρατίθεται πιο κάτω έκθεση επιτροπής και στη συνέχεια αποσπάσματα από συνεντεύξεις και μαρτυρίες που αφορούν το επίμαχο θέμα. Ήτοι του τρόπου που η οργάνωση για Κίνημα στο Ναυτικό  έγινε γνωστή πολύ πριν εκδηλωθεί ήτοι προδόθηκε / καταγγέλθηκε / αποκαλύφθηκε σε υπηρεσίες του καθεστώτος ή και σε τρίτα πρόσωπα εκτός των μυημένων.

 

«ΕΚΘΕΣΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΕΩΣ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ

 

Την 22αν Μαΐου 1976, κατόπιν προτάσεως του ΥΕΘΑ, -. Ε. Αβέρωφ- Τοσίτσα, συνεκροτήθη επιτροπή εκ των :

  • Πλοιάρχου Α. Γκιόκεζα
  • Πλοιάρχου Α. Σέκερη
  • Αντιπλοιάρχου ε.α. Ι. Σταθόπουλου, Βουλευτού
  • Αντιπλοιάρχου Σ. Σωτηρόπουλου
  • Υποπλοιάρχου ε.α. Ε. Μπουζάκη

Εις την οποίαν ανετέθη το έργον της διερευνήσεως των συνθηκών αποκαλύψεως και εντοπισμού των καταδοτών του Κινήματος του Ναυτικού, του Μαΐου 1973.

2.- Η επιτροπή, συνελθούσα εις πρώτην σύσκεψιν ευθύς μετά την συγκρότησίν της, καθόρισε το γενικόν σχέδιον ενεργείας των μελών της. Τούτο περιελάμβανε:

  • Εξέτασιν της νομικής υποστάσεώς της
  • Κατανομήν επί μέρους έργου διερευνήσεως
  • Καθορισμόν περιοδικών συναντήσεων, ανταλλαγής απόψεων και συντονισμού ενεργειών.

 

3.- Κατ’ αρχήν εξητάσθη η νομική υπόστασις της επιτροπής. Προς τούτο τα δύο πρώτα εκ των μελών της επεσκέφθησαν εις το γραφείον του τον Δι-. Σύμβουλον (Tαγματάρχην) Μιχ. Ζούβελον, συνεζήτησαν το θέμα και εζήτησαν τη συμβολήν του εις το αναληφθέν έργον. Εκ της διεξαχθείσης συζητήσεως, προέκυψε ότι η επιτροπή ουδεμίαν νομικήν υπόστασιν ηδύνατο να έχει, διά τον απλούστατον λόγον, ότι δεν ηδύνατο να εξαναγκάσει οιονδήποτε, ο οποίος εγνώριζεν κάτι σχετικόν, να το αναφέρει.. Επί πλέον δε και εάν ακόμη επροθυμοποιείτο οιοσδήποτε να το πράξη, θα ηδύνατο να το αναιρέσει, όταν η πληροφορία ήρχετο εις την δημοσιότητα.

4.-Από πλευράς ουσίας, ο Ταγματάρχης Μ. Ζούβελος, τόσον  κατά την πρώτην συνάντησιν, όσον και εις ετέρας δύο συναντήσεις, αι οποίαι ηκολούθησαν, δεν ηδύνατο να παρέξει άξια λόγου στοιχεία, τα οποία θα ήτο δυνατόν να υποβοηθήσουν την επιτροπήν. Ουδέν επίσης άξιον λόγου στοιχείον ηδυνήθη να παρέξη και ο Ταξίαρχος Γρ. Σκεμπέας ο οποίος είχεν, κατά το 1973, εκτελέσει την σχετικήν προανάκρισιν εις ΕΑΤ/ΕΣΑ.

5.- Περαιτέρω η επιτροπή διεπίστωσεν αδυναμίαν προσεγγίσεως ωρισμένων ατόμων, ως οι τέως Ταγματάρχαι Χατζηζήσης, Σπανός, Ταγμ. Γκίζας και άλλοι οι οποίοι λογικώς απετέλουν «το κλειδί» του θέματος. Ως εκ τούτου, η δραστηριότης της επιτροπής, εκ των πραγμάτων, περιωρίσθη εις την προσπάθειαν αναζητήσεως ατόμων, τα οποία συμπτωματικώς εγνώριζαν κάτι σχετικόν και την συρραφήν των συναφών γεγονότων.

6.- Εκ των συλλεγέντων στοιχείων, προέκυψαν τα ακόλουθα: Την μεσημβρίαν της 21ης Μαΐου 1973 οι ιδιώται Σ. Σοφιανόπουλος και Πουρνάρας συνηντήθησαν μετά του τότε Αντισυτνταγματάρχου Ι. Μπραβάκου και τον πληροφόρησαν ότι φίλος των αρχιτέκτων τους είχε μόλις προ ολίγου ειδοποιήσει ότι από γνωστήν του κυρίαν, συνδεομένην με Αξιωματικόν του Ναυτικού, του ελέχθη ότι την επομένην είχε αποφασισθεί να αποπλεύσουν τα πλοία από το Ναύσταθμο και να κινηθούν δι’ ανατροπήν της κυβερνήσεως. Δεν κατέστη δυνατόν να εξακριβωθεί ποία η σχέσις μεταξύ των ως άνω αναφερομένων, αλλά ούτοι εφαίνοντο να είναι βέβαιοι διά την αλήθειαν της πληροφορίας των και προσεπάθησαν να πείσουν τον Μπραβάκον περί αυτού. Οι αυτοί ως άνω ιδιώται, εζήτησαν και συνηντήθησαν το απόγευμα της ιδίας ημέρας, μετά του Ταγματάρχου τότε Γ. Παπαμελετίου, εις τον οποίον ενέφεραν τας ιδίας πληροφορίας. Ο Αντισυνταγματάρχης νυν Γ. Παπαμελετίου, μετά του οποίου η επιτροπή συνηντήθη και συνεζήτησεν, με προθυμίαν μάς ενημέρωσε περί των ανωτέρω. Ούτος είχε τότε ενημερωθεί περί της προηγουμένης συναντήσεως μετά του Μπραβάκου καιι δεν έδωσε ο ίδιος περαιτέρω συνέχεια. Ενθυμείται ότι οι ως άνω ιδιώται είπον ότι η αντίδρασις του Μπραβάκου ήτο ότι «σε τι δίλλημα με βάζετε τώρα». Ανεξαρτήτως των ανωτέρω, εις την επιτροπήν περιήλθεν ενυπόγραφος επιστολή (μη επιθυμούντος τη δημοσιότητα ατόμου) όστις κατά Απρίλιον 1974 υπηρέτει εις Καβάλαν, ως επιτελάρχης ΧΙ Μερ. και του είχε λεχθεί ότι «οι μετοχές του Μπραβάκου ανέβηκαν διότι πρόδωσε το Κίνημα του Ναυτικού».

7.- Βεβαίως ο Μπραβάκος υπηρέτει το τότε καθεστώς της δικτατορίας και ήτο φυσικόν να ενεργήσει προς την κατεύθυνσιν της ενημερώσεως του ΕΑΤ/ΕΣΑ. Αλλά ως γνωστόν, μία πληροφορία, δεν είναι αρκετή, για να τεθεί ο μηχανισμός της ασφαλείας προς κινητοποίησιν. Απαιτείται διασταύρωσις. Ο μηχανισμός λοιπόν εκινήθη προς την κατεύθυνσιν της διασταυρώσεως. Τούτο φαίνεται να επετεύχθη διά του Ψαριάδη. Ο τότε Ανθυπασιστής ΤΗΛ. Ψαριάδης υπηρέτει εις Α/Τ ΘΕΜΙΣΤΟΚΞΛΗΣ. Ολίγας ημέρας προ της 22ας Μαΐου είχε προσεγγίσει και ενημερώσει ο Αντιπ0λοίαρχος Γ. Καραμήξτσος, όστις ανήκε εις την ομάδα καταλήψεως του Α/Τα ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ. Ο Ψαριάδης δεν εγνώριζεν λεπτομερείας του κινήματος. Εγνώριζε όμως ότι θα έπρεπε να ευρίσκεται εις το πλοίον του το βράδυ της 22ας και ότι εκ των εκεί υπηρετούντων αξιωματικών συμμετείχον ο Πλωτάρχης Δ. Δεσύλλας και ο Υποπλοίαρχος Π. Παπαδόπουλος, αμφότεροι τεχνικοί. Οι τρεις αυτοί αξιωματικοί, ήτοι Καραμήτσος, Δεσύλλας και Παπαδόπουλος, ήσαν εκ των πρώτων οι οποίοι συνελλήφθησαν και ανεκρίθησαν από ΕΑΤ/ΕΣΑ. Ο Αντιπλοίαρχος Καραμήτσος, μετά την αποφυλάκισίον μας κατόρθωσε και συνήντησε τον Ψαριάδη, ο οποίος σημειωτέον απέφευγε την συνάντησιν. Ούτος λοιπόν διηγήθη ως εξής περίπου τα συμβάντα:

«Το απόγευμα της 22ας ετηλεφώνησε εις το πλοίον του ( ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ) να ερωτήσει δήθεν κάτι και του ελέχθη ότι είχε σημανθεί ανάκλησις του προσωπικού και ότι έπρεπε να είχε επιστρέψει εκεί. Από το τηλεφώνημα αυτό ειδοποιήθη η ΕΑΤ/ΕΣΑ και τον συνέλαβαν. Εις τα γραφεία όπου ωδηγήθη, ανέφερε όλα όσα εγνώριζε».

Η διοίγησίς του φαίνεται εκ των πραγμάτων ότι δεν ανταποκρίνεται πλήρως εις την πραγματικότητα και κυρίως εις το πρώτον μέρος της. Η πλέον πιθανή εκδοχή είναι ότι, επειδή ήσαν γνωσταί αι πεποιθήσεις του από άλλους Υπαξιωματικούς, κάποιος εξ αυτών θα τον ηρώτησε σχετικά. Ούτος, φοβηθείς τας συνεπείας, προσεφέρθη αμέσως να καταθέσει όσα εγνώριζε εις ΕΑΤ/ΕΣΑ. Αλλά δεν δικαιολογείται ότι μόνον αυτός δεν εκρατήθη εις ΕΣΑ ουδέ διώχθη ή ανεφέρθη καν καθ’ όλην την  περίοδον εκείνην. Η εκδοχή της κατά τινα τρόπον αυθορμήτου καταθέσεώς του ενισχύεται και από την μνημόνευσιν την οποίαν έκανε ο τότε αρχηγός του Ναυτικού, εις ομιλίαν του προς Αξιωματικούς του Α.Ν., ότι «ένας Υπαξιωματικός ενημέρωσε την υπηρεσίαν κλπ.» Προσέτι δε και διότι ανάκλησις του προσωπικού δεν είχε διαταχθεί το απόγευμα της 22ας.

8.- Η επιτροπή διερεύνησεν επίσης το θέμα της επιστολής ποροειδοποιητικής επιστολής εις τον Πλοίαρχον Σ. Αργυρίου προ της 21ης Μαΐου. Ανεζητήθη τυχόν σύνδεσις του αποστολέως της με διαβίβασιν πληροφοριών της ΕΣΑ. Δυστυχώς δεν κατέστη δυνατόν να εξακριβωθή κάτι το σχετικόν. Πάντως, το περιεχόμενον της επιστολής/σημειώματος δεικνύει ότι ο συντάκτης εγνώριζε λεπτομερείας περί του καθορισθέντος χρόνου εκδηλώσεως του κινήματος, πολύ πριν οιαδήποτε πληροφορία φθάσει εις ΕΣΑ/ΕΑΤ. Ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να είναι άτομον μη μυημένον, το οποίον, εκ φόβου ή ετέρας αιτίας προσεπάθησε να αποτρέψει την εκδήλωσιν.

9.- Εξητάσθησαν προσέτι πληροφορίαι τινές, προερχόμεναι από Αμερικανούς Αξιωματικούς, υπηρετούντας τότε εις Συμμαχικά Στρατηγεία του ΝΑΤΟ εις Ιταλίαν και Βέλγιον. Ανεφέρθησαν δύο τοιαύται περιπτώσεις κατά τα οποίας Αμερικανοί, κατά συζήτησιν με Έλληνας Αξιωματικούς του Ναυτικού, πρό της καθορισμένης ημερομηνίας εκδηλώσεως του κινήματος, είχον αναφέρει ότι:

«Το Ναυτικό είναι έτοιμο να κινηθεί εναντίον της Κυβερνήσεως».

Ταύτα δεικνύουν ότι η Αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών είχεν πληροφορίας περί της κινήσεως του Ναυτικού. Ουδεμία ένδειξις όμως προέκυψε ότι τας πληροφορίας αυτάς τας είχον διαβιβάσει εις το καθεστώς των Αθηνών, ή ότι μια εάν ακόμα είχον διαβιβασθεί δεν είχον ληφθεί σοβαρά υπόψιν, καθόσον τας τελευταίας προ της ημερομηνίας εκδηλώσεως του κινήματος ημέρας, το καθεστώς εθεώρει ότι εις το Ναυτικόν δεν υπήρχεν φόβος κινήματος και ότι η όλη αναταραχή περιορίζετο μόνον εις συζητήσεις και δυσαρέσκειαν. Εν κατακλείδι, η επιτροπή κατέληξε εις τα ακόλουθα συμπεράσματα:

  • Μέχρι της μεσημβρίας της 21ης Μαΐου η ΕΣΑ/ΕΑΤ ουδεμία γνώσιν είχε περί κινήματος Ναυτικού.
  • Περί την μεσημβρίαν της ημέρας εκείνης, διεβιβάσθη η πληροφορία την οποίαν έλαβε ο Μπραβάκος.
  • Εκινήθη ο μηχανισμός εξακριβώσεως και την πρωΐαν της επομένης επετεύχθη διασταύρωσις διά των αναφερθέντων υπό του Ψαριάδη.
  • Επιβεβαίωσις εγένετοι διά παρακοκλουθήσεως των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων των Κυβερνητών και άλλων τινών εκ των μυημένων Αξιωματικών.

10.- Διά την επιβεβαίωσιν των συμπερασμάτων της επιτροπής και την πλήρη διαλεύκανσιν του θέματος, προτείνεται η διενέργεια επισήμου ανακριτικής ενεργείας. Ο ανακριτής, ο οποίος κατά την επιτροπήν θα πρέπει να είναι ένας εκ των αρχαιοτέρων Μαχίμων Αξιωματικών κατά προτίμησιν ο αρχαιότερος τότε εν ενεργεία, περιβεβλημένος την ισχύν της επισήμου Αρχής, θα δυνηθή να διελευκάνη πλήρως το θέμα. Καθ ημάς, απαιτείται όπως κληθούν και καταθέσουν όσα σχετικά γνωρίζουν οι:

  • Χατζηζήσης
  • Σπανός
  • Γκίζας
  • Μπραβάκος
  • Παρασκευάς Ιωαννίδηης
  • Σοφιανόπουλος (ιδιώτης)
  • Πουρνάρας (ιδιώτης)
  • Παλλαΐνης
  • Αραπάκης
  • Δαδιώτης

Ως και οιοσδήποτε έτερος, συνδεόμενος προς την εξεταζομένην υπόθεσιν.

 

 

Αποδέκται:

-. Ε. Αβέρωφ-Τοσίτσα

Υπουργόν Εθνικής Αμύνης

 

Κοινοποίησις:

Άπαντας τους συλληφθέντας διά συμμετοχήν εις Κίνημα Ναυτικού Μαΐου 1973»

 

 

 

Γ.-Στοιχεία από επιστολές και  συνεντεύξεις

 

  • Από επιστολή Υποναυάρχου Μιλτ. Παπαθανασίου (Πως Προδόθηκε το Κίνημα του Ναυτικού, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 5-7-2003 στη σ.55) και χαιρετισμού του αντιπλοιάρχου ε.α. Ι. Σταθόπουλου (Ναυτική Επιθεώρηση ΙΟΥΛ -ΑΥΓ 2002, σ. 338).

 

Στην επιστολή ο επιστολογράφος επισημαίνει πως ο Καμαρινέας κυβερνήτης του Α/Τ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ μετά τις συλλήψεις, διηγούταν στον ύπαρχό του Πατεράκη και ο τελευταίος στον Παπαθανασίου ότι «…ο Ψαριάδης πήγαινε επί μέρες στο γραφείο του ταξίαρχου Μιχ. Παρασκευά Ιωαννίδη (όχι του γνωστού δικτάτορα) που ήταν διευθυντής του γραφείου του Γ.Παπαδόπουλου και ζητούσε επιμόνως να τον συναντήσει…το Σάββατο 19 Μαΐου επικαλέσθηκε ζήτημα ζωής ή θανάτου, οπότε αναγκάσθηκαν να τον ακούσουν…».

Για τον ίδιο ΄΄αρχικελευστή τηλεγραφητή΄΄ κάνει λόγο στον χαιρετισμό του στις 23 Μαίου 2002 επί του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ και ο αντιπλοίαρχος ε.α. Ι.Σταθόπουλος με την ιδιότητα του τ. Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας και στελέχους της οργάνωσης, επισημαίνοντας σε άτυχη μάλλον έκφραση πως «…το ότι έγινε γνωστό στους δικτάτορες μία ή δύο μέρες προ της εκδηλώσεως, οφείλεται το πιθανότερο σε προδοσία κατωτέρου προσωπικού…».

 

  • Απο συνέντευξη Π. Νικολόπουλου (Δ/ντη Α2 ΓΕΝ επί δικτατορίας)

 

-.              … Ο Κιοσσές γίνεται γνώστης του κινήματος του ναυτικού σε κάποια φάση, πριν γίνουν οι συλλήψεις;

Ν.            Το ήξερα εγώ από μήνες πριν, το κίνημα του ναυτικού, και ποιοι ήταν και ποιοι δεν ήταν, και κάθε τόσο φρόντιζα να τους ειδοποιώ, να πάψουν να κάνουν βλακείες….

-.              Πριν κύριε Νικολόπουλε, είπατε πριν από μήνες το ξέρατε. Πώς το ξέρατε;

Ν.            Και στο Σταθόπουλο του είχα πει να πει στον Καναβαριώτη και σε κάτι άλλους που συγκεντρώνονταν και κάναν αυτά, βάλαμε στου Παναγιωταρέα προκηρύξεις ότι έχουν εντοπιστεί και τέτοια… εμείς στο ναυτικό δεν θέλαμε … και το ξέραμε ότι το κίνημα το είχαν αναβάλει, αλλά ένας υπαξιωματικός δικός τους πήγε το ανέφερε στο διευθυντή του Παπαδόπουλου.

-.              Ποιος; Αυτός ο Ψαριάδης;

Ν.            Δεν ξέρω. Εγώ ούτε τον ξέρω. Του το ανέφερε και μας φώναξε αυτός και λέει «το ναυτικό απόψε θα κάνει κίνημα» και τέτοια…..

-.              Ποιος σας φώναξε;

Ν.            Με φώναξε εμένα ο διευθυντής του γραφείου του Παπαδόπουλου.

-.              Αυτά στις 23 Μαΐου. Πριν φτάσουμε εκεί. Εσείς είπατε ότι μήνες πριν ξέρατε……

Ν.            Ότι κινούντο, τι λένε, όχι μόνο αυτό, και γκόμενες, γυναίκες, σύζυγοι, που ….. άλλοι τα λέγανε, δηλ. το ναυτικό όπως ξέρεις είναι της αρβύλας..

-.              Κύριε Νικολόπουλε μην το ξευτελίσουμε το κίνημα του ναυτικού. Μήνες πριν είπατε ότι ξέρατε για το κίνημα. Αφήστε τις γκόμενες, άντρες ήταν, γαμούσαν.

Ν.            Σου λέω, το ναυτικό είμαστε μια κλειστή τέτοια και ότι τέτοια γίνονται, είναι γνωστά. Μετά, μερικοί που ενήργησαν, άλλοι ήταν κύριοι και δεν ανέφεραν τίποτα, είπαν ότι δεν δέχονταν, δεν ανέφεραν, άλλοι τα ανέφεραν.

-.              Τα ανέφεραν πού;

Ν.            Τα ανέφεραν στους κυβερνήτες τους, στις υπηρεσίες τους… το τέτοιο ήταν γνωστό. Αλλά το ναυτικό δεν θέλαμε να γίνει τίποτα διότι θα ήταν εις βάρος μας, όλου του ναυτικού …

-.             Είπατε ότι μήνες πριν γίνουν οι συλλήψεις στις 23 Μαΐου του 73 ξέρατε εσείς, αντιπλοίαρχος ή πλοίαρχος, διευθυντής του Α2 του ΓΕΝ ότι, ετοιμάζεται το κίνημα και τους προειδοποιούσατε. Πώς το ξέρατε;

Ν.            Πως το ήξερα… οι κινήσεις, της υπηρεσίας πληροφοριών έχουνε πληροφορίες για κινήσεις, πράκτορες και αυτά……

-.              Συγκεκριμένα…..

Ν.            Συγκεκριμένα, πώς δουλεύουν οι υπηρεσίες πληροφοριών;

-.              Πώς δουλεύουν;

Ν.            Με συλλογή πληροφοριών.

-.              Δηλαδή πώς;

Ν.            Τι πώς; Όπως δουλεύουν όλες οι υπηρεσίες πληροφοριών ή πολεμικών ή οτιδήποτε, οτιδήποτε πληροφορία έρχεται, διερευνάται, διασταυρώνεται…

-.              Το κίνημα του ναυτικού, μήνες πριν γίνουν οι συλλήψεις, εσείς το ξέρατε, το ξέρατε από τις υπηρεσίες πληροφοριών; Δηλαδή άνθρωποι του ναυτικού, που ήταν μέσα στο κίνημα, σας δίνανε πληροφορίες;

Ν.            Όχι, μπορεί να ήταν υπαξιωματικοί αυτοί, μπορεί να ήταν, όχι του κινήματος αλλά φίλοι που οι άλλοι ήτανε, γιατί οι αξιωματικοί μιλάνε.

-.              Μιλούσανε οι αξιωματικοί του κινήματος για το κίνημα;

Ν.            Ε, βέβαια μιλούσανε.

-.              Σε ποιους μιλούσανε;

Ν.            Σε άλλους συναδέλφους προσπαθώντας να τους μυήσουνε, οι οποίοι δεχόντουσαν ή δεν δεχόντουσαν…

-.              Κύριε Νικολόπουλε ξέρετε ότι οι υπηρεσίες της ΚΥΠ γνώριζαν για το κίνημα επίσης μήνες πριν, που το γνωρίζατε και εσείς;

Ν.            Μα με την ΚΥΠ συνεργαζόμαστε, και από εκεί παίρναμε πληροφορίες.

-.              Παίρνατε πληροφορίες από την ΚΥΠ από αξιωματικούς του στρατού προφανώς;

Ν.            Όχι, γιατί πολλές φορές στην ΚΥΠ υπήρχαν αξιωματικοί του ναυτικού που έδιναν εκεί πληροφορίες.

-.              Ανεξάρτητοι δηλαδή, όχι υπηρετούντες στην ΚΥΠ, γιατί στην ΚΥΠ είναι δύο θέσεις.

Ν.            Όχι υπηρετούντες, άλλοι. Η ΚΥΠ είχε δημιουργήσει και αυτή δίκτυα…

-.              Δικά της στα οποία υπήρχαν και εν ενεργεία του ναυτικού;

Ν.            Ναι, τους οποίους πιθανώς τους φανταζόμουνα χωρίς να ξέρω ποιοι ήτανε, αλλά ξέρω ότι υπήρχανε, αλλά η κάθε ΚΥΠ, όπως και τώρα ακόμα, έχει διαφόρους πράκτορες και μέσα στις ένοπλες δυνάμεις από διαφόρους, οι οποίοι θέλουν να δίνουν πληροφορίες ή πιστεύουν ή δεν πιστεύουν ή οτιδήποτε και σε πολιτικές υπηρεσίες και παντού υπάρχουν..

-.              Θέλετε να με πείσετε ότι εσείς Α2 του ΓΕΝ δεν ξέρετε ποιοι αξιωματικοί του ναυτικού δίνανε πληροφορίες στην ΚΥΠ; Δεν θέλετε να τους πείτε.

Ν.            Ναι, σου λέω…….

-.              Η ΚΥΠ γνώριζε για το κίνημα του ναυτικού; Αξιωματικοί του στρατού ξηράς που υπηρετούσαν στην ΚΥΠ έδιναν πληροφορίες σε αξιωματικούς του κινήματος, όχι μόνο σε εσάς, ότι ξέρει η ΚΥΠ για το κίνημα; Εσείς τι έχετε να πείτε για όλη αυτή την κατάσταση; Ο Σταματελόπουλος και η ομάδα του τι ρόλο έπαιζε σε όλη αυτή την υπόθεση;

Ν.            Ο Σταματελόπουλος και η ομάδα του που ήταν μετά… Αναγνωστόπουλος, Κιοσσές και τέτοια, μάλλον με αυτήν την ομάδα…

-.              Ποιοι δηλαδή;

Ν.            Δεν τους ξέρω ακριβώς…

-.              Ο Γκιόκεζας ήταν;

Ν.            Ήταν, όλοι αυτοί που ήταν με τον Περβαινά κατά κάποιο τρόπο είχαν επαφές με το Λέκκα και το Σταματελόπουλο……

Ν.            Ξέραμε ότι είχε σταματήσει…

-.              Ότι είχε αναβληθεί;

Ν/            Ναι, αλλά λόγω ότι μας επίεζε ο διευθυντής του γραφείου…

-.              Ποιος διευθυντής;

Ν.            Ο γραφέας του Παπαδόπουλου, γιατί του είχε πει αυτός ο αξιωματικός ότι το κίνημα θα γίνει.

-.              Ο Κούβαρης σας πίεζε;

Ν.            Όχι, ο διευθυντής του γραφείου. Ο Κούβαρης τι δουλειά είχε; Ήταν υπασπιστής.

-.              Και τι σας έλεγε αυτός;

Ν.            Είπε ότι είχε πληροφορίες ότι απόψε θα γίνει το κίνημα και όντως μερικοί κατεβήκανε, γιατί το ανέβαλαν η ηγεσία και δεν είχαν ειδοποιήσει τους κατώτερους ότι … και επανήρχοντο οι άνθρωποι, πολλοί που δεν ξέρανε, επανήρχοντο στα πλοία τους. Σημαιοφόροι, ανθυποπλοίαρχοι…

-.              Εσείς τον παίρνετε τον Παππά στο τηλέφωνο και του λέτε άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε……»Νικολάκη τι έχεις να κάνεις;» και κάτι τέτοιο;… …………..

-.              Ο Αβέρωφ δεν έδινε πληροφορίες στη δικτατορία για το κίνημα;

Ν.            Έδινε, ναι.

-.              Έδινε; Το ξέρετε ή όχι;

Ν.            Έδινε. Εδώ πέρα γινόντουσαν………………

Ν.            Μέσα σε αυτούς που μαρτύρησαν ήταν … και ο Αβέρωφ…

-.              Ένα λεπτό, είστε ιστορικό πρόσωπο. Ο Αβέρωφ τους «Ελεύθερους Έλληνες»; Προσέξτε.

…….

 

 

  • Στοιχεία από συνέντευξη με τον Υποπλοίαρχο ε.α. Νίκο Κιοσσέ

 

………….

-.              Κατατέθηκε στη δίκη σας από μάρτυρα υπεράσπισης ότι, ήσασταν μυημένος στο κίνημα του ναυτικού. Αυτό δεν μπορείτε να το αμφισβητήσετε. (σ.σ. Για τη σχέση του Κιοσσέ με την οργάνωση του κινήματος του ναυτικού αναφέρουν οι συνεντεύξεις Γουλέα και Πετρόπουλου και οι καταθέσεις στον Σκεμπέα των Σταθόπουλου, Σίδερη, Λυμπέρη και Μανιάτη).

Πάμε στα του κινήματος. Εγώ δεν αντιδικώ μαζί σας.

ΚΙ.          Απλώς λέω ότι εγώ, το ότι υπήρχε κάποια κίνηση εναντίον κλπ το ήξερα. Αλλά το πότε θα γίνει, ποιο ήταν το διευθυντήριο, ποιους βάλανε, γιατί τους φτιάξανε…

-.              Μόλις είπατε ότι, ήξεραν όλοι ότι υπάρχει κάτι και θα γίνει κάτι. Ποιοι όλοι;

ΚΙ.          Το συζητούσαν στις καφετέριες, στα μπαρ. Το λέγαν, υπήρχε αντίδραση του κόσμου. ….

-.              Πάμε στα γεγονότα, σε αυτό το οποίο λένε «κίνημα». Όντως δεν εκδηλώθηκε αυτό που σχεδίαζαν. Τι σχεδίαζαν να κάνουν. Όπως και αρκετοί άλλοι που είπατε ότι το ήξεραν, το ξέρατε κι εσείς. Να μου απαντήσετε εάν είχατε πάει με τον Πετρόπουλο μαζί και ειδοποιήσατε τον Αριστείδη τον Κολιγιάννη… Αυτήν την υπόθεση, την οργάνωση την πλατιά, μικρή, καλή, κακή… που έγινε στο ναυτικό κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Να την λέμε ΄΄κίνημα΄΄, δεν ξέρω και τι άλλη λέξη να χρησιμοποιήσω, αυτό το πράγμα που δεν εκδηλώθηκε…

ΚΙ.          Η τάση προς κίνημα…..

-.              Τι γνωρίζατε γι’ αυτό το θέμα;

ΚΙ.          Εγώ ήμουν στην Κρήτη τότε, τοποθετημένος στην Κρήτη. Υπήρχε όντως μια ανησυχία γενική για το τι γίνεται, πού πάει η κατάσταση. Διότι η κατάσταση δεν πήγαινε πουθενά και φαίνεται ότι ορισμένοι αξιωματικοί αποφάσισαν ότι πρέπει να ενεργήσουν. Τώρα με εντολή των πολιτικών; Με ανοχή των πολιτικών; Με συνδρομή των πολιτικών; Με συνεργασία με τους πολιτικούς; Δεν ξέρω με τι γιατί εγώ δεν ήμουν αμέσως μπλεγμένος. Όντως είχα πάει στον μακαρίτη τον Κολιγιάννη μαζί με τον… αλλά ο λόγος ήταν ότι ο Πετρόπουλος ήξερε μου φαίνεται πιο πολλά από μένα. Και δηλώνω ότι «μην κάνετε κάτι χωρίς να υπάρχει πιθανότητα επιτυχίας», αυτός ήταν ο λόγος. Δεν ήταν ο λόγος να τους αποτρέψουμε ή να τους πούμε να μην κάνουν, ή να κάνουν, τους είπαμε να μην αποτύχει διότι τελικώς απέτυχε, δεν έγινε τίποτα.

….

-.              Ο Πετρόπουλος από πού το ήξερε;

ΚΙ.          Δεν γνωρίζω, δεν μπορώ να ξέρω από πού το ήξερε. Αλλά ήταν φήμη αυτή, διάχυτη… δηλαδή μη μου πουν ότι δεν ήξεραν ότι, αυτό το πράγμα ήταν να γίνει. Δεν υπήρχε άνθρωπος στο ναυτικό που να μην ήξερε ότι το ναυτικό είναι εναντίον του Παπαδόπουλου και σκέπτεται να κάνει κάτι. Τι θα κάνει; Δεν το ήξερε κανένας, αλλά δεν μπορούν να μας κοροϊδεύουν τώρα ότι, δεν το ήξερε κανένας.

-.              Εσείς από πού είχατε μάθει ότι οργανώνουν κάποια κίνηση με το στόλο;

ΚΙ.          Δεν ήταν με το στόλο, εγώ δεν είχα μάθει με το στόλο. Είχα ανέβει απάνω για μια δουλειά και είχαμε πάει και μου έλεγε για… δεν ήξερα τίποτα…

-.              Ο Στάθης ο Πετρόπουλος το ήξερε αυτό το πράγμα από σίγουρη πηγή, από συναδέλφους και φίλους του στρατού που υπηρετούσαν στην ΚΥΠ τότε και με τους οποίους είχε πολύ καλές σχέσεις από την εποχή που ήταν παιδιά. Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι του είπαν, ο Πετρόπουλος παίρνει εσάς, τον Κιοσσέ, δεν πήρε εμένα ή άλλους αξιωματικούς, και σας παίρνει μαζί του και προφανώς το συζήτησε μαζί σας και πήγατε στον Αριστείδη τον Κολιγιάννη να τον προειδοποιήσει ότι, κινδυνεύει και να προσέξουν πως κινούνται. Αυτό δεν κάνατε;

ΚΙ.          Ο σκοπός της επίσκεψης μας εκεί από ότι εγώ κατάλαβα ήταν, να του πούμε να μην κάνει κάτι και αποτύχει…

-.              Ο σκοπός ήταν να αποδειχθεί, εάν και εσείς το βεβαιώσετε, ότι πολύς κόσμος εκτός, από αυτούς που συνελήφθησαν, γνώριζε τα του κινήματος.

ΚΙ.          Μα όλοι το ξέραν.

-.              Όλοι λέτε εσείς το ξέραν. Εγώ περιορίζομαι σε εσάς και στον Πετρόπουλο προς το παρόν.

ΚΙ.          Το ξέραν όλοι. Στο ναυτικό, ο τρόπος, από ότι μου είπαν, μυήσεως ήταν ο εξής: πήγαινε ο τάδε και του έλεγε «κοίταξε να δεις δεν είναι κατάσταση αυτή, δεν πάμε καλά, πρέπει να γίνει κάτι. Είσαι;» έλεγε ο άλλος «είμαι». Τι να πει;

… ΚΙ.     Ήταν με την παρέα του Θεμελίδη, ό,τι είχε ο Θεμελίδης είχε και αυτός. Κατ’ αρχήν δεν ήταν εδώ, ήταν στη Γαλλία.

-.              Γνώριζε για τη σχεδιαζόμενη κίνηση, το κίνημα…;

ΚΙ.          Τι να γνωρίζει; Αυτά ήταν κοινό μυστικό. Αυτά τα συζητάγαν. Μου είπε κάποιος άνθρωπος ότι κάποιος πήγε να δώσει το διάγγελμα του… το μαγνητοφωνημένο, ένα διάγγελμα. Αυτός ήταν…. πήγε και αυτός στον Ιωαννίδη μετά. Μιλάμε για πλάκες.

-.              Πριν την εικοστή…;

ΚΙ.          Όχι, τώρα με το κίνημα του ναυτικού.

-.              Πριν συλληφθούν;

ΚΙ.          Ναι, πριν. Ήταν βλακώδης ενέργεια αυτή, που κάναν για το κίνημα του ναυτικού.

-.              Ένα λεπτό, πάμε στα γεγονότα. Σας είπα γεγονότα. Άμα θέλω τις κρίσεις θα σας τις ζητάω. Μου είπατε τώρα ότι πήγε να μαγνητοφωνηθεί διάγγελμα;

ΚΙ.          Διάγγελμα και πήγαν να το δώσουν, το δώσαν σε κάποιον υπαξιωματικό και αυτός ο υπαξιωματικός το έδωσε στον Ιωαννίδη. Πριν ακόμα αποφασιστεί ότι δεν θα γίνει το κίνημα του ναυτικού.

-.              Και έτσι προδόθηκε;

ΚΙ.          Όχι.

-.              Πώς προδόθηκε;

ΚΙ.          Δεν προδόθηκε. Δεν έγινε τίποτα….. Να σκεφτείς ότι μου είπαν για αξιωματικούς του ναυτικού οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση. Είπαν δηλ. ότι και αυτοί ξέραν, τι ξέραν; Δεν ξέραν τίποτα. Ήθελα να μιλήσω εγώ με εσένα και να πω «ξέρεις κάτι; Τα πράγματα δεν τα βλέπω καλά» και να με πιάσουν εμένα και να πω «ξέρεις; το ήξερε και ο τάδε».Έτσι έγινε.

-.              Δεν κατάλαβα καλά το πώς αποφασίστηκε κείνο το βράδυ να γίνουν οι συλλήψεις του κινήματος.

ΚΙ.          Εγώ πιστεύω ότι φτάσαν σε ένα σημείο, κατ’ αρχήν είναι βέβαιο ότι είχαν αποφασίσει την αναστολή του κινήματος, δεν την είχαν αποφασίσει;

-.              Οι ίδιοι του κινήματος;

ΚΙ.          Οι ίδιοι είπαν ότι δεν θα γίνει και πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι ξεκίνησαν με σκοπό να ξεκαθαρίσουν την πολιτική κατάσταση. Δηλ. νομίζω ότι και ο Αβέρωφ ήταν μέσα στο παιχνίδι.

-.              Στο παιχνίδι ποιο;

ΚΙ.          Να ξεκαθαριστεί η κατάσταση, να πάνε σε εξελίξεις…

-.              Με τις συλλήψεις των αξιωματικών;

ΚΙ.          Με θύματα τους αξιωματικούς, να πούμε ότι έγινε κάτι..

-.              Αυτό προϋποθέτει συνεργασία του Αβέρωφ με τον Παπαδόπουλο.

ΚΙ.          Νομίζω ότι κάτι πρέπει να υπήρχε, δεν είμαι βέβαιος.

-.              Θέλετε να πείτε ότι η άποψη ότι προδόθηκε το κίνημα δεν ευσταθεί;

ΚΙ.          Το γνωρίζαν, τι να προδώσουν;

………………………..

 

  • Στοιχεία από συνέντευξη με τον Υποναύαρχο ε.α. Στάθη Πετρόπουλο

…………………………

Π.            Για το κίνημα του ναυτικού …με τον Κολιγιάννη τα λέγαμε όλα.… Από το 72 οι συζητήσεις που γίνονταν, πώς να σου πω  … αυτά ήταν γνωστά…. Ότι κάποιοι συζητούν για να κάνουν αντίσταση, αυτά. Μέσα σε αυτό λοιπόν εγώ ήξερα ότι σε κάποιο διάστημα και ο Χρήστος ο Λυμπέρης και ο Καταγάς …

-.              Εννοείτε ότι είχαν μυηθεί…

Π.            Ό,τι τα λένε….. μύηση….

-.              Πως θα το πείτε αν όχι μύηση;

Π.            Δεν παραδέχομαι, γιατί αν ήταν όπως τη λένε την έννοια «μύηση», δεν θα γινόταν αυτό το χάος. … Τώρα μιλάμε ότι, όταν αρχίζει και μορφοποιείται αυτή η δουλειά, εγώ έχω επαφή με το Σταματελόπουλο. Μέχρι τότε που συζητάγαμε, αυτά ήταν γελοία πράγματα, δηλαδή κουνήματα. Πως πλέον αυτοί είπαν στο Σταματελόπουλο ότι …καλά ο Σταματελόπουλος είχε τις δικές του πληροφορίες και από την ΚΥΠ. … Είχε μέσα στην ΚΥΠ τους δικούς του αξιωματικούς, άσχετα αν έβριζε. Και αυτοί τον εκτιμούσαν… Είχε την ομάδα του και αυτοί τον εκτιμούσαν και του λέγαν τι συμβαίνει εκεί μέσα. … Λέω τώρα με ποιους είχα … δηλαδή ανοιγόμουν. Ο Παππάς και ο Παπαδόγγονας, και αυτά δεν τα λένε, κάποια στιγμή ο Γκιόκεζας μου είπε ότι η ηγεσία του κινήματος που ήταν ξέρω γω ο Παπαδόγγονας, μεταξύ αυτών ήταν και ο Γκιόκεζας, οι αρχαιότεροι δηλαδή, ότι ζητούσαν επαφή πριν το αυτό, ζήτησαν επαφή με το Σταματελόπουλο.

-.              Το 72 αυτά.

Π.            Το 72.

-.              Αυτό σας το είπε ο Κολιγιάννης.

Π.            Και ο Κολιγιάννης και ο Γκιόκεζας. Ότι ζητούν η ηγεσία τους, πρέπει να το είχαν συζητήσει, καλά ο Παππάς …εντάξει για τον Παπαδόγκωνα ανάφεραν ότι αυτοί ήθελαν να πάνε μια ομάδα που θα αντιπροσώπευε το κίνημα, την ηγεσία του κινήματος να συζητήσει με το Σταματελόπουλο. Και εγώ λέω, γιατί όχι; …. πηγαίναμε ολόκληρο το λεκανοπέδιο για να ξεφύγουμε…….

-.              Άρα ο Σταματελόπουλος τέλη του 72 ξέρει για το κίνημα;… Πάω εγώ με τον Κιοσσέ, ήταν δεν θυμάμαι, η πρώτη – η δεύτερη, γιατί είχα πάει επανειλημμένως ……

-.              Στο σπίτι του Κολιγιάννη;

Π.            Που να πας; Δεν θέλαμε, και το λέω αυτό το πράγμα, επειδή ξέρανε ότι εγώ με τον Κολιγιάννη πήγαινα, με τον Καταγά ή με τον Λυμπέρη. Ήξεραν ότι δεν είχαμε σχέσεις χθεσινές. …

-.              Πότε πάτε με τον Κιοσσέ στον Κολιγιάννη;

Π.            Στον Κιοσσέ του λέω «μαζί», γιατί είχα πάει και νωρίτερα, και μετέπειτα. Μία φορά είχαμε τσακωθεί με τον Κολιγιάννη για να καταλάβεις. Είχαμε τσακωθεί ακριβώς γι’ αυτό το θέμα: ότι «Αριστείδη, σας έχουν από πίσω» αφού για να με πιστέψει, γιατί ο Κολιγιάννης ήταν παλικάρι, δεν ήταν… αν ήταν ένας που είχε αρχίδια, ήταν ο Κολιγιάννης

-.              Πάτε στον Κολιγιάννη που είναι φίλος σας και τον εκτιμάτε και τον παραδέχεστε…Τι του είπατε δηλαδή, ότι το ξέρει όλος ο κόσμος;

Π.            «Εσείς» του λέω «το έχετε κρυφό καμάρι», ξέρεις την παροιμία «ο κόσμος το έχει τούμπανο». Εκείνος μου λέει «άσε, έκαναν λάθος, θα τους γαμήσουμε στους μόλους, αν τολμήσει ο στρατός να βγάλει τίποτα, θα τους γαμήσουμε στο μόλο». Είχε έρθει και από τη Σχολή Πολέμου και κουνούσε και το {δίπλωμα}….της Σχολής Πολέμου της Αμερικής.

-.              Πάτε λοιπόν με τον Κιοσσέ και τι του λέτε;

Π.            Αυτά, «σας έχουν στο κατόπι, σας παρακολουθούν συνέχεια».

-.              Κύριε Πετρόπουλε, πού ξέρετε εσείς ότι τους παρακολουθούσαν;

Π.            Ε, σου τα είπα. Δεν σου είπα ότι ο Σταματελόπουλος είχε μέσα στην ΚΥΠ άντρο; Από εκεί αυτοί παρακολουθούσαν αυτές τις κινήσεις …

-.              Έβαλε τον αξιωματικό τον δικό του που είχε στην ΚΥΠ να του πει ….

Π.            ….ακριβώς τις συναντήσεις και τα λοιπά…

-.              Τέλη του 72;

Π.            Τέλη περίπου. ………..

 

  • Στοιχεία από συνέντευξη με τον Υποπλοίαρχο ε.α. Σταύρο Ταβλαρίδη

………………..

Τ.  … Είχα κυβερνήτη τον Παπαδόγκονα και ύπαρχο τον Στεργίου τον Βασίλη που είχε το κέντρο στο Κολωνάκι. Όταν λοιπόν τους πιάσανε, { και μάλιστα ορισμένους από εμάς δεν μας πιάσανε, γιατί το βράδυ που έγινε το κίνημα εγώ είχα μία γνωριμία ας πούμε, χαρτοπαιχτική, αν θυμάσαι τον Αβραμόπουλο, με τον οποίο βέβαια είχαμε κάποια γνωριμία αλλά γνωριμία μόνο, χαρτοπαιχτικά. Την ημέρα που ήρθε και έκοβε τα στέμματα του λέω «Φύλαξε τα γιατί σε κανά δύο μήνες θα σε βάλουν να τα ξαναβάλεις .» Αυτός λοιπόν, όταν έγινε το κίνημα και είχανε ξεκινήσει όλοι για να πάνε στα καράβια}, με πήρε τηλέφωνο. Και μου λέει «Μην κατέβεις, μην κατέβεις…» μου λέει «… γιατί την έχουνε στήσει στου Σκαραμαγκά και τους πιάνουνε όλους. Εντάξει;» «Εντάξει.» Και παίρνω και τον Σταύρο τον Γουλέα και του λέω «Σταύρο μην κατέβουμε κάτω…» του λέω «… είναι στημένοι εκεί πέρα και τους πιάνουνε όλους. Γιατί να πάμε να μας πιάσουνε

-.   Υπηρετούσες μαζί με τον Γουλέα;

Τ.   Ναι.

-.   Ήταν και ο Ισμαηλάκος μαζί;

Τ.   Μπράβο.

-.   Γνώριζε και ο Ισμαηλάκος;

Τ.   Ναι.

-.   … έχετε τον Γκιόκεζα κυβερνήτη.

…………………

 

 

  • Στοιχεία από επιστολή του Αντιναυάρχου Αθ. Γκιόκεζα (6/1/2004)

 

«Πολλοί από το πλήρωμα του Α/Τ ΑΣΠΙΣ γνώριζαν για την προετοιμαζόμενη κίνηση», γράφει ο τότε κυβερνήτης του Γκιόκεζας. Τον Μανουσόπουλο που ήταν ύπαρχός του τον είχε πλήρως ενημερώσει. Αλλά και ο Γαρδικιώτης ήταν ενήμερος, αφού προετοίμασε την εγκατάσταση προώσεως εν όψει απόπλου. Και άλλοι από τους αξιωματικούς του γνώριζαν, ακόμα και από τους ναυτοδιόπους και οπωσδήποτε τους υπαξιωματικούς. Συσκέψεις λάβαιναν χώρα στο καρέ του πλοίου του.

Ο Γκιόκεζας συμπληρώνει, πως η ίδια περίπου κατάσταση, επικρατούσε λίγο-πολύ σε όλα τα πλοία, των οποίων οι κυβερνήτες ήταν μυημένοι στην οργάνωση «…Χαρακτηριστικό ότι οι αξιωματικοί γνώριζαν τι επρόκειτο να γίνει….. Όταν το πλήρωμα γύρισε το βράδυ μέσα και τους κράτησαν στο ΔΝΕ, ο ταμίας Ανθ/ρχος (Ο) Δ.Μπατσιούλας κουβαλούσε μαζί του μαγιά για αρτοποίηση πλέον των δύο μηνών, αφού προηγουμένως είχε φροντίσει για προμήθεια κάθε είδους τροφίμων, για όλο το πλήρωμα, αρκετών για δύο τουλάχιστον μήνες. Ανάλογες προμήθειες είχαν γίνει για πλήρη φόρτο καυσίμων, ανταλλακτικά κλπ. Ανάλογες προετοιμασίες γίνονταν από τους υπολόγους.

Επίσης χαρακτηριστικό για το πλήρωμα είναι πως ο ναύτης καμαρότος, ονόματι Αυγουστίνος Γουνέλης, που ήταν συνέχεια στο καρέ για να σερβίρει, καταλάβαινε πλήρως τι γινόταν. Από την ημέρα που μας συνέλαβαν, όποτε έβγαινε εξόδου πήγαινε σπίτι μου και έμενε για ώρα κλαμένος.

 Μπορεί τα επιτελεία και τα πληρώματα των πλοίων να μη γνώριζαν τις λεπτομέρειες και τι ακριβώς προέβλεπαν τα σχέδια, αλλά όλοι λίγο-πολύ γνώριζαν πολύ καλά τι ετοιμαζόταν. Όλοι αυτοί αποτελούν τους ενήμερους “Μη Μυημένους” του κινήματος στους οποίους ανήκει έπαινος, διότι κανένας τους δεν ήταν χαφιές της χούντας…».

……………………………..

 

  • Στοιχεία από επιστολή του Υποναυάρχου ε.α. Ν. Γαρδικιώτη

Σε επιστολή του (από 18-12-2003) ο υποναύαρχος ε.α. Ν.Γαρδικιώτης επιβεβαιώνει πως εκτός του Μανουσόπουλου που ήταν ο Ύπαρχος του ΑΣΠΙΣ «…ο Γουλέας, ο Ισμαηλάκος, και Ταβλαρίδης όπως και εγώ είμαστε ενήμεροι, χωρίς να έχουμε επαφή με τον πυρήνα…». Παράλληλα δίνει και εικόνα από τις «…περίεργες…» συνθήκες που επικρατούσαν στο πλοίο αυτό, αφού την πρωτοχρονιά, «…που είμαστε σκοπούν…» την υποδέχονται με τραγούδια Θεοδωράκη, ενώ στις ασκήσεις ο ίδιος κυβερνήτης «…ήταν πολύ απαιτητικός…». Εξηγείται όχι μόνον από την ανεκτικότητα του Γκιόκεζα ως κυβερνήτη του πλοίου (που είναι της οργάνωσης του κινήματος) στα αφορούντα θέματα σχετικά με ελευθερία έκφρασης, αλλά από το γεγονός πως όλοι σχεδόν οι αξιωματικοί είναι επίσης ενημερωμένοι για το σχεδιαζόμενο κίνημα. Εκτός του Μιχούδη «…που ακόμη το φέρει βαρέως γιατί δεν είχε ενημερωθεί…».

Εκτός των συλληφθέντων επομένως, ήταν και στελέχη όπως ο Γαρδικιώτης, ο Σταματίου και άλλοι, που ενεργά δραστηριοποιήθηκαν ετοιμάζοντας τα πλοία για απόπλου, παραγγέλνοντας και παραλαμβάνοντας τρόφιμα και εφόδια, επαναφέροντας τα πληρώματα μέσα με διάφορα προσχήματα κ.λ.π. Ήταν οι μικρού βαθμού αξιωματικοί και υπαξιωματικοί, που είναι και στα καθήκοντά τους αυτές οι ενέργειες εν όψει ταξιδιών.

 

 

  • Στοιχεία από συνέντευξη του Αντιναυάρχου ε.α. Σ. Γουλέα

Για τους ενημερωμένους του Α/Τ ΑΣΠΙΣ μιλάει και ο Γουλέας, όπως και για το κλίμα που επικρατούσε στο ναυτικό μετά τις συλλήψεις. Και εξηγεί πως γι’ αυτό επεδίωξε και μετατέθηκε στην Κύπρο αφού «…. ήθελα να φύγω το συντομότερο από την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην Ελλάδα… γιατί εγώ ήμουν μπλεγμένος στο κίνημα του ναυτικού… ήταν αφόρητο το κλίμα μέσα στο ναυτικό, κοιτούσε ο ένας τον άλλο…». Διαμαρτύρεται επειδή μεταπολιτευτικά δεν αναφέρονται όλοι όσοι ήταν μυημένοι στην οργάνωση, και δεν μιλάει για τον εαυτό του αλλά αναφέρει το όνομα του Μιχάλη Ισμαϊλάκου. Επίσης αναφέρεται σε αυτούς που δεν συνελήφθησαν από το ΑΣΠΙΣ. Στον Μηνόγιαννη πρώτο μηχανικό, τον Γαρδικιώτη, τον Αριστείδη Μιχούδη, τον Ταβλαρίδη, «… όσο παράξενο και αν σου φαίνεται…» εννοώντας την εμπλοκή του Ταβλαρίδη στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου λίγο μετά, «… όλοι ξέραμε, εγώ είχα ενημερωθεί και είχα μυηθεί στο κίνημα από τον ίδιο τον κυβερνήτη, τον Γκιόκεζα…». Άρα τους υπόλοιπους θα πρέπει να τους ενημέρωσε ο ίδιος ή ο Γκιόκεζας. Ή να μη χρειαζόταν καν ενημέρωση, εάν πράγματι οι συσκέψεις των συνωμοτών γίνονταν στους μεσοδόμους των πλοίων με τον τρόπο που περιγράφει ο Γκιόκεζας.

 

 

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ο γράφων υποχωρεί στον πειρασμό και καταχωρεί την άποψή του από τα παραπάνω.

Πάει πολύ να φορτώνεται η ευθύνη για την προδοσία, αποκάλυψη, γνωστοποίηση… της οργάνωσης για το Κίνημα του Μαΐου 1973 στον Ψαριάδη μόνο, όσο και να προσφέρεται κάτι τέτοιο. Ο άνθρωπος προφανώς αγωνιούσε να αποκαλύψει ό,τι γνώριζε, κομίζοντας γλαύκαν εις Αθήνα.

Το ίδιο όμως θα έκαναν με γεφυροποιό διάθεση και άλλοι… ο Γαρουφαλιάς είχε ήδη δείξει έμπρακτη πρόθεση από την υπόθεση Σούλη ακόμα.

Τον Αβέρωφ ωμά εκθέτει ως πληροφοριοδότη ο Νικολόπουλος, έμεσα και ο Κιοσσές! Να μην σημειωθεί εδώ πως ο πολιτικός αυτός  λίγο μετά την αποφυλάκισή του μόλις  δυο μέρες από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ταξίδευε για τη Ρώμη (για επίσημη συμμετοχή στο γνωστό ΄΄Σεμινάριο της Ρώμης΄΄ για το Κυπριακό από 19 έως τις 23 Νοεμβρίου 1973) με διπλωματικό διαβατήριο; Ο ίδιος αργότερα δεν θα ενημέρωνε τον Μακάριο πως είχε πληροφορηθεί από τον Αμερικανό πρέσβη για το επικείμενο πραξικόπημα του Ιωαννίδη εναντίον του! «Μα ήταν μυστικό της αμερικανικής πρεσβείας, πώς μπορούσα να το αποκαλύψω» κατέθεσε άνετα στην επιτροπή της Βουλής μετά από χρόνια. Για ποιο λόγο ο ίδιος δε θα «συζητούσε» με τους συνομιλητές του της χούντας για την οργάνωση του κινήματος;

Από την άλλη γνώριζαν από καιρό πολλά άνθρωποι του καθεστώτος κάθε κατηγορίας, (από «αρμόδιους» υπαλλήλους της ΚΥΠ, από φίλα προσκείμενους στη χούντα, από φανατικούς «φίλους» και της χούντας αλλά συνάμα και αξιοπρεπείς φίλους των συνωμοτών, από υψηλά και χαμηλότερα ισταμένους της δικτατορίας…)

Επίσης πολλά ή λιγότερα ήταν γνωστά και σε σχετικούς και άσχετους, σε τέως πολιτικούς περιδιαβάζοντες και φλερτάροντας το καθεστώς, και βέβαια σε συγγενείς, τυχαίους ωτακουστές κλπ.

Δηλαδή συνέβαινε ό,τι ακριβώς χρειαζόταν για να μην πιαστεί στον ύπνο κανείς μα κανείς ενδιαφερόμενος ένθεν κακείθεν, έξω από μερικούς του Κινήματος που τηρούσαν τους κανόνες και περπατούσαν συνωμοτικά. Η απάντηση ενός από τα στελέχη της οργάνωσης τα λέει όλα. Και λοιπόν, τι κι αν γνωρίζουν, θα τους γαμήσουμε στους μόλους!!! Έτσι δεν έγινε … διεθνώς; Μένει βέβαια η πίκρα, γιατί κάποιοι πλήρωσαν ακριβά βασανιζόμενοι, αφού δεν είχαν ενημερωθεί πως μπορούσαν άνετα να μιλήσουν για όλα στην ανάκριση (τι θα ‘λεγε γι’ αυτό ο Μουστακλής, ο Βαρδάνης, ο Στάπας που τους ρήμαξαν στο ΕΑΤ/ΕΣΑ;) Φευγάτοι τώρα κι οι τρεις τους… μίλησαν στη μεταπολίτευση με αξιοπρέπεια και χωρίς να επεκταθούν… τι να προστεθεί εδώ;

Το συμπέρασμα όπου έχει καταλήξει ο γράφων είναι:

  • Πως η οργάνωση για το Κίνημα ήταν γνωστή μήνες πριν τη σχεδιασθείσα τελικά ημερομηνία εκδήλωσής του (το ίδιο είχε συμβεί και με την άλλη μαζική οργάνωση των υπαξιωματικών της Δημοκρατικής Άμυνας, το ίδιο με τους ΄΄ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ΄΄… ήταν η τακτική των υπηρεσιών ασφάλειας του καθεστώτος αυτή).
  • Πως παρακολουθούσαν για καιρό κάποιους από τον κεντρικό πυρήνα.
  • Πως η γνώση αυτή προερχόταν όχι από μία αλλά από πολλές πηγές.
  • Τελικά πως ο Ψαριάδης ήταν ένας από εκείνους που έσπευσαν να προδώσουν μόνον την ακριβή ημερομηνία απόπλου των πλοίων. Δεν χρειαζόταν εξάλλου και τίποτ’ άλλο.
  • Το Κίνημα του Ναυτικού υπήρξε κορυφαία αντιχουντική πράξη… με όλες τις οργανωτικές κλπ αδυναμίες… με όλα τα θετικά που προκύψανε… με τη αξιοποίηση της ιδιότητας των συνωμοτών του… με την ικανοποίηση πως πράξανε το σωστό!

[1] Τα στοιχεία προέρχονται από την εργασία του γράφοντος, Οι Έλληνες Στρατιωτικοί, Παπαζήση, Αθήνα 2006

[2] Βλέπε κείμενο με τίτλο Η ωφέλιμη αποτυχία του Κινήματος του Ναυτικού αναρτημένο στο kakaras.wordpress.com

ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΔΗΣ (τ. πρόεδρος ΕΔΙΑ)

9 Μαΐου, 2015

Ο Βαρδινογιάννης (όπως ο ίδιος επισημαίνει), εμπλέκεται προδικτατορικά σε προσπάθεια για οργάνωση αντιστασιακής ομάδας στις ΕΔ με καθοδήγηση από το χώρο του ΚΚΕ. Τα στοιχεία που αναφέρει είναι εντυπωσιακά και οι αριθμοί μάλλον απαγορευτικοί για τέτοια οργάνωση στις ΕΔ και ειδικά στην αεροπορία και το ναυτικό. Εν τούτοις συναντάμε ορισμένα στοιχεία κοινά και στη συνέντευξη του Παπαγεωργόπουλου. Αλλά και πάλι δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτά χωρίς συσχέτιση, που όμως δε στάθηκε δυνατόν να υλοποιηθεί. Εκατό αξιωματικοί που θα κατέβαιναν από Αθήνα, ένοπλες δυνάμεις στα βουνά της Κρήτης, σαράντα αεροσκάφη έτοιμα να συμπράξουν σε αντίσταση κατά της χούντας, κατάληψη του Ναυστάθμου Κρήτης και λοιπές τέτοιες δράσεις και αριθμοί δεν υπήρχαν ούτε με το ΕΑΜ στην Κρήτη! Επομένως χρειάζεται αύξηση της αξιοπιστίας των στοιχείων. Όσο για την εντολή στον Βαρδινογιάννη να συμπτύξει οργάνωση του ΚΚΕ το 1966 στο στρατό, θα ήταν αξιοποιήσιμη μόνον με παροχή συγκεκριμένων ονομάτων και αποτελεσμάτων και πρόσθετη συσχέτιση. Δεν εντοπίσθηκε πουθενά αλλού παρόμοια κίνηση για προσπάθεια οργάνωσης του ΚΚΕ στις ΕΔ εκτός από τις εγκυκλίους της ΚΥΠ και του ΓΕΕΘΑ μεταπολιτευτικά. Και αυτά με στόχο να ληφθούν τα ΄΄κατάλληλα΄΄ προληπτικά μέτρα και όχι ως πληροφορία.

 

—————————————————–

Συνέντευξη στις 28 Ιουλίου 2002 με τον Βαρδή Βαρδινογιάννη (Β), πρόεδρο της ΕΔΙΑ στα γραφεία της Εταιρίας Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων

 

-. Βαρδή μπορείς να μου πεις, από τα χρόνια που έζησες στην παρανομία ή στην νομιμότητα, μέσα από την αριστερά, οι εμπειρίες σου σε σχέση με τις ένοπλες δυνάμεις κατά της δικτατορίας ποιες είναι;

Β. Από την πρώτη μέρα και επειδή είμαι από τα στελέχη εκείνα της αριστεράς που διασώθηκαν, δεν μπόρεσαν να τους συλλάβουν και έμεινα βέβαια και ολόκληρη την εφταετία σε παρανομία, από την πρώτη μέρα ήταν ο κόσμος, μεγάλη πλειοψηφία, αντίθετοι με τη δικτατορία. Διότι κάνανε αυτή την βλακεία οι δικτάτορες, εξαρχής να απομονωθούν από το πολύ κόσμο. Όμως η αντίθεση αυτή ήτανε, σε μια δυσκολία τού πως θα ενεργοποιηθεί. Και πως, διερωτώντο τότε όλοι πως θα πέσει τελικά η χούντα, η πανίσχυρη τώρα που έχει τις ένοπλες δυνάμεις, που έχει στα χέρια της τον κρατικό μηχανισμό, που έχει αυτά τα μέσα καταστολής που διαθέτει, αυτό ήτανε μέγα πρόβλημα. Ήταν μέγα ερώτημα και όλες οι αντιστασιακές οργανώσεις πιστεύω ότι το αντιμετώπισαν. Εμείς ιδιαίτερα προβληματιστήκαμε τότε, διότι είμαι από εκείνους που συγκροτήσαμε τη πρώτη οργάνωση του Πατριωτικού Μετώπου, εδώ στην Αθήνα και ήμουνα και στο κέντρο που διηύθυνε το Πατριωτικό Μέτωπο εδώ και είχα ιδιαίτερη ευθύνη για τον Τύπο που έβγαινε για τα παράνομα τυπογραφεία, για το πώς θα οργανώσουμε όλη τη δουλειά. Σκεφτήκαμε λοιπόν ότι σημαντικό στον τομέα της δουλειάς είναι οι ένοπλες δυνάμεις. Οι αξιωματικοί είναι πατριώτες, οι περισσότεροι αξιωματικοί είναι δημοκράτες στις αντιλήψεις τους. Δεν είναι δυνατόν να ανεχτούνε πολύ αυτή την λαίλαπα που έφερε μια μικρή ομάδα αξιωματικών, που κατά την δική μας εκτίμηση ήταν και ξενοκίνητη. Και εκεί είναι ένα θέμα, πως θα αποκαλυφθούν και πως θα συνειδητοποιηθεί στο χώρο των ενόπλων δυνάμεων αυτή η ανάγκη της ανατροπής της δικτατορίας.

-. Όμως είπες ότι οι ένοπλες δυνάμεις ελεγχόντουσαν από τη χούντα. Πως αυτά τα δύο πάνε μαζί, να υπάρχουν και δημοκράτες αξιωματικοί και να υπακούν στην δικτατορία;

Β. Η μεθόδευση που υπήρχε από την ιεραρχία τη στρατιωτική {ήταν}να επιβληθεί και με διάφορους τρόπους να προωθήσει εκείνους που ήτανε πιο πιστοί σε αυτούς. Και για ένα μακρύ χρονικό διάστημα δεν ήτανε δύσκολο να υπάρχει κάποια εκδήλωση από την πλευρά των ενόπλων δυνάμεων, το γνωρίζετε πολύ καλά, σε όλους τους χώρους. Ίσως στο χώρο του ναυτικού να ήτανε περισσότερες οι δυνατότητες, διότι εκεί πολλοί αξιωματικοί ήτανε και με τον βασιλιά και αυτό τους κόστισε. Το ότι υπήρχε ο βασιλιάς κάποια στιγμή με τη δικτατορία. Αλλά εν πάση περιπτώσει αυτό το οποίο συνειδητοποιήθηκε σε μας τότε, ήτανε τι μπορούμε να κάνουμε όσον αφορά τις ένοπλες δυνάμεις, από την πλευρά τη δική μας. Εμείς προχωρήσαμε στο να ιδρύσουμε τον Α.Σ.Ε.Α., Αντιδικτατορικό Σύνδεσμο Ελλήνων Αξιωματικών. Υπάρχουνε τα έγγραφα, μπορώ να σας τα δώσω, οι πρώτες διακηρύξεις, είχα συμβάλει και εγώ και επικεφαλής σε αυτήν την οργάνωση μπήκε ο Γιώργος ο Ζαβός, ο οποίος αν θέλετε δεν ανήκει και στην αριστερά, ο Γιώργος ο Ζαβός …

-. Ήταν αξιωματικός όμως;

Β. Βεβαίως ήταν, συνταγματάρχης ήτανε, δεν ξέρω τι θέση είχε ο Ζαβός τότε. Και έπαιζε ένα σοβαρό ρόλο και κοντά σε αυτόν ήτανε και δύο τρεις αξιωματικοί του ναυτικού, δεν ξέρω τα ονόματα, είχε φτιάξει μια αξιόλογη ομάδα και είχαν και μια συνεργασία με πολλούς απόστρατους του 1935. Αναφέρω παράδειγμα τα δύο αδέρφια Παπούλα. Η εργασία που είχαν αναλάβει ας πούμε με στόχο την διαφώτιση των ενόπλων δυνάμεων και των αξιωματικών, ήτανε καταρχήν η έκδοση ανακοινώσεων, προκηρύξεων που ταχυδρομούνταν που στέλνονταν για να αποκαλύψουνε αυτό το έγκλημα της δικτατορίας και να πιστέψουν σιγά – σιγά οι ίδιοι οι αξιωματικοί, ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό το πράγμα.

-. Πότε ξεκίνησε ο Α.Σ.Ε.Α. να δρα και πόσο διάστημα κράτησε και αν υπήρξαν συλλήψεις από τη δικτατορία μελών του Α.Σ.Ε.Α.

Β. Ο Α.Σ.Ε.Α. ξεκίνησε από την αρχή, από το πρώτο χρόνο, από την πλευρά τη δική μας, εγώ από το πενταμελές γραφείο δηλαδή, κινήθηκα με τον Γιάννη τον Παπουτσάκη, τον καθηγητή και με έναν ακόμα τον Αδάμ τον Κοκολάκη. Αυτοί βρήκανε τους αξιωματικούς, ο Κοκολάκης βρήκε τον Ζαβό, συναντηθήκαμε, συζητήσαμε, συμφωνήσαμε. Μιλήσαμε ύστερα και με τους απόστρατους, διότι στην πορεία ανέκυψε το θέμα να οργανωθεί η κατάληψη της Κρήτης, έγινε ολόκληρο σχέδιο για την κατάληψη της Κρήτης. Συναντηθήκαμε εις την πλατεία Μαβίλη, (κοντά ήτανε το σπίτι του Παπούλα) ένα βράδυ στο σπίτι του Παπούλα, τα δύο αδέρφια (είχε γυρίσει από την εξορία ο Άκης που ήτανε στα μηχανοκίνητα), και είχε πάρει μέρος ο Μανόλης ο Κεφαλογιάννης, είχε πάρει μέρος, και έπαιζε σημαντικό ρόλο, ο Παπαδονικολάκης ο αξιωματικός της αεροπορίας. Αυτός λοιπόν μας έφερε όλο το σχέδιο, το επιχειρησιακό, πως θα γίνει. Ήτανε οργανωμένοι ήδη 40 αεροπόροι, ιπτάμενοι, στο αεροδρόμιο των Χανίων Ήταν βέβαιο ότι μπορούμε να καταλάβουμε το αεροδρόμιο και να έχουμε τα αεροπλάνα στα χέρια μας, έμενε το μέρος οργάνωσης και κατάληψης των μηχανοκινήτων του Ηρακλείου. Το πετυχαίναμε αυτό από ενόπλους, που είχαμε εμείς στο Ηράκλειο ομάδες, {είχαμε} οργανώσει και το Ναύσταθμο στα Χανιά. Ταυτόχρονα το σχέδιο περιλάμβανε ότι θα κατέβουνε περί τους 100 αξιωματικοί, οι περισσότεροι ήτανε απόστρατοι του ’35.[1] Θα κηρυχθεί επιστράτευση τοπι-κή, η αεροπορία ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις που θα γινόταν από την Αθήνα, οι αποβατικές ενέργειες. Και θέτει ζήτημα και έγινε αποδεχτό να κληθεί ο Καραμανλής

-. Βαρδή ένα λεπτό. Είπες τρία πάρα πολύ σοβαρά σημεία. Ανέφερες 40 αεροπόρους, αυτοί ήταν μυημένοι, οργανωμένοι σ’ αυτήν την οργάνωση; Δεύτερον ανέφερες ενόπλους, ενόπλους στο Ηράκλειο. Εννοείς ένοπλους μέσα από τις ένοπλες δυνάμεις που τότε στρατοπέδευαν εκεί; Και τρίτον, είπες για το Ναύσταθμο, με ποιους αξιωματικούς του ναυτικού θα γινόταν η κατάληψη του Ναυστάθμου;

Β. Θα σας πω (…) η αεροπορία την οργάνωση την είχε κάνει ο Παπαδονικολάκης, ο αξιωματικός αυτός, είναι επιτελικός αξιωματικός της αεροπορίας, αργότερα έγινε και υπουργός, υφυπουργός, υπουργός στρατιωτικών κάτι τέτοιο (…)

-. Γνωστός ο Παπαδονικολάκης.

Β. Ο Παπαδονικολάκης δεν ήτανε ακόμα ενταγμένος εις το Π.Α.Κ. Μάλιστα στη πρώτη συνάντηση μας είπε και διάφορα πράγματα, ξέρω ‘γω ότι δεν συμφωνεί με τον Ανδρέα, με την τακτική, με ορισμένα πράγματα, αλλά στην πορεία τα βρήκαν. Και εκεί μάλιστα ήρθα και εγώ σε μια σύγκρουση με τον Παπαδονικολάκη, διότι ο Παπαδονικολάκης λέει, ότι εγώ θα συνεργαστώ με όλους, με όλους σας αλλά δεν μπορώ να συνεργαστώ με έναν κομμουνιστή. Τον διέκοψα και του είπα ότι ΄΄εγώ είμαι κομμουνιστής κύριε, αλλά εγώ είμαι σήμερα αντιστασιακός και παλεύω για τους ίδιους σκοπούς. Δεν μπορεί λοιπόν να μου λες εσύ ότι πολέμησες στο Γράμμο τους κομμουνιστές. Διότι και εγώ πολέμησα χρόνια και υπέστην από την παράταξη τη δική σας ορισμένα πράγματα. Αυτά θα συζητήσουμε τώρα; Θα συζητήσουμε τι θα κάνουμε συνεργαζόμενοι για να ανατρέψουμε τη δικτατορία΄΄, του λέω. Και το απεδέχθη, γιατί συμφώνησαν μαζί μου οι υπόλοιποι και δεν μπορούσε μόνος του. Και συνεχίσαμε και ξημερωθήκαμε εκεί με το σχέδιο που μας ανέλυσε, το επιχειρησιακό ο Παπαδονικολάκης. Οι αεροπόροι λοιπόν, που με ρωτάς τώρα, οι αεροπόροι ήτανε οργανωμένοι από τον Παπαδονικολάκη, μας είπε, μας το βεβαίωσε, κανένα πρόβλημα, έχουμε στα χέρια μας τα αεροπλάνα, ήτανε 40 καινούργια αεροπλάνα μαχητικά εις το αεροδρόμιο (…). Όσον αφορά τα μηχανοκίνητα του Ηρακλείου, είχαμε ομάδα οργανωμένη με τον Γιώργο τον Βλάγο, (…) με ενόπλους. Διωκόμενοι ήτανε και συζητήσαμε ότι θα μπορούμε να κατεβούμε και να καταλάβουμε τα μηχανοκίνητα, με ενόπλους διωκόμενους..

-. Τι διωκόμενους δηλαδή;

Β. Ήτανε στο βουνό οι άνθρωποι, ήτανε στο βουνό, είχανε το τουφέκι στον ώμο, δεν είχανε ακόμα ενταχθεί εις τις συγκεκριμένες οργανώσεις το Ε.Α.Μ., το Ε.Λ.Α.Σ., την Ε.Ο.Ν. και λοιπά, όχι. Αλλά ήτανε ορισμένοι άνθρωποι που διωκόντουσαν και υπήρχανε καμπόσα τουφέκια ας πούμε εις το όλο αυτό, που θα ανελάμβανε αυτό το έργο.

-. Εννοείς, ένα λεπτό…

Β. Ανέλαβα λοιπόν εγώ …

-. Ένα λεπτό …

Β. Όχι. Ανέλαβα λοιπόν εγώ, που κρατούσα την οργάνωση αυτή εις το Ηράκλειο να επικοινωνήσω με τον Κλάδο και να λύσουμε αυτό το ζήτημα το δυναμικό. Πως θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τα μηχανοκίνητα. Και έστειλα άνθρωπο στα Χανιά να δει μια άλλη, κάποιες άλλες ομάδες που υπήρχανε εκεί, για να δούμε πως είναι δυνατόν συνεργαζόμενοι και με τους αεροπόρους, να μπλοκάρουμε και να καταβάλουνε τα καράβια.

-. Είμαστε στη δεκαετία του ’60. Ήμαστε στο ’68 – ’69 που γίνονται αυτά τα πράγματα; Υπάρχουν στα βουνά της Κρήτης …

Β. Δεν μιλάω…

-. … ένοπλοι, ένοπλοι οι οποίοι …

Β. Δεν μιλάω για το ’69. Μιλάω για το ’71 – ’72.

-. ’71 – ’72. Υπάρχουν ένοπλοι διωκόμενοι γνωστοί στις αρχές, δηλαδή ότι βρίσκονται παράνομα στα βουνά, οι οποίοι τι ήταν; Παλιοί αντάρτες του Ε.Α.Μ., Ε.Λ.Α.Σ. που είχανε περισσέψει και γυρνούσαν στα βουνά της Κρήτης; Τι ήταν αυτοί οι ένοπλοι;

Β. Υπήρχαν άνθρωποι που κρύβονταν, υπήρχαν οι πρώτες ομάδες που δεν είχαν ακόμα συγκροτηθεί τα τμήματα, ούτε του Ε.Λ.Α.Σ., ούτε της Ε.Ο.Ν. αλλά υπήρχε μια βάση δυναμική από ανθρώπους εμπειροπόλεμους που θα κάναν αυτό το έργο. Δηλαδή το σχέδιο μας, εμείς αναλάβαμε ας πούμε αυτό το θέμα, του πως θα κινήσουμε πολίτες ενόπλους από κάτω για να εφαρμοστεί το σχέδιο.

-. Το όνομα Γρηγοριάδης από αξιωματικούς του ναυτικού σου λέει τίποτα Βαρδή;

Β. Ομολογώ ότι δεν ήξερα τα ονόματα και δεν ζήτησα ποτέ από το Ζαβό να μου πει, να πει ονόματα, ποιους είχε οργανώσει. Όταν συνεδριάζαμε, γιατί δεν κάναμε συχνά συνεδριάσεις. Μαζευτήκαμε πρώτα – πρώτα στου Κεφαλογιάννη το σπίτι μια μέρα, εδώ στο Σουκλάτου του εκδότη το σπίτι ένα βράδυ, ήρθε ο Μανόλης ο Κεφαλογιάννης εκεί, έχει πάει στο εξωτερικό. Έφερε ο Κεφαλογιάννης δέκα εκρηκτικούς μηχανισμούς, τους οποίους παρέδωσε με εντολή δική μου, στον Παπουτσάκη και ο Παπουτσάκης τους έδωσε στον Ζαβό και εγώ έδωσα εντολή, διότι δεν ήμουνα υπέρ των εκρήξεων, των άσκοπων εκρήξεων, αλλά είμεθα υπέρ του ότι και αυτή η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Δυστυχώς παράκουσε την εντολή τη δική μου ο Παπουτσάκης και έδωσε στον αξιωματικό τον Αρχάκη μια από αυτές τις βόμβες, πήγε και την έριξε την βόμβα αυτή εδώ στο Πεδίο του Άρεως, έγινε γνωστό, πιάσανε τον Αρχάκη. Ευτυχώς ο Αρχάκης δεν μαρτύρησε, ήταν παλικάρι, άντεξε στις ανακρίσεις, άντεξε στις πιέσεις και δεν … διότι θα μας κάνανε μεγάλο κακό τότε. Να μια περίπτωση, που μου λες, για οργανωμένους αξιωματικούς, να μια περίπτωση. Δεν μπορούσαμε να ελέγχουμε τα πάντα.

-. Λες Βαρδή ότι ο … Βαρδή λες ότι ο Αλέκος ο Αρχάκης, ο γνωστός Αρχάκης που συνελήφθη και έκανε και χρόνια στην φυλακή, ο Ζαβός, ο Παπαδονικολάκης και ένας μεγάλος αριθμός αεροπόρων, καθώς και ορισμένοι αξιωματικοί εν ενεργεία προφανώς οι τελευταίοι, ήταν οργανωμένοι στον Α.Σ.Ε.Α.;

Β. Στον Α.Σ.Ε.Α. δεν ήτανε ο Παπαδονικολάκης. Ο Παπαδονικολάκης είχε φτιάξει δική του οργάνωση στην αεροπορία και συμφωνήσαμε να συνεργαστούμε, έτσι.

-. Εκτός από τον Αρχάκη και τον Παπαδονικολάκη που συνελήφθη αργότερα, από την οργάνωση του Α.Σ.Ε.Α. είχαμε συλλήψεις, φυλακίσεις, δίκες;

Β. Από τους αξιωματικούς που ήτανε οργανωμένοι στον Α.Σ.Ε.Α., ούτε συλλήψεις, ούτε δίκες. Το μόνο που μπορώ εγώ να σας δώσω είναι τα έντυπα που τυπώναμε στο τυπογραφείο και που τα ταχυδρομούσανε, προκηρύξεις που τις γράφανε οι ίδιοι, με ευρύτητα βέβαια και με το πνεύμα που πρέπει να απευθύνεσαι στους αξιωματικούς. Αυτό το οποίο μπορώ να πω εγώ, είναι ότι όλες οι προσπάθειες που γίνανε και δεν ήταν η μοναδική οργάνωση αυτό που λέμε ο Α.Σ.Ε.Α., εκεί που άλλες …, υπήρξαν και άλλες πρωτοβουλίες και ξέρετε και εσείς πολύ καλά και για τον αριθμό και λοιπά. Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες δεν πήγαν χαμένες, διότι καλλιεργήθηκε αυτό το πνεύμα το αντί χουντικό, της ανάγκης ανατροπής της δικτατορίας και κάποια στιγμή αυτό κάθισε. Όταν έγινε το κίνημα στο ναυτικό, όταν ήρθε ο Αβέρωφ στο Παρίσι, ήμουνα στο Παρίσι παράνομα, είχα πάει και συνήλθαμε στο σπίτι του (…) ο Οπρόπουλος προήδρευε, ήτανε ο Κώστας ο Μητσοτάκης, ήτανε από την …, απ’ όλες τις οργανώσεις και είχε, είχε και ο Λουλές από το ΚΚΕ, και είχε έρθει ο ιδιαίτερος του Καραμανλή εκεί ο Πυλαρινός και κάναμε ολονύχτια σύσκεψη να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε για το δημοψήφισμα.

-. Πότε έγινε αυτό;

Β. Αυτό έγινε στις παραμονές του δημοψηφίσματος, διότι εμείς υπερ… υποστηρίζαμε, όλοι αυτοί που συνήλθαμε, ότι πρέπει να δώσουμε τη μάχη του δημοψηφίσματος …

-. Τι κουβεντιάσατε στη σύσκεψη στο Παρίσι, Βαρδή;

Β. Εκεί συζητήσαμε την τακτική μας όσον αφορά το δημοψήφισμα. Εκεί συγκρούσθηκαν οι δύο απόψεις. Την μια άποψη την οποία… τότε το ΚΚΕ προσπαθούσε να έχει μια συνεργασία με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Και επειδή ο Ανδρέας Παπανδρέου ήτανε υπέρ των δυναμικών λύσεων και λοιπά και ότι η όξυνση και ότι δεν παίρνουν μέρος ουσιαστικά σ’ αυτήν την παρωδία. Εμείς λέγαμε ότι, στο δημοψήφισμα πρέπει να πάμε, να φτιάξουμε παντού επιτροπές του ‘Όχι’, να πάμε να δώσουμε την μάχη για το δημοψήφισμα με το ‘Όχι’ σύνθημα. Τελικά αποδέχθηκε το ΚΚΕ αυτήν την άποψη και εμείς την εφαρμόσαμε εδώ…

-. Αυτό είναι πριν το κίνημα, πριν το κίνημα του ναυτικού.

Β. Δεν … ήταν …

-. Δεν είχε γίνει το κίνημα του ναυτικού;

Β. Μιλάω για το δεύτερο δημοψήφισμα, το δεύτερο. Για το δεύτερο δημοψήφισμα, το ξέρετε ότι πήρα προχτές … την ΑΚΠΡΟΠΟΛΗ εκείνης της εποχής και εις την Α’ Αθηνών ήρθαμε εδώ στα ίσα του ‘Όχι’ και του ‘Ναι’ …

-. Ο Αβέρωφ Βαρδή, από πλευράς του κινήματος, τι είπε για το κίνημα;

Β. Εκείνο το καιρό λοιπόν, άκουσε με τώρα. Εκείνο τον καιρό λοιπόν ήρθε εδώ ο Αβέρωφ έτσι, εμένα, με είχε ξενίσει ο τρόπος που αντιμετώπιζε την σύλληψή του ο Αβέρωφ. Ο οποίος κάθισε και είπε τι έκανε και κάθισε και είπε τι έκανε και ο …, ορισμένα πράγματα και για τον Μητσο…, για τον Καραμανλή …

-. Εννοείς όταν είχε συλληφθεί;

Β. Ναι. Ήρθε μετά που τον άφησαν, ήρθε στο Παρίσι. Λέω λοιπόν στον Πυλαρινό με τον οποίο καθόμασταν συχνά και παίρναμε καφέ και κουβεντιάζαμε όλα τα θέματα της αντίστασης, που ήτανε γραμματέας του Καραμανλή τότε. Του λέω, ρε ‘συ Κώστα, του λέω, με ξενίζει αυτό το πράγμα, μου λέει, να σου πω την αλήθεια και μένα με ξένισε. Όταν ήρθε ο Αβέρωφ τον αγκάλιασε και τον φίλησε ο Καραμανλής, ενώ είχε πει, είχε παραδεχτεί ένα σωρό πράγματα. Αλλά ο Καραμανλής βεβαίως γνώριζε και αυτός περισσότερα, ότι τελικά η λύση θα δοθεί μέσω των ενόπλων δυνάμεων. Αυτό είναι γεγονός που σου λέω τώρα Αντώνη. Το γνώριζε και μου το είπε επί λέξη ο … και εγώ παραξενεύομαι. Μου λέει, Βαρδή, πως τον δέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες;

-. Τι ήτανε εκείνα που κατά την γνώμη σου είπε ο Αβέρωφ στην Ε.Σ.Α. και (…) τον Καραμανλή;

Β. Από ότι είχα διαβάσει, από ότι είχα διαβάσει παραδέχτηκε τη σύνδεση και με Καραμανλή.

-. Αυτό δεν εξέθετε τον Καραμανλή. Τον εξέθετε;

Β. Δεν ξέρω, μπορεί ποινικά να τον εξέθετε. Δεν έπρεπε πάντως κατά τη δική μου εκτίμηση τότε. Εγώ δεν ξαναγύρισα σ’ αυτά τα κείμενα. Κατά τη δική μου εκτίμηση της αδιαλλαξίας, τότε που είδα έναν συλλαμβανόμενο να παραδέχεται ούτε για τον εαυτό του, ούτε για τους άλλους τι έκαναν… Αυτό εγώ, εμείς, το είχαμε σαν αρχή. Και αυτό με ξένισε και γι’ αυτό είπα στον Πυλαρινό αυτό το πράγμα και ποια ήτανε η απάντηση του Πυλαρινού. Για τον Καραμανλή μιλάω τώρα, για θέματα τα οποία ήτανε… σε ανύποπτο χρόνο συνέβησαν και πως τότε αντιμετωπίζαμε τα ζητήματα. Και εδώ αποδέχτηκα και εγώ λέω αυτή {είναι} η τακτική του Καραμανλή.

-. Αποδέχτηκες δηλαδή το ότι ο Αβέρωφ από πλευράς του σωστά κατέθεσε όλα εκείνα που κατέθεσε στην Ε.Σ.Α.;

Β. Εγώ αποδέχτηκα ότι από πολιτικότητα ο Καραμανλής φαινότανε να τα έχει καλά με τις ένοπλες δυνάμεις. Απάντησε στον Αβέρωφ.

-. Να τα έχει καλά με τις ένοπλες δυνάμεις, ποιες τις αντιστασιακές;

Β. Αυτές που όταν … Βέβαια με τις αντιστασιακές. Όχι …

-. Εννοείς με τους αντιχουντικούς αξιωματικούς;

Β. Βεβαίως. Λέω λοιπόν ότι ο Καραμανλής γνώριζε ότι είχε ουσιαστικές σχέσεις, οργανωτικές με τις ένοπλες δυνάμεις. Ο Αβέρωφ γνώριζε ότι κάποια στιγμή η λύση θα προέλθει από τις ένοπλες δυνάμεις. Αυτός δηλαδή, ο οποίος είχε πολύ μυαλό και πείρα, καταλάβαινε ότι θα παίξουν κάποιο ρόλο και οι ένοπλες δυνάμεις στην αλλαγή.

-. Εσένα, σε εσένα Βαρδή έναν έμπειρο αντιστασιακό, αριστερό, τι εντύπωση σου έκανε το κίνημα του ναυτικού, που δεν έγινε τελικά κίνημα, έτσι; Οι συλλήψεις των αξιωματικών, αυτά που έλεγαν, τι εντύπωση σου προκάλεσαν;

Β. Επειδή είχα ασχοληθεί με προσπάθεια να γίνει οργάνωση στις ένοπλες δυνάμεις και με… και θέλαμε όλοι μας τότε να καλλιεργήσουμε το αντιστασιακό πνεύμα στις ένοπλες δυνάμεις, κάθε κίνηση και κάθε σύλληψη και κάθε χτύπημα, εμάς μας ενδιέφερε, και το παρακολουθούσαμε, και το χειροκροτούσαμε. Αλίμονο και όλους αυτούς τους αξιωματικούς που ήτανε, ανεξάρτητα ότι μπορεί να ήτανε φίλοι του βασιλιά ή δεν ξέρω ‘γω τι, εμείς το χειροκροτούσαμε αυτό και θέλαμε να επαυξηθεί, θέλαμε να δυναμώσει. Διότι η μοναδική λύση που φαινότανε τότε, ήτανε ότι αν μαζικοποιηθεί το κίνημα στη νεολαία… η νεολαία δεν ξεσηκώθηκε ξαφνικά στο Πολυτεχνείο, έγιναν μια σειρά ενέργειες πιο μπροστά και δραστηριότητες μέσα στο χώρο της νεολαίας για να γίνει και το Πολυτεχνείο που ήταν ένα άλλο γεγονός σημαντικό. Το ίδιο όσον αφορά και τις ένοπλες δυνάμεις, κάποια στιγμή και με την προδοσία του κυπριακού ξέσπασε …

-. Θα πάμε στο κυπριακό. Βαρδή… πες μου. Με αφήνεις να καταλάβω από αυτά που είπες για το κίνημα του ναυτικού ότι την αριστερά τότε, εσένα προσωπικά σε ενδιέφερε θετικά …

Β. Θετικότατα.

-. Όχι η οργάνωση μόνο του κινήματος, αλλά οι συλλήψεις των αξιωματικών του κινήματος. Που δεν ολοκληρώθηκε {το κίνημα}.

Β. Μα είναι δυνατόν να δούμε τις συλλήψεις θετικά;

-. Όχι, δεν εννοώ… δεν εννοώ ότι καλά έκαναν και πιάστηκαν. Όχι. Σαν προσφορά λέω.

Β. Ναι, βεβαίως, βεβαίως και είναι προσφορά. Και είναι προσφορά, δηλαδή όταν κάνεις πόλεμο και μάλιστα με έναν αντίπαλο τόσο ισχυρό, θα υποστείς θυσία και μπήκανε τόσοι στη φυλακή και πήγανε τόσοι στην εξορία και χάσανε και την υγειά τους πολλοί άνθρωποι, έτσι; Ανεξάρτητα σε πια παράταξη ανήκανε. Διότι εμείς τότε το αντιχουντικό, εγώ, το βλέπαμε με μια ευρύτητα, δεν κάναμε … σκέψου ότι συζητώντας με τον Οπρόπουλο, ήμουνα με ψευδώνυμο τότε στο Παρίσι που πήγα και γύρισα παράνομα, έτσι, δεν … ο Οπρόπουλος δεν έκανε μια κίνηση εάν δεν με ρωτούσε και μου έλεγε., ήμουνα ο Ανδρέας Ανδρέου το ψευδώνυμο και με πήρε τηλέφωνο στο Παρίσι « Ανδρέα ετοίμασα την διακήρυξη, τι να την κάνουμε;» Του λέω, «δεν είπες να την στείλεις στο Λονδίνο να υπογράψει η Βλάχου με τους άλλους;» « Μα την έστειλα ήδη», μου λέει. Με παίρνει την άλλη μέρα, τώρα ήρθε υπογεγραμμένη, μου λέει, «Βαρδή, εεε Ανδρέα, η διακήρυξη για το δημοψήφισμα, τι να κάνουμε;» Του λέω, «θα καλέσεις το ΚΚΕ να υπογράψει και αυτό, υπό έναν όρο, ότι θα την εφαρμόσει, θα εφαρμόσει τη γραμμή τού ‘Όχι’. Όχι να εφαρμόσει το άλλο, λευκό και άκυρο και τέτοια πράγματα».

-. Ο Οπρόπουλος, ένας απόστρατος αξιωματικός και μάλιστα ανάπηρος, μου λες σήμερα ότι από το Παρίσι συντόνιζε πιθανόν μαζί με σας τους υπόλοιπους, των αντιστασιακών οργανώσεων, των αντιχουντικών οργανώσεων, μια προσπάθεια στο εξωτερικό. Εκεί συνάντησες άλλους αξιωματικούς, αντιχουντικούς;

Β. Εκεί έφερε δύο τρεις αξιωματικούς, δεν θυμάμαι ονόματα. Στη σύσκεψη αυτή δεν ήτανε, στη σύσκεψη αυτή ήτανε απ’ όλα τα κόμματα, ήρθε ακόμα και από τον Καραμανλή ο Πυλαρινός και πήρε μέρος στη σύσκεψη. Έγιναν δύο συσκέψεις στο σπίτι του Οπρόπουλου, πολύωρες συσκέψεις και αυτή η διακήρυξη, θα σου δώσω και το κείμενο, Αντώνη μου, που υπογράφτηκε τότε, δεν είχε καλή αντιμετώπιση από την πλευρά του Κ.Κ.. Διότι δεν την μετέδωσαν ως είχε και δεν έβαλαν τις υπογραφές όλες, έσβησαν άλλες και έβαλαν άλλες όπως συνηθίζουν. Με πήρε τηλέφωνο τότε ο Μητσοτάκης και μου λέει, «Βαρδή δεν θέλω ξανά κουβέντα μ’ αυτούς τους ανθρώπους, μην ξανακάτσετε όλοι μαζί. Διότι δεν είναι συνεπείς, δεν έχουνε μπέσα».

-. Εντούτοις σήμερα ο Μητσοτάκης τα πάει καλά με το Κ.Κ.

Β. Εγώ τώρα σου λέω Αντώνη μου, κοίταξε να δεις, σου λέω για τα γεγονότα εκείνα. Διατηρώ καλές σχέσεις με όλους, ξέρω του καθεενός τις απόψεις, διαφωνούμε σε πράγματα, δια… συμφωνάμε όμως και σε ορισμένα άλλα.

-. Κάποτε θα τα βρείτε μαζί και μακάρι να τα βρείτε. Πες μου το εξής, έχεις διαπιστώσει από τις επαφές με τους αξιωματικούς τους αντιστασιακούς, τους αντιχουντικούς στη διάρκεια της δικτατορίας, ότι υπάρχουν και αριστεροί, κομμουνιστές αξιωματικοί εν ενεργεία, έχεις διαπιστώσει κάτι τέτοιο;

Β. Πριν την δικτατορία, στην Ε.Δ.Α., το λέω για πρώτη φορά, δεν το έχω πει άλλοτε, είχαμε μια ειδική εντολή να συγκροτήσω οργάνωση στο στρατό.

-. Είχες εσύ;

Β. Εγώ.

-. Στην Ε.Δ.Α.;

Β. Ο μοναδικός, δεν το ήξερε κανένας άλλος από την ηγεσία της Ε.Δ.Α..

-. Από τον (…)

Β. Όχι. Απέξω.

-. Εννοείς από το Κομμουνιστικό Κόμμα που δρούσε τότε στο εξωτερικό, από το Πολιτικό Γραφείο;

Β. Είχα απ’ ευθείας επαφή, και η διοίκηση της Ε.Δ.Α. εδώ δεν ήξερε τίποτα. Είχαμε κάνει λοιπόν μια προσπάθεια τότε και ήτανε η εποχή που είχε γίνει ο ΑΣΠΙΔΑ, αν έχεις υπόψη σου, από τον Ανδρέα, από φίλους του Ανδρέα και λοιπά. Εμείς κάναμε μια παράλληλη προσπάθεια. Τα πράγματα ήτανε δύσκολα, είχα στηριχτεί τότε σε δύο, δεν θέλω να αναφέρω τώρα ονόματα, γιατί ο ένας ζει ακόμα …

-. Πες μου αυτά που έχετε κάνει.

Β. Ναι. Τέλος πάντων. Καλύτερα δεν θα το προτιμούσα, δεν θα το ήθελα γιατί, επειδή δεν ήμαστε τώρα στην ίδια …

-. Βαρδή, πες μου ποιος, θα μου πεις ποιος σου είχε δώσει την εντολή από το Πολιτικό Γραφείο απ’ έξω;

Β. Όχι, από το Πολιτικό Γραφείο δεν γνωρίζω. Μου ήρθε ειδική εντολή και εγώ ασχολήθηκα για μακρό χρόνο, άλλες δουλειές στην Ε.Δ.Α., ήμουνα γενικός γραμματέας στο εκτελεστικό γραφείο, έκανα δουλειές, υπεύθυνες, σοβαρές μέσα στην Ε.Δ.Α. αλλά είχα και αυτήν την ειδική αποστολή. Και έγινε μια προσπάθεια, τότε δεν είχαμε καταφέρει να προσεγγίσουμε οργανωτικά πολλούς αξιωματικούς. Είχε γίνει όμως μια προσπάθεια, υπήρχανε απ’ ότι μου έλεγε, δεν μου έλεγε ονόματα αυτός που είχα βάλει εγώ, που στηριζόμουνα, είχε δύο στην αεροπορία και έναν στο ναυτικό. Τώρα σε ποιον βαθμό, κομματικά, πολιτικά, τους επηρέαζε δεν μπορώ να ξέρω. Πάντως τους επηρέαζε στην άποψη ας πούμε ότι χρειάζεται να υπάρχει μια οργάνωση στο στρατό, διότι υπάρχει κίνδυνος να γίνει, να έρθει μια δικτατορία και να μπορέσουμε να αντιδράσουμε.

-. Αυτός ήτανε ο σκοπός της οργανώσεως μιας παράνομης κομμουνιστικής ομάδας στο στρατό;

Β. Να αντιδράσουμε για ένα ενδεχόμενο πραξικόπημα, για μια ενδεχόμενη δικτατορία.

-. Γνωρίζεις αν υπήρχαν άλλες τέτοιες οργανώσεις μέσα στις ένοπλες δυνάμεις;

Β. Τότε ζήτησα εγώ να προταθεί στον Ανδρέα Παπανδρέου, μια συνεργασία. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν δέχτηκε. Για …

-. Συνεργασία σε τι επίπεδο με τον Ανδρέα Παπανδρέου;

Β. Συνεργασία στη βάση ότι ένα πολιτικό πρόσωπο, και μη λέμε τώρα τα ονόματα, ακόμα είναι εν ζωή, ένα πολιτικό πρόσωπο πήγε στον Ανδρέα και του λέει, « έχουμε και μείς κάτι. Θα ήτανε σκόπιμο να συντονιστεί». Αυτός βέβαια φοβήθηκε, διότι φοβότανε και τον ΑΣΠΙΔΑ τότε, είχανε φτιάξει τότε και τον ΑΣΠΙΔΑ και δεν απεδέχθη, καλώς ή κακώς. Αλλά και να είχε αποδεχθεί, σπουδαία πράγματα δεν θα γινότανε.

-. Άρα αυτά γίνονται Βαρδή γύρω στο ’66.

Β. Ναι εκεί. Ένα χρόνο πριν τη δικτατορία, έγινε αυτό. Εγώ υποθέτω, τότε υποθέσαμε εμείς, ότι ο Ανδρέας ο Παπανδρέου ανησυχεί για την κατηγορία σε βάρος του σχετικά με τον ΑΣΠΙΔΑ. Και γι’ αυτό το λόγο σου λέει, τι να μπλέξω εγώ με Κουκουέδες τότε και με τέτοια πράγματα, κατάλαβες; Κατά πάσα πιθανότητα. Συνέχεια εμείς δεν δώσαμε και η προσπάθεια μας δεν απέδωσε πολλά, σου λέω θα μετριότανε στα δάχτυλα του ενός χεριού, δεν ξέρω αν θα έπιανε και το δεύτερο χέρι, αυτές οι επαφές αξιωματικών, που είχαμε πετύχει μέσω παλιών αξιωματικών εν ενεργεία, του Ε.Λ.Α.Σ. που ήτανε τότε, είχανε μια οργάνωση σχετική, εγώ στηρίχτηκα σε αυτούς …

-. Ένα λεπτό …

Β. … διατηρούσαμε κάποιες γνωριμίες στο χώρο των εν ενεργεία.

-. Ένα λεπτό Βαρδή. Ξέρουμε ότι μετά τη λήξη του εμφύλιου, μετά απ’ όλες τις εκκαθαρίσεις, με τον Β΄ πίνακα στις ένοπλες δυνάμεις και λοιπά, παρ’ όλες αυτές τις εκκαθαρίσεις, στον στρατό ξηράς υπήρχε σημαντικός αριθμός αξιωματικών του Ε.Λ.Α.Σ. που εξακολουθούσε να υπηρετεί.

Β. Ναι, αλλά …

-. Εννοείς μέσω των αξιωματικών αυτών κρατήσατε εσείς τις επαφές;

Β. Όχι, όχι μέσω των αξιωματικών που είχανε, που είχανε φύγει και αποτελούσανε στην Ε.Δ.Α. μια χωριστή οργάνωση, την καθοδηγούσα εγώ στην Ε.Δ.Α., πήγα ειδικά και από μέσα βρήκα δύο τρεις ανθρώπους, ο ένας από αυτούς που έπαιξε και τον πρώτο ρόλο στο Κ.Κ., δεν θέλω τώρα να κουβεντιάσω, γιατί μπορεί να πει γιατί τα λες αυτά τώρα, ο Αλέξης ο (…) …

-. Εντάξει δεν επιμένω σ’ αυτό. Αυτό όμως που λέω …

Β. Σου λέω ότι, ορισμένα πράγματα εμείς από την αρχή σκεφτόμαστε, ότι στις ένοπλες δυνάμεις θα πρέπει οπωσδήποτε να έχεις διάλογο, και μερικοί αξιωματικοί να συμμετέχουνε, να έχουνε πολιτική άποψη και να είναι αντίθετοι σε δικτατορίες. Και αφότου συνεχίσαμε με περισσότερη ένταση μετά όταν έγινε η δικτατορία και νομίζω ότι και οι άλλες οργανώσεις που γίνανε, δεν είχανε αυτό το τυφλό αντικομουνιστικό και στο αναφέρω. Όταν ήρθα σε σύγκρουση για λίγα λεπτά με τον Παπαδονικολάκη, έκανε ο Παπαδονικολάκης έτσι το πουκάμισο του, «έλα εδώ να δεις», μου λέει, «αυτά στο Γράμμο μου τα έχετε κάνει {εσείςακούς;. Και μου έδειξε σφαίρες, του λέω, «θέλεις να σου ανοίξω και εγώ, να σου δείξω τις δικές μου πληγές; Δεν ήρθαμε γι’ αυτό τώρα, εδώ», του λέω …

-. Πάμε στη προδικτατορική περίοδο, γιατί ανέφερες κάτι πολύ σημαντικό. Με αυτήν την οργάνωση των αξιωματικών, που άφησες να εννοηθεί, ή μάλλον είπες σαφώς ότι…

Β. Μικρή μεν αλλά υπήρχε. Υπήρχε. Την προσπάθεια την κάναμε.

-. Πες μου λοιπόν, πες μου.

Β. Με το Κ.ΚΕ απ’ έξω, ε … Δεν ήξερε τίποτα η Ε.Δ.Α. εδώ.

-. Καταρχήν πες μου εσύ, ήσουνα οργανωμένος στον παράνομο μηχανισμό του κομμουνιστικού …

Β. Εγώ παλιά ήμουνα εκτός της Ε.Δ.Α.. Παλιά ήμουνα. Αλλά εδώ, όταν η Ε.Δ.Α. έφτιαχνε παράνομο μηχανισμό δεν δέχτηκα, γιατί είχα ήδη την ειδική εντολή.

-. Γι’ αυτό το λόγο δεν δέχτηκες λοιπόν να μπεις στον παράνομο μηχανισμό. Άρα ήσουνα υπέρ προστατευμένος …

Β. Κάτι παραπάνω, δεν δέχτηκα. Γι’ αυτό σου λέω …

-. Και είχες και την ευθύνη των αξιωματικών ξηράς, του στρατού ξηράς οι οποίοι είχανε αποστρατευτεί, είχανε ενταχθεί στην Ε.Δ.Α.;

Β. (…). Κάνανε συνελεύσεις, κάνανε ξέρω ‘γω, σαν οργάνωση έτσι, είχανε τα προβλήματα τα δικά τους, αλλά σε αυτούς εγώ επισήμανα δύο περιπτώσεις το και το. Είσαι …

-. (…) Άστο τώρα. Εσείς, ο παράνομος μηχανισμός, ο πολύ παράνομος μηχανισμός του Κομμουνιστικού Κόμματος στην Ελλάδα, πριν την δικτατορία, έχετε εντολή από το πολιτικό γραφείο του εξωτερικού, να διεισδύσετε και να κάνετε παράνομο μηχανισμό. Πως βλέπατε τότε τη λειτουργία των ενόπλων δυνάμεων, πως βλέπατε το σώμα των αξιωματικών, ποιους αξιωματικούς συγκέντρωσαν τότε στην Ε.Δ.Α.;

Β.-Να σου πω κάτι. Ποτέ η Ε.Δ.Α., τα βασικά στελέχη, αυτοί που είχανε μυαλό στο κεφάλι τους δηλαδή, δεν είδανε με εχθρότητα τους αξιωματικούς. Ή επειδή είναι ενταγμένοι ας πούμε και υπηρετούνε και υπηρετούσαν ακόμα στο ΄΄σύστημα΄΄ σε εισαγωγικά ας το πούμε, και εδίωκαν τους άλλους και είχανε τις δυνάμεις καταστολής και λοιπά. Εδώ είχαμε μια ευρύτητα, διότι οι αξιωματικοί των ενόπλων δυνάμεων είναι και ευαίσθητοι σε μόρφωση και πατριωτισμό. Αυτό δεν μπορείς να το αμφισβητήσεις, μπορεί πολιτικά να είναι ας πούμε, εεε μονοκόμματοι, σαν εμένα και να μην είναι δυνατόν να τους μετακινήσεις από εκεί. Αλλά ούτε τον πατριωτισμό τους, ούτε την νοημοσύνη τους δεν μπορείς να την (…) και το επίπεδο το πολιτιστικό που έχουνε. Εγώ αυτό έβλεπα πάντοτε, και μείς γενικότερα, αυτό το πνεύμα ήτανε και στη περίοδο της Ε.Δ.Α.. Έτσι για να λέμε (…) Κοίταξε εγώ με την Ε.Δ.Α. ήτανε άλλο το έργο μου, ήτανε άλλο το έργο που είχα απ’ ευθείας από το Πολιτικό Γραφείο. Σου λέω είχα ειδικό σύνδεσμο με το πολιτικό γραφείο γι’ αυτό το θέμα. Για μια περίοδο ενός έτους, όχι παραπάνω.

-. Ο οποίος, προφανώς θα είναι στο ΚΚ;

Β. Όχι, δεν είναι αυτός. Στο ΚΚ είναι αυτός που είχα βάλει εγώ επικεφαλής εδώ των (…) στο στρατό.

-. Αυτή η αποκάλυψη που κάνεις σήμερα είναι σοβαρή και το είπες και ο ίδιος.

Β. Δεν το έχω ξαναπεί ποτέ.

-. Ποιος άλλος θα μπορούσε να τα υποστηρίξει αυτά;

Β. Κανένας δεν μπορεί να το υποστηρίξει.

-. Εκτός από τους αξιωματικούς που είχαν τότε μυηθεί στον παράνομο αυτό μηχανισμό και ζούνε σήμερα. Βαρδή γιατί δεν μου λες σήμερα κάποια από τα ονόματα αυτά; Αυτό πιθανόν να αποτελέσει αύριο, μεθαύριο ένα ιστορικό γεγονός σημαντικό. Γιατί δεν λες …

Β. Σου λέω …

-. … τα ονόματα;

Β. Και οι δυο άνθρωποι στους οποίους στήριξα την δουλειά μου, μετά τη διάσπαση πήγανε από την άλλη πλευρά και με … μου διαμήνυσαν και πράγματα βαριά. Και έτσι δεν έχω εμπιστοσύνη, ότι θα πάτε εκεί και θα συμφωνήσουν στα πράγματα ή θα τα διαψεύσουν, ξέρω ‘γω; Γι’ αυτό το λόγο.

-. Αυτό, ή τηρείς το πάγιο συνωμοτικό κανόνα που έχετε οι κομμουνιστές και λέτε ότι ορισμένα πράγματα δεν θα τα πείτε.

Β. Όχι, όχι αυτό όχι. Δεν είναι αυτό.

-. Άρα Βαρδή αυτή η παράνομη ομάδα …

Β. Δεν απόδωσε πολλά.

-. Μπορεί να μην απέδωσε πολλά, αλλά ο καθένας στο περιβάλλον του κάτι θα δημιούργησε.

Β. Ασφαλώς. Και μην ανησυχείς ότι οι αξιωματικοί, όλοι οι απόστρατοι, ο συγγενής σου παραδείγματος χάρη, ή όλοι, όλοι οι αξιωματικοί οι απόστρατοι είναι δυνατόν να μην έκαναν δουλειές στο περιβάλλον τους; Στους παλιούς τους συμμαθητές, στους φίλους και λοιπά. Έτσι κυκλοφορήσαν οι ιδέες, από μόνες τους φύτρωσαν οι ιδέες, από μόνες τους φύτρωσαν στους αξιωματικούς που ξεσηκώθηκαν κατά της χούντας; Αϊ στο διάολο να πάτε, όταν πρόδωσαν το κυπριακό και φώναξαν τον Καραμανλή άλλαξαν τα πράγματα, δεν είχαν καμία λύση εδώ που τα λέμε, Αντώνη. Ποια άλλη λύση θα ήτανε, να γυρίσουν στα τουφέκια; Να ξανακάνουμε έναν εμφύλιο με άντρες αξιωματικούς …

-. Βαρδή παρασύρεσαι. Πάμε στους αξιωματικούς που με ενδιαφέρουν εμένα.

Β. Ναι.

-. Πες μου, πως κατά τη γνώμη σου ο Ιωαννίδης, ένας ταξίαρχος, έχοντας από πάνω του στην ιεραρχία μεγάλο αριθμό αξιωματικών, πως ήλεγχε τις ένοπλες δυνάμεις στη δικτατορία;

Β. Ξέρετε πολύ καλά ότι, ο αξιωματικός είχε την αρχή του. Όταν έρθει ο αρχηγός του γενικού επιτελείου, όταν έρθει ο υπουργός από πάνω και του δώσει εντολή την εφαρμόζει. Γιατί έτσι είναι διαπαιδαγωγημένος. Και αυτό το γνωρίζει ο ένας Παπαδόπουλος και κάνει τις μετακινήσεις που πρέπει για να ελέγξει τον μηχανισμό. Από εκεί και πέρα κάνει και μετακινήσεις, πόσες αποστρατείες γίνανε; Εδώ κάθε τόσο γινότανε αποστρατείες δεκάδων αξιωματικών ικανότατων …

-. Δηλαδή …

Β. Και προωθούσανε άλλους, οι οποίοι είχανε (…) γνώμη, ότι ήτανε πειθαρχικοί και ήτανε και πειθαρχικοί.

-. Σε ρώτησα άλλο Βαρδή. Σε ρώτησα το εξής, ο Ιωαννίδης … Ήταν ταξίαρχος, από πάνω είχε 150 στρατηγούς και εν τούτοις ο Ιωαννίδης κυβερνούσε.

Β. Η τρομοκράτηση δεν είναι σε στεγανά. Περνάει και στους ανώτερους αξιωματικούς. Και επειδή ο καθένας σκέφτεται και τη θέση του και την ιστορία του και όλα αυτά, έτσι σου λέει, θα πάρω την σύνταξη μου, δεν έρχεται σε σύγκρουση. Προτιμάει να τον αποστρατεύσει ο Ιωαννίδης παρά να έρθει σε σύγκρουση με τον Ιωαννίδη. Μου λέει ο Παπούλας, τον συνάντησα τότε, σου είπα στο σπίτι του εκεί το βράδυ, μου λέει, «ήρθε ο Παττακός, Βαρδή, ήρθε ο Παττακός στην Γυάρο και ήμουνα εκεί. Ο Παττακός παλιότερα ήτανε… δεν γύρισε, δεν σήκωσε το βλέμμα του απάνω μου. Το φαντάζεσαι; Εκτός που τον είχα υπό τις διαταγές μου. Δεν τόλμησε να σηκώσει…, να με κοιτάξει εμένα και πέρασε από μπροστά μου». (…) και μου διηγήθηκε αυτό το παραστατικό με τον Παττακό.

-. Όταν λες για ανώτερους αξιωματικούς που κινήθηκαν και οργανώθηκαν, ποιους εννοείς, το κίνημα του ναυτικού;

Β. Το κίνημα του ναυτικού επέφερε και αυτό μια συμβολή στο να αλλάξει το κλίμα. Διότι υπάρχουν (αυτό το ξέρεις καλύτερα από μένα), τα συγκοινωνούντα δοχεία, οι συμμαθητές, οι συμφοιτητές στη σχολή, μετά στη ζωή οι σχέσεις οι οικογενειακές, οι σχέσεις οι φιλικές και περνάμε από τον έναν στον άλλον.

-. Μπορείς να μου ολοκληρώσεις τι έγινε τελικά με τη σχεδίαση επί δικτατορίας που κάνατε στον Α.Σ.Ε.Α. για κατάληψη της Κρήτης; Τι έγινε;

Β. Σου είπα ότι η πρώτη μας συνάντηση ήτανε ολονύκτια και φύγαμε σύμφωνοι. Και ανέλαβαν αυτοί μεν να μιλήσουν με τους αξιωματικούς, που θα φεύγανε με ένα μέσο δικό τους (ήτανε γύρω στους 100) να κατεβαίνανε στην Κρήτη την ημέρα που θα κάναμε το εγχείρημα. Εγώ δε, ανέλαβα να επικοινωνήσω με τις οργανωμένες δυνάμεις που υπήρχανε στο Ηράκλειο και στα Χανιά για να ιδούν με ποιον τρόπο μπορούμε να βοηθήσουμε αυτό. Και την ίδια εκείνη μέρα να έχουμε στα χέρια μας ουσιαστικά την εξουσία, αφού θα έχουμε την αεροπορία, αφού θα έχουμε καταλάβει το Ναύσταθμο και τα μηχανοκίνητα. Ενώ ξεκινήσαμε έτσι αισιόδοξα, εγώ επικοινωνώντας με το Ηράκλειο, παράνομα βέβαια, με ένα σημείωμα με τον Γιώργο τον Πλάτο που είχε τις δυνάμεις τις δικές μας στ’ Ανώγια, παίρνω μια απάντηση του Γιώργου ότι τα πράγματα έχουνε αλλάξει πολύ.

-. 1971 αυτά;

Β. Ναι, περίπου τότε ήτανε. Προς το τέλος. Διότι, «δεν ξέρω τι συνέβη και έχουνε έρθει δυνάμεις μηχανοκίνητες που γυρνάνε στα χωριά παντού και οργώνουν όλο το νησί», μου λέει ο Πλάτος. Μου λένε από τα Χανιά, ο Μιλτιάδης ο Βαρδάκης, ο οποίος και μετά τη διάσπαση ήτανε με το ΚΚΕ, αλλά παρ’ όλα αυτά διατηρούμε μια επαφή. Ήμαστε κουμπάροι, του έχω βαφτίσει το γιο του Μιλτιάδη Βαρδάκη. Μου λέει ο Βαρδάκης, «το ‘μαθα», μου λέει. «Γιατί ήρθε εδώ ο Βενιζέλος …», δεν σου είπα ότι μας είχε δώσει μια επιταγή δυόμισι μέχρι τρία εκκατομμύρια τότε, την είχε δώσει στην επιτροπή για να αγοράσουμε οπλισμό.

-. Ποιος;

Β. Ο Νικήτας Βενιζέλος. Είχε δώσει στους αξιωματικούς, στον Παπούλα και τους άλλους που τον είχανε βρει. Δεν ξέρω, ο Ζαβός, ποιος πήγε και τον βρήκε, αλλά σε έναν από αυτούς και είχανε στα χέρια την επιταγή. Ο Βενιζέλος λοιπόν κατέβηκε στην Κρήτη, πήγε στα Χανιά, πήγε στην Παλαιοχώρα, κοντά στο χωριό μου, μάζεψε φίλους του και κάθισε και τους είπε όλο το σχέδιο που ετοιμάζαμε και σηκώνεται και έφυγε.

-. Τι ετοίμαζε ο Βενιζέλος δηλαδή;

Β. (…) κάτω στη Κρήτη. Και έλεγε μάλιστα, συμφωνούσε δε συμφωνούσε με τον Καραμανλή, να δεχτεί ο Καραμανλής και λοιπά.

-. Περιμένετε από ποιον;

Β. Από την ομάδα των αξιωματικών. Είχανε έρθει σε επαφή μαζί του και είχανε πάρει, σου λέω, μια επιταγή από τον Νικήτα τον Βενιζέλο, που δεν είναι και πολύ κουβαρντάς, εδώ είναι γνωστό για τον Νικήτα. Και ο Νικήτας πήγε και ακούμπησε σε δικούς του αυτό το θέμα. Και εγώ λοιπόν έμαθα αυτά τα δύο πράγματα. Ότι πήγε στην σύσκεψη που έκανε πριν φύγει και τους είπε για το σχέδιο, και ότι ο Πλάτος μου λέει, ότι κατά πάσα πιθανότητα έχει προδοθεί το σχέδιο.[2] Μετά …

 

[1] Οι απόστρατοι του 1935 είναι τουλάχιστον πάνω από 65 ετών το 1967. Ο Βαρδινογιάννης ίσως μπλέκει τις περιπτώσεις παράλληλα με την άνεση με τον οποία χειρίζεται τους μεγάλους αριθμούς.

[2] Σχετικά με το ίδιο θέμα αναφέρεται και ο Παπαγεωργόπουλος στη δική του συνέντευξη που θα αναρτηθεί… αργότερα  Ο Βαρδινογιάννης αναφέροντας αυτήν την περίπτωση με τη σύσκεψη στο Ηράκλειο και την κάθοδο των 100 αξιωματικών κ.λ.π. συμπίπτει σε μερικά σημεία με τον Παπαγεωργόπουλο ο οποίος συμπληρώνει την αποτυχία της σχεδίασης μετά τη συνάντηση στο σπίτι του Ουρανού και τους πυροβολισμούς του Φοίβου Ιωαννίδη και ως εκ τούτου τη σύλληψή του. Η σύλληψη φυλάκιση κλπ του Ιωαννίδη είναι γεγονός, κάποια σύσκεψη γνωρίζουμε πως έγινε, κάποιο ρόλο έπαιξε και ο Βενιζέλος σε όλα αυτά αλλά περί της καθόδου εκατό και πλέον αξιωματικών στην Κρήτη και κινητοποίησης δυνάμεων από χωριά και βουνά της Κρήτης προς το παρόν επιφυλασσόμαστε.

ΕΝΑΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ

25 Μαρτίου, 2015
Τα παρακάτω στοιχεία αναρτώνται ως συμπλήρωμα στην προηγούμενη ανάρτηση με τη συνέντευξη του Γρηγοριάδη, ενός άλλου αξιωματικού (γιατρού του πολεμικού ναυτικού) που δήλωνε μαρξιστής για όλο το διάστημα που υπηρέτησε εν ενεργεία. Και ως ερμηνεία της παρουσίασης των δύο αυτών στελεχών του στρατεύματος μπορεί να θεωρηθεί η «δικαίωση» της  έκφρασης του Μπονάνου το 1977 σε ένα βιβλίο-παραλήρημα (Η αλήθεια, Αθήνα 1986… σ.199) για το θέμα ΚΚΕ και ένοπλες δυνάμεις «Αι ορδαί των μητραλιών του ΚΚΕ…»

Ο Κ. Σειρηνίδης, ταγματάρχης του στρατού

 

Για την σχέση Σειρηνίδη με ΚΚΕ και τα γεγονότα που συνέβησαν το 1975 στο κέντρο επιστράτευσης Τρίπολης όπου συνυπηρετούσαν, αναφέρθηκε ο αντιστράτηγος Δ.Δήμου στις 27-10- 2004 σε συζήτηση που θα αναρτηθεί. Ο Σειρηνίδης  αρνήθηκε να δώσει συνέντευξη και σε συζήτηση που επιδιώχθηκε από τον γράφοντα στις 3-11-2004, δήλωσε πως ιδεολογικά ανήκει και δραστηριοποιείται στο χώρο των αναρχικών. Και τούτο  μετά την αποχώρησή του από το ΚΚΕ το 1989 (πριν τη γνωστή διάσπαση  και την διάλυση του ενιαίου Συνασπισμού). Με το ΚΚΕ ο Σειρηνίδης συνεργάζεται ως ανεξάρτητος μετά την απόταξή του από το στρατό το 1978. Στις εκλογές επίσης του 1981 κατέρχεται ως υποψήφιος συνεργαζόμενος στο Νομό Σερρών και στις επόμενες του 1984 στον Πειραιά. Έκτοτε δραστηριοποιείται ως στέλεχος ενταγμένο στον κομματικό μηχανισμό του ΚΚΕ ( του τμήματος της Κεντρικής Επιτροπής για θέματα εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνας).  Ένα βιβλίο του που εκδίδεται από τον  εκδοτικό μηχανισμό του ΚΚΕ  Η Στρατιωτική Παρουσία των ΗΠΑ στην Ελλάδα, μελέτη του ΚΜΕ  (Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών) ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, Αθήνα 1983, δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες πού είναι τοποθετημένος εκείνο το διάστημα. Είναι καθαρές θέσεις του ΚΚΕ.

Ο Σειρηνίδης γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία του Βόλου το 1938 και εισήλθε στη Σχολή Ευελπίδων το 1957 απ’ όπου αποφοίτησε ανθυπολοχαγός πεζικού το 1960. Αργότερα πήρε τα πτυχία Νομικής και Πολιτικών Επιστημών. Μιλούσε αγγλικά και γαλλικά. Το 1974 με την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο είναι  ταγματάρχης στην Τρίπολη επικεφαλής τάγματος επίστρατων, που στην πλειοψηφία τους είναι ΄΄ανεπιθύμητοι΄΄ για τη χούντα (εξ ου και η τοποθέτηση του Σειρηνίδη αλλά και άλλων στελεχών του στρατού στο κέντρο επιστράτευσης της Τρίπολης). Συγκεντρώνει, εξοπλίζει  και οργανώνει το τάγμα στο οποίο απευθύνεται και ουσιαστικά στασιάζει. Στέλνει τηλεγράφημα την ίδια ημέρα της εισβολής ζητώντας την παραίτηση της χούντας. Συλλαμβάνεται αλλά μεσολαβεί η μεταπολίτευση και με την αμνηστία ελευθερώνεται. Δεν ξεχνούν το Σειρηνίδη και με την πρώτη ευκαιρία καταγγέλλεται και ασκείται ποινική δίωξη από τον ΥΕΘΑ Αβέρωφ για προσηλυτισμό στρατιωτικών στο ΚΚΕ. Η κατηγορία για προσηλυτισμό καταπίπτει στο στρατοδικείο Θεσσαλονίκης όπου δικάζεται το 1978. Καταδικάζεται όμως σε εξάμηνη φυλάκιση γιατί εξύβρισε κάποιον ως χουντικό, πράγμα που το παραδέχθηκε. Την ίδια ημέρα παραπέμπεται σε πρωτοβάθμιο και στη συνέχεια σε δευτεροβάθμιο ανακριτικό συμβούλιο με το ερώτημα της απόταξης που συντελείται σύντομα. Δεν προσφεύγει σε διοικητικά δικαστήρια.  Αρνήθηκε να δώσει οποιοδήποτε έγγραφο σχετικό με τις υποθέσεις της πειθαρχικής και ποινικής του δίωξης. Είναι η πιο ενδιαφέρουσα γνωστή περίπτωση στελέχους των ΕΔ που μετεμφυλιακά εμπλέκεται με το ΚΚΕ. Άφησε να διαφανεί  πως  από την αρχή της δικτατορίας  είχε ανάμειξη, και  δραστηριοποιήθηκε αντιδικτατορικά μέσα από τον παράνομο μηχανισμό του. Εν τούτοις δεν στοιχειοθετείται η αναβίωση ΚΟΣΣΑ (Κομματική Οργάνωση Στρατού και Σωμάτων Ασφαλείας)με τον Σειρηνίδη (χωρίς να αποκλείεται) της μορφής που ο διωκτικός μηχανισμός του μετεμφυλιακού κράτους θεωρούσε ως σίγουρο. Το ΚΚΕ  στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πρέπει να οργάνωσε και συντήρησε σε δράση ένα στέλεχος των ΕΔ εν αποστρατεία κατά της  δικτατορίας. Για την μετά την απόταξή του δραστηριότητα στο χώρο του ΚΚΕ δεν χωρούν αμφιβολίες, αφού δικάζεται (καίτοι αθωώνεται) για κάτι τέτοιο και αργότερα εντάσσεται στον κομματικό μηχανισμό πλήρως. Δε θα ‘πρεπε να ξενίζει  η περίπτωση συνεργασίας στελεχών των ΕΔ ως αποστράτων και σ’ αυτό το Κόμμα. Εξ άλλου η προπολεμική γενιά των στελεχών των ΕΔ είχε δώσει πολλούς που υπηρέτησαν το ΚΚΕ και στη διάρκεια της πολυτάραχης δεκαετίας του 1940 και μετεμφυλιακά.  Μεταδικτατορικά πλήθος αξιωματικών ε.α.  ασχολούνται και είναι οργανωμένοι κυρίως στα δύο μεγάλα κόμματα, εξ ου και η κυριαρχούσα  έκφραση ΄΄κλαδική αποστράτων΄΄ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Το ίδιο με την ΠΟΛΑΝ (Πολιτική Άνοιξη) και το ΔΗΚΚΙ (Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα)  σε μικρότερους αριθμούς. Πάντως όσο περνούν τα χρόνια μεταπολεμικά τόσο και λιγοστεύπουν οι αξιωματικοί που υποστηρίζονται από Κόμματα και ακλέγονται βουλευτές. Ο Σειρηνίδης του στρατού, ο Γρηγοριάδης  και  Ντουνιαδάκης πρόσφατα του ναυτικού είναι οι μόνοι αξιωματικοί προέλευσης παραγωγικών σχολών που εδώ και σαράντα χρόνια κόσμησαν τις λίστες του ΚΚΕ σε εκλογές.

ΕΝΑΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

25 Μαρτίου, 2015
Η ανάρτηση αυτή γίνεται για όσους ενδιαφέρονται για τέτοια θέματα (δικτατορία, ένοπλες δυνάμεις, αξιωματικοί, αντίσταση, κομμουνισμός…). Δεν σηματοδοτεί τίποτε το γεγονός πως εμφανίζεται ( η ανάρτηση) μέρα σαν και τη σημερινή

Ο γιατρός Γρηγοριάδης, πρώην Δήμαρχος Ηρακλείου

 

 

Ο Γρηγοριάδης είναι ο μόνος γνωστός αξιωματικός προελεύσεως μεταπολεμικά παραγωγικής σχολής στελεχών των ΕΔ (της Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων Θεσσαλονίκης- ΣΑΣ) που εντάχθηκε σε κομμουνιστική οργάνωση, συνελήφθη για την δραστηριότητά του στα πλαίσια αυτής της οργάνωσης στη διάρκεια της δικτατορίας, και δικάστηκε γι’ αυτό. Στη μεταπολίτευση ασχολήθηκε με την πολιτική και διετέλεσε Δήμαρχος Ηρακλείου Αττικής. Η ιδιότητα του γιατρού επισκίασε αυτήν του στρατιωτικού. (Η περίπτωση του Κ. Σειρηνίδη είναι διαφορετική και παρά την πίεση του γράφοντος, αρνήθηκε να καταγραφεί συζήτηση που διεξήχθη σπίτι του, επικαλούμενος ιδεολογικούς λόγους ως Αναρχικός, όπως δήλωσε. Εν τούτοις κάποια  στοιχεία που σχετίζονται με τη δικτατορία αλλά και με το ΚΚΕ παρατίθενται έστω σε υποσημείωση.[1])

Ηράκλειο 12 Νοεμβρίου 2003

-. Με τον γιατρό Γιώργο Γρηγοριάδη τέως δήμαρχο Ηρακλείου, απόστρατο υποναύαρχο του πολεμικού ναυτικού τάξης εξόδου 1959 από τη ΣΑΣ Θεσσαλονίκης. Στο σπίτι του στο Ηράκλειο. Ήδη μου είπες ότι έχεις μια ιδιότυπη ιστορία και αναφέρθηκες μόλις στην μητέρα σου. Πες μου λοιπόν με δύο λόγια αυτή την ιστορία της οικογενείας σου.

Γ. Θα σου πω για αυτό, θα σου πω. Ο πατέρας μου γεννήθηκε στη Δράμα σε μια πολύ συντηρητική οικογένεια. Ο πατέρας μου είναι απότακτος του …, όχι απότακτος, κυνηγημένος το ’35 Βενιζελικός. Κυνηγημένος το ’35 γύρισε από την Θεσσαλονίκη που ήταν με τα πόδια στη Δράμα όταν τον διώξανε από εκεί. Ένας άνθρωπος προοδευτικός που χάλασε, θα έλεγα, στον εμφύλιο πόλεμο. Δηλαδή στο μετεμφυλιακό κράτος ο πατέρας μου βρέθηκε ακροδεξιός. Δεξιός έως βασιλικός. Είμαστε μια οικογένεια φεουδαρχική, ήτανε ο φεουδάρχης της περιοχής στη Δράμα. Είχε κάπου 27.000 στρέμματα για να καταλάβεις, φεουδάρχης …

-. Άρα γιατρέ έχουμε μια οικογένεια δεξιά έως ακροδεξιά …

Γ. Βασιλική. Η μητέρα μου ήταν πρόεδρος της φανέλας του στρατιώτη στη Δράμα. Δηλαδή όλα μέσω θα έλεγα της Κ.Υ.Π. για να καταλάβεις. Ήτανε υποψήφια του Μαρκεζίνη στις εκλογές. Ο Μαρκεζίνης ήτανε τότε προοδευτικός, στις εκλογές το ’55 ή το ’56 δεν θυμάμαι. Ο πατέρας μου δεν ανακατευόταν με τα πολιτικά, όμως η μάνα μου ήτανε και δηλωμένο στέλεχος της ακροδεξιάς. Πήγε στη κηδεία τής Φρειδερίκης, στο γάμο του Παύλου του εγγονού, της στέλνανε οι βασιλικές οργανώσεις όλο το υλικό που είχαν, γιατί ήτανε σταθερό στέλεχος των βασιλικών, όλοι οι απανταχού παρόντες. Και έχει πλάκα όταν την πάω για να ψηφίσει, ξέρουν τι ψηφίζω εγώ και ξέρουν η μάνα μου επίσης τι ψηφίζει παντού και έχει πλάκα που την πάω εγώ να ψηφίσει κάθε τόσο.

-. Έτσι γιατρέ μου δίνεις το δικαίωμα, να ρωτήσω, τι ψηφίζεις έκτοτε; Αφ’ ότου συνειδητοποίησες και άρχιζες να βάζεις το χέρι στην κάλπη.

Γ. Επί δικτατορίας δεν είχαμε ψηφίσει τίποτα όπως θυμάσαι. Δηλαδή τι να ψηφίσουμε; Παρά μονάχα σταλμένοι από τον στρατό να ψηφίσουμε … Όταν ήμουνα μαθητής, ψήφισα τη μάνα μου γιατί ήταν υποψήφια. Και ψήφισα το ’55 – ’56 Μαρκεζίνη επειδή είχα τη μάνα μου υποψήφια του Μαρκεζίνη. Στα στρατό συνέβη το πρώτο και αξίζει τον κόπο να σου το πω γιατί πιθανώς θα φωτίσει τον τρόπο που {ασπάζομαι}… καταρχάς την Μαρξιστική ιδεολογία.

-. Σχολή ιατρικής προφανώς.

Γ. Στρατιωτική ιατρική σχολή Θεσσαλονίκης. Με παρέπεμψαν στα 20 μου χρόνια και δικάστηκα ως άθεος, στρατοδικείο αυτό … πειθαρχικό συμβούλιο στη στρατιωτική ιατρική σχολή … Ευτυχώς φύλαξα το παραπεμπτικό και είναι άξιο λόγου γιατί θα γελάσεις πάρα πολύ άμα διαβάσεις τι γράφει μέσα αυτός που με ανάκρινε για να με παραπέμψει. Πέρασα λοιπόν στα 20 μου χρόνια από το πειθαρχικό συμβούλιο της σχολής με το ερώτημα της απολύσεως, έλεγε εκεί. Γιατί ήμουνα άθεος. Έβαλα παύλα εκεί που λέει θρήσκευμα στο πανεπιστημιακό δελτίο που μας δίνουν να συμπληρώσουμε. Μας δίνανε ένα πανεπιστημιακό δελτίο σε μια εποχή δύσκολη, ’55 – ’56, ακόμη μετεμφυλιακό κράτος. Εγώ έβαλα παύλα εκεί που λέει ΄΄θρήσκευμα΄΄ για να καταλάβεις. Είχα αντιληφθεί ότι δεν υπάρχουν Θεοί και επειδή δεν ήθελα να γράφω … έβαλα παύλα εκεί που λέει θρήσκευμα. Έχω στη διάθεση σου το κείμενο της παραπομπής μου. Αξίζει το κόπο να το μελετήσεις και να δεις με ποιον τρόπο λειτουργούσε τότε το μετεμφυλιακό κράτος.

-. Στην στρατιωτική ιατρική ποια ήταν τα μηνύματα που πήρες και τι σου έμεινε όταν βγήκες γιατρός πλέον, αξιωματικός;

Γ. Τα μηνύματα που πήρα μου φαίνεται ότι ήταν ότι υπάρχει ένα κράτος που βολεύει εμάς τους προνομιούχους. Είμασταν εμείς οι προνομιούχοι, η δεξιά. Γιατί φυσικά με όποιον μίλησα σε εκείνο το μέρος, μου έλεγε ότι μόνο η δεξιά είναι η εθνική παράταξη. Ήμουνα εθνικόφρων με την έννοια του … Θα θυμάσαι την έννοια του εθνικόφρονα βέβαια, όπως αυτή είχε δοθεί από τα πάντα πια, από την πραγματικότητα, από τα βιβλία, από τα δελτία της ασφάλειας και τα λοιπά. Ήμουνα ο σούπερ εθνικόφρων, υπέρ εθνικόφρων.

-. Πως συμβιβάζεται να είσαι άθεος εθνικόφρων;

Γ. Συμβιβάζεται. Γύρω στα είκοσί μου ανακάλυψα ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να έχουμε Θεούς και ότι ομοίως, δεν πήγαινε καλά με την εθνικοφροσύνη. Διάβαζα πάρα πολύ πρέπει να σου πω. Το μεγάλο μου ελάττωμα ήταν ότι διάβαζα και το βλέπεις.[2] Διάβαζα πάρα πολύ. Ότι έντυπο υπήρχε το διάβαζα και αυτό με ώθησε σιγά – σιγά να ανακαλύψω πως δεν υπάρχουν Θεοί. Το δήλωσα ευθαρσώς και αν δεν ήμουνα ο αδιαμφισβήτητος πρώτος φοιτητής του πανεπιστημίου θα με είχανε αποτάξει. Κέρδισα 3 με 2 το στρατοδικείο γιατί πάτησα στο 1ο άρθρο του Συντάγματος που λέει ότι οι Έλληνες έχουν ανεξιθρησκία, έχουν δικαίωμα να έχουν όποια θρησκεία θέλουν και χάρη σε αυτό είπα ότι μπορώ να έχω και να μην έχω και καμία θρησκεία. Αν τις αρνηθεί κανένας όλες μία – μία, μπορεί να μην έχει και καμία στο τέλος. Και έτσι χάρη στο άρθρο 1ο του Συντάγματος δεν με απέταξαν επειδή ήμουνα ο πρώτος φοιτητής και με 3 – 2 κέρδισα, με δύο μήνες φυλακή.

-. Βγαίνεις όμως το 1959 αξιωματικός και είσαι ένας αξιωματικός άθεος αλλά εθνικόφρων;

Γ. Εθνικόφρων ναι. Όπως το λες, έχεις δίκιο. Άθεος αλλά ακόμα εθνικόφρων.

-. Κατατάσσεσαι στο ναυτικό και σταδιοδρομείς κανονικά μέχρι; …

Γ. Κατατάχτηκα στο ναυτικό, στο βασιλικό ναυτικό τώρα, ξέρεις, χαρά, το 1959 δια βασιλικού διατάγματος. Πως και έγινε στο ναυτικό; Πολύ απλό. Τελειώσαμε μονάχα οι πρώτοι μαθητές, και είχαμε δηλώσει όλοι ναυτικό και αεροπορία. Όλη η σχολή δήλωνε ότι θέλει να πάει ναυτικό και αεροπορία. Οι πρώτοι είχανε επιλογές, εγώ ήμουνα πάντα …, είχα μηδέν προσόντα, μηδέν διαγωγή, ήμουνα όλο φυλακισμένος και είχα μηδέν διαγωγή, μηδέν προσόντα … Έπαιρνα πάντα μηδέν αλλά είχα άριστα πανεπιστημιακά και καθώς περάσαμε μόνον εφτά, πήγαμε τέσσερις ναυτικό και τρεις αεροπορία. Δηλαδή το ναυτικό εκείνο τον χρόνο έπαιρνε τέσσερις και η αεροπορία τρεις, έτσι; Ήθελα να πάω στο ναυτικό που πιάνανε οι πρώτοι ενώ ήμουνα τελευταίος από μηδέν – μηδέν. Στη σχολή ήμουνα μέσα στους εφτά που πέρασαν την πρώτη περίοδο.

-. Έχεις τις ποινές που είχες πάρει στη στρατιωτική ιατρική;

Γ. Δεν τις έχω. Όμως περί αυτού μπορούν να μαρτυρήσουν δεκάδες συμμαθητών.

-. Έρχεται η δικτατορία και αποστρατεύεσαι στις 24 Αυγούστου το 1967. Γιατί;

Γ. Για το λόγο ότι είχα δηλώσει πολύ πιο μπροστά ότι είμαι αριστερός, ότι υποστηρίζω τις αρχές του Κ.Κ.Ε. και είμαι ένας των αξιωματικών κρατώντας την ‘Αυγή’.

-. Μπορείς να επαναλάβεις; Δεν το κατάλαβα. Έχουμε μείνει στο ότι βγήκες από τη σχολή, είσαι εθνικόφρων,  άθεος και τον Αύγουστο του ’67 αποστρατεύεσαι διότι προηγουμένως έχεις δηλώσει ότι είσαι κομμουνιστής. Εξήγησε το σε παρακαλώ.

Γ. Στο μεσοδιάστημα, και είναι μεγάλο μεσοδιάστημα γιατί οχτώ χρόνια υπηρέτησα τελικά στο ναυτικό, είχα την ευκαιρία να κάνω πολλά πράγματα. Πρώτα από όλα να πάω στην Αμερική. Εκεί τα πράγματα άλλαξαν πολύ. Είδα από κοντά μια κοινωνία δομημένη, το 1962 πήγα στην Αμερική. Με έστειλε το ναυτικό στην Αμερική για να παραλάβουμε …, ήμουν σούπερ εθνικόφρονας και δεν υπήρχε ο φόβος να με εμποδίσουν από το να πάω στην Αμερική για να παραλάβουμε πλοίο. Παραλάβαμε το ‘Θύελλα’. Ήμουνα στο ‘Βέλος’ τότε. Υπηρετούσα στο ‘Βέλος’ και με έβαλαν να παραλάβουμε το ‘Θύελλα’. Είχα την τύχη να συναντήσω έναν λαμπρό αξιωματικό εκεί τον Κονοφάο, ένας λαμπρός αξιωματικός Δημήτρης Κονοφάος και τον Παππά ύπαρχο. Παππά και Κονοφάο, τους δύο λαμπρούς ανθρώπους της ζωής μου με τους οποίους συνδέθηκα μετά και στη δικτατορία … Έτυχε, λέω, πως τα φέρνει η ζωή καμιά φορά. Έτυχε. Όμως εγώ στην Αμερική άρχισα να αλλάζω. Δηλαδή άρχισα …, διάβαζα πολύ πάντα και διάβαζα ότι μπορείς να φανταστείς. Στην Αμερική όμως είχε μια εφαρμοσμένη κοινωνία επιτυχίας. Κοινωνία αφθονίας, κοινωνία καταναλωτική, κοινωνία καπιταλιστική, τον έβλεπα τον καπιταλισμό και είδα ξαφνικά ότι αυτή η κοινωνία δεν είναι ευτυχισμένη. Έμαθα ξαφνικά, συνειδητοποίησα … δεν ήμουνα από αυτούς, ότι αυτές οι κοινωνίες …, δεν είναι ο καπιταλισμός που (πίστευα διαφορετικά επειδή έτσι γεννήθηκα, έτσι μεγάλωσα εννοώ), δεν οδηγούσε πουθενά. Δεν είχε καμιά προοπτική ευτυχίας για το ανθρώπινο είδος. Πρέπει να σου πω ότι ήμουνα πάντα με το ανθρώπινο είδος, με το ανθρώπινο γένος ήμουνα πάντα σαν ένα τμήμα …, δεν ενδιαφερόμουνα για μένα προσωπικά, όσο για το τι είχανε οι άνθρωποι γύρω μου. Στην Αμερική λοιπόν διάβασα για πρώτη φορά, μη σου φανεί παράξενο, ένα βιβλίο που καταπολεμούσε τον κομμουνισμό. The (…) έγινε και ταινία αργότερα με τον Γκάρυ Κούπερ, The (…), ΄΄Ο Ιδιοφυής΄΄ θα λέγαμε. Που εξηγούσε με πιο τρόπο οι ιδιοφυείς άνθρωποι καταπιέζονται στα κομμουνιστικά καθεστώτα… περίπου. Αυτό ήτανε έναυσμα για να πω «Για στάσου. Είναι δυνατόν να είναι τόσο στραβοί οι Αμερικάνοι με τους εαυτούς τους που να μην βλέπουν το ουσιώδες; Ότι αυτή η κοινωνία δεν είναι ευτυχισμένη;»

-. Είπες σε μια στιγμή Γιώργο, ότι έμπαινες στα λεωφορεία των αξιωματικών …

Γ. Με την ‘Αυγή’.

-. … με την ‘Αυγή’ και δηλώνοντας ότι είσαι κομμουνιστής. Πότε έγινε αυτό;

Γ. Δεν χρειάζεται να το δηλώσω. Στις κουβέντες που κάναμε με τον Βαρούχα, θυμάμαι τον Βαρούχα να μου λέει «Καλά ρε, είναι δυνατόν να θέλεις να υπηρετήσεις στο ναυτικό και να είσαι κομμουνιστής;», «Μα γιατί να μην είμαι; Δεν είναι νόμιμη η ιδιότητα η κομμουνιστική; Δεν είναι νόμιμο το κομμουνιστικό; …» Δηλαδή δεν ήταν ακόμα. Ήμουνα κομμουνιστής ιδεολογικά.

-. Πότε γινόντουσαν αυτά;

Γ. Το ’63 – ’64 που ήμουνα στο ναυτικό νοσοκομείο του Πειραιά. Θυμάμαι ότι ήτανε πολύ γνωστό, οι αξιωματικοί με ξέρανε πια όλοι, ξέρανε … Αλλά ήταν η εποχή δύσκολη, όπου φαινότανε ότι κάτι αλλάζει στην πολιτική του τόπου μετά το ’63, θυμάσαι μετά τις διαστάσεις (…). Και φοβότανε πιστεύω ότι ΄΄για να τα λέει αυτός έτσι, για να μπορεί να λέει αυτός καθαρά…΄΄, εγώ τα έλεγα αθώα, καθαρά, γιατί ήμουνα πάντα καθαρός από μικρό παιδί. Επειδή δεν θα ανεχόμουνα να βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και να λέει άλλα από αυτά που λέει κάθε μέρα

-. Ποια ήτανε η αιτιολογία της αποστρατείας σου; Τον Αύγουστο του ’67.

Γ. Είναι αστείο. Ήτανε ο Κονοφάος τότε, με ήξερε ο Κονοφάος από την Αμερική. Ο Κονοφάος ήτανε στο γραφείο του αρμόδιου που πήγα να τον αποχαιρετήσω στο Γ.Ε.Ν. και μου λέει «Καλά ρε γιατί σε αποστρατεύσανε; Γιατί σε αποστρατεύουνε εσένα, αξιωματικό τέτοιας ποιότητας; …» που πίστευε ο Κονοφάος. Το είπε και στο δικαστήριο ο Κονοφάος αυτό. «Πως γίνεται να αποστρατεύουν έναν αξιωματικό τέτοιας ποιότητας;» Του λέω «Προφανώς επειδή είμαι κομμουνιστής, αριστερός. Και είναι δεδομένο ότι είμαι αριστερός.» Λέει «Καλά και …» τα έχασε ο Κονοφάος. «Α έτσι …» Ο Κονοφάος βασιλικός βέβαια, «Α έτσι. Δεν το φανταζόμουνα. Δεν το είχα φανταστεί ποτέ.» Το λέω γιατί ο Κονοφάος που έτυχε να με ξέρει από μικρό, με είδε στο ναυτικό, με είδε στην Αμερική στο ναυτικό, έτυχε να ζήσουμε μαζί στο ναυτικό, ζήσαμε ώρες, μέρες για να παραλάβουμε ολόκληρο πλοίο, είχε δει από κοντά αυτή την μεταστροφή μου. Τους έκανα θεωρεία στο καρέ των αξιωματικών, τους εξηγούσα για ποιο λόγο, στοιχειώδη Μαρξιστική θεωρεία, για ποιο λόγο οι τάξεις έχουν να παίξουν ρόλο στην ιστορία, για ποιο λόγο η ιστορία δεν είναι μοναχά συνοθύλευμα κάποιων προσωπικών αποφάσεων αλλά είναι …

-. Ένα λεπτό. Ένα λεπτό Γιώργο. Τώρα δα είπες ότι στο καρέ ενός πολεμικού πλοίου, θα μου πεις ποιο χρόνο έκανες ανάλυση στοιχειώδους Μαρξιστικής θεωρίας;

Γ. Ναι.

-. Πριν την δικτατορία. Ποιο ήταν το πλοίο, πότε έγινε αυτό και πως δεν σε είχαν πιάσει από τότε;

Γ. Φαντάζομαι ότι δεν με είχαν πιάσει για το λόγο ότι ήτανε ευρύνους, πραγματικά ευρύνους ο Κονοφάος, άντρας, λεβέντης και ευρύνους ο Κονοφάος. Οπότε έχουμε τεράστια λειτουργική διαφορά οι δυο μας, αλλά ήταν άντρας ο άνθρωπος και θα εξηγήσω παρακάτω γιατί. Ο ευρύνους Κονοφάος και (…) και δεν τολμούσανε, και ο Παππάς ύπαρχος, πρόσεξε συγκυρία. Άνθρωποι δηλαδή που από μέσα τους λειτουργούσανε δημοκρατικά ανεξάρτητα από το μετεμφυλιακό κράτος το οποίο υπηρετούσανε. Λειτουργούσανε δημοκρατικά. Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι άκουγαν έναν αξιωματικό που δεν φαινόταν βλάκας, να έχει στοιχεία και να τεκμηριώνει απόψεις που αφορούσαν ό,τι μπορείς να φανταστείς, κοσμολογία, θεωρεία μαθηματικών, θεωρεία του κράτους, Λένιν με λεπτομέρειες, άκουγαν κάποιον να τεκμηριώνει στοιχεία κοινωνικά, το πώς δομείται μια κοινωνία και πως εξελίσσεται.

-. Δεν γνώριζες, δεν είχες υπ’ όψιν σου ότι λειτουργούσαν και προδικτατορικά υπηρεσίες οι οποίες … και δίκτυα ασφαλείας τα οποία ήταν αρμόδια να ξέρουν τι είναι οι αξιωματικοί, τι είναι τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων;

Γ. Ήμουνα Α.Γ.Ε.Π. ο ίδιος, ήμουνα Αξιωματικός Γραφείου Ελέγχου Πληροφοριών, Α.Γ.Ε.Π.[3] Δηλαδή με είχαν βάλει Α.Γ.Ε.Π. και έγραφα για να καταλάβεις για τον αδερφό του Λυμπέρη του Χρήστου που υπηρετούσε τότε, έγραφα ό,τι μου λέγανε οι δύο χαφιέδες που είχε το πλοίο. Το πλοίο ‘Θύελλα’ είχε δύο χαφιέδες, ερχόντουσαν λοιπόν οι δύο χαφιεδούλες και μου λέγανε «Αυτός βγήκε έξω και διάβαζε ‘Νέα’.» Έλεγα «Και τι έχουν τα ‘Νέα’;» ρωτούσα εγώ. Περίεργο ας πούμε. Λέω πως διάολο θα εξελιχτούν στην Ελλάδα τα πράγματα. Και τι έχουν τα ‘Νέα’;

-. Για ποιον σου τα έλεγαν αυτά;

Γ. Νεαρός ναύτης Λυμπέρης που υπηρετούσε στο πλοίο ‘Θύελλα’, αδερφός του Χρήστου του Λυμπέρη, του γνωστού αργότερα Χρήστου Λυμπέρη.

-. Δεν κατάλαβα γιατρέ. Είπες ότι ο αδερφός του Λυμπέρη ήταν χαφιές δικός σου ως Α.Γ.Ε.Π. στο πλοίο και ερχόταν και κάρφωνε άλλους αξιωματικούς; Τι είπες;

Γ. Αντιθέτως είπα ότι μου κάρφωσαν τον Λυμπέρη τον αδερφό του αργότερα Α/Γ.Ε.Ν. Χρήστου Λυμπέρη του λαμπρού αξιωματικού, υπηρετούσε κατά σύμπτωση ως ναύτης στο πλοίο ‘Θύελλα’ όπου εγώ ήμουνα Α.Γ.Ε.Π.. Και ερχότανε δύο χαφιεδάκια, δεν θυμάμαι το όνομα τους, ασήμαντοι άνθρωποι, ερχόταν και μου καρφώνανε τι γινόταν μέσα στο πλοίο. Χαζές αναφορές σε έναν χαζό μηχανισμό που λειτουργούσε. Και μου κάρφωναν τον Λυμπέρη για να καταλάβεις. Και έλεγα «Τι έχει ο Λυμπέρης;» «Διάβαζε ‘Νέα’.» μου έλεγαν. «Αναγίγνωσκε ροζ τύπο.» Άκου ροζ τύπος ! Το έγραψα και εγώ γιατί μου φάνηκε πολύ αστείο, το έγραψα στην αναφορά μου τότε ως Α.Γ.Ε.Π. ότι «Μου δηλώνουν οι τάδε ότι τον τσάκωσαν να αναγιγνώσκει ροζ τύπο, τα ‘Νέα’.[4]» Τα ‘Νέα’!

-. Φτάνουμε στο 1967, γίνεται η δικτατορία …

Γ. Μη φτάσουμε γιατί είναι πολύ σημαντικό να σου πω ενδιαμέσως.

-. Να μου πεις. Ναι.

Γ. Γυρνάμε το ’63 στην Ελλάδα με το ‘Θύελλα’. Γιατρός εγώ. Εγώ πια πεπεισμένος ότι η κοινωνία πρέπει να αλλάξει, διαβάζω ότι μπορείς να φανταστείς, ότι υπάρχει στην αγορά Μαρξιστικό βιβλίο το παίρνω από την αρχή μέχρι το τέλος. Με την μανία που είχα με τα βιβλία και είμαι και γρήγορος αναγνώστης. Μου προσημειώθηκε πάρα πολύ γρήγορα μια άποψη για τον κόσμο και την κοινωνία όπως έχει φτιαχτεί. Ο λαμπρός Μαρξ βέβαια, η σπουδαία θεωρεία του, η αξεπέραστη θεωρεία του είναι ένα πράγμα που και τώρα στο λέω ύστερα από την πολύ μεγάλη αμφισβήτηση που έχουμε όλοι για τον Μαρξ …

-. Πες μου για τότε τι πίστευες γιατρέ. Για τότε.

Γ. Πίστευα σταθερά ότι εδώ είναι το κλειδί της επιτυχίας του ανθρώπου. Ότι εδώ πια είναι σίγουρα το κλειδί της επιτυχίας του ανθρώπου.

-. Γίνεσαι λοιπόν συνειδητός Μαρξιστής.

Γ. Ακριβώς. Ιδεολογικά λοιπόν. Δεν ήμουνα κομμουνιστής οργανωμένος πουθενά αλλά ήμουνα συνειδητός Μαρξιστής. Και το υπεράσπιζα φωναχτά. Στο ερώτημα σου τώρα, για να σου απαντήσω στο ερώτημα σου ‘Καλά δεν ήξερες ότι υπάρχει Κ.Υ.Π.;’ Τι Κ.Υ.Π. υπήρχανε και ΣΙΠ και όλα αυτά; Όταν εγώ ήμουνα Α.Γ.Ε.Π., εγώ με την αμφισβήτησή μου δηλωμένη παντού, ακουγόταν σε όλο το ναυτικό. Που φοβόταν το ναυτικό αυτή την πορεία, την λέγανε «Στα τρία είναι, μήπως και αυτός τα έχει καλά με τους Παπανδρέου και έρθουν στην εξουσία αύριο;» Φοβόταν προφανώς όλες αυτές τις …  που έχουν οι αξιωματικοί, το περιορισμένο μυαλό τους, που πάρα πολλοί από αυτούς ήταν απόφοιτοι κάποιας σχολής άσχετης, έχουν βγάλει μια σχολή και δεν ήταν τίποτα ποτέ, όλοι αυτοί οι άνθρωποι πιστεύανε ότι «Αυτός θα έχει κάποιες πλάτες για να τα λέει αυτά.» ή δεν ξέρω τι άλλο πιστεύανε. Ούτε μπήκα ποτέ στον κόπο να σκεφτώ τι μπορεί να σκέφτεται το σκοτισμένο μυαλό τους, αλλά πάντως δεν ήταν οι άνθρωποι που θα μπορούσαν να με κρίνουν και το κυριότερο που θα μπορούσα να το υπολογίζω εγώ. Στο ερώτημα σου λοιπόν ‘Δεν σκεφτόσουν ότι υπήρχε ο πίσω;’ Δεν σκεφτόμουν ούτε μπορώ να πω ότι υπήρχε τίποτα από πίσω. Τους είχα γραμμένους [5].

-. Θεωρείς τη μεγάλη πλειοψηφία των αξιωματικών της εποχής που αναφέρεσαι, δηλαδή μετά το ’60, τη θεωρείς χαμηλού επιπέδου κουλτούρας. Και γιατί;

Γ. Ο αδερφός μου υπήρξε αξιωματικός όπως ξέρεις, και αξιωματικός που εξέτισε όλη την καριέρα του κανονικά, δημοκρατικών πεποιθήσεων ο άνθρωπος, από την δική μου καταγωγή για να καταλάβεις. Που δεν έκανε καμιά Μαρξιστική παρέκκλιση, παρέμεινε εκεί που ήμασταν εμείς. Εθνικόφρων και παρέμεινε εθνικόφρων και δεν μπορώ να τον αδικήσω, γιατί ουδέποτε συμμετείχε σε τίποτα. Ένας ήσυχος άνθρωπος. Αυτοί οι ήσυχοι άνθρωποι ήταν επικίνδυνοι ως αξιωματικοί, γιατί ήταν ήσυχοι άνθρωποι σε μία εποχή που δεν ήταν ήσυχη. Ήταν ήσυχοι άνθρωποι σε μία εποχή που έβραζε ήδη για μεγάλες αλλαγές στην χώρα μας και όχι μόνο. Ήταν ήσυχοι άνθρωποι σε έναν αιώνα που έπρεπε να γίνουν αλλαγές, δραματικές αλλαγές σε όλον τον κόσμο.

-. Γιώργο σε ρώτησα εάν θεωρούσες χαμηλού επιπέδου κουλτούρας …

Γ. Σου απάντησα αλλά δεν το κατάλαβες.

-. … τη δεκαετία του ’60.

Γ. Σου απάντησα και δεν το κατάλαβες. Οι αξιωματικοί λοιπόν, ο αδερφός μου σου είπα για να καταλάβεις, χρησιμοποίησα τον αγαπημένο μου αδερφό για παράδειγμα για να καταλάβεις. Ο αδερφός μου και οι υπόλοιποι αξιωματικοί του πολεμικού ναυτικού που ήταν οπωσδήποτε σκάλες, κλίμακες πάνω από …

-. Μια παρένθεση Γιώργο. Εξακολουθείς να είσαι αριστερός και Μαρξιστής;

Γ. Βέβαια. Εξακολουθώ να είμαι αριστερός και Μαρξιστής, μαχόμενος μάλιστα σταθερά όταν είμαι δήμαρχος. Όταν δεν είμαι δήμαρχος, κάθε φορά που δεν είμαι δήμαρχος, είμαι υποψήφιος βουλευτής.

-. Πάμε στο ’67. 1967.

Γ. Να τελειώσω την παρένθεση που σου άνοιξα για να καταλάβεις την μεταστροφή. Σε όλο αυτό το διάστημα το δύσκολο, το κρίσιμο μέχρι το ’65, υπήρχε ο φόβος σε όλους τους άλλους φαντάζομαι … Και το είπα χαμηλού επιπέδου με την έννοια ότι δεν ήταν υποψιασμένοι για το τι συμβαίνει γύρω τους. Δεν είχαν διαβάσει επαρκώς. Και του ναυτικού ήταν καλό επίπεδο. Δηλαδή σε ότι συνάντησα στο στρατό ή συναντούσα παντού αλλού, το ναυτικό ήταν υψηλότατου επιπέδου επειδή είχε να αντιμετωπίσει τον Ιατρίδη στη Μέση Ανατολή ή είχε αντιμετωπίσει τον Λάσκο το ’35, είχε αντιμετωπίσει δηλαδή ανθρώπους με αξία και σε κινήματα που άξιζαν τον κόπο και το ναυτικό είχε ανοίξει ορίζοντες, είχε αλλιώτικους ορίζοντες. Οι αξιωματικοί του ναυτικού καλύτερα από όλους τους άλλους ήταν κάτω από το μέτριο από άποψη κοινωνική αν τους συνδέσεις με την υπόλοιπη κοινωνία. Αν δεις το ερώτημα σφαιρικά …

-. Για να το ολοκληρώσουμε λοιπόν το ερώτημα. Συνάντησες εκείνα τα χρόνια άλλους σαν και σένα προβληματιζόμενους και Μαρξιστές;

Γ. Μαρξιστές όχι. Ήταν ένας προβληματιζόμενος που συνάντησα όμως εκείνα τα χρόνια πριν την δικτατορία, ήταν ο Στεφανουδάκης δημοκρατικός αξιωματικός από την Κρήτη, που ήταν υποψιασμένος. Ο Στεφανουδάκης διώχτηκε αργότερα, ο Γιώργης ακτινολόγος γιατρός. Αυτόν τον υποψιασμένο συνάντησα, άλλους υποψιασμένους …, όπου έλεγα … Γιατί εγώ μιλούσα κάθε μέρα στο στρατό, στο λεωφορείο, στο νοσοκομείο όπου έλεγα ότι έλεγα και υπήρχε ένας αντίλογος. «Μα είναι δυνατόν να τα λες στα σοβαρά εσύ αυτά ένας τέτοιος άνθρωπος;» Θα σου εξηγήσω εκείνον τον καιρό την ατμόσφαιρα για να καταλάβεις πως ένας Μαρξιστής επιβίωσε, όπως επιβίωσα ως άθεος όλα τα χρόνια. Είχα δηλώσει ότι «Είμαι άντρας παιδαράς και κάντε ότι καταλαβαίνετε.» Ίσως με το νταηλίκι του ανθρώπου που είχε μεγαλώσει στη δεξιά, που ήξερε ότι είναι απρόσβλητος λόγω της ιδιότητας του αυτής και που μετά απέταξε την ιδιότητα αυτή και είπε «Δε πας στο διάολο, εγώ θα τα βγάλω πέρα μοναχός μου.» Το λέει και η ιστορία. Πράξη, τιμή και υπόληψη που λέει και ο Καβάφης.

-. Το ότι ήσουνα και γιατρός δεν σου έδινε και ένα επιπλέον πλεονέκτημα σε σύγκριση με τους άλλους;

Γ. Φαντάζομαι ναι. Δηλαδή υποθέτω ότι είχα την αίσθηση πάντα ότι μπορώ να στηριχτώ στον εαυτό μου και όχι σε έναν μισθό του βασιλικού ναυτικού. Ναι έχεις δίκιο. Χωρίς αμφιβολία έπαιξε.

-. Αποστρατεύεσαι Αύγουστο του 1967 με αιτιολογία ότι είσαι αριστερός ή κάτι τέτοιο.

Γ. Όχι τίποτα από όλα αυτά. Με αιτιολογία ότι είχα πάρει, νταής όπως πάντα, δεν ήμουνα καθόλου πειθαρχικός και είχα προκαλέσει την μήνη κάποιων … Ήμουνα ασύγκριτος γραμματέας της Α.Ν.Υ.Ε., της Ανωτάτης Ναυτικής Υγειονομικής Επιτροπής. Δεν μπορούσαν να ξεκολλήσουν από εμένα, μόνο εγώ μπορούσα να τα κάνω αυτά όλα, δεν υπήρχε κανένας που να ξέρει δηλαδή. Και επειδή τα έβαζα με τον πρόεδρο πάντα, αυτός ο πρόεδρος, ο Αναστασιάδης, λοξός τότε, μου έκανε ένα φύλλο ποιότητας που λέει προάγεται κατά αρχαιότητα, ένα φύλλο (όλα τα υπόλοιπα ήταν κατ’ επιλογή), μου έκανε ένα κατ’ αρχαιότητα και πάτησαν σε αυτό για να πουν ότι έχω μειωμένα προσόντα. Επειδή είχα προαχθεί κατ’ αρχαιότητα στο τελευταίο φύλλο ποιότητας. Πιθανώς έχοντας ακούσει και τις συνομιλίες μου, με έκρινε κατ’ αρχαιότητα προακτέο στις τελευταίες πριν το ’67 κρίσεις αξιωματικών. Και αυτό χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή. Πήγα λοιπόν στον Κονοφάο και του είπα …, μου είπε «Ρε γιατρέ για όνομα του Θεού. Για μια κατ’ αρχαιότητα φεύγεις;» Του λέω «Όχι δεν φεύγω για αυτό. Φεύγω γιατί ξέρεις πολύ καλά ότι είμαι αλλιώτικος.»

-. Συλλαμβάνεσαι 20 Οκτωβρίου ’71.

Γ. Ακριβώς.

-. Από το 1967 μέχρι το 1971 τι συμβαίνει και σε συλλαμβάνουν με το Κ.Κ.Ε. εσωτερικού;

Γ. Με το Κ.Κ.Ε. εσωτερικού, ναι. Να σου πω τι συμβαίνει. Οργανώνομαι αμέσως στο Πατριωτικό Μέτωπο. Δεν ήξερα τα ακόλουθα ακόμα, ούτε ήξερα ότι θα πλησιάσουμε κομμουνιστικό κόμμα, δεν ήξερα …, δεν είχα … Εγώ ήμουνα ο ιδεολόγος Μαρξιστής που ήθελε να αλλάξει την κοινωνία. Δεν ενδιαφερόμουνα εγώ από πουθενά, μόλις με απέταξαν όμως είπα ότι εδώ υπάρχει ένα περιθώριο, δηλαδή …

-. Σε αποστράτευσαν δεν σε απέταξαν.

Γ. Με αποστράτευσαν ναι. Έχεις δίκιο. Μετά αναγνωρίστηκε ως απόταξη αυτό, νομικά αναγνωρίστηκε ως απόταξη αυτό όταν με επανέφεραν.[6] Με αποστράτευσαν φυσικά λόγω της ιδεολογίας μου που ήταν δεδομένη και γνωστή.

-. Πότε οργανώνεσαι στο ΠΑΜ.; Ποιος σε οργάνωσε;

Γ. Στο Πατριωτικό Μέτωπο οργανώνομαι από ξαδέρφη μου, οργανώνομαι από την Καλλισθένη Σμπαρούνη ξαδέρφη μου, (είμαι ανιψιός του Σμπαρούνη του μεγάλου γιατρού), τη γυναίκα του αδερφού του πατέρα μου και οργανώνομαι στο Πατριωτικό Μέτωπο από την Καλλισθένη Σμπαρούνη- Κύρκου, τη γυναίκα του Κύρκου του Λεωνίδα. Ο Κύρκος πολιτευτής της δεξιάς του Βενιζέλου, ο Μιχάλης ο Κύρκος και είχε γιο καταδικασμένο εις θάνατον ως αριστερό και αυτός πολύ αργότερα γνωστός πολιτευτής της αριστεράς, Λεωνίδα Κύρκο. Ήμουνα όλη την ημέρα στο σπίτι της θείας μου της Μαρίκας της Σμπαρούνη μαζί με την ξαδέρφη μου την Καλλισθένη την Σμπαρούνη. Την αγαπούσα πολύ και είχαμε τις ίδιες απόψεις. Μου είπε «Γιώργο πρέπει να οργανωθείς πια.»

-. Ποια ήταν η δραστηριότητα σου στα πλαίσια του ΠΑΜ., εσύ ένας απόστρατος γιατρός αξιωματικός του ναυτικού; Τι έκανες;

Γ. Ότι πληροφορίες συνέλεγε το ΠΑΜ., το τότε ΠΑΜ. δεν υπήρχε ακόμα …, δεν είχε γίνει η διάσπαση το ’68. Ότι πληροφορίες μάζευε το ΠΑΜ. τις διαβίβαζα στο εξωτερικό και αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς μου ήτανε το κλείσιμο της πόρτας του Σημίτη στο ότι μας πέταξαν, την Ελλάδα, από το Συμβούλιο της Ευρώπης, έστελνα όλα τα βασανιστήρια των παιδιών. Είχα έναν τρόπο, ένα μέσον, μια αεροσυνοδό που με έπαιρνε και συναντούσε τον Φίλιππο τον γιο του Ηλία του Ηλιού, στο Παρίσι. Εγώ είχα το ψευδώνυμο ‘Ιπποκράτης’ τότε, ήμουνα ο ‘Ιπποκράτης’ λόγω ιατρικής ιδιότητας και με το ψευδώνυμο ‘Ιπποκράτης’ έστελνα όλα τα στοιχεία και πληροφορίες που είχαμε. Στοιχεία, ντοκουμέντα, γραπτά κείμενα, βασανιστήρια, χιλιάδες άνθρωποι βασανίζονταν, τα γράφαμε σε μικρά κομματάκια σαν τσιγαρόχαρτο …, τα είχαμε κάνει μικρά κομματάκια σαν τσιγαρόχαρτο …

-. Ποιοι τα γράφατε;

Γ. Τα γράφανε κάποιοι, μου τα φέρνανε έτοιμα και τα παρέδιδα. Τα παραλάμβανα από την Καλλισθένη Σμπαρούνη Κύρκου, τη γυναίκα του Κύρκου, φυλακισμένος ο Κύρκος τότε, τα παραλάμβανα από την ξαδέρφη μου τα έδινα σε μια αεροσυνοδό η οποία τα πήγαινε στο Παρίσι και τα παρέδιδε στον Φίλιππο Ηλιού, οργανωμένος στο Πατριωτικό Μέτωπο επίσης και Κ.Κ.Ε. εσωτερικού γιος του Ηλία Ηλιού.

-. Θυμάσαι την αεροσυνοδό αυτή πως την λένε;

Γ. Πως δεν θυμάμαι και μπορώ να την πω. Δεν ξέρω αν ασχολείται αυτή τη στιγμή η γυναίκα, λεγόταν Βασιλική, Βίκυ Σμυρλή.

-. Είσαι λοιπόν σε ένα δίκτυο του ΠΑΜ. …

Γ. Δεν είναι στο δίκτυο η Βίκυ. Η Βίκυ είναι αγαπημένη μου φίλη.

-. Εσύ είσαι σε ένα δίκτυο του ΠΑ.Μ., παρουσιάζεις μια δραστηριότητα συγκεκριμένη …

Γ. Ναι, ήμουνα ο μόνος …

-. Τροφοδοτείς το εξωτερικό, τους αντιστασιακούς του εξωτερικού με υλικό το οποίο χρησιμοποιείται …

Γ. Ως πολύγλωσσος, μιλάω τρεις γλώσσες, μπορούσα να μεταφράζω τα κείμενα αυτά από διάφορες πηγές για διάφορους προορισμούς. Τα μεταφράζω τα κείμενα αυτά, ό,τι προέκυπτε από τα βασανιστήρια, τις διηγήσεις τώρα των ταλαιπωρημένων, τα μεταφράζω και τα διαβιβάζω μέσω τις Βίκυς στο γραφείο στο Παρίσι που ήταν ο Πάγκαλος …

-. Να ολοκληρώσω το ερώτημα Γιώργο. Όλοι ξέρουν ότι είσαι ένας απόστρατος του ναυτικού.

Γ. Ναι.

-. Πώς σου εμπιστεύονται τέτοιου είδους αποστολές και όχι όσον αφορά τη δική σου θέση την ιδεολογική, αλλά όσον αφορά την τέως ιδιότητα σου;

Γ. Όλοι ξέρουν ότι έχω Μαρξιστική ιδεολογία και όλοι ξέρουν ότι είμαι αφοσιωμένος στην ιδέα της ανατροπής του καθεστώτος. Πραγματικά στην ανατροπή του καθεστώτος και ότι στοχεύω σε μια κοινωνία Μαρξιστική, σύμφωνα με τον Μαρξ. Που όμως το ’68 ήδη έχουμε δηλώσει εμείς τη διαφωνία μας και πιστεύουμε ότι αυτή θα είναι Σοβιετικού τύπου, ιδιαίτερα κομμουνισμός.

-. Γνωρίζεις ότι δεν έχουμε άλλη περίπτωση μετεμφυλιακά αξιωματικού εν ενεργεία ή απόστρατου, γνωστή περίπτωση αξιωματικού …

Γ. Δεν έχουμε. Δεν υπήρξε.

-. … που να οργανώνεται σε οργάνωση κατευθυνόμενη, καθοδηγούμενη από κομμουνιστικό κόμμα;

Γ. Φαντάζομαι ότι έτσι θα είναι γιατί πρέπει να είσαι ειδικός άνθρωπος για να σε εμπιστεύονται όπως λες. Και εμένα με εμπιστεύονταν όχι μόνο επειδή ήμουνα κοσμογύριστος αλλά επειδή προφανώς είχανε διαγνώσει ότι δεν είμαι προδότης, ότι δεν είμαι βαλτός, δεν είμαι όλα αυτά που θα μπορούσα να ήμουν στην εποχή μας προφανώς.

-. Από το ΠΑΜ. περνάς στο Κ.Κ.Ε. εσωτερικού.

Γ. Αμέσως μετά τη διάσπαση του ’68. Παίρνω μέρος ενεργό εκεί, γιατί έστελνα τότε με μια σειρά μηχανισμών που είχα αναπτύξει εγώ, είχα αναπτύξει ένα δίκτυο δικό μου από ανθρώπους που ήταν της αριστεράς όμως, τους είχα να μου μεταβιβάζουν βιβλία που τα εξώφυλλα τους ήταν διπλά και μέσα είχε κείμενα τεράστια που τα έστελνα επίσης στο εξωτερικό, ή στο Παρθένι ή στο (…), ραδιοφωνάκι στο (…) για να ακούν οι κρατούμενοι, είχα οργανώσει στο μέρος όπου χρειαζόταν γνώσεις και …

-. Ποιους Γιώργο είχες οργανώσει και έστελνες αυτό το υλικό στις εξορίες;

Γ. Ήταν οι αδερφοί Διονύσης και …, δύο τυπογράφοι. Οι οποίοι πήγαν τυπογράφοι για να ξέρουν πολύ καλά τα δεσίματα των βιβλίων. Και μου δένανε στα βιβλία ότι είχα να στείλω, πλούσιο υλικό, πολύ πράγμα. Ήταν έγγραφα πολλά που έπρεπε να πάνε ασφαλισμένα και ήταν μέσα σε εξώφυλλα. Έχω ένα, θα το βρω. Έχω ένα βιβλίο που το εξώφυλλο δεν πρόφτασε να φύγει γιατί με πιάσανε. Δεν πρόφτασε να φύγει και ήτανε για το Παρίσι μου φαίνεται.

-. Θυμάσαι τα ονόματα αυτού του δικτύου;

Γ. Τα ονόματα του δικτύου … Δεν ήταν δίκτυο, εγώ το είχα οργανώσει από τους γνωστούς μου και φίλους, όποιοι με αγαπούσαν έμπαιναν στο δίκτυο. Η Βίκυ η αεροσυνοδός ήταν αγαπημένη φίλη και έμπαινε στο δίκτυο, δεν είχε καμία σχέση με την ιδεολογία ούτε έκανε τίποτα η γυναίκα …

-. Οι τυπογράφοι;

Γ. Οι δύο τυπογράφοι ήταν οι αδερφοί Διονύσιος και …, θα το θυμηθώ δεν είναι δύσκολο καθόλου. Έχει και τυπογραφείο ο ένας, ο άλλος έχει τυπογραφείο εκεί στα Εξάρχεια που ήταν το στέκι μας, στα Εξάρχεια έμενα και εγώ τότε στην δικτατορία. Στα Εξάρχεια ήταν και οι τυπογράφοι, τους γνώρισα εκεί. Αδερφοί Αναστόπουλοι. Αναστόπουλος Διονύσης και θα θυμηθώ και τον άλλον.

-. Σε συλλαμβάνουν 20 Οκτωβρίου το 1971 ως μέλος του Κ.Κ.Ε. εσωτερικού. Όχι του ΠΑΜ.

Γ. Ως μέλος του Κ.Κ.Ε. εσωτερικού, ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Συλλάβανε όλη την Κεντρική Επιτροπή. Δεν ήξερα αν με συλλάβανε ως Κεντρική Επιτροπή ή ως Γραφείο Πόλης. Δεν ήμουνα στο οργανωτικό Κ.Κ.Ε. εσωτερικού, οργανωμένος σύμφωνα με τα κλασικά πρότυπα των κομμουνιστικών κομμάτων, με μεγάλες διαφορές στα δύο κομμουνιστικά κόμματα γιατί πια είχε γίνει η διάσπαση το ’68 μετά την Τσεχοσλοβακία. Ήταν κάπως διαφορετικά και εγώ ήμουνα στο μεταίχμιο. Ήμουνα δηλαδή εκεί όπου λειτουργούσε η Κεντρική Επιτροπή και η Επιτροπή Πόλης. Δηλαδή ανάμεσα στα δύο έμπαινα εγώ για να μεταβιβάζω αλληλογραφίες που τις πιο πολλές φορές …

-. Αυτό σημαίνει ότι ήσουνα ένα οργανωμένο κομματικό μέλος του Κ.Κ.Ε. εσωτερικού.

Γ. Ακριβώς.

-. Πως εξηγείς το γεγονός ότι η δίκη παίρνει μεγάλη δημοσιότητα;

Γ. Ήταν η εποχή όπου για πρώτη φορά φαινόταν ότι θα δικαζόταν ένα εν λόγω κομμουνιστικό κόμμα. Για πρώτη φορά κομμουνιστές ήρθαν … Και ότι είπα αξίζει τον κόπο να ψάξεις να βρεις την εφημερίδα … Ρώτησε τον Κονοφάο, που ήταν μάρτυρας υπεράσπισης μου. Ο πρόεδρος: «Ποιος είστε;», «Ο Κονοφάος», «Τι απαγγέλλεστε;», «Απότακτος πλοίαρχος του βασιλικού ναυτικού» λέει ο Κονοφάος. Τον διορθώνει ο πρόεδρος «Του πολεμικού ναυτικού.» Ο Κονοφάος λέει «Του βασιλικού ναυτικού.» Ο πρόεδρος λέει «Σας λέω ότι είναι του πολεμικού πια ναυτικού. Είναι το ίδιο.» Του λέει «Αν ήταν το ίδιο δεν θα ήμουν απότακτος ακόμα.» του είπε ο Κονοφάος.

-. Εκτός του Κονοφάου, είχες άλλον αξιωματικό του ναυτικού …

Γ. Στεφανουδάκης Ιωάννης Στεφανουδάκης Γεώργιος πλωτάρχης τότε αντιπλοίαρχος, [7] τώρα θα γίνει ναύαρχος.

-. Γιώργο, πως σε αντιμετώπισαν οι αρχές ασφαλείας του καθεστώτος που σε συλλαμβάνουνε εσένα απόστρατο αξιωματικό σε μια κομμουνιστική οργάνωση, σε ένα κομμουνιστικό Κόμμα;

Γ. Με ρημάξανε στο ξύλο πιστεύοντας ότι θα μιλήσω. Τους είπα από την αρχή «Εγώ δεν θα μιλήσω. Δεν πρόκειται να σας πω τίποτα.» Με σκοτώσανε … Δηλαδή τα σημάδια φαίνονται ακόμα. Με ρημάξανε στο ξύλο, προσπάθησα να σκοτώσω κάποιον από αυτούς γιατί … Εγώ ανύποπτος όπως καθόμουνα και με ανακρίνανε μου χώσανε μια γροθιά και σηκώθηκα αμέσως και έχωσα μια γροθιά και σήκωσα την καρέκλα να σκοτώσω αυτόν που με χτύπησε. Οι οποίοι ήτανε ο Μάλιος και ο Μπάμπαλης. Ήτανε ο Μάλιος και ο Μπάμπαλης. Και ήθελα να τον σκοτώσω επιτόπου εκείνη τη στιγμή. Με χτύπησαν, τους χτύπησα. Αυτό σήμαινε ότι μετά με άρχισαν και με χτυπάγανε εβδομάδες. Ξύπνησα στο νοσοκομείο πια, όπου η γυναίκα μου είχε κινητοποιήσει τον διεθνή Ερυθρό Σταυρό και με βρήκε.

-. Σε βασανίσανε γιατί δεν ήθελες να μιλήσεις ή γιατί ήσουνα αξιωματικός;

Γ. Γιατί τους είπα ότι «Δεν θα σας πω τίποτα. Είναι δική μου υπόθεση και δεν θα σας πω τίποτα παραπάνω. Σας είπα αυτά, αυτά πρέπει να ξέρετε. Αυτά που ξέρετε σας λέω και δεν πρόκειται να σας δώσω κανένα όνομα, δεν πρόκειται να σας πω τίποτα που να χτυπιέστε. Είμαι αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού …», «Μα είσαι (…).», «Είμαι ιδεολόγος αποφασισμένος να ανατρέψω αυτήν την κατάσταση την οποία εσείς υπηρετείτε» Έτσι. Μου βγήκε πάλι το νταηλίκι μου. Από μικρό παιδί, από 20 χρονών είναι το νταηλίκι μου και δεν μπορώ να … δεν ξέρω πως γίνεται. Φαντάζομαι είναι αυτόματο. Κάτσε να στο φέρω, πρέπει να διαβάσεις αυτή την αναφορά.

-. Πως σου φερόντουσαν οι σύντροφοι σου καταρχήν στην οργάνωση μέσα, πριν συλληφθείς, στη φυλακή, γιατί έμεινες 15 μήνες περιμένοντας να δικαστείς, και μετά ο περίγυρος σου, ο φιλικός, ο οικογενειακός αλλά και οι παλιοί σου συνάδερφοι στο ναυτικό;

Γ. Από τους παλιούς μου συναδέρφους στο ναυτικό πρέπει να σου πω ότι είχα μια αναπάντεχη υποστήριξη. Δηλαδή με αγαπούσαν πολύ, ξέρανε καλά τις ιδιαιτερότητες μου ως προσωπικότητα, ως άνθρωπο και οι συμμαθητές μου, ο Μαρτίνος, ο Μαρινόπουλος, δεν είπαν ποτέ κακή κουβέντα για μένα, με περιέργεια λίγο και με ενδιαφέρον ρωτούσαν. Δεν με κατηγόρησαν ποτέ και αυτό μαθεύεται εύκολα. Ήταν καλό έτσι άνθρωποι που μαζί τους υπηρέτησα … Ο Μηναίος αργότερα βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας ουδέποτε είπε κάτι εις βάρος μου. «Ήταν ένας λαμπρός αξιωματικός » έλεγε ο Μηναίος, θυμάμαι και ήταν σημαντικό να το λένε αυτό. Άσε ο Κονοφάος βέβαια τι έλεγε. Θέλω να πω ότι, δεν είχα μια αντιμετώπιση παράξενη. Το οικογενειακό μου περιβάλλον βέβαια, η κόρη μου ρώτησε «Τι είναι κομμουνιστής;» μόλις με συνέλαβαν, μόλις με πήρανε από το σπίτι. Η κόρη μου πήγαινε σχολείο, είχε δηλώσει ότι ΄΄δεν έχουμε Θεό στο σπίτι μας΄΄, εφτά χρονών παιδί τότε, είπε στη δασκάλα της. Πήρε όλες τις εφημερίδες και τις διάβασε στη τουαλέτα και βγήκε έξω και ρώτησε τη μάνα της «Τι είναι κομμουνιστής;» Έτσι πληροφορήθηκε η κόρη μου, τότε έξι χρονών, ότι ο πατέρας της ήταν αυτός που είχανε συλλάβει με αυτήν την κατηγορία. Πρέπει να σου πω λοιπόν ότι το περιβάλλον μου, ήταν ένα περιβάλλον που με λάτρευε. Στο Ηράκλειο έγινα ο ήρωας της πόλης. Αυτός ήταν ο λόγος που με εξέλεγαν συνέχεια μετά ό,τι ήθελα, όπου έβαζα υποψηφιότητα έβγαινα για τον λόγο ότι ήμουνα το ίνδαλμα τους, ο ιερός μύθος με κάποιο τρόπο. Ήμουνα ο πολύ καλός γιατρός, ο γιατρός που έβλεπε τους φτωχούς πάντα και αυτό το έκανα πολύ πιο μπροστά, χωρίς να χρειαστεί να συλληφθώ …

-. Ποιο υπερίσχυε στην εκτίμηση του κόσμου; Η ιδιότητα του γιατρού, του αντιστασιακού ή του αξιωματικού;

Γ. Του γιατρού.

-. Του αντιστασιακού δεν έπαιζε ρόλο;

Γ. Έπαιξε ρόλο μετά. Μετά την σύλληψη μου. Ο κόσμος δεν το ήξερε φυσικά, το κατάλαβε μετά την σύλληψη μου, μετά την απελευθέρωση μου από την φυλακή. Όταν βγήκα από την φυλακή έγινε σεισμός στο Ηράκλειο. Συλλάβανε σαράντα – τριάντα ανθρώπους … Δηλαδή μέχρι που ήρθαν να μου συμπαρασταθούν στο σπίτι μου, έγινε σάλος, έγινα εικόνα στο Ηράκλειο (…), στη πόλη ως εικόνισμα. Είναι απίστευτες στιγμές. Δηλαδή σκέφτομαι ότι αυτός ο λαός με έχει πληρώσει με το παραπάνω αυτά που έχω δώσει εγώ για αυτόν. Πραγματικά μου το έχει πληρώσει με το παραπάνω.

-. Γιατρέ γιατί επεδίωξες να αποκατασταθείς μετά την μεταπολίτευση;

Γ. Δεν επεδίωξα εγώ να αποκατασταθώ. 31 Μαρτίου εξελέγην δήμαρχος Ηρακλείου Αττικής και ο Κονοφάος με έπαιρνε τηλέφωνο κάθε μέρα «Θα εκλεγείς τώρα αύριο ή δεν θα εκλεγείς;», «Μάλλον θα εκλεγώ. Φαίνεται ότι θα εκλεγώ.», «Με την πρώτη εβδομάδα;» Του λέω «Ναι, γιατί ρωτάτε;», «Γιατί πρέπει να βγάλω το διάταγμα της επαναφοράς σου. Τι να κάνω αν δεν έχεις εκλεγεί;» Του λέω «Μάλλον θα εκλεγώ 1 Απριλίου». 31 εκλέχτηκα και 1 Απριλίου βγήκε το διάταγμα που με επανέφερε με δόξα και τιμή στο πολεμικό ναυτικό.

-. Δεν εννοώ αυτή την αποκατάσταση. Εννοώ την αποκατάσταση σε βαθμό πλοιάρχου το 1984 και του ναυάρχου πρόσφατα. Γιατί; Είχες ανάγκη καμία Γιώργο, αυτές τις επιπλέον παροχές βαθμών;

Γ. Δεν τις είχα ανάγκη. Δεν τις είχα ανάγκη για κανέναν λόγο. Όμως με ενδιέφερε … Αυτό είναι ένα μέρος της ιστορίας του τόπου μας. Και ήθελα να καταλάβουν όλοι (…), στο ναυτικό έστω, κάποτε αργότερα θα διαβαστεί η ιστορία σου, ότι αυτά δεν μένουν χωρίς αντίκρισμα τελικά. Ότι, ότι κάνεις μένει. Και είπα ότι θα διεκδικήσω την αναγνώριση μου. Και την διεκδίκησα. Δεν πειράζει η αξία, για τέσσερα χρόνια έχασα την σύνταξη μου, γιατί τέσσερα χρόνια δεν το αναγνώριζα, δεν πάτε στο διάολο και δεν πρόκειται να ανεχτώ … Και μπορώ να σου δώσω έγγραφα να δεις τι αστεία είναι όλη αυτή η ιστορία με την σύνταξη μου. Τελικά την πήρα τη σύνταξη, δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Γι’ αυτά έκανε έναν νόμο ο Παπανδρέου στον οποίο συμπεριλαμβάνομαι υποχρεωτικά, με τον Τζανετάκη ήμασταν μαζί όπως καταλαβαίνεις, με τον Βαρδινογιάννη τον Βαρδή μας απέταξαν μαζί, δηλαδή μας αποστράτευσαν μαζί. Με τον Τζανετάκη γνωριστήκαμε στην πολιτική πολύ ύστερα και μου έχει πολύ μεγάλη εκτίμηση παρόλο που ο άνθρωπος παραμένει δεξιός και βασιλικός, υποθέτω. Ο Παπαδόγκωνας περίπτωση βασιλικού, ο οποίος πάρα πολύ με αγαπάει. Ποιος; Κομμουνιστής … πρόεδρος του ιατρικού συλλόγου της Αθήνας στο … όταν ήταν υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, για θέματα που αφορούσαν …

-. Γιατί προβάλλεις την αγάπη και την εκτίμηση των βασιλοφρόνων δεξιών αξιωματικών στο πρόσωπο σου, δεδομένου ότι είσαι ένας άνθρωπος όπως περιγράφεις και όπως βλέπω και εγώ, που δικαιούται να έχει τέτοια εκτίμηση. Γιατί το προβάλλεις για τους βασιλόφρονες;

Γ. Δεν σου κάνει εσένα εντύπωση πως αυτού του είδους οι άνθρωποι τελικά καταλαβαίνουν; Ισχυρίζομαι δηλαδή ότι η ιστορία δεν γράφεται τυχαία, ότι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν αργά ή γρήγορα. Ισχυρίζομαι ότι η εκτίμηση του Παπαδόγκωνα …, βασιλικός ήτανε και παραμένει υποθέτω. Ο Κονοφάος ήρθε μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη μου, ο άνθρωπος και ένα σωρό άνθρωποι που με υπολογίζουν στην εκτίμηση τους, γιατί οι υπόλοιποι με εκτιμούσαν έτσι και αλλιώς. Το παράδοξο είναι … την παραδοξότητα επισημαίνω και εγώ, ότι είναι παράδοξο να σε εκτιμούν και αυτοί οι άνθρωποι που ιδεολογικά μας χώριζε ένα χάσμα.

-. Χρησιμοποιείς τον τίτλο του ναυάρχου στις κάρτες σου;

Γ. Όχι.

-. Γιατί;

Γ. Δεν τον χρειάζομαι δεδομένου ότι είμαι πολύ γνωστός γιατρός, έχω πολλές γνωστές ιδιότητες γενικά άλλες, δεν χρειάζεται …

-. Πρέπει να παραδεχτώ ότι έδωσες την πιο έξυπνη απάντηση στο ερώτημα «Τι ανάγκη είχες μια επιπλέον αποκατάσταση στο βαθμό του ναυάρχου.» Τη στιγμή που ξέραμε ότι για να γίνει κανείς ναύαρχος πρέπει να έχει υπηρετήσει τουλάχιστον υποναύαρχος.

Γ. Ναι, όχι, είχα το πλεονέκτημα ότι έγινα (…), τους ξέρεις τους λόγους που έγινα και που έλεγαν ότι αφού έχει γίνει νεότερός μου υποχρεωτικά με κάνανε. Τι να με κάνανε για να με επαναφέρουν; Με επανέφεραν δύο φορές. Εγώ δεν έκανα καμιά απόπειρα (…), εγώ όμως κάθε φορά επιμένω ότι …

 

 

[1]Για τον Σειρηνίδη υπάρχει ξέχωρη ανάρτηση.

[2] Εννοεί το χώρο γύρω που γίνεται η συζήτηση και είναι γεμάτος βιβλία.

[3] ΑΓΕΠ είναι Αξιωματικός Γραφείου Ελέγχου Προσωπικού αλλά πολλοί αντί ΄΄Προσωπικού΄΄ λένε ΄΄Πληροφοριών΄΄

[4] Παρόμοια είναι η μαρτυρία του τ. Α/ΓΕΝ Αντωνιάδη (και ενός ακόμα που έχει ζητήσει να μην δημοσιοποιηθεί η συνέντευξή του)….  για τη σοβαρότητα και τις διαδικασίες που τηρούνταν από ορισμένους με τα καθήκοντα Α.Γ.Ε.Π. Το φαινόμενο όμως μπορεί να παρατηρείται σε περιπτώσεις όπως αυτών των τριών στελεχών. Αυτό δεν σημαίνει πως όλοι ακολουθούσαν παρόμοια τακτική. Και ανεξάρτητα από τις μετέπειτα επισημάνσεις και αναλύσεις, τις αναφορές και τις διαδικασίες του ΑΓΕΠ τις εφάρμοζαν, κοροϊδεύοντας ίσως το σύστημα το οποίο πάντως λειτουργούσε έστω και έτσι. Τη ρουτίνα επεδίωκαν οι κρατούντες και αυτήν την είχαν πετύχει στο στράτευμα σχεδόν απόλυτα.

[5] Είναι εμφανής η έπαρση αλλά ο Γρηγοριάδης επιβιώνει για κάποια χρόνια λόγω της ειδικότητάς του ως γιατρού, ή και του ότι πράγματι έχουν κάπως χαλαρώσει τα πράγματα τα προδικτατορικά χρόνια. Τη συμπεριφορά αυτή δεν υπήρχε περίπτωση να την ανεχτεί ο περίγυρος σε έναν μάχιμο ή μηχανικό αξιωματικό.

[6] Ο Γρηγοριάδης αποκαταστάθηκε κανονικά στη μεταπολίτευση καταλήγοντας με τις διάφορες φάσεις  στο βαθμό του υποναυάρχου. Δεν υπάρχει αναγνώριση της αποστρατείας του ως απόταξης, διότι δεν χρειαζόταν κάτι τέτοιο, αλλά δεν υπάρχει και πρόβλεψη ή προηγούμενο τέτοιας αναγνώρισης. Ο ίδιος το αναφέρει ίσως πιστεύοντας πως αυτή η αναγνώριση βελτιώνει ακόμα περισσότερο την αποκατάσταση.

[7] Πρόκειται για τον Στεφανουδάκη Γεώργιο, πλωτάρχη γιατρό που αποστρατεύεται επίσης τον Αύγουστο του 1967, διαγραφόμενος αργότερα το Νοέμβριο του 1970 από τα στελέχη εφεδρείας για αντεθνικές ενέργειες και προπαγάνδα.

40 Χρόνια απ’ τη δικτατορία, πτυχές άγνωστες από τις Ένοπλες Δυνάμεις

27 Ιουλίου, 2014

Οι Έλληνες Στρατιωτικοί και η δικτατορία 1967- 1974

Στο πραξικόπημα κατά της Κύπρου σκοτώθηκαν ενενήντα οκτώ άντρες, οι πέντε απ’ αυτούς εξ Ελλάδος. Στην εισβολή σκοτώθηκαν οκτακόσιοι ενενήντα τέσσερις, οι 795 Ελληνοκύπριοι, οι 99 Ελλαδίτες. Μόνο η μνήμη των λαών μας τους δικαίωσε, ενώ οι αίτιοι μένουν ατιμώρητοι.

Να ξεκαθαρίσουμε απ’ αρχής πως δε θα ήταν δόκιμο να γίνει σύγκριση με τις μορφές αντίστασης αλλά και τις συμπεριφορές στις ανακρίσεις και στα δικαστήρια στρατιωτικών με πολίτες και ειδικά με κομμουνιστές που αποτελούν και τον κύριο κορμό της αντίστασης στη δικτατορία. Η πείρα, οι Αρχές, η ιδεολογία των δεύτερων δεν έχει να κάνει με τα αντίστοιχα των στελεχών των ΕΔ που γαλουχήθηκαν σε άλλα νάματα μετεμφυλιακά και ειδικά στον αντικομουνισμό. Εν τούτοις υπάρχει επικάλυψη στις δύο κατηγορίες αφού σημαντικός αριθμός απόστρατων της σχολής ευελπίδων αλλά και των σχολών μονίμων υπαξιωματικών του στρατού, μέλη του ΚΚΕ από τη δεκαετία του ’40 συμμετέχουν στην αντίσταση, συλλαμβάνονται, βασανίζονται, φυλακίζονται, εξορίζονται. Ό,τι αναφερθεί στη συνέχεια δεν αφορά αυτή την κατηγορία αντιστασιακών καίτοι προσωπικά με συγκινεί πολύ το θέμα.

Το σχέδιο που εφάρμοσαν στις 21 Απριλίου ήταν εκείνο που ονομαζόταν ΄΄ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ΄΄ αλλά τροποποιημένο. Άλλοι σχεδίαζαν (η φυσική ηγεσία του στρατού ξηράς) και άλλοι το υλοποίησαν.  Αυτοί που το συνέτασσαν με εντολή του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού δηλαδή οι πραξικοπηματίες, χρησιμοποίησαν τους πλέον απαραίτητους από τους στρατηγούς. Γι’ αυτό και το ονόμασαν ΄΄ πραξικόπημα των συνταγματαρχών΄΄.  Ο Α/ΓΕΣ Σπαντιδάκης είχε την εξουσιοδότηση του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου  να προβεί στην υλοποίηση του σχεδίου πραξικοπήματος με την έγκριση του βασιλιά βέβαια, ο οποίος ήταν συνεχώς ενήμερος και ενέκρινε την κάθε φάση του σχεδίου που του προσκόμιζε ο αρχηγός στρατού.

Ως κύρια αιτία της επέμβασης της χούντας μπορούμε να δούμε την απαίτηση εξελίξεων, στις οποίες δυσκολευόταν να προχωρήσει μια κοινοβουλευτική κυβέρνηση. Ιδιαίτερα εάν επρόκειτο για κεντροαριστερής απόκλισης, όπως διαφαινόταν ότι θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές του Μαΐου 1967. Δηλαδή:

  • Την ένταξη με κάθε τρόπο της Κύπρου στο Δυτικό στρατόπεδο,
  • Την παροχή διευκολύνσεων στις αμερικανικές δυνάμεις του 6ου στόλου της Μεσογείου, και παράλληλα την υπογραφή νέων συμφωνιών για βάσεις των ΗΠΑ,
  • Την διευκόλυνση των επιχειρήσεων στην επερχόμενη σύγκρουση Ισραήλ- Αράβων.
  • Την ανακοπή ανόδου της τότε κεντροαριστεράς
  • Τον περιορισμό της ισχύος της Βουλής που έδειχνε πως αυξάνει εις βάρος της ασκούμενης εξουσίας από το παλάτι και το περιβάλλον του.

 

Παρατηρείται πως δεν αναφέρονται ως αίτια του πραξικοπήματος λόγοι επαγγελματικοί και συμφερόντων των σχεδιαστών του. Ο γράφων έχει την τάση να συμφωνήσει με την άποψη, πως πεποίθηση των στελεχών των ΕΔ είναι, ότι έχουν ως αποστολή την ΄΄φρούρηση του καθεστώτος΄΄ η οποία ήταν εξάλλου θεσμοθετημένη για το στρατό. Αυτή η αποστολή ερμηνεύεται από τους στρατιωτικούς ως ΄΄φύλαξη του Έθνους΄΄. Το έθνος όμως πιστεύουν, πως υπηρετείται από ένα κράτος δομημένο σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις περί εθνικοφροσύνης, που προστατεύουν και φυλάγουν οι ίδιοι. Εάν λοιπόν θεωρούν πως κινδυνεύει να καταλυθεί το κράτος, τότε κινδυνεύει το έθνος, επομένως οφείλουν να παρέμβουν.

 

Κάτι ακόμα για τους στρατιωτικούς και των τριών Όπλων στην περίοδο της δικτατορίας. Η άποψη πως, το ισχύον σύστημα έχει ως στήριγμα το ένα πόδι σ’ αυτές  και το άλλο στους λοιπούς εργαζόμενους και οι πρώτοι πρέπει να προσέχουν τους δεύτερους, βρίσκει απήχηση στη μεγαλοαστική Τάξη. Να σημειώσουμε εδώ μια πραγματικότητα για την κυρίαρχη Τάξη. Δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο να ενισχύσουν τη μία ή την άλλη κατηγορία με τα δικά τους παιδιά. Ούτε εργάτες ή υπάλληλοι γίνονται τα παιδιά τους ούτε μόνιμοι στρατιωτικοί. Το πολύ- πολύ να θεωρούν ως πρόσθετο μπελά, να μεριμνούν για την ισόρροπη λειτουργία αμφοτέρων, φροντίζοντας  σε επίπεδο κυβερνητικών μηχανισμών και νομοθεσίας τις δικλείδες ασφαλείας.

Για την επιβολή της δικτατορίας ένας σχετικά  μικρός αριθμός μυημένων αξιωματικών κινείται αποφασιστικά και πετυχαίνει η εφαρμογή του σχεδίου. Ο Βασιλιάς συνεργάζεται. Κυρίαρχο σύνθημα, ιδεολογία, επιχείρημα η προστασία της χώρας από τον Κομμουνισμό, το ίδιο ακριβώς θα πουν και σε εφτά χρόνια σαν σήμερα όταν κληθούν οι ένοπλες δυνάμεις να προστατέψουν τα σύνορα από σμήνη κομμουνιστικών αεροσκαφών που κατεβαίνουν προς Νότο να καταλάβουν την Ελλάδα. Ενώ την ίδια στιγμή ισχυρές δυνάμεις Τούρκων υπό την προστασία Βρετανικών και Αμερικανικών πλοίων και αεροσκαφών θα εισβάλλουν στην Κύπρο. Την πληροφορία για την επερχόμενη εισβολή των δυνάμεων του Συμφώνου της Βαρσοβίας θα μεταφέρει ο τότε αρχηγός του Ναυτικού Αραπάκης, ένα μοιραίο πρόσωπο που σε λίγες μέρες θα γίνει το δεξί χέρι του Καραμανλή μέσα στις Ένοπλες Δυνάμεις για το επόμενο εξάμηνο της αποκληθείσης μεταπολίτευσης. Ο άνθρωπος αυτός είχε υπηρετήσει δύο δικτάτορες και τέσσερις κυβερνήσεις.

Επανερχόμενοι στην 21η Απριλίου  παρατηρούμε πως ποσοστό σχετικά μεγάλο των μονίμων στρατιωτικών αγκαλιάζει το διάβημα. Δεν επεκτείνομαι στο τι συνέβαινε στην κοινωνία και την πολιτική σκηνή, το μπάχαλο με τα Κόμματα, το ανεβοκατέβασμα των κυβερνήσεων, τη διαφθορά και όλα εκείνα που άριστα αξιοποίησε η χούντα. Ένας επίσης σημαντικός αριθμός στρατιωτικών που αιφνιδιάζεται, δεν τάσσεται με το καθεστώς απ’ την πρώτη στιγμή αλλά και δεν κινητοποιείται εναντίον του. Περιμένει τις εξελίξεις, υπακούει, συμμετέχει στην άσκηση εξουσίας, καλύπτει θέσεις κρίσιμες για τον έλεγχο της δημόσιας ζωής και της διοίκησης γενικότερα. Τα πανεπιστήμια αποκτούν και τον δικό τους στρατιωτικό, οι επιτροπές ελέγχου φρονημάτων επίσης, οι ΔΕΚΟ, άλλες υπηρεσίες κοκ.

Η χώρα ελέγχεται από τον στρατό με την τρομοκρατία, τα στρατοδικεία, τις συλλήψεις και τα βασανιστήρια από την Ασφάλεια και ακόμα περισσότερο από την ΕΣΑ. Αυτή ελέγχει τον στρατό απόλυτα, και την ίδια κυβερνά ο Ιωαννίδης. Ένας ταξίαρχος που εξελίσσεται μετά το Πολυτεχνείο σε δικτάτορα από τα παρασκήνια και τρέμουν μπροστά του μερικές εκατοντάδες στρατηγοί, ναύαρχοι, πτέραρχοι, αλλά και ο Πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος της «Δημοκρατίας» και βεβαίως όλοι οι υπουργοί και τα υπόλοιπα ανδρείκελα. Και μιλάμε για τον ελληνικό στρατό!

Μια κουβέντα ακόμα για το μορφωτικό και πολιτιστικό επίπεδο των πρωτοκλασάτων μελών της χούντας. Σας προτρέπω να ρίξετε μια ματιά στα κείμενά τους. Είναι η καλύτερη απόδειξη του τι είδους άνθρωποι κυβερνούσαν τον τόπο επί εφτά χρόνια.  Προσωπικά αισθάνομαι τη ντροπή διπλή, γιατί κάθισα και διάβασα όλα τα βιβλία τους, είναι το κάτι άλλο, τέτοια κατάντια δε νομίζω να επικρατούσε σε δικτάτορες άλλων χωρών, που ανθούσαν στον Τρίτο αποκαλούμενο κόσμο τότε. Παπαδόπουλος, Παττακός, Μακαρέζος, η τριανδρία των πρωτοκλασάτων με επίπεδο χαμηλό. Ο Ιωαννίδης ήταν άλλη περίπτωση, αυτός ζούσε σε έναν κόσμο καλογερίστικο με προωθημένο το στοιχείο του φανατισμένου υπερεθνικιστή. Από κοντά ρίξτε μια ματιά στα βιβλία του Μπονάνου και του Αραπάκη, αρχηγών Ενόπλων Δυνάμεων και Πολεμικού Ναυτικού αντίστοιχα. Αντικρούονται λυσσαλαία στην προσπάθειά τους να επιπλεύσει ο ένας του άλλου. Είναι κρίμα για τούτον τον τόπο, για κάθε τόπο θα ‘λεγα. Δεν αξίζαμε τέτοιας ταπείνωσης. Οι δικτατορίες είναι απαράδεκτες, εκείνη η δικιά τους ήταν μεγάλος εξευτελισμός.

Ο στρατός δεν είχε εμπιστοσύνη στα άλλα δυο Όπλα, γιατί το μεν Ναυτικό το θεωρούσε φιλελεύθερο τη δε αεροπορία τη χρειαζόταν (όπως και το ΠΝ επίσης) αλλά μόνο μετά την επικράτησή τους.

Οι μαζικές και δυναμικές αντιδράσεις κατά του καθεστώτος εκδηλώθηκαν, με συμμετοχή στελεχών του ναυτικού και όχι μόνον με κινητοποίηση πλοίων σε δύο περιπτώσεις. Στις 13 Δεκέμβρη 1967 στα πλαίσια του αποκαλούμενου ΄΄Κίνημα του Βασιλιά΄΄ και το Μάιο του 1973 με το Αντιτορπιλικό ΒΕΛΟΣ, που υπήρξε και η μόνη δυναμική έκφραση… του ΄΄Κινήματος του Ναυτικού΄΄.

Οι αξιωματικοί που ήταν πιστοί και θιασώτες της βασιλείας, τάχθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του κατόχου του θρόνου. Αυτούς κυρίως απογοήτευσε ο Κωνσταντίνος με την κακή σχεδίαση,  την ακόμα χειρότερη εκτέλεση του ΄΄κινήματός του΄΄ και τελικά με την εγκατάλειψή τους και την εσπευσμένη αλλά επιτυχή υποχώρηση και φυγή του στο εξωτερικό.

Για τους πιστούς στην ΄΄επανάσταση΄΄ και για όσους είχαν επιλέξει τη συμπόρευση, δεν υπήρξαν ταλαντεύσεις. Αντέδρασαν άμεσα και αποτελεσματικά.

Σ’ αυτήν την εξέλιξη Έπαιξαν ρόλο οι εξής παράγοντες:

  • Οι διαπροσωπικές σχέσεις των στελεχών.
  • Η έλλειψη αποφασιστικότητας και στιβαρής ηγεσίας από πλευράς του Κωνσταντίνου
  • Η έλλειψη σαφών και καθαρών πληροφοριών.
  • Η απουσία στοιχειώδους προετοιμασίας σε βασικούς τουλάχιστον πυρήνες.
  • Η προϊούσα έλλειψη συντονισμού, συγκεκριμένων στόχων και σχεδίασης.
  • Η απουσία εναλλακτικού σχεδίου για την περίπτωση που ο Κωνσταντίνος θα εγκατέλειπε το διάβημα (όπως και έγινε).
  • Η ύπαρξη λίγων αποφασισμένων σε επίπεδο ανωτάτων (όπως ο Ροζάκης).

Το καλό που προέκυψε ήταν, ότι δόθηκε η αφορμή στα στελέχη των ΕΔ, να τοποθετηθούν απέναντι στο τι συνέβαινε στη χώρα.

Από την πλευρά του στρατού ξηράς η μόνη ευρέως γνωστή περίπτωση μη ελέγξιμης ενέργειας, είναι η φυγή στο εξωτερικό υποστρατήγου ο οποίος ως διοικητής της 12ης Μεραρχίας στην περιοχή Έβρου, περνά τα σύνορα προς την Τουρκία και καταλήγει στην Ιταλία, όπου ζητά πολιτικό άσυλο.

Δεν συλλαμβάνουν τους συμμετάσχοντες στο κίνημα, ούτε προχωρούν σε ποινική δίωξη. Ήταν πάρα πολλοί. Γίνεται ταχύτατα η σύσταση των ΄΄Ειδικών Συμβουλίων Κρίσεως΄΄ με βάση τη ΙΗ Συντακτική πράξη, και αποφασίζουν για την απόταξη των κορυφαίων. Μόλις τελειώνουν οι εκκαθαρίσεις στο ναυτικό ειδικά, αποστρατεύουν και εκείνον που λειτούργησε ως ο κύριος ανακριτής με την ΕΔΕ κατά των ΄΄στασιαστών΄΄.  Οι διωχθέντες σ’ αυτό ήταν οι οκτώ που έπαιξαν και τον σημαντικότερο ρόλο.

Ο στρατός πρέπει να υπέστη μεγαλύτερη απώλεια στελεχών σε αποστρατείες από τα δύο άλλα όπλα. Δεν διατίθενται ακριβή στοιχεία γι’ αυτές τις διώξεις.

Το 1967 έκλεινε για τις Ένοπλες Δυνάμεις, με ένα κίνημα που δεν έπληξε τη χούντα αλλά ξεκαθάρισε τα πράγματα για πολλούς. Η δικτατορία βγήκε απ’ αυτό δυναμωμένη, αφού της δόθηκε η ευκαιρία να βγάλει τα συμπεράσματά της για φίλους και εχθρούς μεταξύ των αξιωματικών. Από εκεί και μετά, δικαιολογημένα πλέον, δεν θα έχει εμπιστοσύνη ειδικά  στο ναυτικό, ενώ τις ίδιες ημέρες το διαπιστώνει, και από το χώρο των υπαξιωματικών του με την υπόθεση εμπλοκής μιας ομάδας στη Δημοκρατική Άμυνα..

Το ναυτικό  παρουσίαζε μαζικά τις προτιμήσεις του κατά της δικτατορίας και με τη μορφή ΄΄κινημάτων΄΄. Και συχνά με ομαδοποιήσεις, οργανώσεις και ανολοκλήρωτα σχέδια για επιχειρήσεις σύλληψης των πρωτεργατών, καταλήψεις νησιών κ.λ.π. Η κατάληψη της Κρήτης αποτελεί κοινό παράγοντα σε όλα τα σχέδια δυναμικών ενεργειών. Οι της οργάνωσης  ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ συζητούν γι’ αυτόν το στόχο  σε όλο το διάστημα μέχρι τη σύλληψή τους.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΜΥΝΑ που από τις πρώτες μέρες της δικτατορίας άρχισε να οργανώνεται και να δρα, έχει τα πρώτα της στελέχη στα χέρια της ασφάλειας αφότου συνελήφθησαν οι Πρωτοπαππάς, Σοφούλης και Νοταράς τον Οκτώβρη 1967. Οι υπόλοιπες συλλήψεις που αφορούν υπαξιωματικούς του ναυτικού αρχίζουν στις 23 Ιανουαρίου και ολοκληρώνονται στις 17 Φεβρουαρίου 1968 ενώ οι ανακρίσεις γίνονται στο παροπλισμένο καταδρομικό ΕΛΛΗ όπου είχε μεταφερθεί απ’ αρχής και ο Νοταράς. Τα αδικήματα υπάγονται στην αρμοδιότητα των εκτάκτων στρατοδικείων σύμφωνα με το νόμο ΔΞΘ/12. Το ΙΣΤΟΡΙΚΟ της υπόθεσης αναφέρει πως με σκοπό την ΄΄ανατροπή της μετεπαναστατικής τάξεως΄΄ οι συνωμότες θα χρησιμοποιούσαν ως μέσα τη διαφώτιση και προπαγάνδα, βίαιες ενέργειες, προσβολή δημοσίων κτηρίων, ακινητοποίηση Βασιλικών Πλοίων, και δολιοφθορές. Οι κρατούμενοι του ΕΛΛΗ προπηλακίζονται, βασανίζονται,  καταδικάζονται, και φυλακίζονται ενώ οι υπαξιωματικοί αποτάσσονται μέσα στο ’68. Στο δικαστήριο είχαν παραπεμφθεί τριάντα ένα άτομα.

Με την οργάνωση για  ΄΄ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ΄΄ το πρώτο κύμα συλλήψεων ξεκινά στις 23 Μαΐου και ολοκληρώνεται στις  2 Ιουλίου. Ο Αβέρωφ κρατείται, παρά το γεγονός πως είναι ανοιχτά και χωρίς να το κρύβει ΄΄συνομιλητής΄΄ της χούντας, και άτυπα ΄΄σύμβουλος΄΄ επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, επί του Κυπριακού κ.λ.π. Για το ρόλο του γενικά ο γράφων έχει εκφράσει σοβαρές επιφυλάξεις πως δεν περιοριζόταν σε επίπεδο συνομιλητή και συμβούλου. Σύνολο συλληφθέντων εβδομήντα εννέα (6 πολίτες, πέντε αξιωματικοί του στρατού, πέντε της αεροπορίας και οι υπόλοιποι του ναυτικού). Η έρευνα διαπίστωσε αποδεδειγμένα πως για το κίνημα είχαν μυηθεί ή εν πάσει περιπτώσει ήξεραν ακόμα είκοσι οκτώ άτομα (στρατιωτικοί κυρίως) εκτός όσων μέσα στους μηχανισμούς της χούντας από μήνες γνώριζαν για την οργάνωση (στην ΚΥΠ διαπιστωμένα).

Μία εβδομάδα μετά την αποκάλυψη της οργάνωσης αποστρατεύθηκε ο Μαργαρίτης από Α/ΓΕΝ και ανέλαβε ο Αραπάκης.

Από τους  ενεχόμενους και συλληφθέντες προκύπτει πως  οι μάχιμοι και μηχανικοί αξιωματικοί αποτελούν το 16% περίπου των εν ενεργεία συναδέλφων τους των αντιστοίχων τάξεων. Το ποσοστό είναι μεγάλο για παράνομη οργάνωση, εάν μάλιστα ληφθεί υπόψη πως σ’ αυτό δεν περιλαμβάνονται εκείνοι, που ήταν μυημένοι και δεν συνελήφθησαν, ούτε ήταν γνωστοί και καταχωρημένοι σε βιβλία, άρθρα κ.λ.π. Έτσι  εξηγείται η αμνηστία που ακολούθησε… άρα το μέτρο ήταν προς όφελος του καθεστώτος.

Στο ερώτημα εάν και πώς προδόθηκε το Κίνημα η απάντηση μάλλον βρίσκεται στην καταπληκτική θέση ενός από τα στελέχη του όταν συνάδελφοί του απόστρατοι του μετέφεραν μήνυμα από αξιωματικούς της ΚΥΠ να προσέχουν τι κάνουν και θα βρουν τον μπελά τους γατί τα ξέρουν όλα. Και λοιπόν, τι κι αν γνωρίζουν, θα τους γαμήσουμε στους μόλους!!!

Έξω από οτιδήποτε σημαίνει αυτή η πεποίθηση, μένει η πίκρα, γιατί κάποιοι από τους συλληφθέντες πλήρωσαν ακριβά βασανιζόμενοι, αφού δεν είχαν ενημερωθεί πως μπορούσαν άνετα να μιλήσουν για όλα στην ανάκριση. Τι να πει κανείς εδώ συγκρίνοντας Κομμουνιστές βασανιζόμενους όπου λίγα χρόνια πριν, το να μιλήσουν είχε θανατηφόρα αποτελέσματα σε συντρόφους τους! Τι θα ‘λεγαν γι’ αυτό ο Μουστακλής, ο Βαρδάνης, ο Στάπας αλλά και ο Μήνης, ο Βασιλικόπουλος που τους ρήμαξαν στην ΕΣΑ; Φευγάτοι τώρα όλοι τους… μίλησαν στη μεταπολίτευση με αξιοπρέπεια και χωρίς να επεκταθούν… τι να προστεθεί εδώ;

Το συμπέρασμα όπου έχει καταλήξει ο γράφων για το κίνημα είναι ότι η οργάνωση ήταν γνωστή από διάφορες πηγές μήνες πριν τις συλλήψεις (το ίδιο είχε συμβεί και με την άλλη οργάνωση των υπαξιωματικών της Δημοκρατικής Άμυνας, το ίδιο με τους ΄΄ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ΄΄… ήταν η τακτική των υπηρεσιών ασφάλειας του καθεστώτος αυτή). Μία από τις πηγές ήταν ο Ψαριάδης που με αγωνία και πείσμα κατάφερε να μεταφέρει/καρφώσει την ακριβή ημερομηνία απόπλου των πλοίων. Δεν χρειαζόταν εξάλλου και τίποτ’ άλλο.

Ποιο αξιόλογο όμως συμπέρασμα είναι πως το κίνημα του ναυτικού υπήρξε κορυφαία αντιχουντική πράξη… με όλες τις οργανωτικές κλπ αδυναμίες… με όλα τα θετικά που προκύψανε… με τη αξιοποίηση της ιδιότητας των συνωμοτών του… με την ικανοποίηση πως πράξανε το σωστό!

Η υπόθεση του Α/Τ ΒΕΛΟΣ αποτελεί το δυναμικό μέρος του Κινήματος. Είναι η ΄΄ανταρσία΄΄ του πληρώματός του υπό τον Κυβερνήτη αντιπλοίαρχο Ν.Παππά, που ξετίναξε από τις ανακοινώσεις του Απριλιανού καθεστώτος την έκφραση ΄΄οπερετικό΄΄. Το εγχείρημα του Παππά και όσων είχαν επιλεγεί από τη συντριπτική πλειοψηφία των προθύμων να τον ακολουθήσουν (έξη νεαροί σημαιοφόροι, είκοσι ένας νεαροί υπαξιωματικοί, όλοι άγαμοι, χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις,  και μόνιμοι) είχε τα εξής αποτελέσματα:

  • να ακουστούν σε όλο τον κόσμο οι συλλήψεις και οι βασανισμοί των συναδέλφων τους,
  • να καταδειχτεί πως, το καθεστώς των Αθηνών δεν στηριζόταν σε όλες τις Ένοπλες Δυνάμεις,
  • να προβληματιστούν οι σύμμαχοι και κυρίως οι ΗΠΑ στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, για την ικανότητα του καθεστώτος να κρατά την ενότητα της Ν/Α πτέρυγας συμπαγή,
  • να συντηρηθεί το αντιδικτατορικό κλίμα και οι ελπίδες στην αντίστοιχη μερίδα των ΕΔ και του ελληνικού λαού,
  • να συμπράξουν με τους αντιχουντικούς του εξωτερικού ως ομάδα με χαρακτηριστικά, που δεν αλλοιώνονται από τις επικρατούσες συνθήκες εκτός Ελλάδας,

Η ΄΄ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ SAINT RAFAEL΄΄ είναι η προσπάθεια για ΄΄ρεσάλτο΄΄ της ομάδας Παππά στις 12 Ιουλίου 1973 και κατάληψη των  Α/Τ ΙΕΡΑΞ και ΑΕΤΟΣ, που ήταν τα δύο μικρά αντιτορπιλικά που μετέφεραν τους ναυτικούς δοκίμους στο καλοκαιρινό τους ταξίδι. Δεν πέτυχε όσον αφορά τον αντικειμενικό σκοπό, αλλά τρέλανε τη χούντα αφού ήρθε καπάκι στο κίνημα και στη «ανταρσία» του ΒΕΛΟΣ.

Οι παραιτήσεις και αιτήσεις πολιτικού ασύλου σε χώρες του εξωτερικού έπαιξαν και αυτές το ρόλο τους στην αμφισβήτηση και αντίσταση κατά της δικτατορίας. Κάποιες από τις παραιτήσεις ήταν απλές δηλώσεις πως δεν συμπράττουν με το καθεστώς, επομένως αποχωρούν, όπως π.χ. του αρχηγού του ναυτικού Εγκολφόπουλου στην εκδήλωση του πραξικοπήματος, αργότερα του Σούτσου, του Κονοφάου ή προφορικές (του Τζανετάκη αυθημερόν της 21ης Απριλίου που ανακλήθηκε τελικά αλλά ο ίδιος αποστρατεύθηκε μαζί με άλλους τον ερχόμενο Αύγουστο).

Η ουσία είναι πως τα γραπτά κείμενα, οι δηλώσεις των ίδιων, οι συνέπειες, η απήχηση στα μέσα ενημέρωσης και στην κοινή γνώμη, έφερε αυτά τα στελέχη (για οποιονδήποτε λόγο και εάν έδρασαν), αντίθετα στη χούντα. Και επέφεραν το ανάλογο πλήγμα σ’ αυτήν. Υπήρξαν και στα τρία όπλα τέτοιες περιπτώσεις, αλλά μόνον για το ναυτικό διατίθενται στοιχεία και παρουσιάζονται εδώ εκτός των παραπάνω τέσσερις ακόμα.

Οι κηρυχθέντες ως ΄΄λιποτάκτες΄΄ (εκτός του Α/Τ.ΒΕΛΟΣ) που ζήτησαν και πολιτικό άσυλο σε ευρωπαϊκές χώρες είναι  οκτώ.

Πέραν αυτών έχουμε μεμονωμένες περιπτώσεις αξιωματικών και υπαξιωματικών που εκφράζουν έμπρακτα την αντίθεσή τους στη χούντα είτε εντασσόμενοι σε αντιστασιακές οργανώσεις είτε διαφορετικά όπως οι επόμενες με κορυφαία του προ ημερών αποβιώσαντος Λεωνίδα Βασιλικόπουλου. Μια μορφή μοναδική θα ‘λεγα της αντίστασης από τον συγκεκριμένο χώρο λόγω της πολυσχιδούς δράσης του εκείνα τα χρόνια. Οργανώνει τη «ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» όπου αρχικά δραστηριοποιείται, ενώ στη συνέχεια εντάσσεται στους «ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ». Τα διαλλείματα που είναι εκτός εκτοπίσεων, φυλακής και ΕΣΑ όπου βασανίζεται είναι μικρά και σ’ αυτά δεν παύει στιγμή να δρα.    Καταδικάζεται και σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση στη δίκη της ΕΑΝ (του Ιπποκράτη Σαβούρα όπου δεν είχε καμία ανάμειξη ο ίδιος εκτός του ότι τον είχε εκείνος ορίσει ερήμην του ως έναν εκ των υπαρχηγών του)  και τελικά αποφυλακίζεται στις 21 Αυγούστου 1973 με την αμνηστία. Εύλογα λοιπόν η χούντα τον διαγράφει και από τα στελέχη εφεδρείας με  ανακριτικό.

Τρεις υπαξιωματικοί καταδικάζονται σε χωριστές δίκες για επεισόδια με τις αρχές ασφαλείας και για «αντιεπαναστατικές» δηλώσεις. Ένας πλοίαρχος απομακρύνεται του ναυτικού μετά ανώνυμη καταγγελία χωρίς καν να του πουν το λόγο. Ξεχωριστή η περίπτωση ενός ναυτικού  δοκίμου που υπήρξε (εκτός των αρχικών αποστρατειών) το πρώτο θύμα της δικτατορίας. Διώχθηκε ακόμα και ποινικά με τετράμηνη φυλάκιση , στην ηλικία των είκοσι χρόνων, επειδή τόλμησε να αποκαλέσει το βασιλικό στέμμα ΄΄μαλακία΄΄. Αμέσως μετά τον αποτάσσουν με απόφαση ανακριτικού συμβουλίου.

Υποπλοίαρχος γιατρός είναι η μοναδική γνωστή περίπτωση αξιωματικού (απόστρατου) του Ναυτικού, που συλλαμβάνεται επί δικτατορίας και δικάζεται ως μέλος Κομουνιστικού Κόμματος. Η δίκη στο πενταμελές εφετείο παίρνει μεγάλη δημοσιότητα, γιατί μέσα απ’ αυτήν φωτίζεται ιδιαίτερα η διάσπαση του ΚΚΕ το 1968.

Πολλοί αποστρατεύονται προληπτικά τον Αύγουστο του 1968 και κάμποσοι απ’ αυτούς εκτοπίζονται αργότερα με διάφορες αιτίες και κύρια για υπογραφή ανακοινώσεων κατά της χούντας

Δυο αξιωματικοί του ναυτικού αποτάσσονται διότι σε σχετική ερώτηση απάντησαν πως «η επανάσταση δε με προβληματίζει» ο ένας και «μάλιστα αμφιβάλλω για την πίστη μου στην νόμιμον εξουσίαν που με ρωτήσατε και ο κύριος ναύαρχος να κάνει ότι θέλει» ο άλλος.

Δυσμενώς αποστρατεύονται ανώτεροι αξιωματικοί το 1970 όταν πληροφορήθηκε η χούντα πως οργανωμένοι αξιωματικοί του Ναυτικού σχεδιάζουν  διάφορες επιχειρήσεις κατά της χούντας.. Η κυριότερη απ’ αυτές αφορούσε την απαγωγή του δικτάτορα και της αφρόκρεμας της «επαναστάσεως» κατά τη διάρκεια άσκησης του Στόλου, το 1969, με την επωνυμία «ΘΡΙΑΜΒΟΣ 3/69». Οι μη αποστρατευθέντες ήταν που συνελήφθησαν αργότερα με το Κίνημα του ’73 Ο πλοίαρχος  Κ. Λούνδρας  (σύζυγος της Ελένης Βλάχου της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ) φυλακίζεται στον Κορυδαλλό, μέχρι τον Αύγουστο του 1969, αφού καταδικάζεται από στρατοδικείο για παράνομη οπλοφορία.

Ένας ακόμα αξιωματικός αποτάσσεται αφού προηγούμενα καταδικάζεται σε φυλάκιση δυόμισι χρόνων για περιύβριση αρχής και προσβολή στρατού. Συνάμα είχε πλαισιώσει το πουλί της χούντας με ένα σπασμένο τάβλι γεγονός που δεν εκτιμήθηκε θετικά.

Το κλίμα της εποχής αποδίδει ένας ανθυποπλοίαρχος που  στρέφεται κατά του στρατιωτικού «κατεστημένου», αναστατώνει την εγκάθετη ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού, συμμετέχει στο Κίνημα του Βασιλιά υπό τον Κυβερνήτη του Ροζάκη, δείχνει με κάθε τρόπο πως δεν τον «χωράει» το στρατιωτικό περιβάλλον, λοιδορεί τον Αρχηγό του Ναυτικού, συλλαμβάνεται, προκαλεί με πλήθος «αντιστρατιωτικών» συμπεριφορών καταδικάζεται σε φυλάκιση,  παραμένει στις φυλακές περισσότερο από ένα χρόνο, αποτάσσεται και παρόλα αυτά δεν αποκαθίσταται στη μεταπολίτευση. Την ίδια περίπου τύχη ειχε ακόμα ένας που εμπλέκεται με χουντικούς προϊσταμένους σε ατέρμονες γραφειοκρατικές διαδικασίες με αναφορές και καταγγελίες που «απάδουν» κατ’ αυτούς σε στρατιωτικούς, προβαίνει σε μηνύσεις εναντίον τους για παραβάσεις καθήκοντος κ.ά. διώκεται πειθαρχικά και ποινικά, καταδικάζεται φυλακίζεται και ενώ όλοι αναγνωρίζουν πως αυτά συνιστούν καθαρή αντιχουντική δραστηριότητα, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας διαφωνεί την ίδια στιγμή που αποκαθιστά άλλες περιπτώσεις πολύ αδύναμες μέχρι απαράδεκτες. Τόσο απαράδεκτες που γελοιοποιούν τις διαδικασίες αποκαταστάσεων.

Η Πολεμική Αεροπορία έχει την εκπροσώπησή της στην αντίσταση με την οργάνωση  ΄΄ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ΄΄ της οποίας ηγείται ο Τάσος Μήνης. Όταν η οργάνωση του Καράγιωργα ζητάει εκρηκτικούς μηχανισμούς, ο Μήνης κατασκευάζει δέκα τρεις, τους παραδίδει στον απόστρατο υποναύαρχο  Μασουρίδη και δεν θέλει να μάθει ποιος τις παρέλαβε. Λίγα έγιναν τότε γνωστά για την ΑΑΑ  με την πολύκροτη (στην κυριολεξία λόγω βομβών) δράση. Και ο λόγος είναι πως συνελήφθησαν μεν οι Μήνης, Παντελάκης και Ζάνος, αλλά η οργάνωση δεν ΄΄ξηλώθηκε΄΄ ούτε έγιναν γνωστά τα υπόλοιπα μέλη της παρόλα τα βασανιστήρια. Το έκτακτο στρατοδικείο Αθηνών συνεδριάζει στις 19 και 20 Φεβρουαρίου 1973 και καταδικάζει τους συλληφθέντες. Δεν υπάρχει άλλη οργάνωση με στρατιωτικούς γνωστή που να μην εξαρθρώθηκε παρ’ ότι συνελήφθησαν μερικά από τα μέλη της.

Από τον Στρατό  Ξηράς κυρίως προέρχονται τα μέλη της οργάνωσης  ΄΄ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ΄΄. Σε πίνακα που συντάσσει στη μεταπολίτευση  ο στρατηγός Πανουργιάς με αίτημα του γράφοντος, αναφέρει μεγάλο αριθμό αξιωματικών που είχαν ενταχθεί και από τα τρία όπλα στην οργάνωση αυτή. Καταχωρεί από μεν την αεροπορία εννέα (9) αξιωματικούς,  από τον στρατό έξη (6) στρατηγούς με ΄΄επαφές και συνεργασίες΄΄ και εβδομήντα επτά (77) κανονικά μέλη. Επίσης παρουσιάζει τις συλλήψεις και διάλυση της οργάνωσης (΄΄…οι συλληφθέντες ανήλθον τελικώς σε πλέον των 100…΄΄) και τις εκτοπίσεις και εξορίες που ακολούθησαν.

Το χαρακτηριστικό για την πολυπρόσωπη οργάνωση των ΕΕ είναι πως δεν πρόλαβε να παρουσιάσει ανάλογη δραστηριότητα. Ο γράφων παρά τις προσπάθειές του δεν εντόπισε τις πολυθρύλητες τέσσερις προκηρύξεις της. Η ύπαρξή των ΕΕ πάντως έδειξε πως σημαντικός αριθμός στελεχών του στρατού ήταν ενάντιος της στρατιωτικής κυβέρνησης.

Υπήρξε και η αποκληθείσα Ομάδα του Συνταγματάρχη Οπρόπουλου, πάλι από στελέχη του στρατού. Η ομάδα Οπρόπουλου σχεδίαζε την κατάληψη της ΑΣΔΕΝ στα πλαίσια του κινήματος του βασιλιά στις 13 Δεκέμβρη 1967. Σχεδιάζουν ώστε «… ως διοικητές ταγμάτων …στις 13 να καταλάβουμε το αρχηγείο και… τη φρουρά γενικά των Αθηνών…» . Η ομάδα Οπρόπουλου δεν εμφανίζει δραστηριότητα εκτός της συντήρησης επαφών μεταξύ των μελών της και με άλλους αποστράτους αξιωματικούς. Αργότερα μερικοί απ’ αυτούς συλλαμβάνονται και φυλακίζονται (Αρχάκης, Βαρδάνης, Μουστακλής, Λύτρας).

Στρατιωτικοί συλλαμβάνονται και για συμμετοχή στην οργάνωση  Ελληνική Αντιδικτατορική Νεολαία που της αποδίδεται η ευθύνη για εκρήξεις μηχανισμών σε διάφορα σημεία των Αθηνών. Έξη από τους συλληφθέντες δικάζονται και καταδικάζονται σε καθείρξεις και φυλακίσεις στο έκτακτο στρατοδικείο από 9 μέχρι 11 Αυγούστου 1973. Κάποιους από τους στρατιωτικούς τους είχε ορίσει με επιστολή του ο συνταγματάρχης «Πορφύρης» (ο Ιπποκράτης Σαβούρας) ως υπαρχηγούς του χωρίς να το γνωρίζουν και έτσι συνελήφθησαν. Για τους φερόμενους ως μέλη της ΕΑΝ αποστράτους αξιωματικούς δεν διατίθενται ισχυρά στοιχεία για ανάμειξη κάποιου απ’ αυτούς σε δυναμικές ενέργειες.

Υπήρξε και ικανός αριθμός αξιωματικών του στρατού που απομακρύνονται με αποστρατείες και αποτάξεις από τους πρώτους μήνες μετά το πραξικόπημα. Σε ανάλογο ποσοστό και της αεροπορίας. Αλλά και τα σώματα ασφαλείας δεν έμειναν έξω από εκκαθαρίσεις. Το ότι θεωρούντο εχθροί του καθεστώτος αυτά τα στελέχη αποδεικνύεται από έγγραφο του  Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως τον Οκτώβριο του 1968 προς ΄΄ Ελέγχους Διαβατηρίων΄΄ με θέμα «Απαγόρευσις αποδημίας αποστράτων και αποτάκτων Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας». Περιλαμβάνει διακόσιους τρεις αξιωματικούς όλων των βαθμών και ειδικοτήτων του στρατού ξηράς και είκοσι έναν της ΕΒΑ (Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας). Για την αστυνομία πόλεων και το πυροσβεστικό σώμα αναφέρει επίσης πίνακα, που δεν βρέθηκε με το έγγραφο.

Η Πολεμική αεροπορία είχε ανάμειξη αναλογικά μικρότερη των δύο άλλων κλάδων των ΕΔ στην περίοδο 1967-1974 με αντιδικτατορικές οργανώσεις, και αντικαθεστωτικές δραστηριότητες. Εν τούτοις από δημοσίευμα εφημερίδας εντοπίσθηκε πίνακας με δέκα εννέα αξιωματικούς της αεροπορίας, που αποτάχθηκαν στην εφταετία.

Στις 13 Δεκέμβρη του 1967 με αρχηγό τον Αντιπτέραρχο Αντωνάκο η αεροπορία τάσσεται με τον βασιλιά Κωνσταντίνο. Οι βάσεις Ελευσίνας και Τανάγρας περικυκλώνονται και καταλαμβάνονται με νεκρούς στην Ελευσίνα από πυρά άρματος έναν δόκιμο και τους σμηνίτες ενός φυλακίου. Είναι τα μόνα θύματα στρατεύσιμοι σε όλη την επταετία από χρήση όπλων. Χτυπημένοι από υποστηρίζοντες μια χούντα στρατιωτικούς. Η Βάση της Αγχιάλου που επίσης τάσσεται με τον βασιλιά, δεν καταλαμβάνεται μέχρι τέλους των γεγονότων εκείνου του εικοσιτετραώρου.

Εκτός του Τάσου Μήνη που έδρασε με την οργάνωσή του ΑΑΑ έχουμε τους συλληφθέντες και βασανισθέντες για την οργάνωση του ναυτικού για κίνημα το Μάϊο του 1973 ήτοι τους Δ.Αποστολάκη, Κ.Κοκκινήδη, Δ.Χρηστάκη Γ.Παπαδόπουλο και Νίκο Στάππα.

Ο απολογισμός σε αριθμούς της αντίστασης στελεχών των ΕΔ στη δικτατορία προκύπτει από αξιόπιστα στοιχεία των επιτροπών αποκατάστασης της πρώτης περιόδου (δηλαδή το 1975) και έχει ως εξής για το Πολεμικό ναυτικό που διατίθενται τα στοιχεία. Παραιτούνται και αποτάσσονται ή αποστρατεύονται τρεις, συμμετέχουν σε «ανταρσία» ή κατηγορούνται για λιποταξία και ζητούν πολιτικό άσυλο τριάντα οκτώ, εντάσσονται σε αντιστασιακές οργανώσεις εκατόν επτά και αρνούνται γραπτά να συμπράξουν με το καθεστώς τρεις, ήτοι σύνολο εκατόν πενήντα ένας. Οι διώξεις που υπέστησαν ήταν η παραπομπή σε στρατοδικεία για είκοσι πέντε, απ’ τους οποίους καταδικάσθηκαν οι δεκατρείς.  Αποτάχθηκαν εκατόν δώδεκα, αποστρατεύθηκαν ογδόντα, εκτοπίσθηκαν οκτώ, φυλακίσθηκαν εξήντα πέντε.

Την εποχή της δικτατορίας τα στελέχη όλων των βαθμών, ειδικοτήτων και κατηγοριών του Πολεμικού Ναυτικού ήταν δυόμισι χιλιάδες περίπου αξιωματικοί και τέσσερις χιλιάδες υπαξιωματικοί και ανθυπασπιστές. Στους υπαξιωματικούς αντιστέκονται δυναμικά στη δικτατορία και διώκονται 42. Στους μάχιμους και μηχανικούς αντιστέκονται 105 στους 717. Οι αριθμοί αφορούν στο σύνολο των υπηρετούντων στις 20-4-1967 για την οποία ημερομηνία υπολογίσθηκαν τα στοιχεία.

Σημειώνεται η μεγάλη διαφορά μεταξύ όσων αντέδρασαν (σύνολο 151) και όσων καταδικάσθηκαν σε δικαστήρια της χούντας(σύνολο 13). Το καθεστώς προτιμούσε τα βασανιστήρια, τις κρατήσεις για μεγάλο διάστημα και τις προφυλακίσεις από την παραπομπή σε δικαστήρια όπου και η δημοσιότητα ήταν μεγαλύτερη. Ειδικά σε περιπτώσεις εν ενεργεία στελεχών το απέφευγε, αφού έτσι θα αποδεικνυόταν πως ήταν έωλο το επιχείρημα, ότι η ΄΄επανάσταση΄΄ στηριζόταν στο σύνολο των ΕΔ.

Η άποψη που ενίοτε ακούγεται πως, αποφεύγονται στη δικτατορία οι ποινικές διώξεις, επειδή στην ουσία διώκτες και διωκόμενοι προέρχονται (τουλάχιστον η πλειοψηφία των τελευταίων) από την ίδια δεξαμενή του συντηρητικού πολιτικού χώρου, δεν ευσταθεί. Αντίθετα έχουμε παραδείγματα, όπου οι κατασταλτικοί μηχανισμοί υπήρξαν ιδιαίτερα σκληροί.

Μια συνολική εικόνα για τις διώξεις στελεχών του στρατεύματος επί δικτατορίας παίρνουμε τελικά από τις αποκαταστάσεις στη μεταπολίτευση. Από το ναυτικό στην αρχική αποκατάσταση του 1974 (εκτός του κινήματος που είχαν επανέλθει όλοι άμεσα με την μεταπολίτευση) προσφεύγουν συνολικά διακόσιοι είκοσι ένας αξιωματικοί και υπαξιωματικοί (46 ήταν οι τελευταίοι) από τους οποίους ευμενής κρίση εκδόθηκε μόνον για 87 (οι 28 υπαξιωματικών). Διαπιστώνουμε την αθρόα προσέλευση για αξιοποίηση της ευκαιρίας μεγάλου αριθμού (ειδικά αξιωματικών) που δεν δικαιούνται αποκατάστασης. Είχαν αποστρατευθεί κανονικά για άλλους λόγους και όχι εξ αιτίας της χούντας. Το ίδιο παρατηρήθηκε και στα άλλα δύο Όπλα αλλά δεν διαθέτουμε ακριβή στοιχεία.

Ακολούθησαν ακόμα δύο στάδια αποκαταστάσεων τα επόμενα χρόνια μία το 1984 και ακόμα μία το 1966 οπότε και ολοκληρώθηκε ο ευτελισμός. Στη δεύτερη φάση το 1984 ο αριθμός των 980 αποστράτων στελεχών που προσέφυγαν από όλα τα όπλα είναι τεράστιος. Οι αποφάσεις των πρώτων κρίσεων θεωρήθηκαν ελαστικές, με αποτέλεσμα να σκεφτούν πολλοί, πως ήταν μια καλή ευκαιρία για πρόσθετους βαθμούς. Το Μικτό Συμβούλιο από τους 980 δικαιώνει συνολικά τους 175. Αυτή η εικόνα σε συνδυασμό με άλλες ευκαιρίες «αποκαταστάσεων» το 1996 αλλά και μέσω των διοικητικών δικαστηρίων και δυστυχώς ακόμα πιο εξευτελιστικών διαδικασιών με διαδικασία Ενόρκων Διοικητικών εξετάσεων οδήγησε ώστε στη χώρα αυτή να διαθέτουμε αναλογικά τους περισσότερους στρατηγούς, ναυάρχους και πτεράρχους από όλες τις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου. Αυτό αιτιολογεί και τη ρήση «κάθε πολυκατοικία και ναύαρχος, κάθε όροφος και στρατηγός». Τρείς μόνον διαπιστωμένα αντιστασιακοί αξιωματικοί είναι μερικώς  γνωστοί ως αρνηθέντες να συμμετάσχουν στην υπερβολή.

Οι στρατιωτικοί κατά τη δικτατορία είχαν σώσει την τιμή τους με τις συμμετοχές τους στην αντίσταση, όσο και αν πολλοί απ’ αυτούς ωθήθηκαν από ευνοϊκά νομομοθετικά μέτρα και μετρίασαν στη συνέχεια την τιμή αυτή με παροχές πολλών βαθμών και τίτλων.

Και αφού οι συγκρίσεις είναι χρήσιμες να θυμίσουμε πως για κάποιους υπαξιωματικούς που πολέμησαν στη Μέση Ανατολή κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, χρειάστηκαν εξήντα χρόνια για αναγνώριση από την πολιτεία της προσφοράς τους. H αποκατάσταση επίσης των είκοσι αθώων που εκτελέστηκαν το 1948 μετά τη δίκη του Ναυτικού, τελέσθηκε μετά τριάντα έξη χρόνια, ενώ όσοι επέζησαν είχαν βιώσει την πίκρα, τις διώξεις και την αδικία για μια ολόκληρη ζωή.

Και για να ολοκληρώσουμε τις συγκρίσεις, σημειώνουμε πως μετά την επανάσταση του 1821 χρειάστηκαν πενήντα και πάνω χρόνια για τις αποκληθείσες ΄΄εκδουλεύσεις΄΄ των επαναστατών, όπως αποκάλεσαν τότε την αποκατάστασή των πολεμιστών που δε ζούσαν πλέον.

Δεν θα αναφερθούμε βέβαια στις ΄΄αποκαταστάσεις΄΄ κουκουλοφόρων, συνεργατών των δυνάμεων κατοχής κ.ο.κ. στο Β΄ΠΠ. Εκεί έχουμε σύνθετο έγκλημα και όχι παρατυπία ή υπερβολή.

Όσον αφορά τις δραστηριότητα υπέρ της δικτατορίας του ναυτικού πάντα, από τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν με τις ανακρίσεις προκύπτει ότι από τους αναφερόμενους οι είκοσι εννέα αποστρατεύονται το 1975 και από αυτούς οι είκοσι τέσσερις είναι αξιωματικοί. Οκτώ ακόμα αποστρατεύονται τα επόμενα τρία χρόνια μέχρι το 1980, που σημαίνει πως η δραστηριότητά τους στη διάρκεια της χούντας έπαιξε ρόλο στην απομάκρυνσή τους από το ναυτικό.

Οκτώ από τους αξιωματικούς σταδιοδρομούν για αρκετά χρόνια και αποστρατεύονται με μεγάλο βαθμό. Αυτό σημαίνει πως το ναυτικό στις περιπτώσεις τους δεν αξιολόγησε ως σοβαρά τα αντίστοιχα στοιχεία για τα οποία και διέταξε ΕΔΕ.

Το ναυτικό από τους υπηρετούντες στις 20 Απριλίου 1967, τετρακόσιους εβδομήντα δύο (472) μάχιμους αξιωματικούς, διώκει πειθαρχικά τον Μάρτιο του 1975 τους εννέα (9). Ήτοι δύο, ανά εκατό υπηρετούντες. Μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και τρεις που είναι οι μόνοι διωχθέντες και ποινικά. Αντίστοιχα από τους υπηρετούντες 245 μηχανικούς διώκει τρεις πειθαρχικά. Ένας στους εκατό δηλαδή.

Για τα γεγονότα στη διάρκεια του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου, οι απομακρυνθέντες του ναυτικού με πειθαρχική δίωξη ( ΠΔ της 15-3-1975)  είναι συνολικά πέντε. Ένας ανθυπασπιστής  και τέσσερις αξιωματικοί. Θα υπήρξε μέριμνα και για άλλους σε επόμενα χρόνια μέσω των ετήσιων κρίσεων. Αυτές οι κρίσεις δεν είναι δυνατό να εντοπισθούν, επειδή θεωρούνται ως προσωπικά δεδομένα.

Οι επιπτώσεις στους στενούς συνεργάτες και υποστηρικτές του καθεστώτος στο ναυτικό επήλθαν σύντομα, όχι άμεσα (λόγω Αραπάκη) και δεν ήταν σκληρές. Πράξεις αντεκδίκησης δεν παρατηρήθηκαν. Υπήρξαν έγγραφες καταγγελίες μετά παρότρυνση του Α/ΓΕΝ. Μηνύσεις δεν υποβλήθηκαν. Αρκετοί από τους οπαδούς, φίλους και τα στηρίγματα της δικτατορίας δεν υπέστησαν καμία δίωξη. Από τους στρατιωτικούς που κάλυψαν ηγετικές θέσεις κανείς δε διώχθηκε.

Τα παραπάνω ισχύουν για το ναυτικό, όπου εν τούτοις παρατηρήθηκε μερική ΄΄κάθαρση΄΄. Για την αεροπορία δεν υπάρχουν στοιχεία. Για το στρατό ξηράς η εντύπωση που έχει ο γράφων είναι, πως οι πιστοί στην ΄΄επανάσταση΄΄ δεν υπέστησαν διώξεις, εκτός των μεγάλων βαθμών και όσων ο Αβέρωφ επέλεξε, για εξουδετέρωση με την υπόθεση ΄΄πυτζάμα΄΄.

Θα αναφερθώ τελειώνοντας σε κάτι εκτός θέματος, αλλά το συνδέει το θέμα της δικτατορίας που αναφερόμαστε. Ρωτάω λοιπόν, τι είναι αυτό που βιώνουμε εδώ και κάμποσα χρόνια  αν όχι μια μορφή δικτατορίας; Το πολύ πολύ να το εκλαϊκεύσουμε κάπως ρωτώντας για την άσκηση εξουσίας: «αν δεν είναι και με την επιστημονική της ερμηνεία αυταρχική, τι άλλο μπορεί να είναι; Κυβερνάνε ή όχι οι ίδιοι ακριβώς που συνέβαλλαν για να ξενερίσουμε στον αφρό της κρίσης εμείς πρώτοι και καλύτεροι απόλους, εμείς οι Έλληνες με τα πιο βαριά στοιχεία και σε αριθμούς και σε επιπτώσεις;»  Εκτός φυσικά της γνωστής Τάξης και των λακέδων της που υπερπλουτίζουν ακριβώς σ’ αυτά τα χρόνια της κρίσης, όπως επίσημα στοιχεία αποδεικνύουν.

Τελικά είναι εκδικητική ή όχι η διαδικασία ευτελισμού των στρατιωτικών στο σύνολό τους ανεξάρτητα από αντιστασιακούς , «αντιστασιακούς» και μη με το ξύρισμα (και όχι απλά κούρεμα) μισθών και συντάξεων, με τις περικοπές, με την καταλήστευση των ταμείων τους; Το ίδιο βέβαια συνέβη με όλους τους εργαζόμενους (όχι όμως σε τέτοια ποσοστά, εδώ μιλάμε για συντριβή), εδώ απλά παρουσιάζουμε αυτό το στρώμα και άγνωστες πτυχές από τη δικτατορία.  Έπεσε πέπλο λήθης στην αντίστασή τους αλλά και λάσπη με το ανακάτεμα των αποκαταστάσεων με πλήθος άσχετων και αρκετών κολάσιμων περιπτώσεων. Με άνεση προσθέτω πως η ιστορία μας δεν έχει να επιδείξει πολλές τέτοιες συμπεριφορές του κράτους και των κυβερνητών σε λειτουργούς του.

 

 

 

 

21-4-1967 δικτατορία… μην την ξεχνάμε, είναι επικίνδυνο, είναι λάθος.

21 Απριλίου, 2014

ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ

Δεν πήγαν χαμένες οι επενδύσεις των Αμερικανών στα στελέχη των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων (ΕΔ) μεταπολεμικά. Αποδείχθηκε πως σύντομα θα χρειάζονταν αυτές οι επενδύσεις. Φάνηκε από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 πως τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως θα ήθελαν οι υπερατλαντικοί σύμμαχοί μας.
Η κάλυψη τμήματος του ιδεολογικο- πολιτικού χώρου της αριστεράς από αντίστοιχο της Ενώσεως Κέντρου υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου (με ανάλογη φρασεολογία και ικανότητα συνέγερσης), προκάλεσε τον πανικό της άρχουσας τάξης στην Ελλάδα.
Οι επεμβάσεις του Κωνσταντίνου και ο εξαναγκασμός σε παραίτηση του Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου, δεν αποσόβησαν τον ΄΄κίνδυνο΄΄, η ριζοσπαστικοποίηση μεγάλου τμήματος του λαού να εκφραστεί ανάλογα και στις εκλογές. Δεν ήταν η μόνη αιτία της επιβολής της δικτατορίας. Εξίσου ως ΄΄κίνδυνο΄΄ θεωρούσαν την απώλεια του μονοπωλίου της εξουσίας από τη Δεξιά. Ρεαλιστική όμως είναι και η άποψη, σύμφωνα με την οποία διαφαινόταν και ΄΄κίνδυνος΄΄ της αναβάθμισης του ρόλου της Βουλής.
Το σχέδιο που εφάρμοσαν στις 21 Απριλίου ήταν εκείνο που ονομαζόταν ΄΄ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ΄΄ αλλά τροποποιημένο. Άλλοι σχεδίαζαν (η φυσική ηγεσία του στρατού ξηράς) και άλλοι το υλοποίησαν. Αυτοί που το συνέτασσαν με εντολή του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού (Α/ΓΕΣ), δηλαδή οι πραξικοπηματίες, χρησιμοποίησαν τους πλέον απαραίτητους από τους στρατηγούς. Γι’ αυτό και το ονόμασαν ΄΄ πραξικόπημα των συνταγματαρχών΄΄. Εξ άλλου ποτέ δεν θα μάθουμε εάν ο Α/ΓΕΣ Σπαντιδάκης (που είχε και την εξουσιοδότηση του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου -ΑΣΣ) θα προέβαινε στην υλοποίηση του σχεδίου πραξικοπήματος (με την έγκριση του βασιλιά ο οποίος, ήταν συνεχώς ενήμερος και ενέκρινε την κάθε φάση του σχεδίου που του προσκόμιζε ο Α/ΓΕΣ).
Αυτοί που επενέβησαν το 1967 δεν ήταν άσχετοι με τα συμβαίνοντα στη χώρα. Γνώριζαν άριστα, εάν κινδύνευε η Ελλάδα από τον κομμουνισμό. Όπως και ήταν σε θέση να εκτιμήσουν, και πάλι σωστά, τους κινδύνους από την πιθανή άσκηση της εξουσίας μετά τις εκλογές από την κεντροαριστερά υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Δεν ήταν αυτοί οι κίνδυνοι που τους ανησυχούσαν. Εξ άλλου γρήγορα φάνηκαν και οι ριζοσπαστικοί μέσα στην ομάδα εξουσίας των συνταγματαρχών. Οι θέσεις των ΄΄Κανταφικών΄΄ ή και των ΄΄Νασερικών΄΄, (όπως διάφοροι αρέσκονταν να αυτοαποκαλούνται), σε αρκετά σημεία ήσαν κοντά στις απόψεις του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο τελευταίος κάθε άλλο παρά επικίνδυνος αποδείχθηκε για την άρχουσα τάξη και τις ΗΠΑ, όταν πήρε από το 1981 την εξουσία.
Δεν είναι μόνον το σχέδιο ΄΄ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ΄΄ που προκαλεί την απορία, σε όσους δε γνωρίζουν τη μεθοδολογία των σχεδίων των ΕΔ. Είναι σωστό να υπάρχουν σχέδια έτοιμα που θα υλοποιηθούν για αντιμετώπιση εχθρού, σεισμών, πυρκαγιών και γενικά χρήσεων των ΕΔ για παροχή βοήθειας σε περιπτώσεις θεομηνίας, καταστροφών κ.ο.κ.
Το θέμα δεν είναι αυτά τα σχέδια, αλλά τα άλλα που δίνουν τη δυνατότητα στους χειριστές και γνώστες τους να τα προσαρμόζουν έτσι, όπως βολεύει τους ίδιους και τους σκοπούς τους. Τέτοια σχέδια έχουν εφαρμοστεί μεταπολεμικά στην Ελλάδα και πάντα από τις ΕΔ ή συνδυασμό των ΕΔ με τα Σώματα Ασφαλείας (ΣΑ) και άλλους φορείς. Όπως π.χ. στις εκλογές του 1961 με την εφαρμογή του σχεδίου (δήθεν άσκηση) ΠΕΡΙΚΛΗΣ. Αργότερα ήρθε το ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ της 21ης Απριλίου 1967, το ΘΕΜΙΣ του Πολυτεχνείου, του πραξικοπήματος στην Κύπρο.
Ως κύρια αιτία της επέμβασης της χούντας το 1967 μπορούμε να δούμε την απαίτηση υλοποίησης μέτρων, στα οποία δυσκολευόταν να προχωρήσει μια κοινοβουλευτική κυβέρνηση. Ιδιαίτερα εάν επρόκειτο για τέτοια κεντροαριστερής απόκλισης, όπως διαφαινόταν ότι θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές του Μαΐου 1967. Δηλαδή:
• -η ένταξη με κάθε τρόπο της Κύπρου στο Δυτικό στρατόπεδο,
• -η παροχή διευκολύνσεων στις αμερικανικές δυνάμεις του 6ου στόλου της Μεσογείου,
• -η υπογραφή νέων συμφωνιών για βάσεις των ΗΠΑ και τέλος
• -η διευκόλυνση των επιχειρήσεων στην επερχόμενη σύγκρουση Ισραήλ- Αράβων.
Παρατηρείται πως δεν αναφέρονται ως αίτια του πραξικοπήματος λόγοι επαγγελματικοί και συμφερόντων των σχεδιαστών του. Ο γράφων έχει την τάση να συμφωνήσει με την άποψη, πως πεποίθηση των στελεχών των ΕΔ είναι, ότι έχουν ως αποστολή την ΄΄φρούρηση του καθεστώτος΄΄. Η οποία ερμηνεύεται από τους στρατιωτικούς ως ΄΄φύλαξη του Έθνους΄΄. Το έθνος όμως πιστεύουν, πως υπηρετείται από ένα κράτος δομημένο σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις περί εθνικοφροσύνης, που προστατεύουν και φυλάγουν οι ίδιοι. Εάν λοιπόν θεωρούν πως κινδυνεύει να καταλυθεί το κράτος, τότε κινδυνεύει το έθνος, επομένως οφείλουν να παρέμβουν. Έχουν ενστερνισθεί/ αποδεχτεί την πρακτική ενός κράτους, που υπηρετεί όχι την τάξη απ’ την οποία προέρχονται (αγρότες, μικροαστοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, υπάλληλοι), αλλά την αστική και μεγαλοαστική τάξη. Που δεν εκπροσωπείται στο σώμα των στελεχών των ΕΔ, αλλά δεν το θεωρούν οι ίδιοι απαραίτητο, και τους περισσότερους δεν τους απασχολεί ή ακόμα μπορεί και να το αγνοούν.
Ως επιχειρήματα των συνωμοτών στελεχών των ΕΔ που επενέβησαν στις 21 Απριλίου 1967 αρκούσαν:
• ο κομμουνιστικός κίνδυνος που θα επέφερε (όπως έλεγαν) τη δικτατορία του ΚΚΕ και πιθανή απώλεια ελληνικών εδαφών ,
• η πολιτική αναταραχή και τα φαινόμενα μη υγιούς πολιτικού βίου (΄΄φαυλοκρατία΄΄ κατά τους πραξικοπηματίες),
• η επίλυση των εθνικών θεμάτων και ιδιαίτερα του Κυπριακού ΄΄εδώ και τώρα΄΄, με την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

Επέτυχαν και επέβαλλαν εκείνα ακριβώς που διακήρυσσαν πως ήρθαν να προλάβουν, δηλαδή:
• μία δικτατορία (όχι βέβαια του προλεταριάτου, αλλά) στρατιωτική,
• ένα δημόσιο βίο χαμηλού πολιτιστικού και ανύπαρκτου πολιτικού επιπέδου, από τις πλέον ντροπιασμένες περιόδους της φυλής μας,
• την γέννηση νέων θεμάτων και την απώλεια εδάφους στην Κύπρο, μετά το πραξικόπημα, και τη συνακόλουθη εισβολή των Τούρκων υποστηριζόμενη από Αγγλία, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ. Δεν γίνεται να μη μιλήσει κανείς και για στρατιωτική ήττα ανάλογη του 1897 ανεξάρτητα των συνθηκών. Οι Τούρκοι δε θα περίμεναν να ανασυνταχθούν οι διαλυμένες ελληνικές και ελληνοκυπριακές δυνάμεις στο νησί για να είναι καθαρή η στρατιωτική σύγκρουση.
Η δικτατορία 1967-1974 είχε και μία ακόμα συνέπεια που ταλανίζει έκτοτε το χώρο των ΕΔ. Την απαξίωση των μονίμων στελεχών (αξιωματικών και υπαξιωματικών) από σημαντικές μερίδες της ελληνικής κοινωνίας. Το φαινόμενο δεν περνάει απαρατήρητο από τους ίδιους και προκαλεί πικρία αφού από τους υπηρετούντες σήμερα στις ΕΔ κανείς δεν υπηρετούσε το 1967 ούτε τα επόμενα χρόνια. Ούτε είχαν καταλάβει τι γινόταν στη χώρα ούτε το έζησαν. Κανείς απ’ αυτούς δεν φέρει ευθύνη για ότι έγινε τότε. Το Σώμα των αξιωματικών και υπαξιωματικών πρέπει να μένει αλώβητο από συνέπειες απαξίωσης εξ αιτίας της δικτατορίας.
Όσο για το ζήτημα των ημερών, τις επερχόμενες εκλογές, θα τα πούμε, ελπίζω, σε λίγες μέρες. Η απαξίωση που αναφέραμε πιο πάνω δεν αφορά και το ΚΚΕ. Δηλαδή το Κόμμα εκείνο και την ιδεολογία του που αποκαλώντας το «εθνικό κίνδυνο» φαύλοι και επίορκοι στρατιωτικοί έδρασαν την 21η Απριλίου. Ακριβώς αυτό το Κόμμα έρχεται σήμερα να τιμήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις και το Σώμα των μονίμων στρατιωτικών συμπεριλαμβάνοντας στο ψηφοδέλτιό του για την Ευρωβουλή ένα στέλεχος του Πολεμικού Ναυτικού ως υποψήφιό του. Τον Γιάννη Ντουνιαδάκη, Υποναύαρχο ε.α.

Μια τομή στη δικτατορία, τους οπαδούς, τους αντιπάλους της (Αντιστράτηγος Βαρδάνης)

25 Φεβρουαρίου, 2014

Μιχάλης Βαρδάνης, Ο Κόκκινος Ίλαρχος

Ο Βαρδάνης (1938-2014) παρουσιάζει για την έρευνα το πλεονέκτημα πως, εκτός από στέλεχος των ΕΔ (που υπηρέτησε  και μετά τη μεταπολίτευση μέχρι το 1990), είναι πολιτικοποιημένος από την προδικτατορική περίοδο. Επί δικτατορίας συλλαμβάνεται και βασανίζεται στο ΕΑΤ/ΕΣΑ, ενώ είχε δραστηριοποιηθεί σε αντιδικτατορικές οργανώσεις (Ομάδα Οπρόπουλου, Ελεύθερους Έλληνες,  ΑΑΑ του Μήνη, Κίνημα του Ναυτικού). Αναμειγνύεται στην πολιτική στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές (στέλεχος και υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ, πριν την επαναφορά του στην ενεργό υπηρεσία το1975). Επισημαίνει ότι η εκδήλωση του κινήματος του βασιλιά ήταν προγραμματισμένη για την 26η Οκτωβρίου 1967 στη Θεσσαλονίκη. Αναφέρεται σε αντιχουντικές οργανώσεις στελεχών των ΕΔ και στο ρόλο του Γρίβα (συναντάται με ανθρώπους του φερμένους από την Κύπρο) επιβεβαιώνοντας πως ο τελευταίος κάτι ετοίμαζε στην Ελλάδα.

Μετά την αποστρατεία του το 1990 εκλέγεται πρόεδρος του ΣΦΕΑ (Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών) περιόδου 1967-1974  ιδιότητα που ασκεί με επιτυχία από το 1995 μέχρι το 2005.

Δεν έκρυβε την υποστήριξή του στο ΚΚΕ ενώ διατηρούσε και φιλικές σχέσεις με τον Χαριλαο Φλωράκη.

Απεβίωσε τον Ιανουάριο 2014.

——————————————-

 

Συνέντευξη με τον επίτιμο αντιστράτηγο ε. α. Μιχάλη Βαρδάνη (Β)

7-7 και 29-11-02

 

.-              Μου λες για το 1909 αυτά που μούλεγες χθες για την προσπάθεια που έκανε η κυβέρνηση να τους δώσει βαθμούς; Πως αντιδράσανε οι αξιωματικοί του Συνδέσμου; Με τα σχόλια που έκανες μετά τη μεταπολίτευση για το 67-74.

Β.            Το 1909 διαφέρει και σαν εποχή με την κοινωνία της και βεβαίως οι πρωταγωνιστές αξιωματικοί διέφεραν κατά πολύ από τους μετεμφυλιακούς. Ιδιαίτερα είχαν προέλευση… βασικά {ήταν} γόνοι της εθνικής αστικής τάξης, γόνοι των αγωνιστών του 21…Του 1909, που εμφορούνταν από ένα αίσθημα πατριωτισμού, γνήσιο πατριωτικό αίσθημα, με περίσσια ανιδιοτέλεια, στην απελευθέρωση των ελληνικών ακόμα σκλαβωμένων χωρών και κύρια ….άλλωστε είχε προηγηθεί η συμφορά του πολέμου του 1897 και με όλη την κατάρα του έθνους και επομένως και των αξιωματικών πάνω στους Έλληνες … που την προσωποποιούσαν στη βασιλική οικογένεια, στους πρίγκιπες, και στον Κωνσταντίνο.

.-              Άρα το ‘97 θες να πεις ότι ήταν μία από τις αιτίες για το Σύνδεσμο και την Επανάσταση του 1909. Η Επετηρίδα;

Β.            Βεβαίως είχε. Εν συνεχεία όμως… δεν ήταν μόνο το 97, ήταν και ο Μακεδονικός Αγώνας των αρχών του αιώνα, με όλες τις συνέπειες κακών πολιτικών χειρισμών με τελικά εγκατάλειψη του Αγώνα… Του Μακεδονικού…

.-              Τη σύγκριση κάνε μου με το ‘67.

Β.            Είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα. Το ένα είναι εθνικό πατριωτικό μεγάλωμα της Ελλάδας, εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, κίνημα για αγώνες απελευθέρωσης των ελληνικών χωρών που είναι σκλαβωμένες, κύρια της Μακεδονίας…….

.-              Επετηρίδα όμως; Μου είπες επετηρίδα.

Β.            Ναι, υπάρχει και μια επετηρίδα γερόντων. Δηλαδή είχαμε υπολοχαγούς και λοχαγούς τριάντα πέντε – σαράντα χρονών υπολοχαγούς. Ο Παύλος Μελάς ήταν τριάντα τριών χρονών και ήταν ανθυπολοχαγός πυροβολικού, φαντάσου δηλαδή, δώδεκα χρόνια είχε τον ίδιο βαθμό. Ήταν και θέμα επετηρίδας.

.-              Άρα κάποιοι μπήκαν στο σύνδεσμο διότι είχαν και πρόβλημα επετηρίδας. Το 67 τώρα, μπήκαν αξιωματικοί μέσα στη χούντα λόγω της επετηρίδας;

Β.            Το 67 είναι ένα τελείως διαφορετικό πράγμα. Είναι η εμφυλιοπολεμική ιδεολογία του αντικομουνισμού και η κουλτούρα των αξιωματικών που είναι μέσα σε αυτήν τη γραμμή. Αντικομουνισμός και υπάρχουν οι φόβοι από την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου και με τις νέες δυνάμεις που βγαίνουν, Ανδρέας Παπανδρέου και λοιπά, φοβούνται ξανά μια… φοβούνται όχι αυτοί καθαυτοί οι… τον φόβο των αξιωματικών εκμεταλλεύονται οι εξωτερικές δυνάμεις και τον υλοποιούν σε μια βοήθεια για κίνημα αποκατάστασης των αξιών που είχαν αυτοί οι αξιωματικοί. Και ποιες ήταν αυτές οι αξίες; Όσο δεξιότερα τόσο καλύτερα, ήταν ο λόγος, η ρήση του προηγούμενου αρχηγού ΓΕΣ, που ήταν αυτός αμέσως και της 21ης Απριλίου.

.-              Άρα το μόνο κοινό που βρίσκεις εσύ στο κίνημα του 1909 και στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου είναι η επετηρίδα, τίποτα άλλο;

Β.            Η επετηρίδα.

.-              Να γυρίσουμε όμως λιγάκι στο 1909 και πες μου δυο κουβέντες για την προσπάθεια, που έκαναν τότε κάποιοι, να δώσουν βαθμό στους κινηματίες.

Β.            Η επετηρίδα όμως για τους αξιωματικούς του 1909 δεν είναι «να πάρουμε βαθμούς» διότι είναι ανιδιοτελείς και αυτό το δείξανε όταν η κυβέρνηση Δραγούμη προσπάθησε να τους δώσει βαθμούς. Και μάλιστα όταν τους έδωσε βαθμούς, καταλάβανε το Εθνικό Τυπογραφείο και ακυρώσανε τις μήτρες των προαγωγών.

.-              Να δούμε τώρα στις αποκαταστάσεις, στους βαθμούς δηλαδή τους σωρηδόν βαθμούς μετά τη δικτατορία, μετά το 74, πως αντιδράσανε μια μερίδα από τους αντιστασιακούς αξιωματικούς που πήραν μεγάλο βαθμό; Μεγάλο αριθμό από βαθμούς. Αντιδράσανε ή επιδιώξανε τους βαθμούς αυτούς;

Β.            Επιδίωξαν βαθμούς γενικώς, η μεγάλη μάζα των αξιωματικών των διωχθέντων με τον άλφα ή βήτα ή γάμα τρόπο, επιδιώξανε βαθμούς.

.-              Δε λέω τους αποκατασταθέντες που σταδιοδρόμησαν μετά στις Ένοπλες Δυνάμεις, όπως εσύ. Λέω γι’ αυτούς οι οποίοι δεν επανήλθαν στις ένοπλες δυνάμεις, αντιστάθηκαν στη χούντα με τον άλφα ή βήτα τρόπο, και πήραν στη συνέχεια πολλούς βαθμούς.

Β.            Επιδιώξανε να πάρουν βαθμούς. Όχι απλά αποδεχθήκανε τους βαθμούς, επιδιώξανε να τους πάρουν.

.-              Πως το ερμηνεύεις εσύ αυτό το πράγμα;

Β.            Το ερμηνεύω από φιλοδοξία της εποχής, από έλλειψη μιας ιδεολογικής στάσης η οποία δεν στέκεται στις παροχές, αλλά επιδιώκει και κοινωνική αποκατάσταση και κοινωνικό βάρος. Γιατί οι βαθμοί, όπως και να το κάνουμε, άλλο είναι ο ναύαρχος, ο στρατηγός, ο πτέραρχος και άλλο είναι ο συνταγματάρχης, άλλο άκουσμα στην κοινωνία, αλλά και από πλευράς απολαβών, από πλευράς παροχών.

.-              Είπες στην αρχή κάτι για το 1909, ότι έχουμε πατριώτες αξιωματικούς που είχαν κατά νου το μεγάλωμα της Ελλάδος και ερχόμαστε με βάση αυτό, στο 67-74. Πες μου το σχόλιό σου εσύ, οι αξιωματικοί οι οποίοι αντιστέκονται κατά κάποιο τρόπο στη δικτατορία, ήταν ή δεν ήταν πατριώτες; Πως ερμηνεύεις αυτούς που αντιστάθηκαν και στη συνέχεια δεν σταδιοδρόμησαν στις ένοπλες δυνάμεις, επιδίωξαν όμως τους βαθμούς. Πού είναι ο πατριωτισμός εδώ;

Β.            Ο πατριωτισμός τους αρχίζει και σταματά κυρίως στην πτώση της χούντας, και την αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών. Από εκεί και πέρα θέλουν να γευθούν την όποια συμμετοχή τους στην αποκατάσταση της δημοκρατίας.

.-              Πάμε λίγο στην 21η Απριλίου. Είπες δύο-τρία αίτια. Το ολοκληρώνεις, γιατί μένει κενό.

Β.            Τα αίτια της δικτατορίας της 21ης Απριλίου είναι: ιδεολογικά και ξεκινώ και τελειώνω, αντικομουνισμός. Ο φόβος αριστερών προοδευτικών δρόμων στην ελληνική διακυβέρνηση. Είναι θέματα εξάρτησης, υποτέλειας στο συμμαχικό παράγοντα. Ο συμμαχικός παράγοντας θέλει τον ευρύτερο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής, τον θέλει ελεγχόμενο απόλυτα. Ο συμμαχικός παράγοντας φοβάται τις μεταβολές και αλλαγές στον τόπο μας. Γιατί η Ελλάδα είναι ένα γεφύρι που συνδέει το λεγόμενο δυτικό κόσμο με τη Μέση Ανατολή, ανατολική Μεσόγειο.

.-              Ποιόν λες συμμαχικό παράγοντα; Ξεκαθάρισέ το.

Β.            Μιλάω για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Αλλά κύρια τις ΗΠΑ.

.-              Αυτή η επιθυμία των ΗΠΑ πως ερμηνεύεται στην πράξη την 21η Απριλίου;

Β.            Ερμηνεύεται διότι οι βασικοί αξιωματικοί οι οποίοι ενήργησαν την 21η Απριλίου, είχαν θητεύσει, είχαν βγάλει σχολειά στην Αμερική και είχαν διασυνδέσεις με τους σταθμάρχες της CIA εδώ. Στην Ελλάδα. Ένα είναι αυτό.

.-              Πράκτορες δηλαδή;

Β.            Το δεύτερο είναι ότι μετά την 21η Απριλίου γίνονται οι μάχες των έξι ημερών Ισραήλ-Αιγύπτου. Αμέσως μετά αποχωρεί η μεραρχία από την Κύπρο και πλέον είναι ανοχύρωτη στα σχέδια των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ, όπου θέλουν μια Κύπρο απόλυτα ελεγχόμενη. Αυτές είναι οι αιτίες της 21ης Απριλίου. Σπεύδουν ένα μέρος των αξιωματικών, διότι οι αξιωματικοί οι δεξιοί, οι κουλτούρας ακροδεξιάς και δεξιάς, συντηρητικοί, που κατά βάση ήταν οι αξιωματικοί, περίμεναν ένα κίνημα το οποίο θα προερχόταν από το βασιλιά και την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων. Η μάζα των αξιωματικών αιφνιδιάστηκε από το μεσαίο μέγεθος ηγεσίας του κινήματος της 21ης Απριλίου, συνταγματάρχες και ένας ταξίαρχος. Σπεύδουν στην πορεία μετά τον αιφνιδιασμό, σπεύδουν εκ των πραγμάτων να αγκαλιάσουν την 21η Απριλίου, ένα σημαντικό μέρος, δεν ξέρω αν ήταν πλειοψηφικό τελικά, νομίζω ότι δεν ήταν πλειοψηφικό, όμως σπεύδουν να εκμεταλλευτούν και από ιδεολογία αλλά και από ιδιοτέλεια, να εκμεταλλευτούν την 21η Απριλίου. Διότι υπάρχουν φοβερά προβλήματα στο στρατό, επετηρίδας, προοπτικές δεν υπάρχουν, δεν βλέπουν προοπτικές, είναι φρακαρισμένη η επετηρίδα, οι λοχαγοί είναι στα σαράντα τους χρόνια και δεν βλέπουν φως ανοίγματος, προώθησης, είναι οι μισθοί πολύ χαμηλοί, δεν μπορούν να επιβιώσουν. Οι αξιωματικοί γνωρίζουμε ότι έχουν περισσότερα του ενός σπίτια, το παιδί τους φοιτά σε ένα πανεπιστήμιο, αυτοί υπηρετούν σε μια φρουρά της Μακεδονίας, το σπίτι τους είναι ενδεχομένως στην Αθήνα ή σε μια …Θεσσαλονίκη, στη Λάρισα. Υπάρχουν φοβερά προβλήματα οικονομικά. Πιστεύουν λοιπόν ότι θα λυθούν αυτά σε ένα βαθμό και σπεύδουν να αποδεχθούν την 21η Απριλίου ή τουλάχιστο {δείχνουν} μια ανοχή.

.-              Αυτά από τους οπαδούς στη συνέχεια, ενώ στον αρχικό πυρήνα δεν έχουμε θέμα επετηρίδας;

Β.            Όχι, δεν υπάρχει θέμα επετηρίδας, είναι επαναστατική ομάδα και λοιπά η οποία θα είναι της τάξεως των εκατό αξιωματικών όλων των βαθμών.

.-              Τους οποίους έδεναν Μιχάλη, αυτούς τους εκατό, αυτά τα στοιχεία που είπες; Δηλαδή αντικομουνισμός, συμμαχικός παράγοντας…

Β.            Αντικομουνισμός κατ’ αρχήν. Από εκεί και ύστερα διαστρωματώσεις υπάρχουν, οι οποίες τουλάχιστον φάνηκαν στην πορεία, δεν ξέρω αν υπήρχαν στην αρχή. Φάνηκαν δηλαδή εθνικιστές μέσα, «Κανταφικοί» δηλαδή, περίπου τηρουμένων των αναλογιών του 1909. Δηλαδή «εθνική ανεξαρτησία», περνάει δεν περνάει κανένας μέσα από το «περιβόλι» μας, από τον χώρο μας.

.-              Οι «Κανταφικοί»;

Β.            Ναι, δηλαδή των εθνικιστών με την καλή έννοια του όρου, όχι των έξαλλων «πάμε να καταλάβουμε…..».

.-              Πες μου έναν από αυτούς.

Β.            Νομίζω ότι ήταν ο Στειακάκης, νομίζω ότι ήταν ο Μανουσακάκης. Αυτοί ταγματάρχες. Υπήρχε μια ομάδα.

.-              Τη χούντα, τους εκατό που ανέφερες, την αρχική, την «επαναστατική επιτροπή», αυτούς που καπέλωσαν τους στρατηγούς και έκαναν το πραξικόπημα πρώτοι, τους συνδέεις με τον «ΙΔΕΑ» και πως;

Β.            Ο «ΙΔΕΑ» είναι μια οργάνωση που δημιουργήθηκε στη Μέση Ανατολή, με την ίδια ιδεολογία, τον αντικομουνισμό και την ενότητα των αξιωματικών που ήσαν «ΙΔΕΑτες».[1] Να περιφρουρήσουν τις δεξιές, αντικομουνιστικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα…

.-              Την εξουσία δηλαδή;

Β.            Την εξουσία, όπως αυτοί τη έβλεπαν…

.-              Και τον προσανατολισμό;

Β.            Και τον προσανατολισμό. Με την έννοια αυτή υπάρχει μια σχέση του «ΙΔΕΑ» με την 21η Απριλίου. Υπάρχουν αξιωματικοί πρωταγωνιστές οι οποίοι ήταν του «ΙΔΕΑ». Δεν έπεται όμως ότι ο «ΙΔΕΑ» έδωσε τη γραμμή. Άλλωστε ο Γκίκας ο οποίος φερόταν σαν αρχηγός του «ΙΔΕΑ» δεν συμμετείχε, ήταν απών. Και τον έκανε ο Καραμανλής υπουργό στην κυβέρνηση, τη μεταπολιτευτική. Εδώ λοιπόν υπάρχει μια πρωτοβουλία αξιωματικών του «ΙΔΕΑ» και πρακτόρων ξένων μυστικών υπηρεσιών που και λίγο μπερδεύουν τον όλο προσανατολισμό… φιλοδοξίες δικές τους. Ο Παπαδόπουλος φερόταν ως ο Νάσερ σε ένα κύκλο αξιωματικών. Για να παρέμβει ο στρατός στην πολιτική τον έβλεπαν ως Νάσερ.

.-              Άρα έχουμε μια ομάδα αξιωματικών, όπως μου τα λες, του στρατού ξηράς, η οποία είναι αυτόβουλη, δεν ελέγχεται από τον «ΙΔΕΑ», έχει υπόγειες διαδρομές, διασυνδέσεις με ξένες μυστικές υπηρεσίες και συγκεκριμένα τις αμερικανικές, δεν ξέρουμε μέχρι ποιο βαθμό. Μου έλεγες χθες για τον «ΑΣΠΙΔΑ», μου είπες δυο τρία πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για τον «ΑΣΠΙΔΑ». Τι συνέβαινε, πως συνδέεις τον «ΑΣΠΙΔΑ» με την εξέλιξη στη δικτατορία;

Β.            Ο πυρήνας ο βασικός του «ΑΣΠΙΔΑ» ξεκίνησε με εθνικιστικούς προσανατολισμούς την εποχή της ΕΟΚΑ, του Γρίβα. Ο οποίος έρχεται στην Ελλάδα διαφοροποιημένος από τις Συνθήκες της Ζυρίχης, το 1960. Ο πυρήνας αυτός είναι υπολοχαγών-λοχαγών ένας σημαντικός αριθμός και είναι κύρια μιας τάξης, της τάξης του 53. Κι αυτό έχει μια σημασία γιατί είναι ο Μπουλούκος, είναι της τάξης του 53. Περισσότεροι είναι τάξη 53, που βγήκαν δηλαδή από τη Σχολή το 53. Και έχει μια σημασία ακόμα η τάξη του 53, γιατί είναι η τάξη που μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων επί κυβερνήσεως Πλαστήρα-Κέντρου που είχε αρχίσει … δεν υπήρχαν τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων για να μπεις, το 50.

.-              Δεν υπήρχαν το 50 πιστοποιητικά φρονήματος;

Β.            Ο Πλαστήρας τα είχε περιορίσει με τα μέτρα ειρήνευσης, στα μέτρα ειρήνευσης είχε διαμορφώσει μια κατάσταση τέτοια. Μπήκαν δηλαδή παιδιά των οποίων γονείς και αδέλφια ήταν στο ΕΑΜ, ήταν στην Εθνική Αντίσταση, και πέρασαν.

.-              Και έχουμε δηλαδή μετεμφυλιακά στο στρατό ξηράς αξιωματικούς προελεύσεως «ΕΑΜογενών» οικογενειών;

Β.            Ναι.

.-              Για ολοκλήρωσε με τον «ΑΣΠΙΔΑ».

Β.            Αυτή λοιπόν η ομάδα κυνηγήθηκε από την κυβέρνηση του Καραμανλή, κόντρα στις συμφωνίες που αυτός διαμόρφωσε. Στις Συμφωνίες της Ζυρίχης. Και τους διώχνει σχεδόν στο σύνολό τους, όσοι είχαν καταγγελθεί ότι ανήκουν εκεί και είχαν εκδηλωθεί, τους σέρνει σε επιστρατεύουσες αρχές.

.-              Το ΓΕΣ δηλαδή;

Β.            Ναι ή τα Όπλα τους. Τους μεταθέτουν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, έξω από διοικήσεις και λοιπά. Αυτοί τώρα και με τον ανένδοτο αγώνα της Ένωσης Κέντρου και με την προοπτική ότι η Ένωση Κέντρου θα γίνει κυβέρνηση κάποια στιγμή, προσκολλώνται στην Ένωση Κέντρου, Κεντρώοι. Και προσβλέπουν στην πορεία πια στον Αντρέα Παπανδρέου, ο πιο νέος πολιτικός με τις νέες ιδέες, τους ταιριάζει κατά κάποιο τρόπο και προσκολλώνται εκεί. Και διαμορφώνουν αν θες μια άτυπη συνδικαλιστική κίνηση.

.-              Δηλαδή για πόσους μιλάς;

Β.            Δεν ξέρω τον αριθμό, εκτιμώ ότι πρέπει να ήταν είκοσι-τριάντα αξιωματικοί, δεν πρέπει να ήταν παραπάνω.

.-              Λοχαγοί –ταγματάρχες, εκεί;

Β.            Λοχαγός βασικά, ή ταγματάρχης. Λοχαγός-ταγματάρχης. Αυτό ανησυχεί το κατεστημένο το στρατιωτικό και τις ανησυχίες του στρατιωτικού κατεστημένου τις μεταφέρουν στο βασιλιά, στον Κωνσταντίνο. Ο οποίος αρχίζει και αυτός να {λέει} «…τι γίνεται; μήπως κάποια στιγμή δεν μπορούμε να ελέγχουμε το στρατό». Βάζει προφανώς και ανθρώπους του μέσα και είναι πληροφορημένοι και προσπαθούν να ελέγξουν. Προσπαθούν να το ελέγξουν και με το Γρίβα, που ο Γρίβας χρησιμοποιείται από την Ένωση Κέντρου. Η κυβέρνηση Παπανδρέου τον στέλνει τον Γρίβα στην Κύπρο αρχηγό της φρουράς.

.-              Το δεξιό Γρίβα στέλνει η κυβέρνηση Παπανδρέου αρχηγό της Εθνοφρουράς, της «Χ»;

Β.            Ναι, αυτόν.

.-              Επειδή ήταν Κύπριος;

Β.            Και επειδή υπήρχε μια επαφή με την Ένωση Κέντρου μετά. Ήταν ας πούμε και ο αντίπαλος της δεξιάς στα θέματα «Συμφωνίες Ζυρίχης» και λοιπά. Ορισμένοι λοιπόν από τους αξιωματικούς αυτούς εξακολουθούν να έχουν επαφή και με το Γρίβα. Σου λέει «αφού τον χρησιμοποιεί η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου, ακολουθεί την Ένωση Κέντρου». Εκεί φαίνεται ότι ο Γρίβας, «ο λύκος κι αν εγέρασε, κι έχασε και λοιπά…», τα μυαλά παραμένουν. Μπορεί να αλλάξανε αλλά ο λύκος είναι λύκος. Εξακολουθούσε ο Γρίβας προφανώς να έχει σχέση με τα ανάκτορα… και γι’ αυτό είναι και ουσιώδης μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη. Το στρατιωτικό κατεστημένο μέσα στον «ΑΣΠΙΔΑ», στον όποιον «ΑΣΠΙΔΑ», (της όποιας έκτασης, εγώ νομίζω περιορισμένης και χωρίς καμία επιθετική δραστηριότητα ή στόχευση), περνάνε και όλους τους αξιωματικούς τους δημοκρατικούς που φάνηκαν στη διάρκεια του ανένδοτου αγώνα και της Ένωσης Κέντρου. Και πως φάνηκαν; Με τα φύλλα της εφημερίδας που διάβαζαν και με την αποστασιοποίηση από τις δεξιές – ακροδεξιές διαδρομές του όλου συστήματος του στρατού.

.-              Εσύ ήσουν τέτοια περίπτωση;

Β.            Ήμουν τέτοια περίπτωση εγώ. Και υπέστην αυτά τα πράγματα ως ενεχόμενος στον «ΑΣΠΙΔΑ».

.-              Έχουμε 21 Απριλίου του 67 και η ιστορία του «ΑΣΠΙΔΑ» δεν έχει τελειώσει;

Β.            Έρχεται η 21η Απριλίου και μια από τις πρώτες της πράξεις, με Συντακτική Πράξη αποστρατεύει εβδομήντα αξιωματικούς όλων των βαθμών, από συνταγματάρχη μέχρι εμένα, τον τελευταίο, τον ίλαρχο, ως ενεχόμενων στην αντεθνική οργάνωση «ΑΣΠΙΔΑ».

.-              Γιατί διώκει τον «ΑΣΠΙΔΑ» ο οποίος εκτός από τους δημοκρατικούς κεντρώους έχει και εθνικιστές αξιωματικούς, όπως μου είπες. Γιατί τους διώχνει όλους;

Β.            Τους διώχνει διότι δεν μπορούν να ελεγχθούν. Δεν είναι ελεγχόμενοι, είναι εμφανώς, κάθετα αντίθετοι με τη χούντα, της οποίας γνωρίζουν ποια είναι η προέλευση και ποιοι είναι οι προσανατολισμοί της.

.-              Με τον ίδιο τρόπο θα μου απαντήσεις και στο ερώτημα γιατί την «4η Αυγούστου» την έχει βάλει αργότερα στο στόχαστρο; Την οργάνωση του Πλεύρη γιατί την είχε βάλει στο στόχαστρο; Και τον έχωσε μέσα και αυτόν, τον πήγε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.

Β.            Είναι κάποιες δυνάμεις, οι οποίες μπορεί να έχουν ταίριασμα ιδεολογικό αλλά δεν είναι ελεγχόμενες. Δε μπορεί να τις ελέγξει και μπορεί να του κάνουν ζημιά. Ή θέλει να αλλάξει κατεύθυνση. Γιατί το έδειξε εκεί με την Κυβέρνηση Μαρκεζίνη, θέλει να αλλάξει κατεύθυνση. Δηλαδή να ομαλοποιήσει σταδιακά σε κοινοβουλευτικό σύστημα, ελεγχόμενο στρατιωτικά, και εκεί διαφοροποιήθηκαν και μέσα από την «Επαναστατική Επιτροπή». Διαφοροποιήθηκαν άνθρωποι. Είχαμε αποστρατείες. Μέχρι εκείνη την εποχή άνθρωποι της 21ης Απριλίου.

.-              Γιατί το ναυτικό δεν είχε αξιωματικούς στη χούντα μέσα, στον πυρήνα λέμε, στη συνωμοτική ομάδα που έκανε το πραξικόπημα. Το ναυτικό και η αεροπορία δεν είχαν, γιατί; Ή είχαν; Τι ξέρεις εσύ;

Β.            Η αεροπορία είχε τον Σκαρμαλιωράκη….

.-              Πριν την 21η;

Β.            Ήταν πριν την 21η, ήταν από τη «δίκη των αεροπόρων» ο Σκαρμαλιωράκης. Βασικός κατήγορος της «δίκης των αεροπόρων» και βασικός σκευωρός της «δίκης των αεροπόρων». Βγήκαν την επόμενη μέρα αγκαλιά με τον Παπαδόπουλο. Έτσι το έδειξαν οι εφημερίδες. Επομένως υπήρχε από πλευράς αεροπορίας. Από πλευράς ναυτικού, το ναυτικό νομίζω, ότι ορθώς σκέφτηκαν. Το ναυτικό είχε πάντα μια κουλτούρα, η οποία διέφερε από την κουλτούρα του στρατού.

.-              Για εξήγησέ το αυτό.

Β.            Δηλαδή: υπήρχε μια φιλελευθεροποίηση, εντός ή εκτός εισαγωγικών, των αξιωματικών. Υπήρχαν δηλαδή κανόνες τιμής περί χαφιεδισμού, ότι δηλαδή μπορεί ο αξιωματικός αυτός να διαβάζει ΝΕΑ και να μην πάμε να το πούμε στο Επιτελείο ότι αυτός διαβάζει… Έχω αυτήν την εντύπωση, ότι υπήρχαν κανόνες του ναυτικού. Απόδειξη και οι αντιδράσεις τους στην αλλαγή της στολής, είναι καθαρά όπλο παραδόσεων το ναυτικό, δεν έχει αλλοιωθεί από τις πολλές μεταβολές των κινημάτων του στρατού. Στην εμφυλιοπολεμική περίοδο το ναυτικό δεν είναι μέσα πολύ, έχει αποστασιοποιηθεί σε όλη αυτή τη διαδρομή των εμφυλιοπολεμικών καταστάσεων.

.-              Αυτό είναι γενική θεώρηση του ναυτικού. Όμως δεν εξηγεί… δεν υπήρχαν ακροδεξιοί και φασίστες και εθνικοσοσιαλιστές αξιωματικοί του ναυτικού; Εγώ σε ρώτησα γιατί δεν υπήρχαν από το ναυτικό, δεν σου λέω μάζα, δυο – τρεις – ένας…

Β.            Είναι και η φύση του όπλου.

.-              Μήπως δεν τους χρειαζόντουσαν;

Β.            Είναι η φύση του όπλου, αυτό λέω. Είναι και ότι ενδεχομένως δεν υπήρχαν και πράκτορες της CIA και λοιπά, ισχυροί, ή που να μπορούν να έχουν λόγο. Είναι ένα σωρό πράγματα. Εν πάσει περιπτώσει δεν είχαν εμπιστοσύνη.

.-              Επειδή ανέφερες για πράκτορες της CIA. Είπες νωρίτερα ότι οι αξιωματικοί οι οποίοι πήγαιναν για εκπαίδευση στις αμερικανικές σχολές, γύριζαν σαφώς επηρεασμένοι. Αν σου πω ότι η συντριπτική πλειοψηφία αξιωματικών του ναυτικού πήγαινε και πηγαίνει σε σχολές της Αμερικής;… Άρα για κάποιον άλλο λόγο η συνωμοτική ομάδα, η χούντα δηλαδή, δεν ήθελε τους αξιωματικούς του ναυτικού μέσα και ο λόγος είναι απλός, και σε ρωτάω: πες μου πώς η μάζα των αξιωματικών του στρατού ξηράς αντιμετώπιζε προδικτατορικά, στη διάρκεια της δικτατορίας και μετά τους συναδέλφους του πολεμικού ναυτικού; Πώς τους έβλεπε; Όχι εσύ, οι άλλοι πως αντιμετώπιζαν τους αξιωματικούς του ναυτικού;

Β.            Καταρχήν τους ζήλευαν. Υπήρχε ένας φθόνος. Αυτόν τον έβλεπα προδικτατορικά γιατί στη δικτατορία δεν υπήρξα {εν ενεργεία}. Υπήρχε ένας φθόνος, σε τι;

.-              Κάτσε να ξεκαθαρίσουμε κάτι, επειδή μου είπες ότι επί δικτατορίας δεν υπήρξες εν ενεργεία. Πρέπει να μου πεις τι συνέβη, αποτάχθηκες αμέσως;

Β.            Αποτάχθηκα αμέσως με την 21η Απριλίου σε τέσσερις μήνες αποτάχθηκα και …ως ενεχόμενος στην αντεθνική οργάνωση «ΑΣΠΙΔΑ». Εκεί βέβαια υπάρχει μια επίσπευση και μια… είμαι ο τελευταίος που μπαίνω και μπαίνω… .έχει μια μεγάλη σημασία εδώ να κάνω μια αναφορά, αναγκαστικά είναι και το προσωπικό στοιχείο. Υπηρετούσα στο Πολύκαστρο, το 1967 με βρίσκει η 21η Απριλίου στη φρουρά Πολυκάστρου, ίλαρχο, λοχαγό δηλαδή των τεθωρακισμένων… Φρουρά δύο μονάδων τεθωρακισμένων. Δε μου δίνουν διοίκηση ίλης, με έχουν σε ένα πεδίο βολής αρμάτων στο όρος Πάϊκο με μια ομάδα στρατιωτών, όπου φυλάμε το πεδίο βολής.

.-              Πότε βγήκες από τη σχολή;

Β.            Το ‘58. Ίλαρχος, δηλαδή λοχαγός των τεθωρακισμένων. Δεν υπήρχε διοίκηση, δεν μου δίνανε διοίκηση ίλης αρμάτων, ήτανε του βαθμού μου αντιστοιχία. Η 21η Απριλίου με βρίσκει επάνω με την ομάδα στρατιωτών. Την επόμενη μέρα βλέπω να ανηφορίζει ένας ουλαμός αρμάτων, να έρχεται στο πεδίο βολής με επικεφαλής έναν ίλαρχο και μου λέει «κύριε ίλαρχε να κατεβούμε κάτω στο στρατόπεδο της μονάδας».

.-              Εκείνος ήταν ταγματάρχης;

Β.            Αντισυνταγματάρχης. Κατεβαίνω στο στρατόπεδο και είμαι ουσιαστικά υπό φρούρηση μέσα στο κτίριο μιας ίλης. Χαλαρώνουν τη φρούρηση μετά από λίγες μέρες και είμαι γενικών καθηκόντων, χωρίς καμία αρμοδιότητα. Αποφεύγουν δηλαδή να μου αναθέσουν ακόμα και να πάω να δω τα μαγειρεία. Και αλλάζει διοίκηση η μονάδα και έρχεται ένας βασιλόφρων αξιωματικός, συγγενής του Σπαντιδάκη, ο Κακαβέλας, ο επίλαρχος και αμέσως μετά ο Κακαβέλας έγινε αντισυνταγματάρχης. Με καλεί στο γραφείο του ο Κακαβέλας μετά από κάποιες μέρες και μου λέει «ξέρω ποιος είσαι. Είσαι τελειωμένος από πλευράς καριέρας. Όμως εγώ θα σου δώσω διοίκηση και θέλω να με βγάλεις ασπροπρόσωπο». Εγώ …. «τι είναι αυτό το πράγμα κύριε διοικητά. Ίλαρχος είμαι, μπορώ να διοικήσω ίλη και ελπίζω ότι θα σας βγάλω ασπροπρόσωπο» και το τόνισα αυτό, έτσι με νόημα. Μετά από κάποιο διάστημα αρχίζει ο Κακαβέλας να μου εκδηλώνεται αντιχουντικός, και ότι υπάρχει προοπτική κίνησης, «είσαι έτοιμος να κατέβεις στη Θεσσαλονίκη;», «βρε όπου θέλεις πάω».

.-              Μάιος του 67 αυτά;

Β.            Ιούνης. Προχωρεί το πράγμα, έχω και επαφή με την οικογένειά του, με καλεί και στο σπίτι. Εν τω μεταξύ οι διάφοροι εκεί βλέπουν ότι …

.-              Οι διάφοροι της χούντας θες να πεις;

Β.            Δεν είναι ακριβώς της χούντας, αλλά είναι φιλοχουντικοί, δεν έχουν ακόμα ενεργοποιηθεί, δεν ήταν μυημένοι, τα πρώτα βιολιά, αλλά θέλουν να μπουν μέσα, παρατηρούν και βλέπουν και… Όταν πλησίασε η 28η Οκτωβρίου μου λέει ο Κακαβέλας ότι, «την 28η Οκτωβρίου κάτι θα γίνει στη Θεσσαλονίκη. Είμαστε προετοιμασμένοι και λοιπά, την ίλη, έφεδροι;» «εντάξει». 28η Οκτωβρίου, 26 Οκτωβρίου ήταν το σχέδιο της 13ης Δεκεμβρίου που…

.-              Γιατί;

Β.            Διότι βγήκε στην επιφάνεια ότι θα γινόταν 26 Οκτωβρίου και το ανέβαλαν. Βγήκε και ο Πατακός και το είπε ότι «26 Οκτωβρίου θα μας σκοτώνανε στη Θεσσαλονίκη».

.-              Το είχαν μάθει. Και εν τω μεταξύ προκύπτει το ΙΣΤ {Ψήφισμα} μετά;

Β.            Την ίδια μέρα. Περίμενε θα σου πω. Παραμονές αλλάζουν τα σχέδια, διότι έγινε γνωστό το πράγμα. Αλλάζουν τα σχέδια και δεν γίνεται στη Θεσσαλονίκη παρέλαση αλλά θα κάνει στο Κιλκίς η μονάδα. Πρόσεξε εδώ: ταυτόχρονα έρχεται το δεύτερο γραφείο της μεραρχίας που υπαγόταν η μονάδα, η έκτη μεραρχία του Κιλκίς, και λέει στον Κακαβέλα «πώς έδωσες διοίκηση στο Βαρδάνη; Γιατί; Δεν τον ξέρεις;» και τον μεταθέτει τον Κακαβέλα την ίδια μέρα για Κοζάνη.

.-              Ποιος;

Β.            Το ΓΕΣ. Έρχεται σήμα του ΓΕΣ. Ο Στειακάκης είναι δεύτερο γραφείο και είναι «Επαναστατική Επιτροπή» της μεραρχίας και έρχεται το σήμα να φύγει ο Κακαβέλας. Ο Κακαβέλας μου λέει «κοίταξε ό,τι έχουμε πει» του λέω «πήγαινε και μη σε νοιάζει». Κάνουν έλεγχο στα άρματά μου και βρίσκουν πυρομαχικά μέσα, ενώ απαγορεύονταν και την επομένη έχω μπει στη Συντακτική Πράξη και αποστρατεύομαι. Πριν γίνει τίποτα.

.-              Άρα υπήρχε η… τους έδωσες την αφορμή και αυτοί αναζήτησαν μια αιτία. Σαν αιτία βρήκαν το Ψήφισμα για τον ΑΣΠΙΔΑ που το είχαν έτοιμο προφανώς, και σε χώσανε εκεί μέσα…….

Β.            Ακριβώς… και ο Σπαντιδάκης επειδή ήταν και συγγενής του ο Κακαβέλας, ήταν ακόμα υπουργός Άμυνας τους είπε να μη στήσουν δίκη, γιατί ακόμα είναι πολύ νωρίς για να στηθούν δίκες στους αξιωματικούς.

.-              Έμμεσα μου είπες τώρα ότι ουσιαστική σύνδεση και σχέση με τον «ΑΣΠΙΔΑ» δεν είχες και σε χώσανε τελευταίο για να σε ξεπετάξουν…..

Β.            Ακριβώς.

.-              Είπες ότι ο Σπαντιδάκης, Υπουργός Άμυνας τότε παρεμβαίνει;

Β.            Παρεμβαίνει και λέει να μη γίνουν δίκες, γιατί θα δημιουργήσει αντίκτυπο στο σώμα των αξιωματικών, ότι υπάρχουν αντίθετοι στην 21η Απριλίου. Οκτώβρης του 67.

.-              Να γυρίσουμε λιγάκι στην 21η Απριλίου, στην ομάδα. Είπαμε ότι η κυρίαρχη ιδεολογία ήταν ο αντικομουνισμός. Πάμε μετεμφυλιακά στο στρατό ξηράς, στη Σχολή Ευελπίδων. Μια κυρίαρχη ιδεολογία δεν διαμορφώνεται σε ένα σώμα αξιωματικών… Πώς διαμορφώνεται στο στρατό ξηράς αυτή η ιδεολογία;

Β.            Από τη Σχολή Ευελπίδων. Πρώτα απ’ όλα είναι επιλεγμένοι οι εισαχθέντες στη Σχολή Ευελπίδων. Είναι από οικογένειες κυρίως αγροτικές, συντηρητικές, και ελεγμένες από τους χώρους, ότι δεν έχουν σχέση με Εθνική Αντίσταση, δεν έχουν σχέση με… αυτό είναι το πρώτο ξεσκαρτάρισμα. Μπαίνουν μέσα και αρχίζουν από το πρώτο έτος με αντικομουνισμό, με καθηγητή αντικομουνισμού. Εμείς είχαμε ένα συνταγματάρχη χωροφυλακής, ο οποίος ερχόταν και μας έκανε αντικομουνισμό κανονικά.

.-              Υπήρχε ωράριο, ώρα…….

Β.            Αντικομουνισμού.

.-              Πώς τη λέγατε; Ε.Η.Δ.; Εθνική Ηθική Διαπαιδαγώγηση;

Β.            Κάπως έτσι. Δεν θυμάμαι να σου πω. Θυμάμαι όμως το συνταγματάρχη της χωροφυλακής, ο οποίος προφανώς ήταν στην Ασφάλεια Αθηνών, προϊστάμενος και δεύτερος τη τάξη, (ο πρώτος συνταγματάρχης ήταν μεγάλος βαθμός), και μας έκανε αντικομουνισμό.

.-              Στη Σχολή Ευελπίδων πώς γινόταν η επιλογή των ευέλπιδων; Πως; Ποιος μηχανισμός δηλαδή λειτουργούσε;

Β.            Πάνω από το 80% των υποψηφίων ευελπίδων είναι από επαρχία. Μικρός αριθμός είναι από Αθήνα.

.-              Ο λόγος;

Β.            Οι λόγοι είναι ότι η επαρχία είναι φτωχή, η παιδεία τότε είχε έξοδα και η βασική αιτία του δρόμου προς τη Σχολή Ευελπίδων ήταν η εξασφάλιση σιγουριάς, μισθωτής δουλειάς, τρέλα δημοσίου, και η παιδεία δωρεάν.

.-              Πως τους διάλεγαν;

Β.            Η διαλογή… το μετεμφυλιοπολεμικό σύστημα οργανώνεται κυρίως στις κυβερνήσεις Καραμανλή, δηλαδή το 55 κυρίως, 53 μετά την πτώση του Κέντρου και πέρα. Είναι ένα σύστημα, όπου υπάρχει ο χαφιεδισμός στο όποιο χωριό, χωριουδάκι, όπου είναι δακτυλοδεικτούμενοι οι αντιφρονούντες με τη δεξιά και υπάρχει το φακέλωμα. Στις επιλογές λοιπόν των υποψηφίων τους ακολουθεί και ο φάκελός τους, ο φάκελος της οικογένειάς τους.

.-              Πού ήταν αυτός ο φάκελος;

Β.            Ήταν στις κατά τόπους «αστυνομικάς αρχάς».

.-              Άρα Μιχάλη έχουμε τη χωροφυλακή καθαρόαιμη, επιλεγμένη Δεξιά, και βάση του συστήματος, αλλιώς δεν μπορούμε να έχουμε …

Β.            Βεβαίως, αυτός είναι και ο ρόλος της βασικά.

.-              Από εκεί λοιπόν ξεκινούν οι πληροφορίες. Πώς φτάνουν Σχολή Ευελπίδων;

Β.            Σχολή Ευελπίδων κοίταξε να δεις. Εκτιμώ ότι θα πρέπει να συγκεντρώνονται στη Διεύθυνση Ασφαλείας Χωροφυλακής Αθηνών, η οποία τα προσάγει στη Σχολή Ευελπίδων, στο ΓΕΣ, στο αρμόδιο δεύτερο επιτελικό γραφείο του ΓΕΣ.

.-              Και γίνεται το ξεσκαρτάρισμα;

Β.            Επιτρέπουν τις εξετάσεις έτσι; Διότι δεν μπορείς να αρνηθείς, δεν μπορείς να μη δώσεις εξετάσεις, δεν είναι στο χέρι σου. Εισάγεσαι ή δεν εισάγεσαι. Είναι λοιπόν το ξεσκαρτάρισμα. Μετά η διαπαιδαγώγηση μέσα στη Σχολή. Η στρατιωτική σχολή ας πούμε των ευελπίδων είναι βασικά η εμφυλιοπολεμική σχολή. Η Ε.Η.Δ., η «Εθνική Ηθική Διαπαιδαγώγηση» είναι αντικομουνισμός. Η περιρρέουσα ιδεολογία είναι, μπορώ να πω, ακροδεξιά δεν έχει κανένα στοιχείο δημοκρατικό, από το καψόνι μέχρι την κλεισούρα, το κλείσιμο μέσα, λίγες ώρες την Κυριακή έξοδο, έχει όλη αυτή… όλη η διαβίωση, η παιδεία, η άσκηση και λοιπά, έχει το στοιχείο του αυταρχισμού, της ακραίας διαπαιδαγώγησης…

.-              Αληθεύει ότι στη Σχολή Ευελπίδων λειτουργούσε, ή ίσως και να λειτουργεί ακόμα, μηχανισμός που αποτελείται από ευέλπιδες επιλεγμένους κατά τάξη και που έχουν επαφή με τη διοίκηση της Σχολής, ή με κάποιους στο επιτελείο της Σχολής και έχουν συγκεκριμένη αποστολή, τη διατήρηση της Σχολής Ευελπίδων «καθαρής»;

Β.            Βεβαίως και επί των ημερών μου. Φαινόντανε οι ευέλπιδες που είχαν σχέση με το 2ο γραφείο της Σχολής και υπήρχε αυτή η ενημέρωση για πράγματα, που ενδεχομένως μπορούσαν να τους ξεφύγουν. Αυτά είχαν σχέση με ιδεολογία, δεν είναι τίποτα άλλο.

.-              Αυτά όσον αφορά την κυρίαρχη ιδεολογία. Η Σχολή Ευελπίδων είναι όμως μια στρατιωτική σχολή η οποία, να βάλουμε σε εισαγωγικά την έκφραση, ΄΄παράγει τους αυριανούς ηγέτες της χώρας΄΄, όχι μόνο τους στρατιωτικούς ηγέτες. Αυτό το άκουσα από συνάδελφο αξιωματικό του στρατού ο οποίος έλεγε ότι ΄΄η Σχολή Ευελπίδων παρήγαγε τους αυριανούς πρωθυπουργούς και προέδρους της χώρας΄΄ ή επεδίωκε ή καλλιεργούσε αυτή τη νοοτροπία. Τι έχεις να πεις πάνω σε αυτό;

Β.            Αυτό το καλλιεργούσε με πολλούς τρόπους. Πρώτα πρώτα διαμόρφωνε μια διαπαιδαγώγηση ανωτερότητας έναντι του φοιτητή, έναντι του πολίτη, του όποιου πολίτη. Πώς; Δεν μπορεί ο εύελπις να καθίσει σε ζαχαροπλαστείο, αφού δεν είναι χώρος της υψηλής αστικής τάξης. Ο Ζαγορίτης… ήταν τρία τέσσερα ζαχαροπλαστεία της εποχής και μόνο εκεί μπορούσαμε οι ευέλπιδες… με ποινές. Αν συλλαμβάνονταν να κάθονται σε παρακατιανό, μικρομεσαίο κέντρο, επέσυρε ποινή.

.-              Ένα λεπτό, ο εύελπις πώς το ήξερε αυτό;

Β.            Πειθαρχική ποινή. Υπάρχουν η διοικούσα τάξη η οποία ήλεγχε την κατάσταση.

.-              Πως το ήξερε ο εύελπις πού έπρεπε και πού δεν έπρεπε να πάει;

Β.            Καθοριζόταν. Με κανόνες, με εντολή.

.-              Με γραπτούς πίνακες;

Β.            Με γραπτούς πίνακες.

.-              Άρα δεν ήταν μια γενική προφορική κατεύθυνση;

Β.            Όχι. Και από πλευράς κουλτούρας ήταν η Εθνική Λυρική Σκηνή, το Εθνικό Θέατρο, υπήρχε μια προσπάθεια «αστοποίησης» καθαρά του εύελπι, να φύγει, να ξεχάσει τη γειτονιά του χωριού του. Να ξεχάσει την προέλευσή του: «εδώ είσαι ταγμένος για το έθνος και πρέπει να είσαι στην υψηλή αστική τάξη, διότι αυτήν υπηρετείς κιόλας».

.-              Η γενικότερη κουλτούρα όμως, η γενικότερη μόρφωση, η γενικότερη εγκυκλοπαιδική μόρφωση πώς καλλιεργούταν; Βιβλία επιτρεπόντουσαν; Εφημερίδες;

Β.            Ούτε βιβλία ούτε εφημερίδες επιτρεπόντουσαν. Ήταν κατευθυνόμενη… παιδεία σε καθαρά στρατιωτική εκπαίδευση. Τίποτα άλλο.

.-              Πως θα τον περιγράψεις τον εύελπι εκείνης της εποχής; Κοινωνικά, οικονομικά, μορφωτικά, πολιτιστικά;

Β.            Έναν νέο που συνεχώς τον ντοπάρουν ότι, δεν ανήκει εκεί που ανήκε πριν μπει στη Σχολή Ευελπίδων κι ότι, αν ακολουθεί αυτό το δρόμο θα ανεβεί πολύ ψηλά, πρωθυπουργός της χώρας…

.-              Με τι εφόδια;

Β.            Με τα εφόδια που του δίνει η Σχολή.

.-              Τα οποία είναι;

Β.            Στρατιωτική, καθαρά στρατιωτική και αντικομουνιστική παιδεία. Η μόνη παιδεία η οποία… υπήρχαν και διοικήσεις σε εποχές που υπήρχαν κάποιες αλλοιώσεις, διαφορετικές έτσι… όχι μεγάλες διαφορές…

.-              Διαλείμματα εννοείς;

Β.            Ναι διαλείμματα, αναλαμπές. Και αυτές ήταν κατευθυνόμενες. Θυμάμαι μας είχαν φέρει τον Μυριβήλη και μας μίλησε δυο τρεις φορές, και το Βενέζη. Αλλά και οι δυο τους ενώ είχαν ξεκινήσει αριστερά, ανακάλεσαν και τα ίδια τους τα βιβλία. Ο Μυριβήλης είχε ανακαλέσει τη «Ζωή εν τάφω» η οποία είναι καθαρά αριστερής κατεύθυνσης των μηνυμάτων που δίνει, αντιπολεμικά και λοιπά. Τον είχαν στείλει στην Μακρόνησο και μίλησε.

.-              Είπες ότι η κοινωνική προέλευση κατά βάση των ευέλπιδων ήταν η επαρχία και μεσαία και κάτω στρώματα οικονομικά;

Β.            Βασικά αγρότες, φτωχοαγρότες.

.-              Υπήρχαν παιδιά της αστικής και μεγαλοαστικής τάξης στη Σχολή Ευελπίδων;

Β.            Όχι.

.-              Γιατί δεν υπήρχαν;

Β.            Φαίνεται ότι η μεγαλοαστική τάξη ήταν σίγουρη για τον εαυτό της και δεν ήθελε το σπλάχνο της να βγαίνει στρατιωτικός, αφού οι στρατιωτικοί ασφάλιζαν την ύπαρξή της, την υπόστασή της…

.-              Η αποστολή του στρατού ξηράς μετεμφυλιακά ποια ήταν;

Β.            Η αποστολή του στρατού ξηράς μετεμφυλιακά είναι … ο στρατός παραμένει με ιδεολογία αντικομουνιστική. Όλοι … στους συμμάχους γιατί ξέρουν, κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ είμαστε ασφαλείς. Βόρεια Ήπειρος … Δε μιλάμε για τα Σκόπια… η Κύπρος …θα είναι ελεγχόμενη κατάσταση της διάθεσης των αξιωματικών, ένωση….

.-              Ο βασιλιάς ήλεγχε τον στρατό ξηράς;

Β.            Ο βασιλιάς ήλεγχε απόλυτα το ανώτατο στρατιωτικό συμβούλιο…

.-              Πάμε λίγο στα ποσοστά ιδεολογικής τοποθέτησης των αξιωματικών του στρατού ξηράς προδικτατορικά. Ποια ήταν κατά τη γνώμη σου; Και ξεκίνα από τους βασιλόφρονες και μετά πάμε στα κομματικά.

Β.            Το ερώτημά σου έχει πολύ ενδιαφέρον. Θα προσπαθήσω περιγραφικά … μιλήσαμε για την παιδεία και την κουλτούρα του αξιωματικού του μετεμφυλιοπολεμικού. Η ζωή όμως στο στρατό δεν είναι Σχολή Ευελπίδων, είναι κάτι άλλο. Βιώνεις πράγματα, βιώνεις κακούς και καλούς… βιώνεις τις διακρίσεις, κύρια αυτό. Βλέπεις τις επιλογές, ποιοι αξιωματικοί στη μονάδα επιλέγονται να έχουν το 2ο γραφείο, το 1ο γραφείο, ποια είναι τα αποτελέσματα της κόπωσης και της ατελείωτης δουλειάς.

.-              Και τι διαπιστώνεις; Τα βλέπεις αυτά και τι διαπιστώνεις; Ποιες ήταν οι επιλογές;

Β.            Το συλλογισμό μου. Διαμορφώνονται μέσα στον αξιωματικό απόψεις. Λες «γιατί αυτός; Είναι καλύτερος από μένα;» υπάρχει δηλαδή πάντα το ατομικό συγκριτικό στοιχείο στον κάθε αξιωματικό. Εκεί διαμορφώνονται και συλλογισμοί αν έχεις κάποια διαφορετική αντίληψη, αν κατάφερες σε όλη την πορεία σου να κρατήσεις τον εαυτό σου, να μην σε επηρεάζουν απόλυτα αυτά που άκουγες και μάθαινες. Βρίσκεις κουμπιά, ότι αυτοί είναι εκεί γιατί ή είναι χαφιέδες των άλλων, ή είναι ακροδεξιοί. Έβλεπες ορισμένους μονίμως υπασπιστές… ή στο μαγγανοπήγαδο με τη φόρμα, συνεχώς ασκήσεις, επιλογές να πάνε στο εξωτερικό, εξάμηνες εκπαιδεύσεις οι οποίες για την εποχή με τους πολύ χαμηλούς, εξαιρετικά δηλαδή χαμηλωμένους μισθούς των αξιωματικών, ήταν κάποιες οικονομικές ανάσες, με τις οποίες στις πείνες έπαιρνε και το αυτοκινητάκι. Δηλαδή διαφοροποιούνταν κοινωνικά … με αυτά διαμορφώσανε αντιθέσεις, οι οποίες σε ένα βαθμό κατάληξαν και σε … Ο βασιλιάς αναγνωρίζεται αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων. Από την άποψη αυτή πολύ μεγάλος αριθμός, σχεδόν 80-85%, είναι με την έννοια αυτή βασιλόφρονες. Υπάρχουν αξιωματικοί οι οποίοι έχουν προέλευση φιλελεύθερη, βενιζελική προέλευση και λοιπά, οι οποίοι από παράδοση δεν το δείχνουν. Βασικά είναι δεξιοί ή δείχνουν να είναι δεξιοί. Παίρνουν την «Ακρόπολη», τις εφημερίδες της εποχής της δεξιάς, της άκρας συντηρητικής δεξιάς και δεν βλέπεις άλλη εφημερίδα, κεντρώα εφημερίδα. Ποιος θα μείνει επιφυλακή το βράδυ και θα διαβάσει την εφημερίδα του; Άνετα μπαίνουν οι δεξιές οι εφημερίδες, δεν μπαίνει η δημοκρατική, με την έννοια αυτή, κεντρώα εφημερίδα. Ενώ προπολεμικά εκτιμώ ότι …

.-              Προπολεμικά ήταν σαφώς διαφορετικά;

Β.            Βλέπεις λοιπόν ότι τα ποσοστά είναι 80% γεμάτα, είναι ή δείχνουν ότι είναι δεξιά.

.-              Που σημαίνει συγχρόνως και αντικομουνιστές;

Β.            Ένα 10% δείχνουν απολιτικοί, αδιάφοροι, σκόπιμα ή όχι, και ένα 10% βγάζει τη μούρη του και δείχνει αντίθεση.

.-              Αριστεροί;

Β.            Δεν είδα τέτοιο είδος στην πορεία μου.

.-              Έχουμε τους Ελασίτες οι οποίοι ξέφυγαν από το Β΄ Πίνακα.

Β.            Αυτοί είναι χειρότεροι από τους δεξιούς. Είναι οι «προσκυνημένοι». Μην ξεχνάς του Χατζηζήση ο πατέρας, του αρχιβασανιστή, είναι εκτελεσμένος από τους Γερμανούς. Είχε μπει και αυτός την εποχή του Πλαστήρα στη Σχολή Ευελπίδων. Και πού έφτασε! Έφτασε δίνοντας συνεχώς εξετάσεις νομιμοφροσύνης, για να γίνει αποδεκτός.

.-              Πες μου δυο λόγια για τους υπαξιωματικούς Μιχάλη.

Β.            Οι υπαξιωματικοί είναι ολίγον «λούμπεν».

.-              Δηλαδή;

Β.            Είναι στο περιθώριο προδικτατορικά. Είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι δεν κατάφερναν να τελειώσουν γυμνάσιο, φτώχια και δυστυχία. Η χούντα τους υπαξιωματικούς τους ανεβάζει.

.-              Θυμάσαι αριθμούς; Πόσους αξιωματικούς είχε ο στρατός ξηράς πάνω κάτω;

Β.            Νομίζω γύρω στις 7.000.

.-              Αξιωματικούς προελεύσεως Σχολής Ευελπίδων;

Β.            Όχι, και του στρατεύματος.

.-              Και πόσους υπαξιωματικούς;

Β.            Δεν ξέρω αλλά πρέπει να είχε περί τους 2.500-3.000.

.-              Να σου πω τώρα μια αντίφαση με το ναυτικό; Το ναυτικό έχει αξιωματικούς προελεύσεως Σχολής Δοκίμων τότε κάτω από 1.000 και υπαξιωματικούς πολύ περισσότερους. Είσαι σε θέση να κάνεις μια σύγκριση ανάμεσα στα δύο όπλα, στρατό και ναυτικό; Και δεν μιλάω για την αεροπορία γιατί δεν ξέρω και εκτιμώ ότι ίσως και εσύ να μην ξέρεις. Πώς έβλεπαν οι αξιωματικοί του στρατού ξηράς τους δικούς σας υπαξιωματικούς του στρατού ξηράς και πως έβλεπαν οι αξιωματικοί του ναυτικού τους δικούς τους; Του ναυτικού δηλαδή τους υπαξιωματικούς. Ξέρεις;

Β.            Κοίταξε να δεις οι υπαξιωματικοί του στρατού… η ζωή της μονάδας τους έχει ανάγκη. Από την άποψη αυτή τους βλέπανε σαν βοηθούς τους, όμως διάφοροι τους χρησιμοποιούσαν και για… αυτό κατέβασε την σχέση αξιωματικών και υπαξιωματικών… στον προσηλυτισμό να κάνουν βρώμικη δουλειά. Από την άποψη αυτή ήταν αντιπαθείς στους αξιωματικούς. Μια μεγάλη μερίδα.

.-              Το 2ο γραφείο, το Α2 του στρατού ξηράς πόση δύναμη είχε; Και το βάζω το ερώτημα συγκριτικά με του ναυτικού, διότι πιθανόν να ξέρεις ότι το Α2, το 2ο γραφείο του ναυτικού, δεν πολυασχολιόταν με ζητήματα προσωπικού. Στην έκταση τουλάχιστον που εγώ πιστεύω ότι ασχολιόταν του στρατού ξηράς. Πες μου εσύ για το στρατό ξηράς, τι γνωρίζεις;

Β.            Πρώτα απ’ όλα υπάρχει 2ο γραφείο μονάδας, υπάρχει 2ο επιτελικό γραφείο μεγάλης μονάδας, υπάρχει 2ο επιτελικό γραφείο του ΓΕΣ. Δεν είναι ενιαίο το 2ο επιτελικό γραφείο. Κάθε μονάδα έχει το 2ο επιτελικό γραφείο. Αποστολή του είναι η ασφάλεια προσωπικού και υλικού, η ασφάλεια της μονάδας.

.-              Έναντι;

Β.            Δεν έχει έναντι. Η ασφάλεια αορίστως της μονάδας. Εκεί τώρα την ΄΄ασφάλεια΄΄ προσδιόριζαν καταρχήν από κομμουνιστές, δολιοφθορείς κομουνιστές. Αυτοί ήταν το βασικό…

.-              Πάμε λίγο στη χούντα. Αλλάζει η αποστολή των 2ων γραφείων;

Β.            Δεν ξέρω. Το 2ο γραφείο της χούντας είναι προφανώς έλεγχος των αξιωματικών, των αντιφρονούντων αξιωματικών, αν υπάρχουν, και στρατιωτών. Αυτό είναι.

.-              Πάμε τότε κατευθείαν στο εξής ερώτημα για τον Ιωαννίδη. Έχουμε έναν ταξίαρχο που στη σειρά της ιεραρχίας στο στρατό ξηράς ο συγκεκριμένος αξιωματικός είναι 200ός, 150ός; Τι σειρά αρχαιότητας μπορούσε να έχει; Πόσους στρατηγούς και ταξιάρχους είχε από πάνω του;

Β.            Τι θέλεις;

.-              Το ερώτημα είναι ΄΄πώς ο Ιωαννίδης ήλεγχε το στρατό ξηράς και κατ’ επέκταση τις ένοπλες δυνάμεις και κατ’ επέκταση τη χώρα ολόκληρη, όντας ταξίαρχος; Πώς; Με τι τρόπο;΄΄

Β.            Κατ’ αρχήν ήταν η ΕΣΑ. Ήταν διοικητής της ΕΣΑ, όλης της ΕΣΑ, της κάθε στρατονομίας παντού… .κάθε φρουρά είχε και στρατονομία, ΕΣΑ. Αυτά τα ήλεγχε απολύτως με δικούς του αξιωματικούς.

.-              Και λοιπόν;

Β.            Τι και λοιπόν; Αυτό σημαίνει έλεγχος των φρουρών.

.-              Η ΕΣΑ μπορεί να ελέγχει και τη διοίκηση ενός στρατοπέδου;

Β.            Και τη διοίκηση ενός στρατοπέδου την ήλεγχε η ΕΣΑ της χούντας.

.-              Με τι τρόπο;

Β.            Με αυτόν τον τρόπο, με τον τρόπο του «εμείς είμαστε». Δεν ξέρεις ότι στην χούντα διαμορφώνονται εξουσίες έτσι αυτόνομες και πρωτόβουλες, «άναρχες» εντός εισαγωγικών;

.-              Όχι δεν το ξέρω γι’ αυτό σε ρωτάω. Πώς διαμορφώθηκε η ΕΣΑ να έχει τόση εξουσία;

Β.            Με αυτόν τον τρόπο. Ότι είχε τον Ιωαννίδη ο οποίος…

.-              Θα ολοκληρώσεις για την εξουσία του Ιωαννίδη;

Β.            Ναι, έχω κάτι χειροπιαστό προσωπικό. Ήμουν έγκλειστος στο ΚΕΣΑ τότε με το «κίνημα του ναυτικού» και με έβγαζε ένας Εσατζής, θυμάμαι ο Σερίφης ήταν, με έβγαζε για ένα τέταρτο έξω στον ήλιο να πάρω αέρα, στο στρατόπεδο του ΚΕΣΑ. Εκεί πιο κάτω είχα δει έναν, νομίζω ότι ήταν συνταγματάρχης ο οποίος κάτι κοίταζε λίγο μακριά από εμάς και τον ρωτάω «δεν συγκινείσαι από την εμφάνιση έστω και σε αυτήν την απόσταση του συνταγματάρχη;».

.-              Ρωτάς ποιόν;

Β.            Το Σερίφη, τον Εσατζή. Και αντί απαντήσεως μου έξυσε τα αχαμνά του. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι σε αυτό το στοκ των πραιτοριανών της χούντας, της ΕΣΑ, υπό τον Ιωαννίδη διαμορφωνόταν μια αντίληψη ως της μόνης εξουσίας, αντίληψη μόνης εξουσίας. Όπου καταργούνταν με την αντίληψη αυτή οι θεσμοί της επετηρίδας, οι θεσμοί των παραδόσεων, της αξιοπρέπειας και της τιμής των αξιωματικών. Αυτό το πράγμα. Δεν χρειαζόταν δηλαδή να δει κανείς και πολύ, για να καταλάβει ότι οι στρατηγοί την εποχή της χούντας, (αν εξαιρέσεις τον Αγγελή ο οποίος είχε αυτόνομη εξουσία και σαν ΙΔΕάτης αλλά και σαν σκληρός πυρήνας της ΄΄Επαναστατικής΄΄ Επιτροπής, εντός εισαγωγικών «επαναστατικής»), όλοι οι άλλοι στρατηγοί ήταν ανδρείκελα, χωρίς ντροπή. Υπάκουαν στον λοχαγό, στον ταγματάρχη ΕΣΑτζή. Αυτή ήταν η κατάντια στις ένοπλες δυνάμεις.

.-              Αυτές οι ένοπλες δυνάμεις …

Β.            Μιλάω για το στρατό ξηράς, δεν ξέρω για τα άλλα δύο όπλα.

.-              Αυτός ο στρατός μπορούσε να βγάλει πέρα έναν πόλεμο, μια σύγκρουση π.χ. με την Τουρκία που είχαμε τότε προβλήματα;

Β.            Θεωρώ 100% όχι. Νομίζω ότι ο πόλεμος δεν είναι έτσι… γίνεται και μια επιστράτευση… ο λαός ήταν ενάντια στη χούντα, και το απέδειξε στην επιστράτευση, απέδειξε ότι ήταν ένα φιάσκο. Και πέσανε μέσα στο φιάσκο.

.-              Ο Ιωαννίδης χάνει όλη του την εξουσία με το κυπριακό και τη χάνει μέσα σε ώρες;

Β.            Εκεί τώρα νομίζω ότι τον αδειάζει ο συμμαχικός παράγοντας, δηλαδή δεν θέλω να πιστέψω ότι ο Ιωαννίδης συνειδητά έχει προδώσει. Θεωρώ ότι ήταν ένας στυγνός εθνικιστής, ο οποίος υποδαυλίστηκε ότι θα γίνει η διπλή ένωση και μέσα σε αυτό το πλάνο λειτούργησε. Όμως του έφυγε από τα χέρια αυτό το πράγμα, τον άδειασαν και έγινε αυτό που έγινε. Δηλαδή θεωρώ ότι ο Ιωαννίδης είχε συμφωνήσει το 80% της Κύπρου να ενωθεί με την Ελλάδα και το 20% με την Τουρκία. Νομίζω ότι εκεί πέρα πρέπει να ήταν η όλη του, ας πούμε έτσι, ενεργός συμπεριφορά και συμμετοχή με το κυπριακό.

.-              Τι ποσοστά οπαδών της ΄΄Επανάστασης΄΄ σε εισαγωγικά θα έδινες από τους αξιωματικούς του στρατού ξηράς; Συνειδητούς δηλαδή οπαδούς της δικτατορίας και τι ποσοστά σε αυτούς που φερόντουσαν ως οπαδοί, απλά για να εκμεταλλεύονται την κατάσταση;

Β.            Εγώ θεωρώ ότι δεν ήταν πάνω από το 20% συνειδητοί οπαδοί της δικτατορίας. Θεωρώ ότι ήταν αδιάφοροι, εντελώς έτσι αποστασιοποιημένοι από τα δρώμενα, γύρω στο 30% και το 50% έκανε ότι ήταν φιλοδικτατορικό.

.-              Έχουμε όμως και ένα μικρό ποσοστό που ήταν συνειδητά εναντίον.

Β.            Ναι από το 30% των αδιάφορων, που έδειχναν αδιάφοροι, ήταν οι μισοί, το 15% που ήταν σαφώς αντίθετοι.

.-              Πάμε τώρα σε αυτούς που αντιστάθηκαν στη δικτατορία, σε αυτούς που την πολέμησαν συνειδητά και ανοιχτά είτε με κρούσεις ανοιχτές, όπως η 13η του Δεκέμβρη, είτε με συνωμοτικές οργανώσεις, όπως στο στρατό ξηράς. Να ξεκινήσουμε από εκεί. Πώς αντιστάθηκαν οι αξιωματικοί του στρατού ξηράς;

Β.            Οι αξιωματικοί του στρατού ξηράς αντιστάθηκαν παθητικά και ενεργητικά, συλλογικά και μεμονωμένα. Παθητικά διότι έδειξαν με τον τρόπο τους και με τη στάση τους ότι, δεν ανέχονται τη δικτατορία. Και αυτοί ήταν οι δημοκρατικοί αξιωματικοί οι οποίοι έφυγαν με τις πρώτες αποστρατείες – αποτάξεις των απριλιανών. Δηλαδή αυτό είναι μέχρι τον Οκτώβρη του 67. Οι σεσημασμένοι δημοκράτες και λοιπά, δημιουργούνται συμβούλια και φεύγουν. Αυτοί από την αρχή δείχνουν την αντίθεσή τους, αντίθεση παθητική. Δεν λογαριάζουν, ξέρουν ότι θα τους διώξουν. Αυτή είναι μια ας πούμε μορφή. Η δεύτερη και η μεγάλη και πολύ σημαντική είναι της 13ης Δεκεμβρίου. Βασικά είναι οι βασιλικοί αξιωματικοί, δεν είναι όμως μόνο οι βασιλικοί. Υπάρχουν και αξιωματικοί κυρίως νομιμόφρονες δεξιοί, νομιμόφρονες, που θέλουν τον κοινοβουλευτισμό αλλά προτιμούν να κυβερνά τη χώρα η δεξιά. Αντικομουνιστές. Αυτό είναι το είδος των αξιωματικών της 13ης Δεκεμβρίου. Υπάρχουν και κάτι υπόλοιπα δημοκρατικών που ξέφυγαν και μπήκαν μέσα και αυτοί. Ονόματα είναι ο ταξίαρχος ο Έσερμαν, ο οποίος είναι ένας νομιμόφρων αξιωματικός, βαθύτατα δημοκρατικός στη συμπεριφορά του και τη νοοτροπία του, είναι ο Βιχάλης, ο Ορέστης Βιχάλης, είναι ο Περίδης ο στρατηγός, διοικητής του Γ΄ σώματος στρατού, είναι ο Παντελής ο Καλαμάκης συνταγματάρχης, είναι ο συνταγματάρχης ο Βάρσος, είναι ένα σωρό αξιωματικοί, επώνυμοι εν πολλοίς οι οποίοι είχαν …αυτό που σου προσδιόρισα προηγούμενα. Πιστεύουν στον κοινοβουλευτισμό, προτιμούν δεξιά διακυβέρνηση και με το βασιλιά. Βαθύτατα όμως αντίθετοι σε αυτό το καθεστώς που δημιουργείται, εχθρικοί προς το καθεστώς των συνταγματαρχών.

.-              Αυτοί κινούνται 13 του Δεκέμβρη και στη συνέχεια αποτάσσονται.

Β.            Αποτάσσονται ναι, αποτάσσεται μεγάλο ποσοστό των αξιωματικών, με συντακτική πράξη. Πολλοί από αυτούς ακολουθούν αντίσταση με τους «Ελεύθερους Έλληνες» και έχουμε τις επιπτώσεις των εκτοπίσεων και των φυλακίσεων.

.-              Πάμε στους «Ελεύθερους Έλληνες». Υπήρχαν εν ενεργεία αξιωματικοί μέσα στους «Ελεύθερους Έλληνες»;

Β.            Τα ακούσματά μου ήταν ότι υπήρχαν. Δεν ξέρω όμως ονόματα.

.-              Τα δουλεύει ο Ιορδανίδης αυτά. Άρα έχουμε μια αντίσταση ενεργή στις 13 του Δεκέμβρη. Εκεί έχουμε αρκετούς αξιωματικούς που αντιστέκονται στη δικτατορία.

Β.            Έχουμε όμως και μεμονωμένες αντιστάσεις ενεργών αξιωματικών, εν ενεργεία αξιωματικών.

.-              Πες τις, ποιες είναι;

Β.            Είναι του Αϊφαντή, του επιλάρχου, του αντισυνταγματάρχη Αϊφαντή στο Πολύκαστρο ο οποίος πάει να κινήσει την επιλαρχία και συλλαμβάνεται. Το 1971. Συνελήφθη και φυλακίσθηκε. Κίνησε το Πολύκαστρο.

.-              Δικάστηκε και καταδικάστηκε;

Β.            Ναι, ναι, πέρασε από δίκη. Αϊφαντής Γεώργιος, αντισυνταγματάρχης τεθωρακισμένων. Είναι η ομάδα Ζερβόπουλου- Χαραλαμπόπουλου.             Οι οποίοι έδρασαν στη διάρκεια της δικτατορίας συνωμοτικά, με επαφές, με κινήσεις και λοιπά στις ένοπλες δυνάμεις.

.-              Του Χρήστου του Χαραλαμπόπουλου;

Β.            Ναι. Και του Γιάννη του Ζερβόπουλου. Τέτοιες δηλαδή περιπτώσεις είχαμε.

.-              Ο Αρχάκης ο Αλέκος;

Β.            Ο Αρχάκης ο Αλέκος ήταν από τους πρώτους αξιωματικούς που έφυγε τον Αύγουστο του 67 με διαδικασίες γρήγορες και λοιπά. Ο Αλέκος ο Αρχάκης είναι ένας αξιωματικός με πολλή παλικαριά μέσα του, ο οποίος από την πρώτη στιγμή αντιστάθηκε κατά της χούντας με φοβερές συνέπειες. Συνελήφθη για όπλα, για κατοχή όπλων στην Ξάνθη όπου και πέρασε από δίκη, φυλακίστηκε ένα χρόνο, βγήκε, εν συνεχεία έφτιαξε ομάδα αντίστασης με βόμβες και λοιπά, συνελήφθη και καταδικάστηκε με πολυετή φυλάκιση. Ήμασταν μαζί στην ομάδα Οπρόπουλου η οποία σχηματίστηκε με την απομάκρυνσή μας από τη χούντα. Τον Νοέμβρη του 67 όπου διαμορφώνεται μια ομάδα περί τον συνταγματάρχη Οπρόπουλο..

.-              Εν ενεργεία ο Οπρόπουλος τότε;

Β.            Όχι, έχει φύγει μαζί με εμένα με συντακτική πράξη. Δεν είναι εν ενεργεία αλλά … συνεργάζεται με εν ενεργεία ακόμα αξιωματικούς, οι οποίοι φεύγουν στις 13 του Δεκέμβρη. Ο Οπρόπουλος είναι υπέρ της συνεργασίας με την «13η Δεκεμβρίου». Με την οργάνωση η οποία προετοιμάζεται να κάνει κίνηση. Και μάλιστα μας έχει μεταφέρει ότι θα πάρουμε φύλλα πορείας για τις μονάδες της Αττικής τη στιγμή της έκρηξης του κινήματος του βασιλιά. Πράγματι την ημέρα του κινήματος περιμένουμε στο σπίτι Αρχάκη, αριθμός αξιωματικών, απόστρατοι, με τις στολές μας μέσα σε σάκο για να τις φορέσουμε περιμένοντας τα φύλλα πορείας. Τα φύλλα πορείας δεν ήρθαν ποτέ.

.-              Αυτή η ομάδα, εκτός από τα τρία άτομα που ανέφερες, ποιους άλλους είχε;

Β.            Ήταν ο Σπύρος ο Μουστακλής, ο Αλέκος ο Ζαρκάδας, ο Βλάχος ο ταγματάρχης του πυροβολικού, ο Νίκος ο Λύτρας ταγματάρχης απότακτος, αυτοί.

.-              Ήσασταν δημοκρατικοί αξιωματικοί….

Β.            Δημοκρατικοί αξιωματικοί, απότακτοι όλοι και λοιπά.

.-              Πάμε λίγο στον Οπρόπουλο. Ο Οπρόπουλος τραυματίζεται όντας στην εξορία, όντας εκτοπισμένος. Ποια χρονιά;

Β.            Νομίζω το 69.

.-              Για να δούμε λίγο την πορεία του. Μετά την εκτόπιση ο Οπρόπουλος πηγαίνει Παρίσι;

Β.            Φεύγει πια για το Παρίσι-Λονδίνο.

.-              Από εκεί και πέρα ακολουθεί μια πορεία … οργανώνεται, συνεργάζεται με ….

Β.            Ναι, ναι. Προσπαθεί να ενώσει την αντίσταση και λοιπά…

.-              Στο διάστημα που ήταν εδώ και μέχρι να εκτοπιστεί, εσείς εκτός από αυτή τη δραστηριότητα τη συνωμοτική που είχατε περιμένοντας …

Β.            Τη συνεχίσαμε και μετά τη 13η Δεκεμβρίου και μέχρι τη σύλληψή του και μάλιστα είχε επαφές με καθηγητές πανεπιστημίου αντιστασιακούς, το Ζερβό παραδείγματος χάριν, τον καθηγητή της Μαθηματικής, και μάλιστα είχαμε αποστολές για τα Πανεπιστήμια, για το φοιτητικό κίνημα, να διαμορφώσουμε φοιτητικό κίνημα. Και εξακολουθούσε ο Οπρόπουλος να θεωρεί ότι η αντίσταση δεν μπορεί να είναι τεμαχισμένη, αλλά θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία γιατί είναι κοινός ο στόχος, είναι κοινός ο εχθρός. Γιατί υπήρχε από εμάς λόγω της εγκατάλειψης, (δεν μας δόθηκαν φύλλα πορείας), θεωρήσαμε ότι δεν μας είχαν εμπιστοσύνη σαν δημοκρατικούς αξιωματικούς. Ο Οπρόπουλος ήταν αντίθετος και είπε ότι «εγώ θα συνεχίσω να συνεργάζομαι ανεξάρτητα από τις όποιες εντυπώσεις έχουμε, γιατί η πορεία είναι κοινή» και τον ακολουθήσαμε τελικά.

.-              Η ομάδα Οπρόπουλου δεν αποκαλύφθηκε ποτέ σαν αντιστασιακή ομάδα, δεν συλληφθήκατε ποτέ γι’ αυτή τη ….

Β.            Όχι.

.-              Πάμε λίγο στην υπόθεση Μήνη.

Β.            Ο Μήνης είναι ένας αξιωματικός της αεροπορίας ο οποίος έχει σημαντική πολεμική, δημοκρατική, αντιστασιακή δράση.

.-              Γνωστά αυτά. Στη δικτατορία τι γίνεται;

Β.            Ο Μήνης στη δικτατορία έχει πολλές επαφές. Έχει δυνατότητα να βγαίνει έξω γιατί είναι ανάπηρος πολέμου, πολεμικής διαθεσιμότητας, και έχει επαφές με τον Παπανδρέου, με όλους αυτούς τους επώνυμους αντιστασιακούς στη διασπορά. Ο Μήνης έχει ικανότητες και δυνατότητες πολυτεχνίτη, να φτιάχνει εκρηκτικά, βόμβες. Έχει μια ομάδα δική του αλλά συνεργάζεται ο ίδιος και με άλλες αντιστασιακές οργανώσεις όπως είναι η «Δημοκρατική Άμυνα», στην οποία έδινε εκρηκτικό υλικό.

.-              Είναι γνωστό αυτό;

Β.            Από τον ίδιο έχει ειπωθεί ότι ένιωθε ενοχές για τον τραυματισμό του Σάκη του Καράγιωργα.

.-              Που σημαίνει τι;

Β.            Που σημαίνει ότι η βόμβα που έσκασε στα χέρια του Σάκη του Καράγιωργα ήταν δική του.

.-              Έχουν διατυπωθεί και υποψίες για τη βόμβα που έσκασε στα χέρια του Σάκη του Καράγιωργα. Επομένως δεν το παίρνουμε σα σίγουρο ότι αυτή η βόμβα προερχόταν από το Μήνη.[2]

Β.            Το θέμα είναι ότι εγώ το ξέρω από τη δήλωση του Μήνη πια. Διότι εγώ συνεργάστηκα με το Μήνη μόνος μου, γνωρίζοντας ότι και ο Μουστακλής, (διότι ο Μουστακλής με γνώρισε στο Μήνη), γνωρίζοντας ότι και ο Μουστακλής είναι. Αλλά δεν ήξερα τίποτα άλλο ούτε με τις ενέργειες που έκανε με το Μουστακλή γιατί δεν συνεργάστηκα εγώ, εγώ συνεργάστηκα μόνο με το Μήνη. Οι δυό μας. Ήξερα όμως ότι είναι και ο Μουστακλής. Στο στρατοδικείο δηλώνει ο Μήνης ότι «συνεργάτες μου ήταν ο Αλευράς, ο Γιάννης ο Αλευράς Πρόεδρος της Βουλής, ο ναύαρχος Μασουρίδης, ο γιατρός ο Παντελάκης, ο Σπύρος ο Μουστακλής και ο λοχαγός ο Βαρδάνης». Στο στρατοδικείο, στη δίκη των βασανιστών. Λέει «τώρα σας λέω την ομάδα μου Α Α Α» το οποίο έχει πάρει γιατί αυτός στην κατοχή συνεργαζόταν αντιστασιακά με το στρατηγό Οθωναίο ο οποίος είχε την ομάδα αυτή. «Αντίσταση Απελευθέρωση Ανεξαρτησία».

.-              Ποιοι ήταν στην ομάδα αυτή Μιχάλη, εκτός απ’ αυτούς που είπε ο Μήνης στο στρατοδικείο μετά τη δικτατορία και τους ανέφερες, υπήρχαν άλλοι;

Β.            Δεν ξέρω.

Β.            Τι έκανε αυτή η ομάδα;

Β.            Ο Μήνης ήταν σφίγγα, δεν έβγαινε από το στόμα του τίποτε άλλο.

.-              Γνωστό αυτό. Τι έκανε αυτή η ομάδα;

Β.            Αυτή η ομάδα έβαζε βόμβες σε στόχους όχι τυχαίους, σε στόχους συγκεκριμένους, όπου ήταν κραυγές αντίστασης στη διάρκεια της δικτατορίας.

.-              Εσύ με αυτήν την ομάδα είχες τη δραστηριότητα που δεν αναφέρεις αλλά δεν συλλαμβάνεσαι γι’ αυτήν την υπόθεση;

Β.            Όχι.

.-              Και το όνομά σου δεν ακούγεται πουθενά, όπως και των άλλων;

Β.            Όχι. Μάλιστα ο Μήνης ανησυχεί όταν με βλέπει στη φυλακή, στον Κορυδαλλό, όταν συναντιόμαστε στον Κορυδαλλό ανησυχεί και μου λέει «είσαι για την υπόθεση;…» του λέω «όχι, όχι» και ησύχασε. Φοβήθηκε μήπως του είχε ξεφύγει, γιατί μόλις είχε επανέλθει στη φυλακή από τη μακριά του πορεία ανακρίσεων, τα γνωστά των ανακρίσεων στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και ανησύχησε βλέποντάς με.

.-              Εσύ ήσουν τότε μέσα για το κίνημα του ναυτικού;

Β.            Όχι, ήμουν προφυλακισμένος για την ομάδα Οπρόπουλου.[3] Ήταν η εποχή που ανακοινώθηκε ότι ενώνονται οι οργανώσεις, συνεργάζονται όλες οι οργανώσεις υπό τον Οπρόπουλο και λοιπά και με συλλάβανε.

.-              Ξέροντας ότι εσύ έχεις με τον Οπρόπουλο …

Β.            Κάποια σχέση, ναι. Και γενικότερα των «Ελεύθερων Ελλήνων». Προφυλακίσεις, ενός μεγάλου αριθμού των αξιωματικών αυτών, που κατά καιρούς πιάναν και προφυλακίζανε για να μην περάσουν από δίκη, γιατί ήταν πολύ μεγάλος ο αριθμός και δεν τους συνέφερε. Να παρουσιάζουν μεγάλο αριθμό αξιωματικών σε δίκες.

.-              Στη φυλακή πως αντιμετώπιζαν τους αντιστασιακούς αξιωματικούς οι άλλοι αντιστασιακοί, οι ιδιώτες αντιστασιακοί;

Β.            Μεγάλος σεβασμός, αν θες και ένα αίσθημα ασφάλειας ένοιωθαν. Δεν ξέρω γιατί αυτός ο μεγάλος σεβασμός και η αίσθηση αυτή φιλίας, πολύ περισσότερης και από τα μεταξύ τους αισθήματα. Τιμούσαν δηλαδή πάρα πολύ την ιδιότητα του αντιστασιακού αξιωματικού.

.-              Έχουμε μια υπόθεση, την υπόθεση με τον κτηνίατρο, πως τον λενε;

Β.            Με τον Ιπποκράτη Σαββούρα.

.-              Η οποία έχει μια πλευρά σοβαρή που θα μου την πεις και εσύ τώρα, έχει και μια πλευρά που ξεκινά από τον χαρακτήρα του και από τον τρόπο που προβάλλεται. Κάλυψε την περίπτωση αν μπορείς. Δεν σου κρύβω ότι όσο και να έχω προσπαθήσει από τα κείμενα που έχω συναντήσει για την περίπτωση του Ιπποκράτη του Σαββούρα, ο τρόπος με τον οποίον έχει παρουσιαστεί μετά τη δικτατορία, αποδυναμώνει την υπόθεση. Τι ήταν αυτός ο άνθρωπος; Τι έκανε;[4]

Β.            Δεν ξέρω την υπόθεση Σαββούρα. Σε αυτήν θα ξέρει περισσότερα πράγματα ο Λεωνίδας ο Βασιλικόπουλος και ήξερε και ο Σπύρος ο Μουστακλής. Τα ακούσματα είναι ότι ήταν μια ομάδα η οποία είχε προσφορά στην αντίσταση με εκρηκτικά και με προκηρύξεις. Εν πάσει περιπτώσει διαμορφώθηκε και ένα κλίμα μύθου με τον «συνταγματάρχη Πορφύρη». Λειτούργησε δηλαδή στη διάρκεια της δικτατορίας, στα τελευταία της μάλιστα χρόνια, λειτούργησε ότι ο «συνταγματάρχης Πορφύρης» είναι κάτι σημαντικό. Τίποτα άλλο δεν μπορώ να σου πω γι’ αυτήν την ομάδα.

.-              Εσύ είχες ανάμιξη με αυτήν την ομάδα;

Β.            Όχι.

.-              Ποια άλλη ομάδα είχε, ποια άλλη αντιστασιακή οργάνωση, (και μετά θα πάμε στο κίνημα του ναυτικού), είχε αξιωματικούς του στρατού ξηράς; Θυμάσαι καμία;

Β.            Ήταν η «Δημοκρατική Άμυνα» που είχε τον στρατηγό Ιορδανίδη. Αυτή ήταν γνωστή υπόθεση. Από εκεί και ύστερα στο ΠΑΚ προφυλακίστηκαν κάποιοι αξιωματικοί του στρατού ξηράς. Ο Τάκης ο Παπαγεωργόπουλος, του «Ασπίδα», ο Γιάννης ο Πανούτσος, ο Τόμπρας, και κάποιοι άλλοι ήταν, δεν θυμάμαι.

.-              Πάμε στο Σταματελόπουλο, το μέλος του αρχικού πυρήνα της χούντας ο οποίος διαχωρίζει τη θέση του από ένα σημείο και μετά. Συνταγματάρχης αυτός αν δεν απατώμαι, κάλυψέ το το θέμα. Αυτό το φαινόμενο, ας το πούμε έτσι Σταματελόπουλου. Τι ήταν αυτό;

Β.            Όλοι οι πρωτεργάτες της 21ης Απριλίου δεν κινούνταν στην ίδια κατεύθυνση και δεν έχουν τις ίδιες αντιλήψεις και διακυβέρνησης και στόχων, αυτήν την εντύπωση έχω εγώ. Ο Σταματελόπουλος ήταν ένας συνταγματάρχης καριέρας, νομίζω είναι και γόνος … του 21, και ίσως έχει και αυτές τις καταβολές. Διαφοροποιήθηκε πολύ σύντομα από την 21η Απριλίου. Αυτός είχε ομάδα αξιωματικών, δεν ξέρω ονόματα, δεν ξέρω αριθμό, επηρέασε όμως έναν κόσμο. Και θυμάμαι ότι αρθρογραφούσε με κριτική διάθεση για τη δικτατορία στην εφημερίδα «Βραδινή». Αυτά ξέρω από πλευράς Σταματελόπουλου.

.-              Ξέρεις αν στην ομάδα του, που προφανώς ήταν κατά πλειοψηφία αξιωματικοί του στρατού ξηράς, συμμετείχαν αξιωματικοί του ναυτικού ή της αεροπορίας;

Β.            Όχι.

.-              Ξέρεις αν η ομάδα Σταματελόπουλου ή ο ίδιος είχε σχέσεις με το κίνημα του ναυτικού;

Β.            Όχι.

.-              Πάμε λίγο στο κίνημα. Η δικιά σου η εμπλοκή με το κίνημα, όπως και του Σπύρου του Μουστακλή, δεν ήταν στον αρχικό οργανωτικό πυρήνα. Εσείς οι δύο ήσασταν δημοκρατικοί αξιωματικοί, ένας μηχανισμός κάνει focus επάνω σας και λέει «αυτούς θα τους χρησιμοποιήσουμε». Ποιους άλλους από το στρατό ξηράς;

Β.            Νομίζω ότι ήταν ο Γιάννης ο Αλεξάκης, ήταν ο Στράτος ο Δεμέστιχας… εν ενεργεία αυτοί οι αξιωματικοί. Αυτούς ξέρω.

.-              Ο Φέτσης;

Β.            Ο Φέτσης είναι στους «Ελεύθερους Έλληνες», αυτοί έχουν μια επαφή με το κίνημα του ναυτικού.

.-              Ως ομάδα ή σαν άτομα;

Β.            Σαν άτομα.

.-              Εκτός από τον Φέτση, ποιόν άλλο ξέρεις από τους «Ελεύθερους Έλληνες» να είχε επαφή με το κίνημα;

Β.            Νομίζω πρέπει να είναι και ο Λεωνίδας ο Βασιλικόπουλος.

.-              Με το κίνημα; Να αφήσουμε ερωτηματικό εδώ, θα μας πει ο ίδιος.

Β.            Και ο Αλέκος ο Ζαρκάδας, χωρίς να είμαι σίγουρος.

.-              Πότε πρωτομαθαίνετε εσείς ότι το ναυτικό κάτι ετοιμάζει;

Β.            Εμένα ο Σπύρος ο Μουστακλής κάνα δίμηνο πριν μου έχει γνωρίσει έναν νεαρό αξιωματικό του ναυτικού με συστάσεις ότι είναι δημοκρατικός. Τον Ζησιμόπουλο το Νίκο.[5] Εκεί συζητάμε για το ναυτικό ότι το ναυτικό έχει κόσμο που είναι ενάντια στη χούντα. Τελείωσε αυτό. Πέρασε αυτό. Μετά περί τον Απρίλη μου λέει ο Σπύρος ότι «Μιχάλη τη Σύρα εσύ την ξέρεις; Την ξέρω κι εγώ. Αν γίνει τίποτα και λοιπά είσαι διαθέσιμος;» «βέβαια Σπύρο, εντάξει». Αυτό ήταν.

.-              Πως βλέπεις σήμερα την υπόθεση αυτή του κινήματος;

Β.            Κοίταξε να δεις τί εγώ βλέπω και θέλω. Το κίνημα του ναυτικού να παραμείνει έτσι λίγο μύθος. Γιατί χρειάζεται ο μύθος. Δεν θεωρώ ότι απέτυχε. Θεωρώ ότι έδωσε πολύ δυνατό χτύπημα στη δικτατορία έστω και με αυτόν τον τρόπο. Με τη σύλληψη ενός τόσο μεγάλου αριθμού αξιωματικών και βεβαίως επικουρούμενο με την ενεργή πλέον συμπεριφορά του «Βέλους». Με το Νίκο Παπά. Τώρα εάν ψάχνουμε να βρούμε πως, τι και γιατί είναι εύκολο να το βρει κανείς. Τότε είναι η εποχή που παίζονται χοντρά παιχνίδια. Ο Αβέρωφ είναι ο άνθρωπος (τον ονομάζουν «γεφυροποιό»), ο οποίος συνδιαλέγεται και με τη χούντα, και με τον Καραμανλή και δεν ξέρω και με ποιους άλλους, και με το βασιλιά ενδεχομένως, και με συμμάχους, και με συμμαχικούς παράγοντες. Τώρα μην ψάχνουμε ποιος, γιατί και λοιπά. Νομίζω ότι εύκολα μπορεί κανείς αναλύοντας πολιτικά, να βρει γιατί το κίνημα έφθασε μόνον εκεί και δεν προχώρησε. Το θέλανε οι πολιτικοί προϊστάμενοι να είναι ελεγχόμενο. Και δεν μπορούσε να είναι ελεγχόμενο γιατί δεν ήταν μονοδιάστατη και μονοσήμαντη η ιδεολογία των ναυτικών που αποτελούσαν το κίνημα του ναυτικού. Αυτές είναι βέβαια οι όλες μου αναλύσεις πάνω στο κίνημα.

.-              Γιατί θέλεις να μείνει ο μύθος; Την προσφορά του κανείς δεν μπορεί να την θίξει, είναι ένα γεγονός αναμφισβήτητο. Το ΄΄κίνημα του ναυτικού΄΄ είναι γεγονός.

Β.            Γιατί κατατριβόμενοι πως, τι και λοιπά, ποιοι είπαν, ποιοι δεν είπαν, τι κάνανε και λοιπά, φθείρεται αυτό το πράγμα. Θα μου πεις «να μην πεις την αλήθεια;», όχι, δεν κρίνεις την αλήθεια, απλά δεν αναφέρεσαι στις λεπτομέρειες.

.-              Κοίταξε να δεις. Είπαμε ότι η προσφορά του κινήματος του ναυτικού είναι αναμφισβήτητη, δεν αμφισβητείται διότι έχουμε γεγονότα. Μετά το κίνημα και το «ΒΕΛΟΣ», την κορυφαία εκείνη αντιστασιακή πράξη και κυρίως με τις συλλήψεις, με τα βασανιστήρια, με την έκρηξη που γίνεται στον τύπο, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχουμε μια φοβερή προσφορά. Συγχρόνως έχουμε τις κινητοποιήσεις των φοιτητών, το Πολυτεχνείο, το κυπριακό και τελείωσε η υπόθεση.

Β.            Όλα είναι αλληλένδετα.

.-              Αυτές οι τρεις ιστορίες: φοιτητές, κίνημα ναυτικού, Πολυτεχνείο συν Κυπριακό γκρεμίζουν τη δικτατορία στην Ελλάδα. Όσον αφορά τις λεπτομέρειες τώρα. Υπάρχουν μερικά σημεία τα οποία πρέπει να φωτιστούν. Όχι σε λεπτομέρειες. Δεν σου μιλάω εγώ σε λεπτομέρειες. Φέρ’ ειπείν: ανέφερες ότι είναι πολυσήμαντη η ιδεολογική τοποθέτηση των αξιωματικών του κινήματος, των στελεχών του. Επομένως δεν ελεγχόταν από τους πολιτικούς προϊσταμένους, δηλαδή από τον Αβέρωφ. Δεν μπορούσε να τους κάνει ότι ήθελε. Και σε κάποια φάση συλλαμβάνονται όλοι αυτοί. Έχουμε μια κυρίαρχη τάση μέσα στο κίνημα: είναι σίγουρο ότι έχουμε συντηρητικής νοοτροπίας αξιωματικούς και βασιλόφρονες, όπως έχουμε και δημοκράτες, εσένα, το Λυμπέρη και άλλους…

Β.            Το Μουστακλή…..

.-              Αξιωματικοί οι οποίοι δεν έχουν καμία διάθεση να έχουν σχέσεις με προοπτική επαναφοράς του βασιλιά στην Ελλάδα. Πρέπει να φωτιστεί λοιπόν ένα θέμα, αυτό: πόσο επηρέασαν οι αξιωματικοί οι βασιλόφρονες την όλη εξέλιξη; Πρώτο αυτό. Δεύτερον: για πρακτικούς λόγους δεν εκδηλώθηκε το κίνημα; Όχι μόνο δεν εκδηλώθηκε, κατέρρευσε. Συλληφθήκατε όλοι σε ένα βράδυ μέσα. Πρέπει να δει κανείς το γιατί, ο ερευνητής πρέπει να το ψάξει αυτό. Και κάτι ακόμα: υπήρχε παντελής έλλειψη συνωμοτικότητας σε ένα μεγάλο αριθμό στελεχών, γιατί; Αυτά πρέπει να τα δει κανείς.

Β.            Να ξεκινήσουμε από το τελευταίο. Ο αξιωματικός δεν {λέει ψέματα}…και ιδιαιτέρως {του ναυτικού}…..

.-              Γιατί, είναι σοβαρό αυτό που λες.

Β.            Τρόπος ζωής: λέει κοφτές κουβέντες και είναι ειλικρινής βασικά. Έχει μάθει από τα παραγωγικά του σχολεία «δεν θα λέω ψέματα». Αυτό είναι ένα βασικό, του μένει αυτό, παιδεύεται γι’ αυτό. Έχει μια στάση, λιτή στάση. Τη συνωμοσία τη θεωρεί ότι δεν είναι ιδιαίτερα ηθική.

.-              Μιχάλη, συνωμοτεί ο αξιωματικός κι έχουμε εκατοντάδες παραδείγματα.

Β.            Οι συνωμότες αξιωματικοί είναι πολύ περιορισμένοι, πολύ περιορισμένος ο αριθμός και είναι καθαρά ιδεολογικός. Είτε από τη μια πλευρά είτε από την άλλη. Είτε κομμουνιστής είναι, ακολουθεί τους κανόνες του κόμματος, είτε ακροδεξιός, πάει να καταλάβει την εξουσία. Και χρειάζονται συνωμοτικοί κανόνες. Αυτοί όμως είναι πολύ λίγοι. Η μεγάλη πλειοψηφία των αξιωματικών στην αρχή είναι καριέρας. Σκέπτονται την καριέρα τους και είναι και αυτό που σου λέω, ότι έχουν μάθει να λένε την αλήθεια.

.-              Εκεί αιτιολογείς εσύ το γεγονός ότι, ενώ ορισμένοι σακατευτήκατε στα βασανιστήρια και δεν μιλήσατε, η πλειοψηφία των αξιωματικών του κινήματος από την πρώτη στιγμή …

Β.            Κοίταξε είναι και θέμα ιδεολογίας αυτό το πράγμα. Δηλαδή δεν είναι μόνο, ξέρεις πρέπει να έχεις και ένα ιδεολογικό έρμα, το οποίο να είναι ισχυρό και να σε κρατάει. Δε νομίζω ότι η τοποθέτηση στο βασιλικό σκέπαστρο είναι ιδεολογικό έρμα, που μπορεί να κρατάει τον άλλο να βασανίζεται. Έτσι δεν είναι; Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο αυτό.

.-              Ο Μήνης δεν ήταν αριστερός.

Β.            Ήταν δημοκράτης όμως. Ήταν κεντρώος. Για τις εποχές εκείνες το Κέντρο ήταν ιδεολογία, ήταν μια διαφορετική αντίληψη, ήταν … γιατί υπήρχε περιορισμένη ελευθερία, περιορισμένα ατομικά δικαιώματα και υπήρχε ένας αγώνας από το κέντρο για περισσότερα δικαιώματα. Επομένως ήταν μια ιδεολογία η οποία είχε διαστάσεις, μην το παίρνουμε έτσι «Κέντρο ευρωπαϊκής μορφής», ξέρεις μετριοπαθείς.

.-              Έμαθες εσύ ποτέ εάν υπήρξε συναπόφαση του πυρήνα των αξιωματικών του κινήματος για να μιλήσουν στην περίπτωση που προδοθεί το κίνημα, να τα πουν όλοι, τα πάντα για όλους;

Β.            Όχι βέβαια.

.-              Εσύ τι ξέρεις; Η δικτατορία, οι μηχανισμοί της χούντας ήξεραν αρκετά για το κίνημα πριν γίνουν οι συλλήψεις η όχι;

Β.            Αρκετά πριν, όχι. Τις τελευταίες μέρες ναι.

.-              Ανέφερες σε μια στιγμή ότι οι ιδεολόγοι αξιωματικοί, είτε της μιας πλευράς, δηλαδή ακροδεξιοί ιδεολόγοι, ας πούμε φασίστες ή εθνικοσοσιαλιστές, και της άλλης πλευράς, ας πούμε κομμουνιστές, καθοδηγούνται κυρίως από την ιδεολογία τους στη συμπεριφορά τους. Εσύ γνωρίζεις αν υπήρχαν προδικτατορικά ή στη διάρκεια της δικτατορίας κομμουνιστές αξιωματικοί;

Β.            Όχι. Φιλοαριστεροί ναι, κομμουνιστές όχι.

.-              Τέκτονες είχε ο στρατός ξηράς;

Β.            Ελέγετο ότι είχε πολλούς τέκτονες. Τέκτονας ήταν και ο Πατακός.

.-              Δεν ξέρεις περισσότερα πάνω σε αυτό;

Β.            Όχι, πάντως το κουτσομπολιό έλεγε ότι οι τέκτονες προωθούσαν….

.-              Μου λες δυο λόγια για το Μενενάκο και τον Μακρή; Τι υπόθεση ήταν αυτή;

Β.            Και Ράπτης. Αυτοί οι αξιωματικοί ήταν αξιωματικοί…. καταδρομείς, ήταν του Παπαδόπουλου, δηλαδή της κεντρικής εξουσίας της δικτατορίας. Του Παπαδόπουλου, δεν ήταν ούτε του Ιωαννίδη ούτε κανενός άλλου.[6] Για το Μενενάκο ξέρω ότι είχε μια πολύ καλή συμπεριφορά, ανθρώπινη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων του Πολυτεχνείου και μάλιστα την κρίσιμη μέρα προ της εισόδου του άρματος και κατά τη διάρκεια της εισόδου του άρματος. Ξέρω ότι η συμπεριφορά του ήταν άψογα ανθρώπινη και ότι προστάτευε με τους μικρούς αξιωματικούς που είχε τους… Αυτό είναι το ένα.

.-              Την ώρα δηλαδή της εισβολής;

Β.            Το δεύτερο είναι ότι αντιστάθηκε στις 25 Νοεμβρίου στη μεταβολή του Ιωαννίδη. Και με το Ράπτη. Οι οποίοι και εκτοπίστηκαν με απόφαση του Ιωαννίδη στη Γυάρο, μαζί με τους κρατούμενους στη Γυάρο.

.-              Όταν λες αντιστάθηκαν τι εννοείς;

Β.            Αντέδρασαν και τους συνέλαβαν. Τους έστειλαν στη Γυάρο.       Όταν ξανάνοιξε μετά το Πολυτεχνείο, επί Ιωαννίδη.  Μαζί με το Στάθη τον Παναγούλη …   Με αυτούς όλους, με τον Κιάο, τον Παπαγιάννη, με αυτούς όλους… Το Μαύρο, με το Γιάννη το Χαραλαμπόπουλο….

.-              Ο Κώστας ο Χαραλαμπόπουλος είχε καμία ανάμιξη εναντίον της δικτατορίας εκείνα τα χρόνια;

Β.            Και αυτός είχε συλληφθεί με το ΠΑΚ, προφυλακίστηκε με το ΠΑΚ-

.-              Ο Γιάννης ο μεγάλος;

Β.            Είχε εκτοπιστεί στη διάρκεια της δικτατορίας και εν συνεχεία συνελήφθη στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και εκτοπίστηκε στη Γυάρο.

.-              Εσύ πιστεύεις ότι στις συνθήκες που είχαμε με την κατάληξη της χούντας και την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, ο στρατός μπορούσε να βγάλει σε πέρας μια σύγκρουση τότε με την Τουρκία;

Β.            Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή, εγώ νομίζω όχι, γιατί: αλλά είναι εντελώς θεωρητικό. Νομίζω ότι ένας πόλεμος έρχεται εις πέρας όχι μόνο με τις ένοπλες δυνάμεις οπλισμένες καλά, αλλά με το γενικότερο κλίμα που υπάρχει στη χώρα, με το ηθικό του λαού, όλα αυτά τα πράγματα. Το ηθικό του λαού ήταν πολύ πεσμένο, ήταν εντελώς αντίθετο με την εξουσία, την υπάρχουσα εξουσία. Κατ’ αρχήν δεν γινόταν σύγκρουση, ο πόλεμος με την Τουρκία δεν εκδήλωσε… η Τουρκία εκδήλωσε εισβολή στην Κύπρο, στον ελληνισμό, δεν εκδήλωσε εισβολή στην Ελλάδα, όπως επί Μεταξά το ‘40. Έστειλε γράμμα και ο Ζαχαριάδης, ξέρω γω, να πολεμήσουν και οι κομμουνιστές. Δεν είναι το ίδιο πράγμα, δε γίνεται εισβολή στην Ελλάδα. Σε ένα μέρος του ελληνισμού {γίνεται εισβολή}, είναι διαφορετικά πράγματα.

.-              Επανέρχεσαι μετά τη δικτατορία στο στρατό ξηράς, ποιο ήταν το ηθικό του σώματος των αξιωματικών του στρατού ξηράς;

Β.            Το ηθικό. Μάλιστα, επανέρχομαι στα τεθωρακισμένα που είναι ο κύριος μοχλός, το κύριο εργαλείο καταστολών της 21ης Απριλίου. Αυτά και οι ομάδες καταδρομών, αυτά είναι βασικά τα όπλα ισχύος που επιβάλουν… Βρήκα ένα στρεσάρισμα σε όλο το σώμα: η πίεση από τη μια μεριά σε εργασιοθεραπεία για να φύγει ο φασισμός, το δικτατορικό πλέγμα. Έτσι γινόταν, αυτή ήταν η εντύπωσή μου.

.-              Πίεση από πού;

Β.            Από την πολιτική εξουσία των ενόπλων δυνάμεων και το ανώτατο… αρχηγός ενόπλων δυνάμεων, αρχηγός ΓΕΣ και οι σωματάρχες. Αυτή ήταν η πίεση η οποία μεταφερόταν διαστρωματικά μέχρι το στρατιώτη. Διατηρούταν το πλέγμα αυθαιρεσίας σε ένα σημαντικό βαθμό κληρονομημένο από τη χούντα, γίνονταν και οι πιέσεις των πολιτικών, των δημοκρατικών κομμάτων για το στρατό που έχει σταγονίδια, για το στρατό το σκληρό… και αυτό το πράγμα διαμόρφωνε ένα στρες και πάρα πολύ ανήσυχο για την πορεία των ενόπλων δυνάμεων. Βέβαια αυτό κλιμακωτά και κύρια μετά το ‘81 πλέον παίρνει μορφές πιο μαλακές και σβήνει αυτή η ιστορία που κληρονομήθηκε από την επτάχρονη δικτατορία.

.-              Ο όγκος των στελεχών του στρατού ξηράς, η μάζα, πως αντιμετώπισε μετά το 74 τους αξιωματικούς που είχαν υπηρετήσει ένθερμα τη δικτατορία, πως τους αντιμετώπιζε μέσα στη μονάδα, στα στρατόπεδα;

Β.            Κατ’ αρχήν αυτοί που υπήρχαν στα στρατόπεδα και είχαν υπηρετήσει ένθερμα τη δικτατορία, είχαν δώσει γην και ύδωρ στους προϊσταμένους. Επομένως από την άποψη αυτή εθεωρούντο… ταυτόχρονα όμως δείχνανε και το πρόσωπο που πράγματι είχαν και είχαν και μια αν θες συνωμοτική διασύνδεση όπου, ο ένας κάλυπτε τον άλλον, υπήρχε δηλαδή μια αυτοπροστασία, και κάποιοι επιβιώσανε ως το βαθμό που επιβιώσανε.

.-              Η «υπόθεση πυτζάμα» πόσο σοβαρή ήταν;

Β.            Στην «υπόθεση πυτζάμα» δεν είχα επανέλθει στο στρατό ακόμα. Θεωρώ ότι δεν ήταν ιδιαίτερα σοβαρή και δεν μπορούσε να είναι και σοβαρή. Διότι πλέον είχε ξεθυμάνει ο κίνδυνος κινήσεων και λοιπά και νομίζω ότι, οι αξιωματικοί αυτοί νόμιζαν ότι δεν είναι δυνατόν να κάνουν τίποτα απονενοημένα διαβήματα, τα οποία ήταν εις βάρος τους. Έχω την εντύπωση ότι σταματούσαν σε μια κουβέντα «τι κάνουμε από δω και πέρα;». Έχω αυτή την αίσθηση.

.-              Δύο πράγματα τελευταία. Το ένα είναι πώς και αν συγκρίνεται το σώμα των αξιωματικών της εποχής εκείνης δεκαετία 50-60 με τους σημερινούς αξιωματικούς;

Β.            Δεν υπάρχει σύγκριση. Σήμερα ο αξιωματικός είναι 100% …

.-              Πατριώτης είναι;

Β.            Το 1950-60 ήταν επαγγελματίας. Νομίζω όμως το 50-60 ήταν περισσότερο πατριώτης από τον σημερινό. Ενώ είναι απόλυτα επαγγελματίας, ξέρει πάρα πολύ καλά τη δουλειά του…

.-              Η αποστολή σήμερα;

Β.            Η αποστολή σήμερα είναι μπερδεμένη. Η εθνική άμυνα, εθνική κυριαρχία ψαλιδίζεται, περιορίζεται από το «διεθνισμό» εντός εισαγωγικών των στρατών, όχι μόνο της Ελλάδος, όλου του κόσμου. Όταν σώμα στρατού ολόκληρο έχει αποστολή τις αποστολές εκτός Ελλάδας του ΝΑΤΟ και αύριο του Ευρωστρατού, αυτόματα η έννοια Εθνική Άμυνα, όπως την είχαμε κατά νου, δηλαδή φύλαξη των δικών μας συνόρων, ο στρατός αμύνεται στα σύνορα και πέραν ου. Αυτό το πράγμα περιορίζει και το λεγόμενο πατριωτισμό, εντός ή εκτός εισαγωγικών. Σου λέει, εδώ είναι τώρα ένας διεθνής αξιωματικός, που πάει στη Βοσνία, στο Αφγανιστάν, αύριο στην Παλαιστίνη ενδεχομένως στο Ιράκ.  Δεν περισσεύει πολύ πράγμα, για να είσαι πατριώτης.

.-              Το τελευταίο Μιχάλη: οι σχέσεις του στρατού με το λαό, ποιες ήταν τότε, ποιες είναι σήμερα;

Β.            Οι σχέσεις λαού στρατού σήμερα είναι καλύτερες από ότι ήταν, γιατί είναι και πιο δημοκρατική η κοινωνία.

.-              Η απαξίωση των αξιωματικών όμως, που λέγεται ότι υπάρχει;

Β.            Εγώ δεν τη βλέπω. Νομίζω ότι ο αξιωματικός είναι τουλάχιστον από ανοχή και πάνω, προς την αποδοχή από την κοινωνία.

.-              Έχει ξεπεραστεί το σύνδρομο της δικτατορίας;

Β.            Ναι, ναι. Και από το λαό και σχεδόν και από το στρατό.

.-              Τότε δεκαετία του ‘50,  αρχές δεκαετίας του ‘60 πώς έβλεπε ο λαός το στρατό; Το Σώμα των αξιωματικών πως το έβλεπε;

Β.            Με περιφρόνηση. Μπορώ να πω με περιφρόνηση και με φόβο.

.-              Γιατί;

Β.            Γιατί το σύνολο του λαού ήταν δημοκρατικό σε ευρεία έννοια. Οι εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις και οι συμμαχικές παρεμβάσεις θεωρούσαν το στρατό ότι ήταν πραιτοριανοί και η αντιβασιλική αν θες τάση του λαού θεωρούσαν το στρατό ότι ήταν βασιλικός, ότι ήταν αμερικάνικος, ότι ήταν αντικομουνιστής, εξουσιαστής δηλαδή.

.-               Για την οργάνωση που φέρεται ότι οργάνωσε ή προσπάθησε να οργανώσει ο Γρίβας Διγενής στην Ελλάδα, στη διάρκεια της δικτατορίας. Ξέρεις γι’ αυτό το πράγμα;

Β.            Είναι η περίοδος αμέσως μετά τη σύλληψη Οπρόπουλου. Αρχές του 68, νομίζω Φλεβάρη του 68, ναι Φλεβάρης του 68 είναι. Εκείνη την περίοδο έχουμε αρχηγό τον Οπρόπουλο, τον οποίον είχαμε ουσιαστικά ορίσει μια ομάδα αξιωματικών: ήταν ο Σπύρος ο Μουστακλής, ήταν ο Νίκος ο Λύτρας, ήταν ο Γιώργος ο Καρούσος, είχε κόσμο, ήμουν εγώ, ήταν ο Αλέκος ο Αρχάκης. Βασικά αυτοί και κάποιοι άλλοι… δεύτερος γύρος, δεύτερη περιφέρεια. Η βασική περιφέρεια ήταν αυτή που προανέφερα. Σε κάποια λοιπόν επαφή με το Γιώργο τον Καρούσο, δε θυμάμαι πότε, πάντως εκείνη την περίοδο, μου είπε «θέλω να δεις κάποιους από την Κύπρο και κοίταξε, κάτι θέλουν εδώ να φτιάξουν, να διαμορφωθεί» και λοιπά. Και με έφερε σε επαφή και έφυγε ο Καρούσος. Εγώ συναντήθηκα μαζί τους.

.-              Ονόματα.

Β.            Δε θυμάμαι. Ούτε μου είπαν τα ονόματά τους ούτε τίποτα. Απλά εγώ εμπιστεύθηκα τον Καρούσο, ο οποίος ήταν συναγωνιστής στην αντίσταση και στην ομάδα Οπρόπουλου, και πήγα σε άγνωστους δηλαδή, άγνωστους, μου τους δείχνει ο Καρούσος συνωμοτικά στη Σταδίου. Ήταν εκεί και πήγαμε σε ένα γραφείο.

.-              Ήταν της ΕΟΚΑ παλιοί αγωνιστές;

Β.            Δεν το ξέρω. Δεν ξέρω τίποτα. Ούτε ονόματα ξέρω, ούτε τίποτα. Και τους είδα μια φορά. Εγώ δε συμφώνησα σε αυτά που ειπώθηκαν εκεί. Μιλούσαν για όπλα, μιλούσαν για αντίσταση πολεμική, εγώ δε συμφώνησα, δεν είπα τίποτα και λοιπά, τελείωσε αυτό το πράγμα, έφυγα και δεν ξανα…

.-              Κατάλαβες αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν έρθει εδώ με παρέμβαση του Καρούσου ή του Γρίβα; Να εκπαιδεύσουν…;

Β.            Εκτιμώ ότι ήταν αποστολή από το Γρίβα, πρέπει όμως να ήταν ενήμερος ο Καρούσος γι’ αυτό, και νομίζω ότι ήθελαν να εκπαιδεύσουν σε εκρηκτικά κλπ αξιωματικούς απόστρατους, που τους έδιωξε η χούντα. Αυτή την αίσθηση μου έδωσαν.

.-              Έμαθες ποτέ σου αν εκπαίδευσαν αξιωματικούς ή άλλους;

Β.            Όχι, εμένα δεν μου αρέσανε και δεν ασχολήθηκα καθόλου.

.-              Δεν σου άρεσαν αυτοί ή δεν σου άρεσε η μεθοδολογία και αυτό που σχεδίαζαν για ένοπλο αγώνα;

Β.            Αυτό ακριβώς, και αυτοί και η μεθοδολογία, αυτό όλο το πράγμα δεν μου άρεσε, δεν μου πήγαινε, δε μου έβγαινε, δεν υπήρχε η χημεία.

.-              Πες μου δύο πράγματα, αν είχες επαφή με το Γρίβα εκείνη την περίοδο και τι έγινε, και τι έκανε αυτή η ομάδα την οποία ο Γρίβας οργάνωσε για αντιχουντικούς λόγους;

Β.            Καμία επαφή δεν είχα με το Γρίβα, καμία επαφή. Σου είπα, μια με το Καρούσο συναντηθήκαμε και μου είπε αυτό το πράγμα και μου λέει «Μιχάλη, θέλω να δεις αυτούς τους ανθρώπους και κάνε ότι καταλαβαίνεις«.[7]

.-              Με το Λύτρα, εκτός της ομάδας Οπρόπουλου, στην προσπάθεια για οργάνωση ομάδας Γρίβα, είχες καμία ανάμειξη;

Β.            Όχι.

.-              Επομένως δεν ξέρεις αν ο Λύτρας …

Β.            Ακριβώς, δεν ξέρω και αν ο Λύτρας ήταν μέσα σε αυτήν την προσπάθεια.

.-              Θυμάσαι γιατί ο Αλέκος ο Αρχάκης είχε συλληφθεί;

Β.            Ο Αλέκος ο Αρχάκης είχε συλληφθεί γιατί βρέθηκαν όπλα στο σπίτι των πεθερικών του στην Ξάνθη. Στην πρώτη του σύλληψη, γιατί έχει δύο συλλήψεις ο Αρχάκης. Η πρώτη σύλληψη, που είναι αρχές… είναι μέσα του 68, καλοκαίρι του 68, και εν συνεχεία οι βομβιστικές ενέργειες που έχει κάνει με την ομάδα του, μια μικρή ομάδα και συλλαμβάνεται το 69.

.-              Ένα λεπτό Μιχάλη, ξεκαθάρισε τι ήταν η πρώτη σύλληψη, και εκείνα τα όπλα τι ήταν και ποια ήταν η ομάδα με την οποία έκανε βομβιστικές ενέργειες ο Αλέκος ο Αρχάκης, στη δεύτερη σύλληψη;

Β.            Στην πρώτη σύλληψη είπαμε υπήρχε οπλισμός, πιστόλια, νομίζω βρεθήκανε δύο πιστόλια στο σπίτι των πεθερικών του στην Ξάνθη.

.-              Ήταν δικά του;

Β.            Δεν ξέρω.

.-              Ο Αλέκος θυμάμαι ότι δεν μιλούσε ποτέ του γι’ αυτά τα πράγματα, ούτε σε εσένα μιλούσε;

Β.            Όχι, λίγα πράγματα, πολύ λίγα.

.-              Η δραστηριότητα που είπες η δεύτερη, με βόμβες, μετά από την πρώτη απελευθέρωσή του, γιατί είχε κλειστεί…

Β.            Ήταν με το Λέκα, βασικά με το Λέκα είχε τις βόμβες αυτές.

.-              Είναι υπόθεση η οποία έχει ξεκαθαρίσει;

Β.            Έχει ξεκαθαρίσει.

.-              Ξέρεις αν ο Αλέκος ο Αρχάκης είχε με το Γρίβα, ή οποιοσδήποτε από τους άλλους της ομάδας Οπρόπουλου, εκτός του Λύτρα, είχε με το Γρίβα…

Β.            Όχι, όχι, δεν ξέρω. Δε συζητήθηκε ποτέ.

.-              Άρα η μοναδική δική σου ανάμιξη σε αυτήν την υπόθεση με το Γρίβα ήταν αυτό το ραντεβού στη Σταδίου με κάποιους Κύπριους…

Β.            Ναι, που μου τους δείχνει ο Γιώργος ο Καρούσος και φεύγει.

.-              Συνάντηση από την οποία εσύ αποκόμισες αρνητικά…

Β.            Αρνητικά συμπεράσματα ή εν πάση περιπτώσει δεν μου πήγαιναν εμένα, για να μην πω «αρνητικά», δεν μου πήγαιναν, τα έβρισκα πολύ παράξενα τολμηρά, παράδοξα τολμηρά.

.-              Εν τούτοις έχουμε μια προσπάθεια του Γρίβα να κάνει μια οργάνωση στην Ελλάδα, έστω παραβιάζοντας τη γενική αρχή που υπήρχε εκείνη την περίοδο για όχι ένοπλο αγώνα. Ο Γρίβας λοιπόν προσπαθεί να κάνει με αξιωματικούς μια οργάνωση … στην Ελλάδα. Πως το ερμηνεύεις αυτό και πως εσύ σήμερα ερμηνεύεις τη μετέπειτα δραστηριότητα του Γρίβα, την αντιμακαριακή στην Κύπρο με την ΕΟΚΑ Β΄;

Β.            Κοίταξε να δεις. Νομίζω ότι ο Γρίβας αντιλαμβάνεται ότι η χούντα τον πετάει, τον παροπλίζει, παίρνοντας και τη μεραρχία από κάτω, τον παροπλίζει, τον φέρνει σε αποστρατεία. Ο Γρίβας έχει συνηθίσει να είναι μέσα στα πράγματα, να είναι μέσα στις συνωμοσίες, να είναι μέσα στις παραστρατιωτικές οργανώσεις, μέσα στις στρατιωτικές, φανερών και κρυφών. Εκτιμώ λοιπόν ότι θέλει να δράσει και θέλει να δράσει προφανώς κατά της χούντας, διότι τον έχει αποβάλει από την ενεργό δράση. Βλέπει ότι τον φυλλορροεί η χούντα, τον θέτει εκτός.

.-              Κατεβαίνει στην Κύπρο όμως…

Β.            Κατεβαίνει στην Κύπρο, αργότερα.

.-              Εκτιμάς ότι ο αρχικός σκοπός του μπορεί να ήταν να οργανώσει στην Κύπρο, συμφωνούντος του Μακαρίου, μηχανισμό, οργάνωση πιέσεως της χούντας των Αθηνών;[8]

Β.            Ο Γρίβας, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι αντιμακαριακός, από προσωπικές του φιλοδοξίες και από ένα πλέγμα ότι «εγώ έκανα την ΕΟΚΑ και πολέμησα και εσύ πήγες και έκανες τις Συμφωνίες της Ζυρίχης χωρίς να με λογαριάσεις». Επομένως υπάρχει το πλέγμα αυτό, μίσους προς το Μακάριο και οι φιλοδοξίες του ότι «εγώ είμαι, γιατί να μην είμαι εγώ ο κύπριος εθνάρχης; Ο κύπριος αρχηγός;». Ένα είναι αυτό. Το δεύτερο είναι, νομίζω, ότι ο Γρίβας είναι βασιλικός και είναι και πεταμένος από πλευράς κύρους και παρουσίας από τη χούντα. Και σαφέστατα διαμορφώνει ένα αντιχουντισμό, με αυτά τα δεδομένα, όχι από πλευράς ιδεολογίας αλλά από προσωπικές πικρίες, από προσωπικές περιθωριοποιήσεις κλπ γίνεται αντιχουντικός. Ο οποίος όμως έχει πάντα στόχο, σκοπό, να παίζει πράγματα στην Κύπρο και οι πάντες το ξέρουν αυτό και όπως τον εκμεταλλευτήκανε στην πρώτη φάση, τον εκμεταλλεύονται και τώρα. Τον εκμεταλλεύεται η χούντα.

.-              Εννοείς ότι την ΕΟΚΑ Β΄ ο Γρίβας την κάνει εν γνώσει της δικτατορίας;

Β.            Έτσι νομίζω.

.-              Ή στην εξέλιξή της, βλέποντας ο Ιωαννίδης και οι λοιποί της δικτατορίας ότι εκεί αναπτύσσεται μια αντιμακαριακή δυναμική εκμεταλλεύονται την ΕΟΚΑ Β΄ και παρεισφρέουν;

Β.            Και την εκμεταλλεύονται και έχουν και ανθρώπους τους μέσα. Και τους ενημερώνουν από την πρώτη στιγμή.

.-              Πάμε λίγο στον Καρούσο Μιχάλη, που είναι πολύ λεπτό το σημείο. Έχουμε πολεμιστή του Ζέρβα, ο οποίος αποδεδειγμένα πολεμάει τους Γερμανούς.[9] Συμμετέχει και στον εμφύλιο πόλεμο, είναι πολεμιστής…

Β.            Βέβαια, σπουδαίος.

.-              Έχουμε μια σοβαρή, μετεμφυλιακή σταδιοδρομία του Καρούσου, έχουμε τη στάση του στη δικτατορία που είναι αντιδικτατορική και κάποια μέρα κατεβαίνει στην Κύπρο. Υπακούοντας στο κάλεσμα του Γρίβα, ο οποίος προφανώς τον κάλεσε στην Κύπρο, στην ΕΟΚΑ Β΄. Και εμπλέκεται λοιπόν ο Καρούσος στην ΕΟΚΑ Β΄ εν αγνοία του γεγονότος ότι μετεξελίσσεται ή θα μετεξελιχθεί η ΕΟΚΑ Β΄ σε αντιμακαριακή και φιλοχουντική οργάνωση;

Β.            Εν αγνοία του, διότι ο Καρούσος είναι βαθύτατα δημοκρατικός, δεν ξέρω τις πολιτικές του πεποιθήσεις, εκτιμώ ότι είναι ένας κεντροδεξιός άνθρωπος, κεντρώος άνθρωπος, μετριοπαθών… πολιτικών τοποθετήσεων, και όμως πιστεύει πολύ στον Γρίβα και είναι προσωπικός φίλος του και ο Καρούσος έχει μια τιμή φιλίας, αν θες. Έχει τιμή, έχει αυτό που λέμε «στρατιωτική τιμή», τιμά το Γρίβα, τον θεωρεί ότι είναι ακέραιος, ότι είναι απλά ένας εθνικιστής, εθνικός στρατιωτικός ηγέτης, τον οποίον τον στηρίζει. Εκτιμά, πιστεύω, ότι θα φέρει χτύπημα στη χούντα με αυτή του τη συμβολή και τη συμμετοχή.

.-              Έχουμε εξάλλου το θάνατο {του Γρίβα} γρήγορα ….

Β.            Βεβαίως εκτιμώ ότι δεν είχε την πολιτική σκέψη να κάνει ανάλυση πού μπορεί να οδηγήσει αυτό το πράγμα, κι αν υπήρχαν δυνατότητες. Αλλά την εποχή εκείνη προσπαθούσες να ρίξεις χτύπημα στη χούντα, αν ήσουν αντιχουντικός, χωρίς να μετράς το αύριο. Νομίζω λοιπόν ότι λειτούργησε καθαρά αντιχουντικά αλλά και σαν στρατιώτης, όχι με την πολιτική σκέψη του αγωνιστή, ο αγωνιστής έχει και πολιτική σκέψη του αγώνα του, πού πάει, πόσο πάει κλπ. Εκτιμώ αυτό το πράγμα στον Γιώργο τον Καρούσο, το θεωρώ δηλ. ότι έντιμα μπήκε στην ΕΟΚΑ Β΄, χωρίς σκέψεις για το τι μέλλει γενέσθαι κλπ.

.-              Εξάλλου έχουμε μετά το θάνατο του Γρίβα, τον Καρούσο να αναλαμβάνει τη διοίκηση της ΕΟΚΑ Β΄ και αμέσως να εκπέμπει διαταγή με την οποία προσπαθεί να πολιτικοποιήσει την ΕΟΚΑ Β΄, σηκώνεται, φεύγει και συλλαμβάνεται..

Β.            Ακριβώς.

 

**

 

 

 

 

 

 

 

**

 

 


[1] Βλ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, 1940-1952 Το Δράμα της Ελλάδος, Έπη και Αθλιότητες, Ι.Δ.Ε.Α. (α.χ.) σ.137 για την ίδρυση της ΕΝΑ (Ένωσις Νέων Αξιωματικών) τον Αύγουστο του 1943 στη Μέση Ανατολή και σ. 204 για την ίδρυση του ΙΔΕΑ τον επόμενο χρόνο στην Ελλάδα και την ενσωμάτωση των μελών της ΕΝΑ. Ο Καραγιάννης παρουσιάζεται ως ιδρυτικό μέλος της ΕΝΑ.

[2] Σωστά λέει για τη βόμβα πως ήταν του Μήνη. Το βεβαίωσε ο Μασουρίδης στη συνέντευξή του καθώς και η Σοφία Μήνη. Τις βόμβες αυτές τις είχε μεταφέρει ο Μασουρίδης και τις παρέδωσε στον Μαγκάκη για να χρησιμοποιηθούν από τη ΔΑ. Μία από αυτές έσκασε στα χέρια του Καράγιωργα από δική του αβλεψία.

[3] Εδώ δημιουργείται σύγχυση γιατί προηγουμένως έχει δηλώσει πως η ομάδα Οπρόπουλου δεν αποκαλύφθηκε και δεν υπήρξαν συλλήψεις γι’ αυτήν. Τελικά έχει επικρατήσει η πεποίθηση πως συνελήφθη μαζί με τον Μουστακλή ως ενεχόμενοι στο Κίνημα του Ναυτικού.

[4] Οι δραστηριότητες του Σαββούρα με την οργάνωση ΕΑΝ (Ελληνική Αντιδικτατορική Νεολαία) απασχολούν τις υπηρεσίες ασφαλείας του καθεστώτος. Βόμβες, τρυκ, μαζικές επιστολές, προκηρύξεις. Ο Σαββούρας έχει πολλές πράξεις κατά της χούντας να επιδείξει. Βλ.πίνακες 2 και 3 παραρτήματος Α της διδακτορικής διατριβής και συνέντευξη Βασιλικόπουλου για τις δράσεις αυτές και τις εμπλοκές στρατιωτικών στην ΕΑΝ. Επίσης το Οι Έλληνες Στρατιωτικοί, Παπαζήση, 2006

[5] Ο Ζησιμόπουλος ακολουθεί τον Παπά στην ανταρσία του Αντιτορπιλικού ΒΕΛΟΣ. Αργότερα στη μεταπολίτευση πεθαίνει στην προσπάθειά του να απεγκλωβίσει μέλη του πληρώματος του Α/Τ ΘΥΕΛΛΑ σε έκρηξη ενός λέβητα προώσεως.

[6] Βλέπε συνέντευξη Μενενάκου. Ήταν στην ομάδα Σταματελόπουλου ο ίδιος.

[7] Ο Καρούσος τελικά μέμφεται έμμεσα τον Βαρδάνη στη δική του συνέντευξη γι’ αυτήν του τη μη συμμετοχή-ανάμειξη στην «εκπαίδευση επί εκρηκτικών» από παλιά μέλη της ΕΟΚΑ, όπως και για την μη κάθοδό του στην Κύπρο με τον Γρίβα. Αυτές οι υποθέσεις δεν έχουν βγει στην επιφάνεια.

[8] Αυτή είναι η γνώμη του Καρούσου για τις προσπάθειες Γρίβα να οργανώσει αντιχουντική δραστηριότητα στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο. Βλ.συνέντευξη Καρούσου στο kakaras.wordpress.com.

[9] Ο Καρούσος στη δική του συνέντευξη δεν είχε αναφέρει ούτε και ρωτήθηκε  (από άγνοια για) τη δική του εμπλοκή με την οργάνωση «Χ» του Γρίβα επί κατοχής.

Ο ΙΛΑΡΧΟΣ ΒΑΡΔΑΝΗΣ

14 Ιανουαρίου, 2014

ΑΝΑΦΟΡΑ ΙΛΑΡΧΕ !

Ξέρεις να οδηγείς, σε ρώτησα, Εγώ, πως δεν ξέρω, και βέβαια οδηγώ τάνκς, απάντησες. Απ’ τ’ Απεράθου είμαι, εκεί μεγάλωσα, πρόσθεσες και κοίταξες μπας και σε αμφισβητήσει κανείς ή μήπως και δε γνώριζε κατά πού πέφτει η Απείραθος της Νάξου. Με τον καιρό μάθαινα τι πάει να πει τούτο, γιατί η περηφάνια, γιατί δήλωνες συγχρόνως πως η καταγωγή σου είναι απ’ τα Σφακιά. Έλεγες και κείνα τ’ ανέκδοτα και γέλαγες πριν απ’ όλους κι ύστερα σ’ ακολουθούσαμε γιατί ήτανε και αληθινά μα τα ‘λεγες κι ωραία, Άλλ’ μια βολά πάλε… και τράβαγε κορδόνι ο λόγος σου απ’ της μάνας σου τις αφηγήσεις, απ’ των παλιότερων τις μνήμες κι απ’ τις δικές σου επίσης. Κάθε μια λέξη Απεραθίτικη και κάτι ξέχωρο, κάθε δυο μαζί και πιότερες ανέκδοτο κι άξιο να περάσει από στόμα σε στόμα, να μείνει, να διασκεδάσει, να παραδειγματίσει. Ιστορία αντάμα με μοναδική τέχνη του λόγου, σκωπτικά παράλληλα με δράμα και συ πηγή αστείρευτη, Η μανούλα μου, έλεγες και ξεκίναγες ατέλειωτους στίχους μοναδικούς, ανεπανάληπτους, ποιήματα ν’ ακούς να ευφραίνεσαι.

Χόρεψες μια φορά και το ζεμπέκικο, σταμάτησαν όλοι οι άλλοι να καμαρώσουν, ν’ απολαύσουν, να ζηλέψουν, τώρα σου χτυπάνε τα παλαμάκια εκεί πάνω οι άλλοι δικοί σου …

Θα γίνει κίνημα, ετοιμάσου, σου είπε καιρό πριν και συ κράταγες γεμάτα τα άρματα περιμένοντας το σύνθημα, τα βρήκαν και σε πέταξαν έξω απ’ το στρατό χωρίς πολλά πολλά, σου κράταγαν βλέπεις κάμποσα απ’ την άλλη υπόθεση που την είπαν ΑΣΠΙΔΑ.

Πολίτης πια, και το Δεκέμβρη στις 13 του 67 μαζί με τον Οπρόπουλο κι άλλους μάταια περιμένατε με τις στολές έτοιμες  ν’ αναλάβετε μονάδες στην Αττική, μάταια,  όμως δε σταματήσατε να «συνωμοτείτε», να σχεδιάζετε… Είσαι για την Κύπρο, σε ρώτησε ο Γρίβας κι είπες ναι, άλλο γιατί και πώς δεν έγινε δυνατό να κατέβεις. Με το Μήνη κάνατε ότι κάνατε και ταράχτηκε όχι μια και δυο μα πάνω από είκοσι μετρημένες φορές η χούντα από τις βόμβες, τον πιάσανε κείνον μαζί με τον Παντελάκη και τους βασανίζανε μήνες, Εκατόν έντεκα μέρες στην ΕΣΑ, έγραφε και διατυμπάνισε ο Μήνης σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Εσένα δε σε συλλάβανε τότε, ούτε κανέναν άλλον γιατί δε μίλησαν.

Είσαι να βοηθήσουμε τους ναυταίους, κάτι ετοιμάζουν, σε ρώτησε ο Μουστακλής, σας σιδερώδεσαν μαζί μ’ ένα σωρό ακόμα και να στην ΕΣΑ να σε λιανίζουν για το Κίνημα του Ναυτικού. Σε κουβάλαγαν απ’ το ΚΕΣΑ του Παπάγου στο κολαστήριο κάτω απ’ το Ναυτικό Νοσοκομείο, να σε τσακίζουν εκεί και πιο δίπλα το Μουστακλή, μέχρι που σακάτεψαν τον πολεμιστή της αντίστασης κατά των Γερμανών, τον μαχητή του εμφυλίου, τον άντρα που ‘χε λόγο και φέρσιμο ίσο και βαρύ, που τους έβριζε και του έλειωσαν το κορμί τόσο που τρόμαξαν, και τότε μόνο τον παράτησαν κι από κοντά και σένα, μέρες πολλές μετά που ‘χαν αρχίσει να σας οργώνουν, τα κτήνη. Στις δίκες τους, Όχι δεν τους μισώ, κατάθεσες, με πιάνει μια μελαγχολία μονάχα, γιατί κατάντησαν να βασανίζουν ανθρώπους, ανεξάρτητα αν φόραγαν κι αυτοί κι εμείς στολή!

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας, σ’ εσένα έναν αντιστασιακό αξιωματικό, αρνήθηκαν να λάβουν υπόψη τους τα προσόντα και κύρια την προσφορά σου υπέρ της πατρίδας και της δημοκρατίας με τους όποιους αγώνες κατά της δικτατορίας, το θυμάσαι Ίλαρχε; Γελάσαμε πικραμένα εκεί για τον ίδιο λόγο, ενώ τις μέρες εκείνες προάγονταν σωρηδόν δωσίλογοι, νενέκοι, ακόμα και καταχραστές, ακόμα και ποινικά κολάσιμοι, γέμισε η χώρα μας ανωτάτους κι έτσι το αντιστασιακός κατάντησε σε εισαγωγικά, κάθε πολυκατοικία και ναύαρχος, κάθε όροφος και στρατηγός. Και σήμερα αναζητούνται οι λόγοι που μερικοί, λίγοι, ελάχιστοι με στολή, αρκετοί όμως για να βρωμίσει η πίτα, έβαλαν κι αυτοί τα χέρια στο μέλι κοντά στα μεγάλα λαμόγια της νυν, τέως και πρώην εξουσίας και κάθε εξουσίας.

Μου ‘παν πως τ’ αξίζω και δέχτηκα τον τελικό βαθμό, απάντησες και πράγματι, μα φαινόταν καθαρά πως χατίρι τους είχες κάνει. Σε κανέναν δεν χρωστάς και συ Μιχάλη, σε κανέναν!

Για δέκα και πάνω χρόνια δούλεψες καλά αργότερα, πολύ καλά θα ‘λεγα, στον ίδιο χώρο που σ’ είχαν βασανίσει, δίπλα ακριβώς στα κελιά του τότε ΕΑΤ/ΕΣΑ που σήμερα επισκέπτονται τα παιδιά κι ανατριχιάζουν και μόνο απ’ τη θέα τους, σ’ εκλέξανε πρόεδρο στον μοναδικό στη χώρα μας σύλλογο με εκπροσώπους όλων των ιδεολογιών, έξω απ’ την ακροδεξιά και τους φασίστες, γιατί ακριβώς τέτοιους είχαν πολεμήσει τα μέλη του, σύμπραξες συνετά με Κεντρώους, Κεντροαριστερούς, Κομμουνιστές, Σοσιαλιστές, Νεοδημοκράτες, Σοσιαλδημοκράτες μίλησες συνετά και κατόρθωσες να συνεχίσει τον αγώνα του ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών.

Τα λέγατε με το Φλωράκη συχνά, πίνατε κι από λίγο Ναξιώτικο, σ’ εκτιμούσε κείνος ο βράχος, όχι μονάχα για τον χαρακτήρα σου, όχι μονάχα για την καλή παρέα, αλλά και για την στήριξή σου στο Κόμμα, για τον λόγο τον καλό και ευαίσθητο κάθε τρεις και λίγο στα γραφτά σου, για τα πύρινα κείμενά σου στα θέματα των εργατών, των ανθρώπων του μόχθου, για τον αντιφασισμό σου, μπράβο σου Ίλαρχε, νομίζουν πως δεν ξενερίζουν εύκολα τέτοιοι, έτσι που ‘χουν τσιμεντάρει το στρατό!!

Τώρα κάνε ελεύθερα την άσεμνη χειρονομία στο χάρο που σε πήρε φίλε και διάβασε την αναφορά σου στον Μήνη, τον Μουστακλή, τον Οπρόπουλο, τον Στάπα, τον Χαρίλαο, το Στέφανο, τους ασυμπίεστους… πες τους για την κατάντια που ‘χουν οδηγήσει τον τόπο μας ξένοι και ντόπιοι, οι ίδιοι όπως πάντα δωσίλογοι, οι ίδιοι ριψάσπιδες, οι Νενέκοι, τα ίδια λαμόγια, ναι αυτοί, πώς αλλιώς να τα πεις αυτά, καπιταλισμό; Εν τάξει Ίλαρχε. Άντε τώρα να ηρεμήσεις, τ’ αξίζεις… και θα τα ξαναπούμε… αργότερα.


Αρέσει σε %d bloggers: